Robert E. Howard

Ut Wikipedy
Robert E. Howard
skriuwer
persoanlike bysûnderheden
oar pseudonym Patrick Ervin, Sam Walser
echte namme Robert Ervin Howard
nasjonaliteit Amerikaansk
berne 22 jannewaris 1906
berteplak Peaster (Teksas)
stoarn 11 juny 1936
stjerplak Cross Plains (Teksas)
etnisiteit Iersk
wurk
taal Ingelsk
sjenre sword and sorcery, weird
fiction
, westerns, horror,
histoaryske fiksje, sportfiksje
perioade 1e helte 20e iuw
bekendste
  wurk(en)
ferhalen oer Conan de Barbaar
ferhalen oer Solomon Kane
ferhalen oer Kull fan Atlantis
jierren aktyf 19221936
offisjele webside
www.rehfoundation.org

Robert E. Howard (folút: Robert Ervin Howard, troch syn fans soms REH neamd; Peaster (Teksas), 22 jannewaris 1906Cross Plains (Teksas), 11 juny 1936) wie in Amerikaansk skriuwer fan pulpfiksje yn in ferskaat oan sjenres. Hy is bekend wurden as de geastlike heit fan 'e ferneamde held Conan de Barbaar, hoewol't er folle mear personaazjes betocht, lykas Solomon Kane en Kull fan Atlantis. Howard skreau benammen koarte ferhalen, en njonken syn proaza dichte er ek. Hy wurdt rûnom beskôge as de grûnlizzer fan sword and sorcery, in subsjenre fan 'e fantasyliteratuer, mar hy skreau ek aventoere-, eroatyske, histoaryske, horror-, komyske, misdie-, sport- en westernferhalen. Howard wie hikke en tein yn Teksas en begûn al op jonge leeftyd syn ferhalen te publisearjen. Doe't er tritich jier wie, makke er himsels fan kant nei it ferstjerren fan syn mem. Syn grutste súkses en ynfloed hied er sadwaande postúm.

Libben en karriêre[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Jonkheid[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Iere jierren[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Howard waard yn 1906 berne yn Peaster, yn 'e Amerikaanske steat Teksas, as de soan fan in omreizgjende plattelânske húsdokter fan etnysk Iersk komôf, Isaac Mordecai Howard, en dy syn frou Hester Jane Ervin. Syn iere jonkheid brocht er al omdoarmjend troch mei syn âldelju yn in ferskaat oan feehâlderij- en oaljestedsjes, wêrûnder Dark Valley (1906), Seminole (1908), Bronte (1909), Poteet (1910), Oran (1912), Wichita Falls (1913), Bagwell (1913), Cross Cut (1915) en Burkett (1917).

Robert E. Howard yn 2011, doe't er likernôch fiif jier wie.

Yn dy jierren begûn it houlik fan Howard syn âlden stadichoan yn it neigean te reitsjen. Der wiene in protte soargen oer jild, en dy setten Isaac Howard oan om te ynvestearjen yn it iene wurd-fluch-ryk-plantsje nei it oare, ta wanhope fan Hester. Sy kaam op in stuit ta it besef dat se harsels fergoaid hie oan har man. Boppedat beskôge se Isaac as in minne ynfloed op har soan en woe se dat er neat mei de jonge te krijen hie. Hester hie in tige sterke ynfloed op 'e emosjonele en yntellektuele ûntwikkeling fan Robert E. Howard. Hja hie yn har jonkheid foar in hiele rige sike famyljeleden soarge, wêrby't se sels tuberkuloaze oprûn hie. Se brocht har soan in djippe leafde foar poëzij en literatuer by, ûnder mear troch him op deistige basis gedichten foar te lêzen. Ek stipe se letter sûnder ein syn krewearjen om skriuwer te wurden.

Oare iere ûnderfinings fan Howard hiene ek ynfloed op syn lettere skriuwerskip. Hoewol't er goed leare koe en hold fan lêzen, fûn er skoalle eat dat him beheinde en fette er al jong in haat op foar it hearrich wêze moatten oan oare minsken. Ferskate foarfallen wêrby't er narders oan it wurk seach of fan him ôfsloech, makken him dúdlik dat kwea rûnombywêzich wie en wat de wearde wie fan fysike krêft en geweld. As dokterssoan seach er faak it resultaat fan geweld mank folwoeksenen en ek fan ûngemakken op boerespultsjes en yn 'e oaljefjilden. Ferhalen út 'e earste hân oer sjitpartijen, fetes, oerfallen troch Yndianen en gefallen fan lynchen soene letter allegearre yn syn proaza bedarje. Wat sport oanbelange, wie de jonge Howard benammen in fan fan boksen, dat doedestiden yn 'e Feriene Steaten fierwei de populêrste sport wie, mei in folle gruttere ynfloed as tsjintwurdich.

Earste skriuwwurk[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Howard wie in roppich lêzer en yn 'e mande mei in natuerlik talint foar it skriuwen fan proaza en de oanmoediging fan syn mem en syn leararen skoep dat yn him de winsk om profesjoneel auteur te wurden. Fan njoggenjierrige âldens ôf begûn er koarte ferhalen te skriuwen, foar it meastepart oer Wytsingen, Arabieren, fjildslaggen en bloedferjitten. Ien foar ien ûntdiek er de skriuwers dy't syn lettere wurk beynfloedzje soen: Jack London en syn ferhalen oer reynkarnaasje en eardere libbens, yn 't bysûnder The Star Rover (1915); Rudyard Kipling mei syn ferhalen oer aventoeren yn Britsk-Ynje; en de klassike myten dy't sammele waarden troch Thomas Bulfinch. Syn freonen wiene fan miening dat Howard in fotografysk ûnthâld hie, mei't er harren kear op kear fersteld stean liet mei syn fermogen om mei gemak lange stikken poëzij út 'e holle te learen troch se ien of twa kear oer te lêzen.

It hûs fan Howard en syn âlden yn Cross Plains. No it Robert E. Howard Museum.

Yn 1919, doe't Howard trettjin jier wie, sette Isaac Howard him mei syn húshâlding nei wenjen yn it doarp Cross Plains, yn sintraal Teksas, en dêr soene se de rest fan Howard syn libben bliuwe. Op 17 febrewaris 1920 waard dêr oalje fûn, mei as gefolch dat Cross Plains fan 'e iene op 'e oare dei in boomtown waard, dêr't minsken út alle wynrjochtings op ta kamen. Yn inkele moannen tiid woeks de befolking oan fan 1.500 minsken ta mear as 10.000, wat resultearre yn oerbefolking fan 'e besteande gebouwen, wylst de taname fan it ferkear de ûnferhurde wegen ferrinnewearre en de misdiesifers omheech skeaten. Oan 'e oare kant late de nije rykdom meitiid ek ta gruttere wolfeart, dy't foar de mienskip ta utering kaam yn 'e bou fan in nije skoalle, in iisfabryk en ferskate hotels. Howard hie lykwols in grouwéligen hekel oan 'e oalje-boom en alle folk dat dêrtroch syn om-en-by binnenkrong. Dat kaam net inkeld troch de negative effekten op it doarp, mar ek trochdat oalje-booms de wichtichste reden west hiene foar syn iere swalkersbestean, dêr't er net bliid mei west hie.

Mei fyftjin jier, yn 1921, lies Howard syn earste pulpblêden, yn 't bysûnder Adventure, dêr't de ferhalen fan sokken as Talbot Mundy en Harold Lamb yn ôfprinte waarden. De folgjende jierren skoep Howard it iene nije personaazje nei it oare, en al rillegau bea er sels ferhalen oan om publisearre te wurden yn blêden as Adventure en Argosy. Doe't de ôfwizings har opsteapelen, en hy gjin leararen hie dy't him de kneepkes fan it skriuwersfak bybringe koene, ûntjoech Howard him ta in autodidakt, dy't stelselmjittich de populêre ferhalen fan bekende skriuwers bestudearre en harren neibearde sadat er mear súkses krige.

Yn 'e hjerst fan 1922, doe't er sechstjin jier wie, namen Howard en syn mem tydlik har yntrek yn in hotel yn 'e oan Cross Plains buorjende stêd Brownwood, sadat er oan 'e Brownwood High School syn lêste jier fan fuortset ûnderwiis folgje koe. It wie dêre dat Howard foar it earst leeftydsgenoaten trof dy't deselde belangstellings hiene as hy. De wichtichsten dêrfan wiene Tevis Clyde Smith en Truett Vinson, mei wa't er amateurtydskriften útjoech en lange brieven útwiksele mei poëzij en filosofyske beprakkesaasjes. Fia Vinson rekke Howard belutsen by de skoalkrante, The Tattler ("De Klikspaan"), en yn dat bledsje waarden Howard syn earste wurken ôfprinte. De edysje fan desimber 1922 omfette twa fan syn ferhalen: it westernferhaal Golden Hope Christmas en it komyske West is West.

Robert E. Howard yn 1923, doe't er in jier as santjin wie.

Howard slagge yn maaie 1923 foar syn eineksamens, en gie doe werom nei Cross Plains. Dêr sette er útein mei in fêst oefeningsrezjym, dat it omhakjen fan ikebeammen omfieme en it ta baarnhout slaan fan 'e omhoude beammen, en fierders training mei gewichten, bokstraining mei in bokssek en springoefenings. Dêrtroch boude er himsels meitiid op fan in meagere opslûpen jonge ta in spierde jongeman. Hy ûnderhold him yn dy tiid as hantsjemuoisfeint yn Cross Plains en omkriten, ek al hied er in hekel oan dat wurk.

Skriuwerskarriêre[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Begjin[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Yn 1924 folge Howard yn Brownwood in oplieding stenografy oan it Howard Payne Kolleezje, wêrby't er diskear yn 'e kost gie by yn freon Lindsey Tyson. Hy woe eins letterkunde studearje, mar dat waard him om 'e iene of oare reden net tastien. Syn biograaf Mark Finn hat suggerearre dat syn heit wegere te beteljen foar alles wat gjin beropsoplieding wie. Yn novimber fan dat jier, nei jierren fan ôfwizings, wist Howard einlings en te'n lêsten ien fan syn koarte ferhalen te ferkeapjen (foar de som fan $16) oan in profesjoneel tydskrift. It gie om it hoalebewennersferhaal Spear and Fang, dat yn july 1925 yn it weird fiction-blêd Weird Tales ôfprinte waard.

Howard beskôge dat as it begjin fan syn wiere karriêre, dat oan 'e ein fan it semester briek er syn stúdzje ôf en gied er werom nei Cross Plains. Koarte tiid letter krige er berjocht dat der noch ien fan syn ferhalen, The Hyena, akseptearre wie troch Weird Tales. Yn dyselde snuorje besocht Howard ek foar it earst en skriuw in roman. Dat waard in semy-autobiografysk wurk mei de titel Post Oaks & Sand Roughs, dat er yn 1928 foltôge. Hy modellearre it nei Martin Eden, fan Jack London. It boek wie mar fan midsmjittige kwaliteit en waard pas yn 1990 foar it earst publisearre, mar it wie letter in wiere skatkiste foar Howard syn biografen, omreden fan 'e wiere, persoanlike ynformaasje dy't er deryn fêstlei.

De edysje fan Weird Tales fan augustus 1928 mei Red Shadows, it earste ferhaal oer Solomon Kane.

Mei't Weird Tales útbetelle by publikaasje, en de ferkochte ferhalen noch net publisearre wiene, beskikte Howard op dat stuit (desimber 1924) noch net oer jild om himsels fan te ûnderhâlden. Dat ferholp er troch in baan as sjoernalist by de pleatslike krante te nimmen, de Cross Plains Review, dy't him $5 de kolom betelle foar artikels oer oaljenijs. Hy krige dêr yn 1925 dien, wêrnei't er in moanne op it pleatslike postkantoar wurke oant er út himsels opstapte om't it lean him te leech wie. In folgjende baan, by de Cross Plains Natural Gas Company (in ierdgasmaatskippij), kaam al rillegau in ein oan om't er wegere him servyl te hâlden en dragen foar syn baas oer. Nei't er in skoftke fysike arbeid dien hie foar in lânmjitter, fûn er wurk as stenograaf foar in oaljemaatskippij.

Tegearre mei syn freon Tevis Clyde Smith skreau Howard yn 'e 1920-er jierren in protte poëzij. Fan syn hûnderten gedichten waarden lykwols mar inkele tsientallen publisearre yn Weird Tales en in ferskaat oan literêre tydskriften, mei't in protte redakteurs en útjouwers tebekskrillen foar syn ûnderwerpen. Op 't langelêst besleat Howard dat it tiidrôvjende skriuwen fan poëzij in lúkse wie dêr't er yn syn sitewaasje it frij net ta hie, en dat er syn tiid better brûke koe foar it skriuwen fan ferhalen. Sadwaande skreau er nei 1930 net folle gedichten mear. Nettsjinsteande dat naam syn proaza almar mear de foarm fan 'proazapoëzij' oan, mei't er it foltroppe mei dreamerige bylden fan in suver hypnoatyske kwaliteit. Dat joech syn ferhalen in krêft dy't ûntbriek yn 'e measte oare pulpfiksje út syn tiid.

Fierdere ferkeapen fan ferhalen oan Weird Tales wiene sporadysk mar bemoedigjend, en al rillegau ferskynde der geregeldwei wurk fan Howard yn it blêd. Syn earste ferhaal dêr't Weird Tales in byhearrende ôfbylding fan op 'e omslach pleatste, wie Wolfshead, oer De Montour, in Midsiuwske Normandyske wearwolf, yn 'e edysje fan april 1926. Koart dêrnei sei Howard syn wurk as stenograaf op om skinker fan frisdrinken yn Robertson's Drug Store te wurden, dêr't er $80 yn 'e wike mei fertsjinne. Hy hate dat wurk lykwols, en skreau neitiid eltse dei fan 'e wike oant djip yn 'e nacht, wêrmei't er himsels úteinlik siik makke fan sliepgebrek. In befreone oaljeman naam him mei nei it Neeb Ice House, dêr't (ûnder de Drûchlizzing yn 'e Feriene Steaten) temûk sterke drank skonken waard. Howard begûn ek diel te nimmen oan bokswedstriden. Fral dat lêste waard in wichtich ûnderdiel fan syn libben, mei't it him in útlaatklep joech om syn frustraasjes en lulkens ôf te reägearjen.

