Deborah Kerr: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Content deleted Content added
Tulp8 (oerlis | bydragen)
red
Rigel 4: Rigel 4:
| ôfbyldingsbreedte = 230px
| ôfbyldingsbreedte = 230px
| echte namme = Deborah Jane Kerr-Trimmer
| echte namme = Deborah Jane Kerr-Trimmer
| nasjonaliteit = [[File:Flag of the United Kingdom.svg|20px]] [[Grut-Brittanje|Britsk]]
| nasjonaliteit = [[File:Flag of the United Kingdom.svg|border|20px]] [[Feriene Keninkryk|Britsk]]
| berne = [[30 septimber]] [[1921]]
| berne = [[30 septimber]] [[1921]]
| berteplak = [[Glasgow]] ([[Skotlân]])
| berteplak = [[Glasgow]] ([[Skotlân]])
| stoarn = [[16 oktober]] [[2007]]
| stoarn = [[16 oktober]] [[2007]]
| stjerplak = [[Botesdale]] ([[Ingelân]])
| stjerplak = [[Botesdale]] ([[Ingelân]])
| etnisiteit = [[File:Flag of Scotland.svg|20px]] [[Skotten|Skotsk]]
| etnisiteit = [[File:Flag of Scotland.svg|border|20px]] [[Skotten|Skotsk]]
| regionale identiteit =
| jierren aktyf = [[1940]] – [[1986]]
| jierren aktyf = [[1940]] – [[1986]]
| prizen = [[Golden Globe]] 1956 <br>eare-[[BAFTA Award|BAFTA]] 1991<br>eare-[[Oscar]] 1994
| prizen = [[Golden Globe]] 1956 <br>eare-[[BAFTA Award|BAFTA]] 1991<br>[[eare-Oscar]] 1994
| webside = ''n.f.t.''
| webside = [http://www.imdb.com/name/nm0000039/ Deborah Kerr] yn 'e [[IMDb]]
}}
}}
'''Deborah Kerr''' (folút: '''Deborah Jane Kerr-Trimmer'''; [[Glasgow]], [[30 septimber]] [[1921]] – [[Botesdale]] ([[Ingelân]]), [[16 oktober]] [[2007]]) wie in [[Grut-Brittanje|Britsk]] [[aktrise]], dy't yn 'e fjirtiger, fyftiger en sechstiger jierren in ynternasjonale karriêre opboude mei [[film]]s as ''From Here to Eternity'', ''Quo Vadis'', ''Young Bess'', ''King Solomon's Mines'', en ''The Life and Death of Colonel Blimp''. Yn [[1956]] waard har in ''[[Golden Globe]]'' takend foar har rol yn ''The King and I'', en hoewol't se nea in ''[[Oscar]]'' wûn, waard se seis kear foar in ''Oscar'' yn 'e kategory bêste aktrise nominearre, mear as hokker oare aktrise ek. Uteinlik ûntfong se yn [[1994]] in eare-''Oscar'' foar har hiele oeuvre.
'''Deborah Kerr''' ([[útspr.]]: [kɑː(ɹ)], likernôch: "kaa(r)"; folút: '''Deborah Jane Kerr-Trimmer'''; [[Glasgow]], [[30 septimber]] [[1921]] – [[Botesdale]], [[16 oktober]] [[2007]]) wie in [[Feriene Keninkryk|Britsk]] [[aktrise]] fan [[Skotten|Skotsk]] [[komôf]], dy't yn 'e [[1940-er jierren|1940-er]] en [[1950-er jierren]] in ynternasjonale [[karriêre]] opboude mei [[film]]s as ''The Life and Death of Colonel Blimp'', ''King Solomon's Mines'', ''Quo Vadis?'', ''The Prisoner of Zenda'', ''Young Bess'', ''From Here to Eternity'', ''Heaven Knows, Mr. Allison'' en ''An Affair to Remember''. Yn [[1956]] waard har in [[Golden Globe]] takend foar har rol yn ''The King and&nbsp;I'', en hoewol't se nea in [[Oscar]] wûn, waard se seis kear nominearre foar in sa'n [[priis (ûnderskieding)|priis]] yn 'e [[kategory]] bêste aktrise, mear as hokker oare aktrise ek. Uteinlik ûntfong se yn [[1994]] in [[eare-Oscar]] foar har hiele [[oeuvre]].