De edysje fan Oriental Stories fan febrewaris/maart 1931, mei it ferhaal Red Blades of Black Cathay, dat Howard tegearre mei syn freon Tevis Clyde Smith skreau.

Sword and sorcery[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De Wikipedy hat ek in side Sword and sorcery.

Yn augustus 1926 joech Howard syn útputtende baan by de drogisterij oer en in moanne letter gied er wer nei Brownwood, diskear om in oplieding boekhâlden te folgjen. Yn augustus fan dat jier begûn er ek te wurkjen oan The Shadow Kingdom, ien fan 'e wichtichste ferhalen fan syn karriêre. Wylst er wer oan it Howard Payne Kolleezje studearre, skreau Howard foar de universiteitskrante, The Yellow Jacket ("De Giele Omslach"). Dêryn waard û.m. syn ferhaal Cupid vs. Pollux ôfprinte, in komysk teltsje dat lykwols syn ierste (oerlibjende) beskriuwing fan in bokswedstryd befettet. Letter rekke er oanhelle mei de mûzels, sadat er nei hûs moast om op te betterjen. Dêrtroch moast er de oplieding letter op 'e nij folgje. Yn maaie 1927 slagge er foar it eksamen.

Dy simmer werskreau Howard it ferhaal The Shadow Kingdom, wêrnei't er it yn septimber oanbea oan Weird Tales en der $100 foar betelle krige, mear as ea tefoaren. Dat ferhaal wie in eksperimint, wêryn't er eleminten fan horror fermong mei fantasy, mytology, histoaryske fiksje, romantyk, aksje en swurdfjochterij. It waard in nije styl dy't earder net bestien hie, en dy't yn 'e 1960-er jierren, lang nei Howard syn ferstjerren, de namme 'sword and sorcery' krije soe: "swurd en tsjoenderij". It ferhaal gie oer it personaazje Kull fan Atlantis, in barbaarske foarrinder fan Howard syn lettere held Conan, dy't yn it fiktive, pseudo-histoaryske Tueriaansk Tiidrek yn Atlantis libbe. The Shadow Kingdom waard yn 'e edysje fan augustus 1929 yn Weird Tales ôfprinte en lokke gâns loovjende reäksjes fan lêzers út. Howard skreau noch ferskate oare Kull-ferhalen, mar dy waarden op ien nei allegear ôfwiisd, sadat er it úteinlik mar oerjoech.

Earste súksessen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Yn maart 1928 kallefatere Howard in ferhaal op dat earder ôfwiisd wie troch it populêrdere pulpblêd Argosy, wêrnei't er it oanbea oan Weird Tales, dat it akseptearre. It resultaat wie Red Shadows, it earste fan in hiele rige teltsjes oer de wraaksuchtige puriteinske aventoersman út 'e Elizabetaanske Tiid Solomon Kane. It ferhaal ferskynde yn it augustusnûmer fan 1928 en wie in grut súkses by de lêzers. De ferhalen oer Kane foarmen de earste searje fan Howard dêr't mear as trije ferhalen fan publisearre waarden: der ferskynden yn 'e perioade fan 1928 oant 1932 sân Solomon Kane-ferhalen yn Weird Tales. Foar Howard wie 1929 it jier dat er ek yn oare pulpblêden trochbriek, wat him minder ôfhinklik makke fan Weird Tales. It earste ferhaal dat er oan in oar tydskrift ferkocht, wie The Apparition in the Prize Ring, in spûkferhaal dat ek oer boksen gie, dat ferskynde yn Ghost Stories. Yn july fan dat jier publisearre Argosy nei jierren fan ôfwizings einlings ien fan Howard syn ferhalen: Crowd-Horror, dat ek oer boksen gie.

Nei ferskate lytse súkseskes en teminsten likefolle falske starten boarre Howard wer goud oan doe't er besleat in searje sportferhalen oer boksen te skriuwen dy't net fermongen wie mei eleminten fan oare sjenres. Yn july 1929 makke de haadpersoan, Sailor Steve Costigan, syn debút yn it blêd Fight Stories. Hy wie in bokser en seeman mei hurde fûsten en in sa mooglik noch hurdere holle, dy't oan board fan 'e Sea Girl fan haven nei haven fear en sa de spanning fan bokswedstriden kombinearre mei it aventoer fan eksoatyske lokaasjes. Howard brûkte in ik-perspektyf om 'e teltsjes op te leukjen mei humor en fiskerslatyn. De Costigan-ferhalen waarden al rillegau sa populêr by de lêzers fan Fight Stories, dat de redaksje fan it blêd se ek begûn ôf te printsjen yn 'e susterútjefte Action Stories.

De edysje fan Weird Tales fan maaie 1934, mei de earste omslach fan in ferhaal oer Conan de Barbaar, te witten: Queen of the Black Coast.

Yn febrewaris 1931 naam útjouwerij Street & Smith kontakt mei Howard op om him safier te krijen de Costigan-ferhalen tenei te publisearjen yn harren útjefte Sport Story Magazine. Dat woe Howard net, mar hy skreau foar harren in oare rige soartgelikense boksferhalen mei de jonge bokser Kid Allison as haadpersoan. Hoewol't dêr tsien fan skreaun waarden, publisearre Sport Story Magazine mar trije. In oar soartgelikens personaazje, dat lykwols noch minder súkses hie, wie Sailor Dennis Dorgan, yn prinsipe neat oars as in omneamde kloan fan Sailor Steve Costigan. It iennichste ferhaal dat oer him by it libben fan Howard publisearre waard (Alleys of Darkness, yn jannewaris 1934 yn Magic Carpet Magazine), ferskynde dêr ûnder it pseudonym Patrick Ervin.

No't er ferskate fêste ôfnimmers foar syn ferhalen hie, en in stikmannich dy't dat út en troch diene der noch op ta, hold Howard op mei it folgjen fan opliedings. Hy soe nea wer in reguliere baan hawwe. Mei 23 jier en nettsjinsteande syn wenplak yn nearnehuzen wie it him slagge en wurdt foltiids skriuwer. Syn heit, dy't earder nea net folle fidúsje yn syn skriuwkarriêre hân hie, begûn fan syn súkses te swetsen en kocht ferskate eksimplaren fan alle pulpblêden dêr't Howard syn ferhalen yn ferskynden.

Keltyske faze[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Howard syn 'Keltyske faze' begûn yn 1930, doe't er fassinearre rekke troch Keltyske tema's en syn eigen Iersk komôf. Hy dielde syn entûsjasme foar dat ûnderwerp mei Harold Preece, in freon dy't er yn 'e simmer fan 1927 yn Austin opdien hie. Hy learde himsels in bytsje Iersk oan en begûn te skriuwen oer Ierske personaazjes, lykas Turlogh Dubh O'Brien, in alfde-iuwske ferstjitling, en Cormac Mac Art, in seerôver yn 'e Midsiuwen, al slagge it him net om 'e ferhalen oer dy lêste oan tydskriften te sliten.

Doe't Farnworth Wright, de haadredakteur fan Weird Stories, yn 1930 in nij pulpbledsje begûn mei de titel Oriental Stories (letter omneamd ta Magic Carpet Magazine), koe Howard syn gelok net op. No hied er einlings in ôfnimmer foar ferhalen oer guon fan syn favorite tema's fan skiednis en kriich en eksoatyske mystyk. Yn it fjouwerjierrich bestean fan it blêd skreau er guon fan syn alderbêste ferhalen, sombere ôfskilderings fan oarloch en plonderings yn it Heine en Fiere Easten yn 'e Midsiuwen en de Renêssânse, ferhalen dy't sels syn bêste Conan-ferhalen nei de kroan stekke wat harren histoaryske swidens oangiet. Njonken weromkearende haadpersoanen lykas Turlogh Dubh O'Brien en Cormac Fitzgeoffrey skreau Howard in ferskaat oan ferhalen dy't yn 'e skiednis útinoar rûnen fan 'e Fal fan it Romeinske Ryk oant de fyftjinde iuw. Oriental Tales gie úteinlik yn 1934 oer de kop troch de Grutte Depresje, mei as gefolch dat ferskaten fan Howard syn ferhalen dy't op dy merk rjochte wiene, by syn libben nea publisearre waarden.

Belutsenens by H.P. Lovecraft[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Yn augustus 1930 skreau Howard in brief oan Weird Tales wêryn't er syn bewûndering útspriek foar The Rats in the Walls, in koartby werprinte ferhaal fan 'e Amerikaanske horrorauteur H.P. Lovecraft. Farnsworth stjoerde it brief troch nei Lovecraft, dy't hertlik op it skriuwen fan Howard reägearre. Ringen rekken de beide skriuwers behelle yn in yngeande briefkerij dy't foar Howard syn hiele fierdere libben oanhâlde soe. Sadwaande rekke Howard belutsen by de saneamde "Lovecraft-rûnte", in groep skriuwers en freonen dy't mei-inoar ferbûn wiene fia de mânske korrespondinsje fan Lovecraft. Dyselde makke der nammentlik in punt fan om syn freonen mei-inoar yn 'e kunde te bringen en harren oan te fiterjen om ferhalen út te wikseljen, gebrûk te meitsjen fan inoars optochte wrâlden en om inoar mei rie en die by te stean om as skriuwers te slagjen. Meitiid krige de Lovecraft-rûnte itselde soarte legindaryske status as lyksoartige groepen, bgl. The Inklings, de Bloomsbury Group of The Beats.

Mei Lovecraft diskusjearre Howard gauris (fia brieven) oer in elemint dat geregeldwei yn 'e fiksje fan beiden opdoek: barbarisme fersus beskaving. Howard woe hawwe dat barbarisme de natuerlike steat fan 'e minske is en dat beskaving ynherint korrupt en dekadint is, wylst Lovecraft de beskaving krekt beskôge as it hichtepunt fan 'e minsklike ûntjouwing en de iennichste manear om ta foarútgong te kommen. Dêroer koene de beide freonen it net iens wurde. Fan Lovecraft krige Howard de tagediene bynamme 'Two-Gun Bob' ("Bob mei de Beide Pistoalen"), omreden fan syn foarnamme Robert en de lange entûsjaste sjapiters dy't er Lovecraft skreau mei útlis oer de skiednis fan Teksas en it Amerikaanske Súdwesten yn it tiidrek fan it Wylde Westen. De folgjende jierren droech er ferskate wichtige eleminten by oan 'e Cthulhu Mythos, in optochte pseudoskiednis fan 'e wrâld dy't Lovecraft brûkte as eftergrûn foar syn horrorferhalen. Howard skreau û.m. de ferhalen The Black Stone, The Cairn on the Headland, The Children of the Night en The Fire of Asshurbanipal yn 'e kontekst fan 'e Cthulhu Mythos. Behalven mei Lovecraft briefke Howard ek mei oare Weird Tales-skriuwers, ûnder wa Clark Ashton Smith, August Derleth en E. Hoffmann Price.

De edysje fan Weird Tales fan septimber 1934, mei it Conan-ferhaal The People of the Black Circle.

Yn 1930, doe't de belangstelling foar syn Solomon Kane-ferhalen belune, wylst it mei de Kull-ferhalen mar neat wurde woe, paste Howard syn narratologyske sword and sorcery-techniken en syn nije ûnderfining mei horror ta op in stikje skiednis dat fan bern ôf oan al syn belangstelling hân hie: de Pikten. Yn syn ferhaal King of the Night neamde er Kull om en helle him nei foarren yn 'e tiid om him tsjin 'e eftergrûn fan 'e striid tsjin 'e Romeinske ferovering fan Brittanje yn it jier 43 te pleatsen. Sa brocht er syn lêzers yn 'e kunde mei de Piktyske kening Bran Mak Morn. Hy ferfolge dat ferhaal mei de no klassike wraaknachtmerje Worms of the Earth en ferksate oare teltsjes, en skoep sa ysbaarlike aventoeren dy't skynden mei in Cthulhu-eske glâns.

It begjin fan 'e Grutte Depresje, yn 1929 en 1930, hie jammerdearlike gefolgen foar skriuwers lykas Howard. Minsken dy't mar amper itende bliuwe koene, lieten de pulpbledsjes massaal links lizze, mei as gefolch dat de iene merk nei de oare foar Howard ynstoarte. Weird Tales ferskynde noch mar ien kear yn 'e twa moannen, en oare blêden, lykas Fight Stories, Action Stories, Oriental Stories en Strange Tales waarden hielendal opheft. Hy waard noch slimmer rekke doe't er syn sparjild ferlear om't de Farmer's National Bank oer de kop gie. De bank dêr't er dêrnei by kaam, gie letter ek fallyt, sadat er op 'e nij jild kwytrekke.

Conan de Barbaar[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De Wikipedy hat ek in side Conan de Barbaar.

Begjin 1932 makke Howard ien fan syn geregelde rûnreizen troch Teksas. Doe't er yn Fredericksburg troch in mistige rein útseach oer in somber heuvellânskip, betocht er it fantasijlân Cimmeria (of Simmearje), in noardlike krite mei in bitter klimaat dy't bewenne waard troch in hurd en duchtich foltsen fan barbaren. Yn febrewaris, doe't er yn Mission oankommen wie, skreau er dêr it gedicht Cimmeria oer. Under dyselde reis betocht Howard ek it personaazje fan Conan de Barbaar. Letter, yn 1935, bewearde er yn in brief oan Clark Asthon Smith dat Conan "ienfâldichwei yn myn tinzen ûntstie doe't ik in pear jier lyn stilhold yn in lyts grinsstedsje oan 'e ûnderrin fan 'e Rio Grande." Yn wurklikheid duorre it njoggen moannen ear't Conan folslein ta ûntjouwing kommen wie.

Howard hie de namme "Conan" earder brûkt foar in Gaelyske plonderder yn in earderlibbenferhaal. Dat hied er yn oktober 1931 foltôge, wêrnei't it yn juny 1932 yn Strange Tales ferskynde. Hoewol't dat personaazje ek flokte by in god dy't fan Crom hiet, wie dat de iennichste oerienkomst mei it folle bekendere lettere personaazje mei deselde namme.

Nei't er fan syn reis thúskommen wie, kombinearre Howard syn ideeën oer Cimmeria en Conan en ûntwikkele dy fierder. Hy betocht in nije wrâld, it Hyboarysk Tiidrek, dat er omskreau as in (pseudo-)histoaryske perioade yn 'e ûntwikkeling fan 'e wrâld en dat er ûnder of foarôfgeande oan 'e Lêste Iistiid pleatste. Hy befolke it Hyboarysk Tiidrek mei in breed ferskaat oan keninkriken, folken, meunsters en magy. Hoewol't Howard in grutte leafde hie foar it skriuwen fan histoaryske fiksje, naam it ûndersyk dat nedich wie om ta in beskate histoaryske akkuratens te kommen, tefolle tiid yn beslach om it te dwaan en himsels tagelyk noch ûnderhâlde te kinnen. Troch it Hyboarysk Tiidrek, mei syn grutte tal ûnderskate eftergrûnen dy't er basearre op echte plakken en echte histoaryske tiidrekken, koed er pseudo-histoaryske fiksje skriuwe sûnder him om 'e akkuratens fan 'e details te bekroadzjen.

De edysje fan Weird Tales fan desimber 1935, mei it earste diel fan it fúljeton The Hour of the Dragon (de iennichste roman dy't Howard oer Conan de Barbaar skreau).

It tinken is dat Howard ta syn skepping fan it Hyboarysk Tiidrek ynspirearre waard troch it boek The Outline of Mythology fan Thomas Bulfinch, út 1913, dêr't myten, sêgen en leginden yn sammele wiene. In oare pontinsjele ynspiraasjeboarne wie The Ballad of the White Horse, fan G.K. Chesterton, en Chesterton syn miening dat it "de wichtichste wearde fan leginden is om 'e iuwen trochinoar te heljen wylst it gefoel dat derfan útgiet, beholden bliuwt."

Tsjin maart 1932 hie Howard in noch net publisearre ferhaal oer Kull fan Atlantis, By This Axe, I Rule!, recycle ta syn earste Conan-ferhaal, The Phoenix on the Sword. De plot, in barbaar dy't kening wurden is fan in beskaafd lân en te meitsjen kriget mei in gearspanning om him te fermoardzjen, bleau itselde, mar Howard knipte in hiele romantyske sydferhaalline fuort en ferfong dy troch in nije sydferhaalline mei in boppenatuerlik elemint. Neitiid skreau er fuortendaliks noch twa folslein nije Conan-ferhalen. It earste dêrfan wie Gods of the North, in stoarje dy't folle earder yn it libben fan Conan spile en dy't fan 1953 ôf werpublisearre wurde soe ûnder de titel The Frost-Giant's Daughter. Yn dat ferhaal draaide Howard de Grykske myte oer de god Apollo en de nimf Dafne om. It lêste fan it earste trio Conan-ferhalen wie The God in the Bowl, dat Howard twa kear werskreau ear't er der tefreden oer wie. The God in the Bowl hat in stadiger tempo as de measte Conan-ferhalen en is eins in detektiveferhaal grôtfol korrupte funksjonarissen, wêryn't Conan foar it earst yn 'e kunde komt mei de twifelige fruchten fan 'e beskaving.

Howard stjoerde de trije ferhalen yn by Weird Tales sa fluch oft er se mar klear hie. Haadredakteur Farnsworth Wright stjoerde him in brief werom wêryn't er Gods of the North ôfwiisde, mar opmurk dat The Phoenix on the Sword (yn syn wurden) "punten fan wiere treflikens" hie. Hy suggerearre in stikmannich oanpassings. The God in the Bowl soe net folle letter ek ôfwiisd wurde, en dêrom einige in fjirde Conan-ferhaal oer syn bestean as dief as in soarte fan misberte yn it stadium fan in gearfetting. Mar ynstee dat er it nije personaazje yn it jiskefet smiet, sa't er mei guon fan Conan syn foargongers dien hie as harren ferhalen net ferkeapje woene, besleat Howard om Wright syn rie op te folgjen. Hy werskreau The Phoenix on the Sword oan 'e hân fan Wright syn suggestjes en teffens skreau er foar eigen gebrûk, sa't Wright ek oanret hie, in essay wêryn't er op yngeande wize útinoar sette wat it Hyboarysk Tiidrek krekt wie en wat der al en net barre koe. It essay kaam The Hyborian Age te hjitten en Howard werskreau it trije kear, oant it 8.000 wurden telde. Neitiid folle er it noch oan mei eigentekene lânkaarten en it koarte Notes on Various Peoples of the Hyborian Age.

De werskreaune ferzje fan The Phoenix on the Sword waard daliks troch Weird Tales akseptearre, doe't Howard dy ynstjoerde. Ek it folgjende Conan-ferhaal, The Tower of the Elephant, ferkocht daliks. Dat wie it earste Conan-ferhaal dat er oan 'e hân fan syn essay skreau en dêr't syn ideeën oer it Hyboarysk Tiidrek sadwaande dúdlik yn ferweefd sieten. Tsjin 'e tiid dat The Phoenix on the Sword yn desimber 1932 einlings yn Weird Tales ôfprinte waard, hie Howard al acht oare Conan-ferhalen skreaun. Dat earste ferhaal en ek The Tower of the Elephant wiene sokke grutte súksessen, dat Howard úteinlik fan ein 1932 oant syn dea yn 1936 santjin Conan-ferhalen publisearje koe.

De edysje fan Weird Tales fan july 1936 mei it Conan-ferhaal Red Nails.

Nei syn earste salvo fan ferhalen fersette er fan begjin 1933 ôf de sinnen troch wat oar wurk te skriuwen, om dêrnei mids 1933 wer mei Conan fierder te gean. De ferhalen dy't er doe skreau, út 'e saneamde 'middelperioade' wurde troch literatuerkritisy beskôge as it swakste, mei't se frijwat rûtinemjittigens sjen litte. Guon fan dy ferhalen, lykas Iron Shadows in the Moon (dat trouwens de earste kear publisearre waard as Shadows in the Moonlight) wiene net folle mear as Conan dy't in jonkfrou yn need rêde fan in ysbaarlik meunster yn guon âlde ruïnes. Howard bestege ek minder oandacht oan dy ferhalen, mei't er se faak mar ien kear werskreau, wylst syn eardere Conan-ferhalen wol trije of fjouwer ferzjes hiene. Rogues in the House hie sels mar ien ferzje, hoewol't dat dan ek it iennichste Conan-ferhaal is wêrby't dat sa wie. Nei alle gedachten hie it tebekrinnen fan 'e oandacht fan Howard te krijen mei jildneed feroarsake troch it bankrot gean fan oare pulpblêden, dy't him twong de produksje fan Conan-ferhalen op te fieren. Alle ferhalen út 'e middelperioade ferkochten sûnder swierrichheden. Dêrûnder wiene de beide earste Conan-ferhalen wêrfan't Weird Tales in omslachôfbylding meitsje liet: Black Colossus en Xuthal of the Dusk.

Yn deselde snuorje skreau Howard ek Marchers of Valhalla, it earste fan syn ferhalen oer James Allison, in lichaamlik beheind rekke Teksaan út 'e 1930-er jierren dy't oantinkens begjint te krijen oan syn eardere libbens as helden út 'e Aldheid. Yn it ferhaal The Garden of Fear, wêryn't Allison him in libben tebinnenbringt dat yn it lêst fan it Hyboarysk Tiidrek spilet, ferbûn er kreas de Hyboaryske mei de post-Hyboaryske tiid.

Ein 1933 kearde Howard jitris werom nei Conan de Barbaar en begûn er in bytsje wif mei The Devil in Iron. Dat waard lykwols folge troch de lêste groep fan Conan-ferhalen, dy't neffens Howard syn biograaf Mark Finn "yntellektueel it hurdst taslane". Dy rige sette útein mei The People of the Black Circle. Yn reäksje op in brief fan 'e Britske útjouwer Denis Archer, dy't graach in roman fan him útjaan woe mar gjin ferhalebondels, om't dy net ferkochten, besocht Howard yn febrewaris 1934 in roman te skriuwen. It wie Almuric, dat ta it sword and planet-subsjenre fan science fiction rekkene wurdt, en dat neat mei Conan út te stean hie. Mar it skriuwen fan romans lei Howard net en healwei skode er Almuric oan 'e kant. Dêrop besocht er jitris om 'e nocht om in roman te skriuwen, diskear wol mei Conan as haadpersoan, yn wat letter Drums of Tombalku wurde soe. Syn trêde besykjen wie súksesfoller en resultearre yn 'e iennichste Conan-roman dy't Howard ôfmakke, The Hour of the Dragon. It tinken is dat er dêr omtrint 17 maart 1934 mei úteinsette. De roman kombinearret eleminten út Black Colossus en The Scarlet Citadel, twa eardere Conan-ferhalen, mei eleminten út 'e Arthurleginden, en jout dêrnjonken in oersjoch fan it Hyboarysk Tiidrek foar it nije Britske lêzerspublyk.

Howard stjoerde it manuskript fan The Hour of the Dragon op 20 maaie 1934 nei Archer, nei't er twa moannen lang eksklusyf oan 'e roman wurke hie. Yn dy tiid skreau er likernôch 5.000 wurden deis, sân dagen yn 'e wike. Hoewol't er goekunde fertelde dat er der net folle fan ferwachte, hied er der in protte tiid en muoite yn stutsen. Ein 1934 gie Archer syn útjouwerij, Pawling and Ness Ltd, lykwols oer de kop ear't it boek publisearre wie. It manuskript waard koarte tiid yn beslach nommen as eigendom fan it bedriuw, foar't it weromstjoerd waard nei Howard. It waard letter oer in perioade fan fiif moannen as fúljeton ôfprinte yn Weird Tales, begjinnend yn desimber 1935.

It liket derop dat Howard tsjin 'e ein fan 1934 syn belangstelling foar Conan begûn te ferliezen. Yn elts gefal krige er in groeiende oanstriid om westernferhalen te skriuwen. Hy sette útein mei, mar makke nea ôf, in Conan-ferhaal mei as titel Wolves Beyond the Border. It wie it iennichste Conan-ferhaal dêr't Conan sels net yn foarkomt, en dat in útsprutsen Noardamerikaanske setting hat. Syn folgjende ferhaal wie basearre op ûnfoltôge earder materiaal en waard Beyond the Black River, dat net inkeld in oare, mar lyksa Noardamerikaansk-eftige setting hie, mar ek it iennichste wie dêr't gjin romantyk yn foarkomt. Opfallend oan dat ferhaal wie fierders dat Conan-en-dy op syn bêsten in pyrrusoerwinning behelje, eat dat tige seldsum wie yn ferhalen dy't yn pulpbledsjes ferskynden. Dêr wer efteroan kaam in oar eksperiminteel Conan-ferhaal, The Black Stranger, mei in selde soarte fan setting. Dat ferhaal waard lykwols ôfwiisd troch Weird Tales, wat seldsum wie foar de lettere Conan-ferhalen. Oanslutend skreau Howard The Man-Eaters of Zamboula, dat him better oan it ikere stramyn fan in pulpferhaal hold, en dat sûnder swierrichheden troch Weird Tales akseptearre waard, al waard de titel feroare yn Shadows of Zamboula. Dêrnei soe Howard noch ien Conan-ferhaal skriuwe: Red Nails, wêryn't ynfloeden út syn eigen libben en syn miening oer beskaving werom te finen binne.

In Underwood-typmasine, fan itselde model as Robert E. Howard brûkte foar it skriuwen fan syn ferhalen en romans.

Nije ôfsetmooglikheden[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Howard skreau ien fan 'e earste weird western-ferhalen dy't ea it deiljocht seagen, The Horror from the Mound, dat yn maaie 1932 yn Weird Tales publisearre waard. 'Weird western' is in subsjenre besteande út westernfiksje dy't oanlinge is mei horror- of fantasy-eleminten. Dat subsjenre tsjinne foar Howard as in 'brêge' tusken syn eardere horror- en fantasyferhalen en syn lettere 'gewoane' westernferhalen.

Yn 'e maityd fan 1933 naam Howard Otis Adelbert Kline, dy't sels earder ek skriuwer fan pulpferhalen west hie, oan as syn agint. Kline fitere him oan en besykje ek ferhalen yn oare sjenres te skriuwen, om sa syn ôfsetmooglikheden út te wreidzjen nei nije merken. It slagge Kline om nije keapers foar de ferhalen fan Howard te finen, en hy wist sels ferhalen oan 'e man te bringen dy't earder ôfwiisd wiene doe't Howard syn eigen marketing die. Mei Weird Tales, dêr't er troch de jierren in bân mei ûntwikkele hie, ferkocht Howard lykwols syn wurk noch altyd op persoanlike basis.

Yn reäksje op it oantrúnjen fan Kline besocht Howard detektiveferhalen te skriuwen, dêr't er it personaazje fan resjersjeur Steve Harrison foar betocht. Mar hy hie in grouwéligen hekel oan it lêzen fan sokke ferhalen en it ûntbriek him ek oan nocht om se te skriuwen. Dat it wie net te mijen dat der boppenatuerlike eleminten yn 'e ferhalen sloepen, dy't se dreech te ferkeapjen makken oan pulpbledsjes foar 'gewoane' detektiveferhalen. Wol waarden der guons publisearre yn Strange Detective Stories.

De edysje fan Spicy-Adventure Stories fan septimber 1936 mei it eroatyske ferhaal The Dragon of Kao Tsu fan Sam Walser, in pseudonym fan Robert E. Howard.