==Libben en karriêre==
==Libben en karriêre==
===Jonkheid en oplieding===
===Jonkheid en oplieding===
Kerr waard yn [[1921]] berne yn in [[sikehûs]] yn 'e [[Skotlân|Skotske]] stêd [[Glasgow]], as de dochter fan kaptein Arthur Charles Kerr-Trimmer en dy syn frou Kathleen Rose Smale. Har heit wie in feteraan út 'e [[Earste Wrâldoarloch]], dy't yn 'e [[Slach oan de Somme]] in [[skonk]] ferlern hie, en letter [[yngenieur]] waard. Se hie in jongere broer dy't Edmund ("Teddy") hiet en [[sjoernalist]] waard. Hy kaam yn [[2004]] om by in gefal fan [[ferkearsagresje]]. Kerr brocht de earste trije jier fan har libben troch yn [[Helenburgh]], ûnder de reek fan Glasgow, dêr't har âldelju by har pake en beppe ynwennen.
Kerr waard yn [[1921]] [[berne]] yn in [[sikehûs]] yn 'e [[Skotlân|Skotske]] [[stêd]] [[Glasgow]], as de [[dochter]] fan [[kaptein (rang)|kaptein]] Arthur Charles Kerr-Trimmer en dy syn [[oarehelte|frou]] Kathleen Rose Smale. Har [[heit]] wie in [[feteraan]] út 'e [[Earste Wrâldoarloch]], dy't yn 'e [[Slach oan 'e Somme]] in [[skonk]] ferlern hie, en letter [[yngenieur]] waard. Se hie in jongere [[broer]] dy't Edmund ("Teddy") hiet en [[sjoernalist]] waard. Hy kaam yn [[2004]] om by in gefal fan [[ferkearsagresje]]. Kerr brocht de earste trije jier fan har [[libben]] troch yn [[Helenburgh]], ûnder de reek fan Glasgow, dêr't har [[âldelju]] by har [[pake en beppe]] ynwennen.

Se genoat har [[leger ûnderwiis]] oan 'e ûnôfhinklike ''Norhtumberland House School'' yn it [[Ingelân|Ingelske]] [[Bristol (stêd)|Bristol]], en oan de ''Rossholme School'' yn [[Weston-super-Mare]]. Oarspronklik learde Kerr foar [[ballet]]dûnseresse, en yn [[1938]] makke se datoangeande har debút yn in foarstelling. Har earste [[aktearjen|aktear]]leararesse wie har muoike Phyllis Smale, dy't yn Bristol de Hicks-Smale Toanielskoalle runde.
[[File:Deborah Kerr.jpg|left|thumb|230px|Kerr yn 'e film ''Black Narcissus'', út [[1947]].]]
[[File:Deborah Kerr.jpg|left|thumb|230px|Kerr yn 'e film ''Black Narcissus'', út [[1947]].]]

Kerr genoat har [[leger ûnderwiis]] oan 'e ûnôfhinklike Northumberland House School yn it [[Ingelân|Ingelske]] [[Bristol (stêd)|Bristol]], en oan 'e Rossholme School yn [[Weston-super-Mare]]. Oarspronklik learde se foar [[ballet]]dûnseresse, en yn [[1938]] makke se datoangeande har [[debút]] yn in [[foarstelling (teäter)|foarstelling]] yn it [[Sadler's Wells Theatre]]. Har earste [[aktearjen|aktear]]leararesse wie har [[muoike]] Phyllis Smale, dy't yn Bristol de Hicks-Smale Toanielskoalle runde.