Mear súkses hie Howard doe't er yn it neijier in personaazje fan stâl helle dat er al yn syn jonkheid betocht hie: El Borak, in Teksaan dy't ûnder de Earste Wrâldoarloch yn Afganistan en it Midden-Easten omdoarmet. De El Borak út 'e iere 1920-er jierren wie in skatsykjende aventoersman, mar de ferzje út 'e 1930-er jierren, dy't foar it earst syn opwachting makke yn it ferhaal The Daughter of Erlik Khan, dat yn desimber 1934 yn Top-Notch Magazine ferskynde, wie in grimmitige revolverman dy't him oan 'e lânseigen kultuer oanpast hat. Howard syn ferhalen oer El Borak hiene in protte gemien fan de fiksje fan Talbot Mundy, Harold Lamb en T.E. Lawrence, oanfolle mei westerntematyk en Howard syn karakeristike skriuwstyl. Krekt as er by oare searjes wol die, skoep er noch in personaazje dat fierhinne itselde wie, Kirby O'Donnell, mar dy miste de sombere westerneleminten en wie lang sa súksesfol net.

Underwilens wie Howard in almar oanwaaksende fassinaasje ûntwikkele foar de skiednis en folkloare fan Teksas en it Amerikaanske Súdwesten. In protte fan syn brieven oan H.P. Lovecraft, dy't in tolvemannich siden of noch mear hiene, stoppe er smoarfol mei ferhalen dy't er oppikt hie fan âlde feteranen út 'e Amerikaanske Boargeroarloch, Texas Rangers en kolonisten út 'e tiid fan it Wylde Westen mei wa't er oan 'e praat rekke wie ûnder syn reizen troch syn thússteat. Meitiid begûnen syn Conan-ferhalen oer te hingjen nei westernsettings en westerntematyk, yn 't bysûnder Beyond the Black River, The Black Stranger en it ûnfoltôge Wolves Beyond the Border. Tsjin 1934 wiene guon ôfsetmooglikheden foar syn ferhalen dy't earder om hals brocht wiene troch de Grutte Depresje, wer weromkommen, en tsjin dy tiid rûn Weird Tales mear as $1.500 efter yn syn betellings oan Howard. Hy hold dêrom op mei it skriuwen fan fantasy en horror en rjochte him op syn nije passy: westernfiksje.

Howard sette yn july 1933 útein mei it skriuwen fan wat syn (by syn libben) meast kommersjeel súksesfolle searje wurde soe, oer de sympatike en izersterke, mar net bot snoade cowboy Breckinridge Elkins. Mountain Man wie it earste fan dy ferhalen, dy't er mei in protte humor yn in styl fan fiskerslatyn skreau, dy't dy fan syn eardere Sailor Steve Costigan-ferhalen net wanlyk wie. De haadpersoan wie, krekt sa't mei Costigan it gefal west hie, in oerdreaune, cartooneske ferzje fan Howard sels. Mountain Man ferskynde yn 'e edysje fan maart/april fan it blêd Action Stories, en wie sa súksesfol dat oare blêden by Howard op 'e stoepe stiene om him om ferhalen oer soartgelikense haadpersoanen te freegjen. Sadwaande skoep er it personaazje Pike Bearfield foar Argosy en it personaazje Buckner Jeopardy Grimes foar Cowboy Stories. Underwilens publisearre Action Stories sûnder útsûndering in ferhaal oer Breckinridge Elkins yn eltse edysje oant lang nei Howard syn dea. Op suggestje fan Kline skreau Howard oer Elkins ek de roman A Gent from Bear Creek, wêrfoar't er ferskate eardere ferhalen mei nij materiaal oaninoar reau.

Yn 'e maityd fan 1936 ferkocht Howard in rige fan fiif 'pittige' ferhalen oer it personaazje Wild Bill Clanton oan it blêd Spicy-Adventure Stories. 'Pittich' wie koade foar eroatyske ferhalen, hoewol't it 'pittige' karakter doedestiden beheind bleau ta wat beskriuwings fan neakenens en suggestjes (mar net beskriuwings) fan seks. Doedestiden waard soks beskôge as sêfte pornografy, mar tsjintwurdich geane sels de measte romantyske romans al in stik fierder. De Wild Bill Clanton-ferhalen waarden publisearre ûnder it pseudonym Sam Walser.

Priveelibben[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Novalyne Price[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Ynsafier't bekend is, hie Howard mar ien kear yn syn libben in relaasje mei in frou. Dat wie Novalyne Price, dy't earder ferkearing hân hie mei syn maat Tevis Clyde Smith. Dyselde koe se al fan 'e middelbere skoalle ôf en nei't it tusken harren útgie, wiene se befreone bleaun. Price mette Howard foar it earst yn 'e maityd fan 1933, doe't Howard Smith opsocht nei't er syn mem nei it sikehûs yn Brownwood brocht hie omreden fan har oanboazjende wrakseling mei tuberkuloaze. De beide mannen rieden doe nei it boerespultsje dêr't Price wenne en Smith brocht syn beide freonen mei-inoar yn 'e kunde. Price besocht sels ek om auteur te wurden. Se hie earder fan Smith al it ien en oar oer Howard heard, en wie entûsjast om him no te moetsjen. Neffens wat se dy jûns yn har deiboek skreau, foel de moeting Price lykwols raar ôf, want Howard foldie alhiel net oan it byld dat sy yn 'e holle hie oer hoe't in skriuwer der út hearde te sjen. Se giene in eintsje út te riden yn 'e auto en namen doe wer ôfskie.

Novalyne Price wie, ynsafier bekend, de iennichste faam dy't Howard ea hie.

Howard en Price metten inoar pas mear as in jier letter wer. Ein 1934 krige Price fia in famyljelid wurk oan 'e Cross Plains High School as leararesse Ingelsk. Doe't Howard yn in petear mei har nije kollega's te praat kaam en der oer him sein waard dat er "in nuverling" en "gek" wie, ferdigene se him. Neitiid skille se him thús op en doe't er dêr net wie, liet se in boadskip foar him efter. Dêr kaam lykwols gjin dalje op, en nei't se noch in pear kear in berjocht foar him efterlitten hie sûnder dat se wat weromhearde, gie se op it lêst persoanlik nei de it hûs fan 'e Howards ta, dêr't bliken die dat de passyf-agressive mem Howard har boadskippen net oan har soan trochjûn hie. Price en Howard giene in eintsje út te riden en regelen in earste ôfspraakje.

De folgjende twa jier giene Howard en Price geregeldwei mei-inoar út, wêrby't se fral in protte tiid trochbrochten mei it bepraten fan skriuwen, filosofy, skiednis, religy, reynkarnaasje en in grut tal oare ûnderwerpen. Beiden beprakkesearren se in houlik mei de oare, mar nea op deselde tiid. Mids 1935 rekke Price siik troch dat se harsels oer de kop wurke hie. Har dokter, dy't befreone wie mei Howard syn heit, advisearre har om har relaasje mei Howard te beëinigjen en wurk yn in oare Amerikaanske steat te sykjen. Hoewol't se him alhiel gelyk joech, mette se Howard sadree't se wer wat opbettere wie. Dyselde siet lykwols tefolle yn oer de oanboazjende minnichte fan syn mem, dat hy koe har net de oandacht jaan dêr't se nei lange.

Mei't se har relaasje mei Howard net as in eksklusiven-ien beskôge, begûn Price ek út te gean mei ien fan Howard syn freonen, Truett Vinson. Howard ûntdiek dat by tafal doe't hy en Vinson tegearre in wike nei Meksiko wiene. (Dy reis en syn ûntdekking ynspirearren Howard ta it skriuwen fan syn lêste Conan-ferhaal Red Nails.) De bân tusken Howard en Price rekke troch dy gong fan saken net te ferhelpen skea op. Nettsjinsteande dat giene se as freonen mei-inoar om oant yn maaie 1936, likernôch in moanne foar Howard syn dea, doe't Price Cross Plains ferliet foar in stúdzje oan 'e Steatsuniversiteit fan Louisiana. Hja seagen inoar nea wer.

Underwilens wie Price, om har ûnthâld te helpen en har skriuwen te ferbetterjen, úteinset mei it opskriuwen fan al har deistige petearen yn in soarte fan lochboek. Dêrmei skoep se in yntym argyf fan har tiid mei Howard. Mear as fyftich jier letter brûkte se dy ynformaasje foar it skriuwen fan har boek One Who Walked Alone ("Ien Dy't Allinne Rûn"), wêryn't se har relaasje mei Howard beskreau. Dat boek foarme de basis foar de film The Whole Wide World, út 1996, mei Vincent D'Onofrio as Howard en Renée Zellweger as Price.

Hantekening fan Robert E. Howard.

Sûnens[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

It is bekend dat Howard op fysyk mêd in swak hert hie, dêr't er digoksine foar naam. Syn selsmoard yn acht nommen, is der neitiid in protte spekulearre oer syn geastlike sûnens. Datoangeande besteane der trije teoryen. Guon saakkundigen hâlde út, mei in ferwizing nei syn aparte relaasje mei syn mem, dat Howard litte oan in oedipûskompleks of eat soartgelikens. Oaren binne fan betinken dat er oanhelle wie mei klinyske depressiviteit. In trêde teory is dat der geastlik neat mis mei him wie, en dat syn selsmoard poer it gefolch wie fan sliepgebrek en stress.

Ferstjerren[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Tsjin 1936 skreau Howard suver allinne noch westernferhalen. Syn westernroman A Gent from Bear Creek soe yn Ingelân útjûn wurde troch Herbert Jenkins Ltd, dat it seach dernei út dat er einlings en te'n lêsten út 'e pulpblêden wei trochbrekke soe yn 'e prestizjeuzere boekemerk. Yn 'e priveesfear waard it libben lykwols yn deselde snuorje almar dreger foar Howard. Al syn freonen wiene troud en dwaande mei harren karriêres, Novalyne Price wie ôfset om in stúdzje te folgjen, en syn betrouberste ôfnimmer, Weird Tales, wie fier efterop rekke mei de útbetelling fan syn jild. Thús hied er ek gjin soelaas. Syn mem, dy't al syn hiele libben wraksele mei tuberkuloaze, wie einlings yn har einstriid bedarre. Dokters en ferpleechkundigen rûnen by de Howards by wize fan sprekken de doar plat, en dy oanhâldende ûnderbrekkings, oanfolle mei geregelde reizen nei ferskate sanatoaria, makken it foar Howard frijwol ûnmooglik om noch wurk dien te krijen.

It grêf fan Robert E. Howard en syn âlden op it Greenleaf Cemetery yn Brownwood.

Efterôf wiene der wol oanwizings foar wat er fan doel wie. Ferskate kearen yn it lêste healjier fan 1935 en it earste fan 1936, doe't de sykte fan syn mem oanboaze, makke Howard yn petearen mei syn heit en Novalyne Price bedutsen taspilings op selsmoard, dy't se lykwols pas nei syn dea begriepen. Yn 'e wiken foar syn selsmoard foarseach Howard syn agint Kline fan ynstruksjes oer wat der barre moast as er dea reitsje soe. Hy liet ek in testamint opmeitsje en liende mei in ferlechje in .380 Colt Automatic-revolver fan syn maat Lindsey Tyson. Op 10 juny 1936 ried er nei Brownwood, dêr't er grêven kocht foar himsels en syn âlden. De jûns foar syn selsmoard, doe't syn heit him bewissige dat syn mem einlings yn it stjerren lei, frege Howard oan syn heit wêr't dy neitiid hinne soe. Isaac Howard antwurde dat er gean soe wêr't syn soan mar gie, mei't er tocht dat Howard nei syn memme dea út Cross Plains wei woe. It wurdt mooglik achte dat Howard dat antwurd opfette as in befêstiging dat syn heit neitiid krekt as hy in ein oan syn libben meitsje soe.

Oan 'e ein fan 'e earste wike fan juny 1936 rekke Hester Howard wei yn in koma. Howard hold mei syn heit en guon freonen fan 'e húshâlding in wake by har bêd, wêrby't er in stikmannich dagen efterinoar mar in hiel lyts bytsje sliep krige, mar grutte hoemannichten kofje dronk en almar mismoediger waard. Op 'e moarn fan 11 juny 1936 frege Howard oan in frou Green, ien fan syn memme ferpleechsters, oft syn mem ea noch wer út har koma wekker wurde soe. Doe't hja antwurde dat soks net mear barre soe, gied er út 'e hûs en rûn nei syn auto, dy't op 'e opreed stie. Hy helle de liende revolver út it wantekastke ûnder it dashboard en skeat himsels troch de holle.

Syn heit en in oare dokter draafden nei bûten ta doe't se it skot hearden, mar de wûne dy't er himsels tabrocht hie, wie te slim om noch ferholpen te wurden. Howard libbe noch acht oeren en stoar om fjouwer oere dy middeis. Syn mem ferstoar de oare deis. It ferslach fan 'e trageedzje en de publikaasje fan Howard syn ferhaal A Man-Eating Jeopard besloegen de hiele edysje fan 'e Cross Plains Review fan dy wike. Op 14 juny 1936 waard der in dûbele routsjinst foar Howard en syn mem holden yn 'e Cross Plains First Baptist Church, wêrnei't beiden oerbrocht waarden nei Brownwood om begroeven te wurden op it Greenleaf Cemetery.

L. Sprague de Camp en syn frou Catherine Crook de Camp yn 1988. De Camp wie in grut bewûnderder fan it wurk fan Howard en spile in rol fan krúsjaal belang by it popularisearjen dêrfan.

Neilittenskip en ynfloed[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Nei Howard syn dea krige syn heit Isaac Howard sizzenskip oer syn literêre neilittenskip. Dyselde sette de gearwurking mei Howard syn agint Otis Adelbert Kline fuort, sadat in diel fan 'e noch net publisearre wurken fan syn soan koart nei syn ferstjerren dochs noch ferskynden. Isaac Howard liet it auteursrjocht by syn dea nei oan syn freon dokter Pere Kuykendall, dy't se letter neiliet oan syn frou, Alla Ray Kuykendall en syn dochter, Alla Ray Morris. Morris liet se letter wer nei oan 'e widdo fan har neef, Zora Mae Bryant, dy't de sizzenskip dêroer ôfstie oan har bern Jack Baum en Terry Baum Rogers. Dy ferkochten de rjochten op it wurk fan Howard oan it doe Sweedske, mar no Amerikaanske bedriuw Paradox Entertainment.

De grutste rom fan Robert E. Howard as skriuwer soed er postúm berikke, nei't syn wurk, alteast de ferhalen oer Conan de Barbaar, fan 'e 1950-er jierren ôf by in breder publyk bekend rekken troch it krewearjen fan Howard-bewûnderders as L. Sprague de Camp en Lin Carter. Sûnt hat Conan sa'n ferneamdens krigen, dat er himsels mjitte kin mei oare legindaryske personaazjes, lykas Tarzan, greve Dracula, Sherlock Holmes en James Bond. Oer Conan binne trije films makke: Conan the Barbarian (1982) en Conan the Destroyer (1984), mei Arnold Schwarzenegger yn 'e titelrol, en Conan the Barbarian (2011), mei Jason Momoa yn 'e titelrol. Oare films dy't basearre waarden op it wurk fan Howard wiene Red Sonja (1985) mei Brigitte Nielsen, Kull the Conqueror (1997) mei Kevin Sorbo, en Solomon Kane (2009) mei James Purefoy. Syn ferhalen binne ek adaptearre ta tillefyzjesearjes, harkspullen, fideospultsjes, kaartspullen, boerdspullen, strips en oare media.

Howard syn eigen reputaasje as skriuwer wie lange tiid net botte goed. Oant fier yn 'e 1980-er jierren waard er troch literatuerkritisy weiset as in idiot savant dy't amper ûnderwiis genoaten hie, mei mar ien tafallich oanberne feardichheid, waans súkses mear gelok as wiisheid wie. Sels noch yn 2005 ymplisearre horrorskriuwer Stephen King yn in essay yn 'e Los Angeles Times dat Howard inkeld Lovecraft neibearde troch eleminten út ferskillende fan dy syn ferhalen te kombinearjen ta nije ferhalen fan himsels. Oer it algemien, lykwols, hat Howard sûnt de ein fan 'e tweintichste iuw erkenning krigen as ien fan 'e grutste en ynfloedrykste fantasyskriuwers út 'e skiednis fan it sjenre, dy't him mjitte kin mei sokken as J.R.R. Tolkien, C.S. Lewis en J.K. Rowling.

Wurk[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Alle titels binne yndield nei sjenre en binne sjenre nei haadpersoan, en dan op alfabet. De datum dy't jûn wurdt is de datum fan 'e earste publikaasje.

Aventoereferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • The Block (publ. yn Pay Day, 1986)
  • The Curse of Greed (publ. yn Fantasy Crosswinds, jann. 1977)
  • The Devil in his Brain (publ. yn Lurid Confessions, juny 1986)
  • Diogenes of Today (mei Tevis Clyde Smith; publ. yn Red Blades of Black Cathay, 1971)
  • Le Gentil Homme le Diable (publ. yn The Toreador, juny 1925)
  • The Heathe (publ. yn The Howard Collector, hjerst 1970)
  • The Loser (publ. yn REH: Lone Star Fictioneer, maityd 1975)
  • A Matter of Age (publ. yn Lurid Confessions, juny 1986)
  • Musings of a Moron (publ. yn The Howard Collector, maityd 1968)
  • Nerve (publ. yn Pay Day, 1986)
  • The Nut's Shell (publ. yn Pay Day, 1986)
  • Pay Day (publ. yn Pay Day, 1986)
  • Post Oaks & Sand Roughs (semy-autobiografyske roman; publ. yn 1990)
  • The Sophisticate (publ. yn Pay Day, 1986)
  • The Stones of Destiny (publ. yn Pulp Magazine, mrt. 1989)
  • Sunday in a Small Town (publ. yn The Howard Collector, maityd 1969)
  • A Touch of Color (publ. yn Pay Day, 1986)
  • The Voice of the Mob (publ. yn Lurid Confessions, juny 1986)
  • Wild Water (publ. yn The Vultures of Whapeton, 1975)

Detektiveferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Oer Steve Bender en Weary McGraw[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de privee-detektives Steve Bender en Weary McGraw.

  • The Ghost with the Silk Hat (publ. yn Writer of the Dark, 1986)
  • Westward Ho! (fragmint; nea publ.)
  • The Wild Man (fragmint; nea publ.)
  • sûnder titel ("William Aloysius McGraw's father was red-headed and...") (fragmint; nea publ.)

Oer Butch Gorman en Brent Kirby[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de privee-detektives Butch Gorman en Brent Kirby.

  • Hand of the Black Goddess (publ. yn Bran Mak Morn: A Play & Others, 1983; alternative titel: Scarlet Tears)
  • Sons of Hate (publ. yn Two-Fisted Detective Stories, maaie 1984)

Oer Steve Harrison[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Steve Harrison, in plysjeresjersjeur dy't gauris nuvere saken tsjinkomt.

  • The Black Moon (publ. yn Bran Mak Morn: A Play & Others, 1983)
  • Fangs of Gold (publ. yn Strange Detective Stories, febr. 1934; alternative titel: People of the Serpent)
  • Graveyard Rats (publ. yn Thrilling Mystery, febr. 1936)
  • The House of Suspicion (publ. yn The Second Book of Robert E. Howard, 1976; alternative titel: House of Fear)
  • Lord of the Dead (publ. yn Skull-Face, 1978; alternative titel: Dead Man's Doom)
  • The Mystery of Tannernoe Lodge (fragmint; publ. yn Lord of the Dead, 1981; kompletearre troch Fred Blosser)
  • Names in the Black Book (publ. yn Super Detective Stories, maaie 1934)
  • The Silver Heel (publ. yn Two-Fisted Detective Stories, maaie 1984)
  • The Tomb's Secret (publ. yn Strange Detective Stories, febr. 1934; alternative titel: Teeth of Doom; namme haadpersoan feroare yn 'Brock Rollins' foar earste publ.)
  • The Voice of Death (publ. yn Two-Fisted Detective Stories, maaie 1984)
  • sûnder titel ("Steve Harrison received a wire from Joan Wiltshaw...") (gearfetting; publ. yn Two-Fisted Detective Stories, maaie 1984)

Eroatyske ferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

(De eroatyske pulpbledsjes neamden harsels yn 'e Feriene Steaten spicy, "pittich". Sokke blêden printen ferhalen ôf dy't net pornografysk wiene, mar ornaris beheind bleaune ta beskriuwings fan neakenens en ymplikaasjes fan seks, ynstee fan ekplisite beskriuwings dêrfan.)

Oer Wild Bill Clanton[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de aventoersman Wild Bill Clanton.

  • Desert Blood (publ. yn Spicy-Adventure Stories, juny 1936; alternative titel: Revenge by Proxy)
  • The Dragon of Kao Tsu (publ. yn Spicy-Adventure Stories, sept. 1936)
  • Murderer's Grog (publ. yn Spicy-Adventure Stories, jann. 1937; alternative titel: Outlaw Working)
  • The Purple Heart of Erlik (publ. yn Spicy-Adventure Stories, nov. 1936; alternative titel: Nothing to Lose)
  • She Devil (publ. yn Spicy-Adventure Stories, apr. 1936; alternative titel: The Girl on the Hell Ship)
  • Ship in Mutiny (publ. yn The She Devil, 1983)

Eroatyske ferhalen oer oare haadpersoanen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Bastards All! (toanielstik; publ. yn Lewd Tales, 1987)
  • Daughters of the Feud (publ. yn Fantasy Crossroads, maaie 1976)
  • Guns of Khartum (publ. yn REH Lone Star Fictioneer, hjerst 1975)
  • Miss High-Hat (publ. yn Risque Stories, okt. 1986)
  • She-Cats of Samarcand (publ. yn The New Howard Reader, jann. 1999)
  • Songs of Bastards (toanielstik; publ. yn Lewd Tales, 1987)

Fantasyferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Oer James Allison[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer James Allison, in lichaamlik beheind rekke Teksaan út 'e 1930-er jierren dy't him syn eardere libbens as helden út 'e Aldheid tebinnenbringe kin.

  • Black Eons (publ. yn The Howard Collector, maityd 1967; oarspr. sûnder titel; titel betocht troch Robert M. Price)
  • Brachan the Kelt (fragmint; publ. yn The New Howard Reader, juny 1998; kompletearre ferzje publ. yn The Barbarian Swordsmen, 1981)
  • The Garden of Fear (publ. yn Marvel Tales, july-aug. 1934)
  • Genseric's Fifth-Born Son (fragmint; publ. yn Fantasy Crossroads, mrt. 1977; alternative titel: Ghor, Kin-Slayer; kompletearre ferzje mei 16 haadstikken elts fan in oare auteur publ. as Ghor, Kin-Slayer, 1997)
  • The Guardian of the Idol (fragmint en gearfetting; publ. yn The Howard Reader, 2003; kompletearre ferzje fan Gerald W. Page publ. yn Weird Tales, hjerst 1981)
  • Marchers of Valhalla (publ. yn Marchers of Valhalla, 1972)
  • The Tower of Time (fragmint; publ. yn The New Howard Reader, augustus 1998; alternative titel: Akram the Mysterious; kompletearre ferzje fan Lin Carter publ. yn Fantastic Stories, juny 1975)
  • The Valley of the Worm (publ. yn Weird Tales, febr. 1934)

Oer Bran Mak Morn[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Bran Mak Morn, in kening fan 'e Pikten op 'e tiid fan 'e Romeinske ferovering fan Brittanje.

  • Bran Mak Morn (gearfetting, oarspr. sûnder titel; publ. yn Cromlech #3, 1988)
  • Bran Mak Morn: A Play (fragmint fan in toanielstik; publ. yn Bran Mak Morn: A Play & Others, 1983)
  • Kings of the Night (publ. yn Weird Tales, nov. 1930)
  • The Little People (in ferhaal yn 'e wrâld fan Bran, mar sûnder him; publ. yn Coven, jann. 1970)
  • The Lost Race (in ferhaal yn 'e wrâld fan Bran, mar sûnder him; publ. yn Weird Tales, jann. 1927)
  • Men of the Shadows (publ. yn Bran Mak Morn, 1969)
  • Worms of the Earth (publ. yn Weird Tales, nov. 1932)
  • sûnder titel ("A gray sky arched…") (publ. yn Bran Mak Morn, 1969)

Oer Conan de Barbaar[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Conan de Barbaar, Howard syn meast ferneamde skepping, in Simmearyske kriger, dief, seerôver, hierling en kening fan Aquilonia yn it pseudo-histoaryske Hyboarysk Tiidrek.

  • Beyond the Black River (publ. yn Weird Tales, maaie-juny 1935)
  • Black Colossus (publ. yn Weird Tales, juny 1933)
  • The Black Stranger (publ. yn Echoes of Valor, febr. 1987; troch Howard werskreaun as it Swarte Vulmea-ferhaal Swords of the Red Brotherhood, dat sels wer troch L. Sprague de Camp werskreaun waard as it Conan-ferhaal The Treasure of Tranicos, publ. yn Fantasy Magazine, mrt. 1953)
  • The Devil in Iron (publ. yn Weird Tales, aug. 1934)
  • Drums of Tombalku (fragmint, publ. yn The Pool of the Black One, 1986; kompletearre ferzje fan L. Sprague de Camp publ. yn Conan the Adventurer, 1966)
  • The Frost-Giant's Daughter (publ. yn Fantasy Fan, mrt. 1934, as Gods of the North; fan 1953 ôf werpubl. as The Frost-Giant's Daughter)
  • The God in the Bowl (fragmint; publ. yn The Tower of the Elephant, 1975; kompletearre ferzje fan L. Sprague de Camp publ. yn Space Science Fiction, sept. 1952)
  • The Hall of the Dead (gearfetting; publ. yn Fantasy Crossroads, nov. 1974; kompletearre ferzje fan L. Sprague de Camp publ. yn The Magazine of Fantasy & Science Fiction, febr. 1967)
  • The Hand of Nergal (fragmint; publ. yn The Last Celt, 1976; kompletearre ferzje fan Lin Carter publ. yn Conan, 1968)
  • The Hour of the Dragon (roman; as fúljeton publ. yn Weird Tales, des. 1935 oant apr. 1936; letter op himsels publ. as Conan the Conqueror)
  • Iron Shadows in the Moon (publ. yn Weird Tales, apr. 1934, ûnder de titel Shadows in the Moonlight)
  • Jewels of Gwahlur (publ. yn Weird Tales, mrt. 1935; oarspronklike titel fan Howard: The Servants of Bit-Yakin)
  • The People of the Black Circle (publ. yn Weird Tales, sept.-nov. 1934)
  • The Phoenix on the Sword (publ. yn Weird Tales, des. 1932; eins in omwurke ferzje fan it Kull-ferhaal By This Axe, I Rule!)
  • The Pool of the Black One (publ. yn Weird Tales, okt. 1933)
  • Queen of the Black Coast (publ. yn Weird Tales, maaie 1934)
  • Red Nails (publ. yn Weird Tales, july, sept. & okt. 1936)
  • Rogues in the House (publ. yn Weird Tales, jann. 1934)
  • The Scarlet Citadel (publ. yn Weird Tales, jann. 1933)
  • Shadows in Zamboula (publ. yn Weird Tales, nov. 1935; oarspronklike titel fan Howard: The Man-Eaters of Zamboula)
  • The Snout in the Dark (fragmint en gearfetting; publ. yn Jewels of Gwahlur, 1979; kompletearre ferzje fan L. Sprague de Camp en Lin Carter publ. yn Conan of Cimmeria, 1969)
  • The Tower of the Elephant (publ. yn Weird Tales, mrt. 1933)
  • The Vale of Lost Women (publ. yn The Magazine of Horror, maityd 1967)
  • A Witch Shall be Born (publ. yn Weird Tales, des. 1934)
  • Wolves Beyond the Border (in ferhaal sûnder Conan, mar yn 'e wrâld fan Conan; fragmint; publ. yn The Conan Chronicles, Vol. 2, 2001; kompletearre ferzje fan L. Sprague de Camp publ. yn Conan the Usurper, 1967)
  • Xuthal of the Dusk (publ. yn Weird Tales, sept. 1933; alternative titel: The Slithering Shadow)

Oer Solomon Kane[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Solomon Kane, in puriteinske aventoersman út 'e Elizabetaanske Tiid, dy't troch Jeropa en Afrika doarmet.