===Aktearkarriêre===
===Aktearkarriêre===
====Toaniel====
====Toaniel====
Kerr stie foar it earst op 'e planken yn [[1937]], yn [[Weston-super-Mare]], as [[mymspylster]] yn it stik ''Harlequin and Columbine''. Nei't se ferskate lytse roltsjes hân hie yn [[Shakespeare]]-produksjes yn it iepenloftteäter yn it [[Londen]]ske [[Regent's Park]], joech se har yn [[1940]] by it toanielselskip fan it Oxford Playhouse. Yn [[1943]] makke se mei 21 jier har debút yn it Londenske [[West End (Londen)|West End]], en hie dêr grut súkses. Neitiid gie se mei har selskip op toernee troch [[Ingelân]] en [[Skotlân]], en tsjin 'e ein fan 'e [[Twadde Wrâldoarloch]] spile se ek foar [[Alliëarden|Alliëarde troepen]] yn [[Nederlân]], [[Belgje]] en [[Frankryk]]. Yn [[1953]] stie se foar it earst op [[Broadway]], mei de haadrol yn it stik ''Tea and Sympathy'', dêr't se mei nominearre waard foar in ''[[Tony Award]]''. Letter yn har karriêre kearde se yn [[1972]] werom nei it West End, en yn [[1973]] op Broadway. Hoewol't se nea har [[plankekoarts]] ferlear, bleau toaniel altyd har earste leafde.
Kerr stie foar it earst [[op 'e planken]] yn [[1937]], yn [[Weston-super-Mare]], as [[mymspylster]] yn it stik ''Harlequin and Columbine''. Nei't se ferskate lytse [[rol]]tsjes hân hie yn [[Shakespeare]]-produksjes yn it [[iepenloft]]teäter yn it [[Londen]]ske [[Regent's Park]], joech se har yn [[1940]] by it [[toanielselskip]] fan it Oxford Playhouse. Yn [[1943]] makke se mei 21 jier har debút yn it Londenske [[West End (Londen)|West End]], en hie dêr grut súkses. Neitiid gie se mei har selskip op [[toernee]] troch [[Ingelân]] en [[Skotlân]], en tsjin 'e ein fan 'e [[Twadde Wrâldoarloch]] spile se ek foar [[Alliëarden|Alliëarde troepen]] yn [[Nederlân]], [[Belgje]] en [[Frankryk]]. Yn [[1953]] stie se foar it earst op [[Broadway]], mei de [[haadrol]] yn it [[toanielstik|stik]] ''Tea and Sympathy'', dêr't se mei nominearre waard foar in [[Tony Award]]. Letter yn har [[karriêre]] kearde se yn [[1972]] werom nei it West End, en yn [[1973]] op Broadway. Hoewol't se nea har [[plankekoarts]] ferlear, bleau toaniel altyd har earste leafde.
[[File:Deborah_Kerr_in_Young_Bess_trailer.jpg|right|thumb|250px|Deborah Kerr as in jonge keninginne [[Elizabeth I fan Ingelân]] yn ''Young Bess'', út [[1953]].]]
[[File:Deborah_Kerr_in_Young_Bess_trailer.jpg|right|thumb|250px|Deborah Kerr yn ''Young Bess'', út [[1953]].]]


====Films====
====Films====
Har earste [[film]]rol hie Kerr yn 'e Britske film ''Contraband'', út [[1940]], mar by de montaazje waarden har sênes út 'e úteinlike ferzje snien. Har optreden yn har twa folgjende Britske films, ''Major Barbara'' en ''Love on the Dole'' (beide út [[1941]]) waard lykwols goed ûntfongen. Dêrnei spile se yn ''Hatter's Castle'' en, as [[Noarwegen|Noarske]] fersetsstriidster, yn ''The Day Will Dawn'' (beide út [[1942]]). Fral dy lêste film wie in grut súkses, en Kerr waard troch it Britske [[bioskoop]]publyk keazen ta populêrste nasjonale filmstjer. Yn [[1943]] spile se trije ferskillende froulju yn ''The Life and Death of Colonel Blimp''. Hoewol't it [[Britske Leger]] wegere en wurkje oan dy produksje mei, en ek al miende [[Winston Churchill]] dat de film it oarlochsmoreel fan it Britske folk oantaaste soe, dochs waard ''Colonel Blimp'' in trochslaand súkses.
Har earste [[film]]rol hie Kerr yn 'e Britske [[film]] ''Contraband'', út [[1940]], mar by de [[filmmontaazje|montaazje]] waard har [[sêne]] út 'e úteinlike ferzje knipt. Har optredens yn har twa folgjende Britske films, ''Major Barbara'' en ''Love on the Dole'' (beide út [[1941]]) waarden lykwols goed ûntfongen. Dêrnei spile se yn ''Hatter's Castle'' en, as [[Noarwegen|Noarske]] [[ferset yn de Twadde Wrâldoarloch|fersetsstriidster]], yn ''The Day Will Dawn'' (beide út [[1942]]). Fral dy lêste film wie in grut súkses, en Kerr waard troch it Britske [[bioskoop]]publyk keazen ta [[populêr]]ste nasjonale filmstjer. Yn [[1943]] spile se trije ferskillende [[froulju]] yn 'e [[biografyske film]] ''The Life and Death of Colonel Blimp''. Hoewol't it [[Britske Leger]] wegere en wurkje oan dy produksje mei, en ek al miende [[Winston Churchill]] dat de film it oarlochsmoreel fan it Britske folk oantaaste soe, dochs waard ''Colonel Blimp'' in trochslaand súkses.