  • Blades of the Brotherhood (publ. yn Red Shadows, 1968; alternative titels: The Blue Flame of Vengeance, The Blue Flame of Death; red. ferzje fan John Pocsik publ. yn Over the Edge, 1964)
  • The Castle of the Devil (fragmint; publ. yn Red Shadows, 1968; kompletearre troch Ramsey Campbell)
  • The Children of Asshur (fragmint; publ. yn Red Shadows, 1968; kompletearre troch Ramsey Campbell )
  • Death's Black Riders (publ. yn The Howard Collector, maityd 1968)
  • The Footfalls Within (publ. yn Weird Tales, sept. 1931)
  • Hawk of Basti (fragmint; publ. yn Red Shadows, 1968; kompletearre troch Ramsey Campbell)
  • The Hills of the Dead (publ. yn Weird Tales, aug. 1930)
  • The Moon of Skulls (publ. yn Weird Tales, juny-july 1930)
  • Rattle of Bones (publ. yn Weird Tales, juny 1929)
  • Red Shadows (publ. yn Weird Tales, aug. 1928; alternative titel: Solomon Kane)
  • The Right Hand of Doom (publ. yn Red Shadows, 1968)
  • Skulls in the Stars (publ. yn Weird Tales, jann. 1929)
  • Wings in the Night (publ. yn Weird Tales, july 1932)

Oer Kull fan Atlantis[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Kull fan Atlantis, in kening fan Valusia yn it Tuerysk Tiidrek (tûzenen jierren foàr it Hyboarysk Tiidrek fan Conan).

  • The Altar and the Scorpion (publ. yn King Kull, 1967)
  • The Black City (publ. yn King Kull, 1967; alternative titel: The Black Abyss)
  • By This Axe, I Rule! (publ. yn King Kull, 1967; troch Howard werskreaun as it Conan-ferhaal The Phoenix on the Sword)
  • The Curse of the Golden Skull (publ. yn The Howard Collector, maityd 1967)
  • Delcardes' Cat (publ. yn King Kull, 1967; alternative titel: The Cat and the Skull)
  • Exile of Atlantis (publ. yn King Kull, 1967; oarspr. sûnder titel; titel betocht troch Glenn Lord)
  • The Mirrors of Tuzun Thune (publ. yn Weird Tales, sept. 1929)
  • Riders Beyond the Sunrise (publ. yn Kull, 1978)
  • The Shadow Kingdom (publ. yn Weird Tales, aug. 1929)
  • The Skull of Silence (publ. yn King Kull, 1967; alternative titel: The Screaming Skull of Silence)
  • The Striking of the Gong (publ. yn The Second Book of Robert E. Howard, 1976; red. ferzje fan Lin Carter publ. yn King Kull, 1967)
  • Swords of the Purple Kingdom (publ. yn King Kull, 1967)
  • Wizard and Warrior (publ. yn Kull, 1978)

Oer Turlogh Dubh O'Brien[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Turlogh Dubh O'Brien, in alfde-iuwske Ierske ferstjitling.

  • The Dark Man (publ. yn Weird Tales, des. 1931)
  • The Gods of Bal-Sagoth (publ. yn Weird Tales, okt. 1931; alternative titel: The Blond Goddess of Bal-Sagoth)
  • The Shadow of the Hun (publ. yn Shadow of the Hun, 1975)
  • Spears of Clontarf (publ. yn Spears of Clontarf, 1978; troch Howard werskreaun, mei mear fantasy-eleminten, ûnder de titel The Twilight of the Grey Gods, en, as modern horrorferhaal, ûnder de titel The Cairns on the Headland)
  • The Twilight of the Grey Gods (publ. yn Eons of the Night, 1996; alternative titel: The Grey God Passes; werskriuwing fan Howard syn eigen ferhaal Spears of Clontarf)
  • sûnder titel ("The Dane came in with a rush, hurtling his huge body forward…") (publ. yn Shadow of the Hun, 1975)

Fantasyferhalen oer oare haadpersoanen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Almuric (publ. yn Weird Tales, maaie-aug. 1939)
  • Black Canaan (publ. yn Weird Tales, juny 1936)
  • Delenda Est (publ. yn Worlds of Fantasy #1, 1968)
  • Golnor the Ape (publ. yn Crypt of Cthulhu, febr. 1985)
  • Nekht Semerkeht (fragmint; publ. yn Swords Against Darkness, febr. 1977; kompletearre troch Andrew J. Offutt)
  • People of the Dark (publ. yn Strange Tales, juny 1932)
  • Spear and Fang (publ. yn Weird Tales, july 1925)
  • The Isle of the Eons (publ. yn The Gods of Bal-Sagoth, apr. 1979)
  • The Thunder-Rider (publ. yn Marchers of Valhalla, 1977)
  • The Tomb of the Dragon (publ. yn The Shadow of the Beast, 1977)
  • The Voice of El-Lil (publ. yn Oriental Stories, nov. 1930; alternative titel: Temptress of the Tower of Torture and Sin)
  • Under the Baobab Tree (publ. yn Cross Plains #5, 1974)
  • Valley of the Lost (publ. yn The Magazine of Horror, simmer 1966; alternative titel: King of the Forgotten People)
  • Witch from Hell's Kitchen (publ. yn Avon Fantasy Reader, 1952; alternative titel: The House of Arabu)

Histoaryske ferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Sjoch ek Solomon Kane, Bran Mak Morn en Turlough Dubh O'Brien foar histoaryske ferhalen mei fantasy-eleminten.

Oer El Borak[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer El Borak, in Teksaanske revolverman yn Afganistan yn 'e iere tweintichste iuw.

  • Blood of the Gods (publ. yn Top-Notch Magazine, july 1935)
  • The Coming of El Borak (publ. yn The Coming of El Borak, 1937; ôfprinte as El Borak)
  • The Country of the Knife (publ. yn Complete Stories, aug. 1936; alternative titel: Sons of the Hawk)
  • The Daughter of Erlik Khan (publ. yn Top-Notch Magazine, des. 1934)
  • Hawk of the Hills (publ. yn Top-Notch Magazine, juny 1935)
  • Intrigue in Kurdistan (publ. yn Pulse Pounding Adventure Stories, des. 1986)
  • The Iron Terror (publ. yn The Coming of El Borak, 1987)
  • Khoda Khan's Tale (publ. yn The Coming of El Borak, 1987)
  • The Land of Mystery (publ. yn North of the Khyber, 1987; yn dit ferhaal komt ek de Sonora Kid foar)
  • The Lost Valley of Iskander (publ. yn The Lost Valley of Iskander, 1974; alternative titel: Swords of the Hills)
  • North of Khyber (publ. yn North of the Khyber, 1987; ôfprinte as El Borak; yn dit ferhaal komt ek de Sonora Kid foar)
  • A Power Among the Islands (publ. yn North of the Khyber, 1987; yn dit ferhaal komt ek de Sonora Kid foar)
  • The Shunned Castle (publ. yn North of the Khyber, 1987; yn dit ferhaal komt ek de Sonora Kid foar)
  • Son of the White Wolf (publ. yn Thrilling Adventures, des. 1936)
  • Three-Bladed Doom (publ. yn koarte ferzje yn REH Lone Star Fictioneer, maityd 1976, en yn lange ferzje yn Three-Bladed Doom, 1977; troch L. Sprague de Camp omskreaun ta in Conan-ferhaal: The Flame Knife)
  • The White Jade Ring (fragmint; publ. yn The Early Adventures of El Borak, 2010; yn dit ferhaal komt ek de Sonora Kid foar)
  • sûnder titel ("Gordon, the American whom the Arabs call El Borak...") (publ. yn The Coming of El Borak, 1987)
  • sûnder titel ("When Yar Ali Khan crept into the camp of Zumal Khan...") (fragmint; publ. yn The Early Adventures of El Borak, 2010)

Oer Cormac Mac Art[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Cormac Mac Art, in Ierske seerôver yn 'e Midsiuwen.

  • The Night of the Wolf (publ. yn Bran Mak Morn, 1969)
  • Swords of the Northern Sea (publ. yn Tigers of the Sea, 1974)
  • The Temple of Abomination (fragmint; publ. yn Tigers of the Sea, 1974; kompletearre troch Richard L. Tierney)
  • Tigers of the Sea (fragmint en gearfetting; publ. yn Tigers of the Sea, 1974; kompletearre troch Richard L. Tierney)

Oer Dûnkere Agnes de Chastillon[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Dûnkere Agnes de Chastillon, in readhierrige swurdfjochtster yn it sechstjinde-iuwske Keninkryk Frankryk.

  • Blades for France (publ. yn Blades for France, 1975)
  • Sword Woman (publ. yn REH: Lone Star Finctioneer, simmer 1975)
  • Mistress of Death (fragmint; publ. yn Witchcraft & Sorcery, jann.-febr. 1971; kompletearre troch Gerald W. Page)

Oer Cormac Fitzgeoffrey[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Cormac Fitzgeoffrey, in Normandyske ridder út Skotlân dy't yn 'e Krústochten fjochtet.

  • The Blood of Belshazzar (publ. yn Oriental Stories, hjerst 1931)
  • Hawks of Outremer (publ. yn Oriental Stories, apr.-juny 1931)
  • The Slave-Princess (fragmint; publ. yn Hawks of Outremer, 1979)

Oer Kirby O'Donnell[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Kirby O'Donnell, in Amerikaan dy't yn Sintraal-Aazje trochgiet foar in Koerdyske hierling.

  • The Curse of the Crimson God (publ. yn Swords of Shahrazar, 1976; alternative titel: The Trail of the Blood-Stained God; troch L. Sprague de Camp omskreaun ta it Conan-ferhaal The Blood-Stained God, publ. yn Tales of Conan, 1955)
  • Swords of Shahrazar (publ. yn Top-Notch Magazine, okt. 1934; alternative titel: The Treasure of Shaibar Khan)
  • The Treasure of Tartary (publ. yn Thrilling Adventures, jann. 1935; alternative titel: Gold From Tartary)

Oer Lal Singh[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de Sikh-ealman Lal Singh yn Britsk-Ynje.

  • The Further Adventures of Lal Singh (publ. yn The Adventures of Lal Singh, 1985)
  • Lal Singh, Oriental Gentleman (publ. yn The Adventures of Lal Singh, 1985)
  • The Tale of the Rajah's Ring (publ. yn The Adventures of Lal Singh, 1985)

Oer Swarte Vulmea[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Swarte Vulmea, in Ierske seerôver yn it santjinde-iuwske Karibysk Gebiet.

  • Black Vulmea's Vengeance (publ. yn Golden Fleece, nov. 1938)
  • Isle of Pirate's Doom (publ. yn Isle of Pirate's Doom, 1975; hoewol't dit ferhaal yn deselde tiid en itselde diel fan 'e wrâld spilet as de ferhalen oer Swarte Vulmea, komt dyselde yn dit ferhaal net foar, mar is de haadpersoan de froulike seerôver Helen Tavrel)
  • Swords of the Red Brotherhood (publ. yn Black Vulmea's Vengeance, 1976; Howard basearre dit ferhaal op in earder Conan-ferhaal, The Black Stranger; Swords of the Red Brotherhood waard letter troch L. Sprague de Camp omskreaun ta it Conan-ferhaal The Treasure of Tranicos, publ. yn Fantasy Fiction Magazine, mrt. 1953)

Histoaryske ferhalen oer oare haadpersoanen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Gates of Empire (publ. yn Golden Fleece, jann. 1939; alternative titel: The Road of the Mountain Lion)
  • Hawks over Egypt (publ. yn The Road of Azrael, 1979; troch L. Sprague de Camp omskreaun ta it Conan-ferhaal Hawks over Shem, publ. yn Fantastic Universe, okt. 1955)
  • The King's Service (publ. yn The King's Service, 1975)
  • The Lion of Tiberias (publ. yn Magic Carpet Magazine, july 1933)
  • Lord of Samarcand (publ. yn Oriental Stories, maityd 1932; alternative titel: The Lame Man)
  • Red Blades of Black Cathay (publ. yn Oriental Stories, febr.-mrt. 1931)
  • The Road of Azrael (publ. yn Chacal, winter 1976)
  • The Shadow of the Vulture (publ. yn Magic Carpet Magazine, jann. 1934; dit is it iennichste ferhaal fan Howard dêr't Reade Sonja yn foarkomt)
  • The Road of the Eagles (publ. yn The Road of Azrael, 1979; alternative titel: The Way of the Swords; troch L. Sprague de Camp omskreaun ta it Conan-ferhaal Conan, Man of Destiny, publ. yn Fantastic Universe, des. 1955, letter as The Road of the Eagles in Tales of Conan, 1955)
  • The Sowers of the Thunder (publ. yn Oriental Stories, winter 1932)
  • Spears of the East (publ. yn The Golden Caliph, begjin 1920-er jierren)
  • The Track of Bohemund (publ. yn The Road of Azrael, 1979)
  • Under the Great Tiger (tegearre mei Tevis Clyde Smith; publ. yn The All-Around Magazine, it amateurtydskrift fan Howard en Smith, maaie-july 1923)
  • sûnder titel ("The wind from the Mediterranean wafted...") (fragmint; publ. yn Amra, nov. 1959)

Horrorferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Oer John Kirowan[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de aventoersman John Kirowan. (Dizze ferhalen hearre ta de Cthulhu Mythos, in mienskiplike optochte wrâld fan in stikmannich skriuwers dy't in kreaasje wie fan Howard syn freon H.P. Lovecraft.)