Tsjin dy tiid begûn Kerr derop te stean dat har namme útsprutsen wurde moast as [ka:(ɹ)] (ynstee fan 'e gongberder útspraak [kœ:(ɹ)] (lykas ''cur'', dat "strjithûn" of "rotsak" betsjut). De [[Feriene Steaten|Amerikaanske]] filmstudio [[MGM]] begûn har dêrom letter oan te priizgjen mei de slogan ''''Kerr rhymes with Star!"'' ("Kerr rymt op Stjer!"). Kerr kaam ûnder de oandacht fan MGM troch har rol as in beswierde [[non]] yn ''Black Narcissus'', út [[1947]], dy't ek yn Amearika súksesfol wie. Fanwegen har Britske aksint en hâlden en dragen waard se yn [[Hollywood]] yn 'e iene nei de oare rol [[cast]] as in ferfine en reservearre Ingelske dame, lykas yn ''Edward, My Son'' ([[1949]]), dêr't se har earste ''[[Oscar]]''-nominaasje mei yn 'e wacht sleepte. Sels hie se net in soad aardichheid oan sokke rollen, en dêrom griep se eltse kâns ta oarsoartige optredens oan. Sadwaande wie se te sjen yn û.m. ''King Solomon's Mines'' ([[1950]]), in [[aventoerefilm]] dy't op lokaasje yn [[Afrika]] opnommen waard; yn it [[religy|religieuze]] [[epos]] ''Quo Vadis?'' ([[1951]]); en yn 'e ''[[remake]]'' fan ''The Prisoner of Zenda'' ([[1952]]). Yn 1952 spile Kerr ek yn twa [[harkspul]]len op 'e [[radio]].
Tsjin dy tiid begûn Kerr derop te stean dat har namme útsprutsen wurde moast as [kɑː(ɹ)] (ynstee fan 'e gongberder [[útspraak]] [kœː(ɹ)] (lykas ''cur'', dat "strjithûn" of "rotsak" betsjut). De [[Feriene Steaten|Amerikaanske]] [[filmstudio]] [[Metro-Goldwyn-Mayer]] (MGM) begûn har dêrom letter oan te priizgjen mei de [[slogan]] ''''Kerr rhymes with Star!"'' ("Kerr rymt op Stjer!"). Kerr kaam ûnder de oandacht fan MGM troch har rol as in beswierde [[non]] yn ''Black Narcissus'', út [[1947]], dy't ek yn 'e Feriene Steaten súksesfol wie. Fanwegen har [[Britsk-Ingelske]] [[aksint (útspraak)|aksint]] en har nei Amerikaanske mjitstêven deftige [[hâlden en dragen]] waard se yn [[Hollywood]] yn 'e iene nei de oare rol [[cast]] as in ferfine en reservearre Ingelske [[dame (persoan)|dame]], lykas yn ''Edward, My Son'' ([[1949]]), dêr't se har earste [[Oscar]]-nominaasje mei yn 'e wacht sleepte. Sels hie se net in soad aardichheid oan sokke rollen, en dêrom griep se eltse kâns ta oarsoartige optredens oan. Sadwaande wie se te sjen yn û.m. ''King Solomon's Mines'' ([[1950]]), in [[aventoerefilm]] dy't op lokaasje yn [[Afrika]] opnommen waard; yn it [[religy|religieuze]] [[epos]] ''Quo Vadis?'' ([[1951]]); en yn 'e [[remake]] fan ''The Prisoner of Zenda'' ([[1952]]). Yn [[1952]] spile Kerr ek yn twa [[harkspul]]len op 'e [[radio]].
[[File:Deborah_Kerr_in_An_Affair_to_Remember_trailer.jpg|left|thumb|155px|Deborah Kerr yn ''An Affair to Remember'' ([[1957]]).]]
[[File:Deborah_Kerr_in_An_Affair_to_Remember_trailer.jpg|left|thumb|155px|Deborah Kerr yn ''An Affair to Remember'' ([[1957]]).]]


Yn [[1953]] hie Kerr de titelrol yn 'e film ''Young Bess'', oer de jonge jierren fan 'e Ingelske keninginne [[Elizabeth I fan Ingelân|Elizabeth I]]. Datselde jiers fertolke se ek de rol fan 'e sensuële Karen Holmes, in ferbittere frou fan in militêr, as tsjinspylster fan [[Burt Lancaster]] yn 'e film ''From Here to Eternity'', wêrfoar't se har twadde ''Oscar ''-nominaasje krige. Dêrnei hie se de rollen foar it útkiezen, en spile se in ûnderdrukte troude frou yn ''The End of the Affair'' ([[1955]]), in non yn ''Heaven Knows, Mr. Allison'' ([[1957]]; as tsjinspylster fan har goede freon [[Robert Mitchum]]), in memmepopke yn ''Separate Tables'' ([[1956]]), in [[Austraalje (lân)|Australyske]] [[skiephoeder]]sfrou yn ''The Sundowners'', en in [[gûvernante]] yn sawol de ''The Chalk Garden'' as ''The Innocents'' ([[1961]]).
Yn [[1953]] fertolke Kerr de rol fan [[Catherine Parr]] yn it [[kostúmdrama]] ''Young Bess'', oer de jonge jierren fan 'e [[Keninkryk Ingelân|Ingelske]] [[keninginne]] [[Elizabeth I fan Ingelân|Elizabeth I]] (spile troch [[Jean Simmons]]). Datselde jiers spile se ek de rol fan 'e [[sensueel|sensuele]] Karen Holmes, in [[ferbittering|ferbittere]] frou fan in [[militêr]], as [[tsjinspylster]] fan [[Burt Lancaster]] yn 'e film ''From Here to Eternity'', wêrfoar't se har twadde Oscar-nominaasje krige. Dêrnei hie Kerr de rollen foar it útkiezen, en spile se in ûnderdrukte troude frou yn ''The End of the Affair'' ([[1955]]), in [[non]] yn ''Heaven Knows, Mr. Allison'' ([[1957]], as tsjinspylster fan har goede [[freonskip|freon]] [[Robert Mitchum]]), in memmepopke yn ''Separate Tables'' ([[1956]]), in [[Austraalje (lân)|Australyske]] [[boer|skieppeboerinne]] yn ''The Sundowners'', en in [[gûvernante]] yn sawol ''The Innocents'' ([[1961]]) as ''The Chalk Garden'' ([[1964]]).


Guon fan Kerr har bekendste rollen hie se as de gûvernante [[Anna Leonowens]] yn 'e tsjinst fan 'e kening fan [[Tailân]] yn 'e ferfilming fan 'e [[musical]] ''The King and I'' ([[1956]]), en as tsjinspylster fan [[Cary Grant]] yn ''An Affair to Remember'' ([[1957]]). Hja waard op 'e nij nominearre foar in ''Oscar'' foar bêste aktrise foar har rollen yn ''The King and I'', ''Heaven Knows, Mr. Allison'', ''Separate Tables'' en ''The Sundowners''. Foar har optreden yn ''The King and I'' wûn se wol in ''[[Golden Globe]]'' yn 'e kategory bêste aktrise yn in filmmusical of -komeedzje.
Guon fan Kerr har bekendste rollen hie Kerr as de gûvernante [[Anna Leonowens]] yn 'e tsjinst fan 'e [[kening]] fan [[Siam]] yn 'e ferfilming fan 'e [[musical]] ''The King and&nbsp;I'' ([[1956]]), en as tsjinspylster fan [[Cary Grant]] yn ''An Affair to Remember'' ([[1957]]). Hja waard op 'e nij nominearre foar in Oscar foar bêste aktrise foar har rollen yn ''The King and&nbsp;I'', ''Heaven Knows, Mr. Allison'', ''Separate Tables'' en ''The Sundowners''. Foar har optreden yn ''The King and&nbsp;I'' wûn se de [[Golden Globe]] yn 'e kategory bêste aktrise yn in [[filmmusical]] of -[[komeedzjefilm|komeedzje]].
[[File:Robert_Mitchum_Deborah_Kerr_Heaven_Knows_Mr._Allison_1957_(cropped).jpg|right|thumb|180px|Kerr mei [[Robert Mitchum]] yn ''Heaven Knows, Mr. Allison'', út [[1957]].]]
[[File:Robert_Mitchum_Deborah_Kerr_Heaven_Knows_Mr._Allison_1957_(cropped).jpg|right|thumb|180px|Kerr mei [[Robert Mitchum]] yn ''Heaven Knows, Mr. Allison'', út [[1957]].]]