  • The Black Stone (publ. yn Weird Tales, nov. 1931; de namme fan 'e ik-persoan wurdt net neamd, mar it liket om John Kirowan te gean)
  • The Children of the Night (publ. yn Weird Tales, april-maaie 1931)
  • Dagon Manor (fragmint; publ. yn Shudder Stories, mrt. 1986; oarspr. sûnder titel; kompletearre troch C.J. Henderson)
  • The Dwellers under the Tombs (publ. yn Lost Fantasies, nû. 4, 1976; alternative titel: His Brother's Shoes)
  • The Haunter of the Ring (publ. yn Weird Tales, juny 1934)

Oer De Montour[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer De Montour, in Midsiuwske Normandyske wearwolf.

  • In the Forest of Villefère (publ. yn Weird Tales, aug. 1925)
  • Wolfshead (publ. yn Weird Tales, apr. 1926)
  • Wolfsdung (publ. yn Cromlech, mrt. 1988)

Oare horrorferhalen dy't mei-inoar de The Faring Town Saga foarmje[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Out of the Deep (publ. yn Magazine of Horror, nov. 1967)
  • Restless Waters (publ. yn Spaceway Science Fiction, sept.-okt. 1969; alternative titel: The Horror at the Window)
  • Sea Curse (publ. yn Weird Tales, maaie 1928)

Oare horrorferhalen dy't diel útmeitsje fan 'e Cthulhu Mythos[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Arkham (publ. yn Weird Tales, aug. 1932)
  • The Black Bear Bites (publ. yn From Beyond the Dark Gateway, nû. 3, 1974)
  • Black Eons (fragmint; publ. yn The Howard Collector, maityd 1967; oarspr. sûnder titel; kompletearre en titel betocht troch Robert M. Price, publ. yn Fantasy Book, juny 1985)
  • The Challenge from Beyond (yn 'e mande mei C.L. Moore, A. Merritt, H.P. Lovecraft en Frank Belknap Long; publ. yn Fantasy Magazine, sept. 1935)
  • Dig Me No Grave (publ. yn Weird Tales, febr. 1937; alternative titel: John Grimlan's Debt)
  • The Door to the Garden (fragmint; publ. yn Fantasy Crosswinds, jann. 1977; alternative titel: The Door to the World)
  • The Fire of Asshurbanipal (publ. yn Weird Tales, des. 1936; omwurke troch Howard fan in eardere ferzje sûnder horroreleminten; net-horrorferzje publ. yn The Howard Collector, maityd 1972)
  • The House in the Oaks (fragmint; publ. yn The Howard Reader, nû. 8, 2003; alternative titel: The House; kompletearre troch August Derleth, publ. yn Dark Things, 1971)
  • The Thing on the Roof (publ. yn Weird Tales, febr. 1932)
  • Usurp the Night (publ. yn Weirdbook Three, 1970; alternative titel: The Hoofed Thing)

Oare weird menace-horrorferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Black Hound of Death (publ. yn Weird Tales, nov. 1936)
  • Black Talons (publ. yn Strange Detective Stories, nov. 1936)
  • Black Wind Blowing (publ. yn Thrilling Mystery, juny 1936)
  • The Brazen Peacock (publ. yn REH: Lone Star Fictioneer, hjerst 1975)
  • Devils of Dark Lake (publ. yn WT 50: A Tribute to Weird Tales, 1974)
  • The Grisly Horror (publ. yn Weird Tales, febr. 1935; alternative titel: Moon of Zambebwei)
  • Guests of the Hoodoo Room (publ. yn Shudder Stories, juny 1984)
  • The Hand of Obeah (publ. yn Crypt of Cthulhu, sept. 1983)
  • The House of Om (gearfetting; publ. yn Shudder Stories, des. 1984)
  • The Return of Skull-Face (fragmint; publ. yn The Return of Skullface, 1977; alternative titel: Taveral Manor; kompletearre troch Richard A. Lupoff)
  • Skull-Face (publ. yn Weird Tales, okt.-des. 1929)
  • The Spell of Damballah (publ. yn Revelations of Yuggoth, nov. 1987)

Oare horrorferhalen oer oare haadpersoanen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Black Country (publ. yn Weirdbook Six, 1973)
  • The Cairn on the Headland (publ. yn Strange Tales, jann. 1933)
  • Casonetto's Last Song (publ. yn Etchings and Odysseys No. 1, 1973)
  • The Cobra in the Dream (publ. yn Weirdbook One, 1968)
  • Dermod's Bane (publ. yn Magazine of Horror, hjerst 1967)
  • The Devil's Woodchopper (fragmint; publ. yn The Grim Land and Others, 1976; kompletearre troch Tevis Clyde Smith)
  • The Dream Snake (publ. yn Weird Tales, febr. 1928)
  • The Fear-Master (publ. yn Crypt of Cthulhu, apr. 1984)
  • The Fearsome Touch of Death (publ. yn Weird Tales, febr. 1930; alternative titel: The Touch of Death)
  • The Hyena (publ. yn Weird Tales, mrt. 1928)
  • The Noseless Horror (publ. yn Magazine of Horror, febr. 1970)
  • The Return of the Sorcerer (publ. yn Bicentennial Tribute to REH, 1976)
  • Serpent Vines (publ. yn Witchcraft and Sorcery, nû. 10, 1974)
  • Spectres in the Dark (publ. yn WT 50: A Tribute to Weird Tales, 1974)
  • The Supreme Moment (publ. yn Crypt of Cthulhu, sept. 1984)
  • A Thunder of Trumpets (mei Frank Thurston Torbett, publ. yn Weird Tales, sept. 1938)
  • sûnder titel ("The night was damp, misty, the air possessing a certain...") (fragmint; publ. yn Fantasy Crossroads, febr. 1976)

Komyske ferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • After the Game (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, okt. 1926)
  • Cupid vs. Pollux (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, okt. 1927)
  • Eighttoes Makes a Play (publ. yn Red Blades of Black Cathay, 1971; dit ferhaal hat twa ôfrinnen)
  • Halt! Who Goes There? (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, sept. 1924)
  • The Reformation: A Dream (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, apr. 1927; alternative titel: The Reformation of a Dream)
  • The Sheik (publ. yn The Tattler, skoalkrante fan Brownwood High School, mrt. 1923)
  • Sleeping Beauty (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, okt. 1926)
  • The Thessalians (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, jann. 1927)
  • Weekly Short Story (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, nov. 1926)
  • West is West (publ. yn The Tattler, skoalkrante fan Brownwood High School, des. 1922)
  • Ye College Days (publ. yn Yellow Jacket, universiteitskrante fan it Howard Payne Kolleezje, jann. 1927)

Sportferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Sportferhalen oer boksen.

Oer Kid Allison[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de jonge bokser Kid Allison.

  • College Socks (publ. yn Sport Story Magazine, sept. 1931; alternative titel: A Student of Sockology)
  • The Drawing Card (nea publ.)
  • Fighting Nerves (nea publ.)
  • Fistic Psychology (nea publ.)
  • The Good Knight (publ. yn Sport Story Magazine, des. 1931; alternative titel: Kid Galahad)
  • The Jinx (nea publ.)
  • Man with the Mystery Mitts (publ. yn Sport Story Magazine, okt. 1931)
  • The Texas Wildcat (nea publ.)
  • A Tough Nut to Crack (nea publ.)
  • sûnder titel ("'Huh?' I was so dumbfounded I was clean off...") (fragmint; nea publ.)

Oer Sailor Steve Costigan[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Sailor Steve Costigan, in seeman en bokser út 'e 1930-er jierren, dy't fan haven nei haven reizget oan board fan it steamskip de Sea Girl.

  • Alleys of Peril (publ. yn Fight Stories, jann. 1931; alternative titel: Leather Lightning)
  • The Battling Sailor (nea publ.)
  • Blow the Chinks Down! (publ. yn Action Stories, okt. 1931; alternative titel: The House of Peril; red. ta in Sailor Steve Costigan-ferhaal)
  • Blue River Blues (nea publ.)
  • Breed of Battle (publ. yn Action Stories, nov. 1931; alternative titel: The Fighten'est Pair)
  • The Bull Dog Breed (publ. yn Fight Stories, febr. 1930; alternative titel: You Got to Kill a Bulldog)
  • By the Law of the Shark (publ. yn REH Fight Magazine, okt. 1996)
  • Champ of the Forecastle (publ. yn Fight Stories, nov. 1930; alternative titel: Champ of the Seven Seas)
  • Circus Fists (publ. yn Fight Stories, des. 1931; alternative titel: Slugger Bait)
  • Dark Shanghai (publ. yn Action Stories, jann. 1932; alternative titel: One Shanghai Night)
  • Fist and Fang (publ. yn Fight Stories, maaie 1930; alternative titel: Cannibal Fists)
  • Flying Knuckles (publ. yn REH Fight Magazine, okt. 1996)
  • General Ironfist (publ. yn Jack Dempsey's Fight Magazine, juny 1934)
  • Hard-Fisted Sentiment (publ. yn REH Fight Magazine, okt. 1996)
  • The Honor of the Ship (publ. yn REH Fight Magazine, okt. 1996)
  • Night of Battle (publ. yn Fight Stories, maart 1932; alternative titel: Shore Leave for a Slugger)
  • The Pit of the Serpent (publ. yn Fight Stories, july 1929; alternative titel: Manila Manslaughter)
  • Sailor Costigan and the Swami (publ. yn The Howard Review, apr. 1977)
  • Sailor's Grudge (publ. yn Fight Stories, mrt. 1930; alternative titel: Costigan vs. Kid Camera)
  • The Sign of the Snake (publ. yn Action Stories, juny 1931; oarspr. titel: McClarney; letter red. ta in Sailor Steve Costigan-ferhaal)
  • The Slugger's Game (publ. yn Jack Dempsey's Fight Magazine, maaie 1934)
  • Sluggers on the Beach (publ. yn Jack Dempsey's Fight Magazine, aug. 1934)
  • Texas Fists (publ. yn Fight Stories, maaie 1931; alternative titel: Shanghied Mitts)
  • The TNT Punch (publ. yn Action Stories, jann. 1931; alternative titel: The Waterfront Law of The Waterfront Wallop)
  • Vikings of the Gloves (publ. yn Fight Stories, febr. 1932; alternative titel: Including the Scandinavian)
  • Waterfront Fists (publ. yn Fight Stories, sept. 1930; alternative titel: Stand Up and Slug)
  • Winner Take All (publ. yn Fight Stories, july 1930; alternative titel: Sucker!)
  • sûnder titel ("I had just hung by sparring partner, Battling O'Toole...") (publ. yn The Howard Review, mrt. 1975)
  • sûnder titel ("It was the end of the fourth round...") (publ. yn The Howard Review, mrt. 1975)
  • sûnder titel ("The night Sailor Steve Costigan fought Battling O'Rourke...") (publ. yn The Howard Review, mrt. 1975)

Oer Sailor Dennis Dorgan[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Sailor Dennis Dorgan, in omneamde ferzje fan Sailor Steve Costigan, dy't seeman is op it skip de Python. (Publ. ûnder it pseudonym Patrick Ervin.)

  • Alleys of Darkness (publ. yn Magic Carpet Magazine, jann. 1934; alternative titel: Alleys of Singapore)
  • Alleys of Treachery (publ. yn The Howard Collector, simmer 1966; alternative titel: The Mandarin Ruby)
  • The Destiny Gorilla (publ. yn The Incredible Adventures of Dennis Dorgan, 1974; alternative titel: Sailor Costigan and the Destiny Gorilla of Sailor Dorgan and the Destiny Gorilla)
  • In High Society (publ. yn The Incredible Adventures of Dennis Dorgan, 1974; alternative titel: Cultured Cauliflowers)
  • A Knight of the Round Table (publ. yn The Incredible Adventures of Dennis Dorgan, 1974; alternative titel: Iron-Clad Fists)
  • Playing Journalist (publ. yn The Incredible Adventures of Dennis Dorgan, 1974; alternative titel: A New Game for Costigan of A New Game for Dorgan)
  • Playing Santa Claus (publ. yn The Incredible Adventures of Dennis Dorgan, 1974; alternative titel: A Two-Fisted Santa Claus)
  • Sailor Dorgan and the Jade Monkey (publ. yn The Howard Collector, maityd 1971; alternative titel: The Jade Monkey)
  • The Turkish Menace (publ. yn The Incredible Adventures of Dennis Dorgan, 1974; alternative titel: Sailor Dorgan and the Turkish Menace; ferkocht oan Magic Carpet Magazine yn maaie 1933, mar it blêd gie bankrot foar't it ferhaal ôfprinte wurde koe)
  • The Yellow Cobra (publ. yn The Incredible Adventures of Dennis Dorgan, 1974; alternative titel: Sailor Dorgan and the Yellow Cobra of A Korean Night of A Night Ashore)

Oer Ace Jessel[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de swarte bokser Ace Jessel.

  • The Apparition in the Prize Ring (publ. yn Ghost Stories, apr. 1929; alternative titel: The Spirit of Tom Molyneaux)
  • Double Cross (publ. yn Bran Mak Morn: A Play & Others, 1983)

Sportferhalen oer oare haadpersoanen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Crowd Horror (publ. yn Argosy, july 1929)
  • The Ferocious Ape (nea publ.)
  • The Fighting Fury (nea publ.)
  • Fists of the Revolution (publ. yn Fantasy Crossroads, jann. 1976)
  • Iron-jaw (publ. yn Dime Sports Magazine, apr. 1936; alternative titel: Fists of the Desert)
  • The Iron Man (publ. yn Fight Stories, juny 1930; alternative titel: Iron Men)
  • A Man of Peace (nea publ.)
  • The Mark of the Bloody Hand (publ. yn Writer of the Dark, 1986)
  • Misto' Demsey (inkele ferskillende hiel koarte ferhalen; nea publ.)
  • Night Encounter (fragmint; nea publ.)
  • Right Hook (nea publ.)
  • Shackled Mitts (nea publ.)
  • They Always Come Back (publ. yn The Iron Man & Other Tales of the Ring, 1976)
  • Trail of the Snake (fragmint; nea publ.)
  • The Voice of Doom (publ. yn Crypt of Cthulhu, apr. 1986)
  • Weeping Willow (nea publ.)