Yn [[1967]] spile Kerr yn 'e [[James Bond]]-film ''Casino Royale'', wêrby't se de twifelige ear wûn om, mei 46 jier, de âldste ''Bond-girl'' ea te wêzen. Yn [[1969]] stimde se der ûnder druk fan 'e hieltyd jongere konkurrinsje yn ta om in neakensêne te dwaan yn 'e film ''The Gypsy Moths''; dat wie de iennichste neakensêne fan har hiele wurkpaad. Mei't se almar minder ynteressante rollen oanbean krige, en der hieltyd mear fraach nei neakenens yn films wie, besleat Kerr oan 'e ein fan 'e jierren sechstich om op te hâlden mei filmwurk, en har ynstee ta te lizzen op [[tillefyzje]] en [[toaniel]]. Hoewol't se nea in ''Oscar'' wûn, hat se mei seis nominaasjes yn 'e kategory bêste aktrise noch altyd in rekôr op dat mêd. Yn [[1994]] waard har foar har hiele oeuvre in eare-''Oscar'' takend, nei't se yn [[1991]] ek al in eare-[[BAFTA Award|BAFTA]] ûntfongen hie.
Yn [[1967]] hie Kerr in rol yn 'e [[James Bond (filmsearje)|''James Bond''-parody]] ''[[Casino Royale (film út 1967)|Casino Royale]]'', in produksje fan [[Columbia Pictures]] dy't net ta de ''James Bond''-[[kanon (kultuer)|kanon]] fan [[Eon Productions]] heart. Kerr hie dêrby de twifelige ear om, mei 46 jier, de âldste [[Bond-girl]] ea te wêzen. Yn [[1969]] stimde se der ûnder druk fan 'e hieltyd jongere konkurrinsje yn ta om in [[neakensêne]] te dwaan yn 'e film ''The Gypsy Moths''; dat wie de iennichste neakensêne fan har hiele [[wurkpaad]]. Mei't se almar minder ynteressante rollen oanbean krige, en der hieltyd mear fraach nei [[neakenens]] yn films wie, besleat Kerr oan 'e ein fan 'e [[1960-er jierren|jierren sechstich]] om op te hâlden mei filmwurk, en har ynstee ta te lizzen op [[tillefyzje]] en [[toaniel]]. Hoewol't se nea in Oscar wûn, hat se mei seis nominaasjes yn 'e kategory bêste aktrise noch altyd in rekôr op dat mêd. Yn [[1994]] waard har foar har hiele [[oeuvre]] in [[eare-Oscar]] takend, nei't se yn [[1991]] ek al in eare-[[BAFTA]] ûntfongen hie.


====Tillefyzje====
====Tillefyzje====
Yn 'e earste helte fan 'e jierren tachtich wûn Kerr nije populariteit mei har [[tillefyzje]]wurk, û.m. mei har rol as [[ferpleechster]] yn 'e [[tillefyzjefilm]] ''Witness for the Prosecution'' ([[1982]]). Letter wurke se mei har âlde freon [[Robert Mitchum]] gear oan ''Reunion at Fairborough''. Fierders spile se yn [[1985]] de [[tycoon]] Emma Harte yn 'e [[minysearje]] ''A Woman of Substance''. Foar dat lêste optreden waard se nominearre foar de ''[[Emmy Award]]'' yn 'e kategory treflike byrol fan in aktrise yn in beheinde searje. Yn [[1986]], doe't se 65 jier wie, hold Kerr op mei aktearjen.
Yn 'e earste helte fan 'e [[1980-er jierren|jierren tachtich]] wûn Kerr nije [[populariteit]] mei har [[tillefyzje]]wurk, û.m. mei har rol as [[ferpleechster]] yn 'e [[tillefyzjefilm]] ''Witness for the Prosecution'' ([[1982]]). Letter wurke se mei har âlde freon [[Robert Mitchum]] gear oan ''Reunion at Fairborough''. Fierders spile se yn [[1985]] de [[tycoon]] Emma Harte yn 'e [[minysearje]] ''A Woman of Substance''. Foar dat lêste optreden waard se nominearre foar de [[Emmy Award]] yn 'e kategory treflike byrol fan in aktrise yn in beheinde searje. Yn [[1986]], doe't se 65 jier wie, hold Kerr op mei [[aktearjen]].
[[File:Deborah_Kerr_4.jpg|left|thumb|230px|Deborah Kerr yn ''The Sundowners'', út [[1960]].]]
[[File:Deborah_Kerr_4.jpg|left|thumb|230px|Deborah Kerr yn ''The Sundowners'', út [[1960]].]]


===Priveelibben===
===Priveelibben===
Kerr hie yn [[1943]] nei't it skynt in relaasje mei [[Michael Powell]], ien fan 'e makkers fan ''The Life and Death of Colonel Blimp''. De boarne foar dat ferhaal is Powell syn [[autobiografy]]; Kerr sels hat dêr nea wat ta- of ôfdien. Dizze relaasje soe op 'e klippen rûn wêze doe't Kerr nei Hollywood gie.
Kerr hie yn [[1943]] nei't it skynt in [[relaasje (ynterpersoanlike bân)|relaasje]] mei [[Michael Powell]], ien fan 'e [[filmprodusint|produsinten]] fan 'e film ''The Life and Death of Colonel Blimp''. De boarne foar dat ferhaal is Powell syn [[autobiografy]]; Kerr sels hat dêr nea wat ta- of ôfdien. Dizze relaasje soe op 'e klippen rûn wêze doe't Kerr nei [[Hollywood]] gie.


Yn elts gefal troude Kerr twaris, de earste kear op [[29 novimber]] [[1945]] mei [[Tony Bartley|Anthony Bartley]], in Britske oarlochsheld en ofsier by de [[Royal Air Force|RAF]]. Mei him krige Kerr twa dochters: Melanie Jane ([[1947]]) en Francesca Ann ([[1951]]), dy't letter trouwe soe mei de akteur [[John Shrapnel]]. Kerr har earste houlik wie problematysk, mei't Bartley oergeunstich wie op har ferneamdheid en finansjele súkses. Harren houlik einige yn [[1959]] dan ek yn in skieding. Op [[23 july]] [[1960]] wertroude Kerr mei de [[skriuwer]] [[Peter Viertel]], wêrmei't se ek de styfmem waard fan dy syn dochter Christine.
Yn elts gefal [[troud]]e Kerr twaris, de earste kear op [[29&nbsp;novimber]] [[1945]] mei [[Tony Bartley|Anthony Bartley]], in Britske [[held|oarlochsheld]] en [[ofsier]] by de Britske [[loftmacht]] [[Royal Air Force|RAF]]. Mei him krige Kerr twa [[dochter]]s: Melanie Jane ([[1947]]) en Francesca Ann ([[1951]]), dy't letter trouwe soe mei de akteur [[John Shrapnel]]. Kerr har earste houlik wie problematysk, mei't Bartley [[oergeunstigens|oergeunstich]] wie op har ferneamdheid en finansjele súkses. Harren houlik einige yn [[1959]] dan ek yn in [[skieding (houlik)|skieding]]. Op [[23 july]] [[1960]] wertroude Kerr mei de [[skriuwer]] [[Peter Viertel]], wêrmei't se ek de [[styfmem]] waard fan dy syn dochter Christine.
[[File:Deborah_Kerr_Star_HWF.JPG|right|thumb|180px|Kerr har stjer op 'e [[Hollywood Walk of Fame]].]]
[[File:Deborah_Kerr_Star_HWF.JPG|right|thumb|180px|Kerr har stjer op 'e [[Hollywood Walk of Fame]].]]