Weird western-ferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte weird westernferhalen wêryn't it westernsjenre fermongen is mei eleminten fan horror of soms fan fantasy.

  • The Dead Remember (publ. yn Argosy, aug. 1936)
  • For the Love of Barbara Allen (publ. yn The Magazine of Fantasy & Science Fiction, aug. 1966)
  • The Haunted Hut (publ. yn Weirdbook Two, 1969)
  • The Horror from the Mound (publ. yn Weird Tales, maaie 1932; alternative titel: The Monster from the Mound)
  • A Horror in the Night (publ. yn Cross Plains, mrt. 1974)
  • The Man on the Ground (publ. yn Weird Tales, july 1933)
  • Old Garfield's Heart (publ. yn Weird Tales, des. 1933; alternative titel: Old Garrod's Heart)
  • Pigeons from Hell (publ. yn Weird Tales, maaie 1938)
  • Secret of Lost Valley (publ. yn Startling Mystery Stories, maityd 1967; alternative titel: The Valley of the Lost)
  • The Shadow of the Beast (publ. yn The Shadow of the Beast, 1977)
  • The Shadow of Doom (publ. yn The Howard Collector, simmer 1966)

Westernferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Oer Pike Bearfield[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Pike Bearfield, in cowboy yn it Wylde Westen.

  • The Diablos Trail (publ. yn Bran Mak Morn: A Play & Others, 1983)
  • A Gent from the Pecos (publ. yn Argosy, 3 okt. 1936; alternative titel: Shave That Hawg!)
  • Gents on the Lynch (publ. yn Argosy, 17 okt. 1936)
  • The Riot at Bucksnort (publ. yn Argosy, 31 okt. 1936)
  • While Smoke Rolled (publ. yn Double Action Western, des. 1956; alternative titel: While the Smoke Rolled; ôfprinte as in Breckenridge Elkins-ferhaal troch de namme fan Bearfield te ferfangen troch dy fan Elkins)

Oer Breckinridge Elkins[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte, humoristyske ferhalen oer in freonlike en sterke, mar net bjuster snoade cowboy. Alle ferhalen markearre mei ♣ binne letter troch Howard sels oaninoar redigearre ta de roman A Gent from Bear Creek (1937).

  • The Apache Mountain War (publ. yn Action Stories, des. 1935)
  • The Conquerin' Hero of the Humbolts (publ. yn Action Stories, okt. 1936; alternative titel: Politics at Blue Lizard of Politics at Lonesome Lizard)
  • No Cowherders Wanted (publ. yn Action Stories, sept. 1936; alternative titel: Gents in Buckskin)
  • Cupid from Bear Creek (publ. yn Action Stories, aug. 1935; alternative titel: The Peaceful Pilgrim; ♣)
  • The Curly Wolf of Sawtooth (publ. yn Star Western, sept. 1936; alternative titel: A Elston to the Rescue of A Elkins Never Surrenders)
  • Evil Deeds at Red Cougar (publ. yn Action Stories, juny 1936)
  • The Feud Buster (publ. yn Action Stories, juny 1935; ♣)
  • A Gent from Bear Creek (koart ferhaal publ. yn Action Stories, okt. 1934; ♣)
  • A Gent from Bear Creek (roman makke troch Howard troch ferskate koarte ferhalen ta ien lange ferhaalline te redigearjen; publ. yn 1937)
  • Guns of the Mountain (publ. yn Action Stories, maaie-juny 1934; ♣)
  • The Haunted Mountain (publ. yn Action Stories, febr. 1935; ♣)
  • High Horse Rampage (publ. yn Action Stories, aug. 1936; alternative titel: Gents on the Rampage)
  • Mayhem and Taxes (publ. yn The Summit County Journal, sept. 1967)
  • Meet Cap'n Kidd (publ. yn The Summit County Journal, july-okt. 1968; ♣)
  • Mountain Man (publ. yn Action Stories, mrt.-apr. 1934; ♣)
  • Pilgrims to the Pecos (publ. yn Action Stories, febr. 1936; alternative titel: Weary Pilgrims on the Road)
  • Pistol Politics (publ. yn Action Stories, apr. 1936)
  • The Riot at Cougar Paw (publ. yn Action Stories, okt. 1935)
  • The Road to Bear Creek (publ. yn Action Stories, des. 1934; ♣)
  • The Scalp Hunter (publ. yn Action Stories, aug. 1934; alternative titel: A Stranger in Grizzly Claw; ♣)
  • Sharp's Gun Serenade (publ. yn Action Stories, jann. 1937; alternative titel: Educate or Bust; ♣)
  • Striped Shirts and Busted Hearts (publ. yn The Summit County Journal, juny 1967; ♣)
  • War on Bear Creek (publ. yn Action Stories, apr. 1935; ♣)
  • When Bear Creek Came to Chawed Ear (publ. yn The Summit County Journal, mrt.-sept. 1971; ♣)

Oer Grizzly Elkins[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Grizzly Elkins.

  • Gunman's Debt (publ. yn The Last Ride, 1978)
  • Law-Shooters of Cowtown (publ. yn Cross Plains, simmer 1974; alternative titel: Law Guns of Cowtown)

Oer Buckner Jeopardy Grimes[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer Buckner Jeopardy Grimes.

  • Knife River Prodigal (publ. yn Cowboy Stories, july 1937; alternative titel: A Texas Prodigal)
  • A Man-Eating Jeopard (publ. yn Cowboy Stories, juny 1936)
  • Texas John Alden (publ. yn Masked Rider Western, maaie 1944; alternative titel: Ring-Tailed Tornado of A Ringtailed Tornado)

Oer de Sonora Kid[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Koarte ferhalen oer de Sonora Kid, wiere namme: Steve Allison, in cowboy yn it Wylde Westen. Hy figurearret ek yn 'e El Borak-ferhalen.

  • Brotherly Advice (publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • Desert Rendezvous (publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • The Devil's Joker (publ. yn Cross Plains, juny 1975; alternative titel: The Devil's Jest of Outlaw Trails)
  • Knife, Bullet and Noose (publ. yn The Howard Collector, maityd 1965; alternative titel: Knife, Gun and Noose)
  • Red Curls and Bobbed Hair (publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • The Sonora Kid-Cowhand (publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • The Sonora Kid's Winning Hand (publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • The West Tower (fragmint; publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • sûnder titel ("A blazing sun in a blazing sky, reflected from...") (fragmint; publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • sûnder titel ("The Hades Saloon and gambling hall, Buffalotown...") (fragmint; publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • sûnder titel ("The Hot Arizona sun had not risen high enough to heat...") (fragmint; publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • sûnder titel ("Madge Meraldson set her traveling-bag on the station...") (fragmint; publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • sûnder titel ("Steve Allison settled himself down comfortably in...") (fragmint; publ. yn The Sonora Kid, 1988)
  • sûnder titel ("The way it came about that Steve Allison, Timoleon...") (fragmint; publ. yn The Sonora Kid, 1988)

Westernferhalen oer oare haadpersoanen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Bill Smalley and the Power of the Human Eye (publ. yn The Dark Man, jann. 1991; alternative titel: The Power of the Human Eye)
  • Boot-Hill Payoff (ferhaal begûn troch Robert Enders Allen ôfmakke troch Howard; publ. yn Western Aces, okt. 1935; alternative titel: The Last Ride)
  • Drums of the Sunset (publ. yn The Cross Plains Review, nov. 1928-jann. 1929; alternative titel: Riders of the Sunset)
  • The Extermination of Yellow Donory (publ. yn Zane Grey Western Magazine, juny 1970; alternative titel: The Killing of Yellow Donory)
  • Golden Hope Christmas (publ. yn The Tattler, skoalkrante fan Brownwood High School, des. 1922)
  • Showdown at Hell's Canyon (publ. yn The Vultures, 1973; alternative titel: The Judgement of the Desert)
  • Six-Gun Interview (fragmint; nea publ.)
  • Vulture's Sanctuary (publ. yn Argosy, nov. 1936)
  • The Vultures of Whapeton (publ. yn Smashing Novels Magazine, des. 1936; alternative titel: The Vultures of The Vultures of Teton Gulch of The Vultures of Wahpeton)

Oare ferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • The Abbey (fragmint; publ. yn Fantasy Crossroads, nû. 4-5, 1975)
  • Aha! or The Mystery of the Queen's Necklace (publ. yn The Tattler, skoalkrante fan Brownwood High School, mrt. 1923)
  • Ambition by Moonlight (publ. yn The Junto, jann. 1929; alternative titel: Ambition in the Moonlight)
  • A Dream (publ. yn The Howard Collector, maityd 1971; oarspr. sûnder titel)
  • Etched in Ebony (publ. yn The Junto, sept. 1929)
  • Etchings in Ivory (publ. yn Etchings in Ivory, 1968)
  • The Ghost in the Doorway (publ. yn The Howard Collector, maityd 1969)
  • The Gondarian Man (publ. yn Fantasy Crossroads, nov. 1975)
  • The Hashish Land (publ. yn Fantome, nû. 1, 1978)
  • The Last Laugh (publ. yn Fantasy Crossroads, aug. 1976)
  • The Last White Man (fragmint; publ. yn The Howard Collector, simmer 1964)
  • Unhand Me, Villain (publ. yn The Tattler, skoalkrante fan Brownwood High School, febr. 1923)
  • Spanish Gold on Devil Horse (publ. yn The Howard Collector, hjerst 1972)

Oare fragminten[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Nea publisearre of it moat wêze dat der by de oangeande titel oars oanjûn stiet.

Mei titel[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • The Atavist
  • Age Lasting Love (publ. yn La Tombe Du Dragon, 1990)
  • A Boy, a Beehive, and a Chinaman
  • The Brand of Satan
  • Circus Charade
  • The Dominant Male
  • The Drifter
  • A Faithful Servant
  • Fate is the Killer
  • The Feminine of the Species
  • The Fishing Trip
  • The Folly of Conceit
  • Friends
  • The Funniest Bout
  • The Ghost Behind the Gloves
  • The Ghost of Bald Rock Ranch
  • In His Own Image
  • Incongruity
  • The Influence of the Movies
  • The Ivory Camel
  • The Land of Forgotten Ages
  • The Lion Gate
  • Lobo Volante
  • Man
  • A Man and a Brother
  • A Man of Peace
  • The Man Who Went Back
  • Mr. Dowser Buys a Car
  • Over the Rockies in a Ford
  • Pigskin Scholar
  • The Punch
  • The Recalcitrant
  • The Red Stone
  • The Slayer
  • A South Sea Storm
  • The Splendid Brute
  • Tallyho!
  • Ten Minutes on a Street Corner
  • Through the Ages
  • The Treasure of Henry Morgan
  • A Twentieth-Century Rip Van Winkle
  • A Unique Hat
  • What the Deuce?
  • The Wheel Turns
  • The Wings of the Bat
  • Yellow Laughter


Sûnder titel[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • "As he approached the two, he swept off his feathered hat..."
  • "Better a man should remain in kindly ignorance, than..."
  • "Between berserk battle-rages, the black despair of melancholy..."
  • "Franey was a fool."
  • "From the black, bandit-haunted mountains of Kang..."
  • "Help! Help! They're murderin' me!"
  • "I", said Cuchulain, "was a man, at least."
  • "I'm writing this with a piece of pencil on the backs of old..."
  • "It was a strange experience, and I don't expect anyone..."
  • "A land of wild, fantastic beauty; of mighty trees..."
  • "The lazy quiet of the mid-summer day was shattered..."
  • "A man", said my friend Larry Aloysius O'Leary..."
  • "The matter seemed so obvious that my only answer..."
  • "Maybe it doesn't seem like anything interesting and..."
  • "Mike Costigan, writer and self-avowed futilist, gazed..."
  • "The next day I was sluggish and inefficient in my work..."
  • "Old Man Jacobsen crunched his powerful teeth through..."
  • "So I set out up the hill-trail as if on a hunt and..."
  • "So there I was..."
  • "Spike Morissey was as tough a kid as ever came..."
  • "The tale has always been doubted and scoffed at..."
  • "That is, the artistry is but a symbol for the thought!"
  • "Thure Khan gazed out across the shifting vastness..."
  • "Trails led through dense jungle..."
  • "Two men were standing in the bazaar at Delhi..."
  • "You," said Shifty Griddle, pointing his finger at me..."
  • "Joe Rogers had been working the stock markets..."


Poëzij[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Foar it omfangrike oeuvre oan poëzij fan Robert E. Howard, sjoch:

Essays en artikels[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • The Beast from the Abyss (nea publ.)
  • The Galveston Affair (publ. yn The Junto, des. 1928)
  • The Ghost of Camp Colorado (publ. yn The Texaco Star, 19??)
  • The Hyborian Age (essay oer it Hyboarysk Tiidrek; publ. yn The Phantagraph, febr.-nov. 1936)
  • The Ideal Girl (publ. yn The Tattler, skoalkrante fan Brownwood High School, jann. 1925)
  • To a Man Whose Name I Never Knew (publ. yn The Junto, nov. 1928)
  • Kid Dula Due to Be Champion (publ. yn The Brownwood Bulletin, july 1928)
  • Midnight (publ. yn The Junto, sept. 1929)
  • More Evidences of the Innate Divinity of Man (publ. yn The Junto, okt. 1928)
  • Them (publ. yn The Junto, sept. 1928)
  • With a Set of Rattlesnake Rattles (publ. yn Leaves, simmer 1937)

Keppelings om utens[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.


films basearre op 'e wurken fan Robert E. Howard
Conan the Barbarian (1982) • Conan the Destroyer (1984) • Red Sonja (1985) • Kull the Conqueror (1997) • Solomon Kane (2009) • Conan the Barbarian (2011)