Kerr wenne jierrenlang yn it [[Switserlân|Switserske]] [[Klosters]] en it [[Spanje|Spaanske]] [[Marbella]], mar sette har wer yn [[Grut-Brittanje]] nei wenjen om tichter by har dochters te wêzen nei geraden dat har sûnens minder waard. Peter Viertel bleau lykwols yn Marbella.
Kerr wenne jierrenlang yn it [[Switserlân|Switserske]] [[Klosters]] en it [[Spanje|Spaanske]] [[Marbella]], mar nei geraden dat har sûnens minder waard sette se har wer yn [[Grut-Brittanje]] nei wenjen, om tichter by har dochters te wêzen. Peter Viertel bleau lykwols yn Marbella.


===Ferstjerren===
===Ferstjerren===
Kerr ferstoar op [[16 oktober]] [[2007]] yn it [[doarp]] [[Botesdale]], yn it Ingelske greefskip [[Suffolk]], oan 'e gefolgen fan 'e [[sykte fan Parkinson]]. Hja waard 86 jier. Har man Peter Viertel stoar op [[4 novimber|4&nbsp;novimber]] fan dat jier, minder as trije wiken letter, oan [[kanker]]. Kerr leit begroeven yn [[Redgrave]].
Kerr [[ferstoar]] op [[16 oktober]] [[2007]] yn it [[doarp]] [[Botesdale]], yn it [[Ingelske greefskip]] [[Suffolk]], oan 'e gefolgen fan 'e [[sykte fan Parkinson]]. Hja waard 86 jier. Har man Peter Viertel stoar op [[4&nbsp;novimber]] fan dat jier, minder as trije wiken letter, oan [[kanker]]. Kerr leit [[begroeven]] op it [[tsjerkhôf]] fan [[Alfold]], yn it greefskip [[Surrey]].


==Keppelings om utens==
==Keppelings om utens==
* {{en}} [http://www.imdb.com/name/nm0000039/ Folsleine filmografy fan Deborah Kerr yn 'e ''Internet Movie Database'' (IMDb)]
* {{en}} [http://www.imdb.com/name/nm0000039/ Folsleine filmografy fan Deborah Kerr yn 'e Internet Movie Database (IMDb)]


{{boarnen|boarnefernijing=
{{boarnen|boarnefernijing=
Rigel 70: Rigel 71:
[[Kategory:Skotsk telefyzje-akteur]]
[[Kategory:Skotsk telefyzje-akteur]]
[[Kategory:Skotsk harkspulakteur]]
[[Kategory:Skotsk harkspulakteur]]
[[Kategory:Skotsk stimakteur]]
[[Kategory:Skotsk dûnser]]
[[Kategory:Skotsk dûnser]]
[[Kategory:Mymspiler]]
[[Kategory:Mymspiler]]

De ferzje fan 18 okt 2021 om 23.46

Deborah Kerr
akteur
persoanlike bysûnderheden
echte namme Deborah Jane Kerr-Trimmer
nasjonaliteit Britsk
berne 30 septimber 1921
berteplak Glasgow (Skotlân)
stoarn 16 oktober 2007
stjerplak Botesdale (Ingelân)
etnisiteit Skotsk
jierren aktyf 19401986
prizen Golden Globe 1956
eare-BAFTA 1991
eare-Oscar 1994
offisjele webside
Deborah Kerr yn 'e IMDb

Deborah Kerr (útspr.: [kɑː(ɹ)], likernôch: "kaa(r)"; folút: Deborah Jane Kerr-Trimmer; Glasgow, 30 septimber 1921Botesdale, 16 oktober 2007) wie in Britsk aktrise fan Skotsk komôf, dy't yn 'e 1940-er en 1950-er jierren in ynternasjonale karriêre opboude mei films as The Life and Death of Colonel Blimp, King Solomon's Mines, Quo Vadis?, The Prisoner of Zenda, Young Bess, From Here to Eternity, Heaven Knows, Mr. Allison en An Affair to Remember. Yn 1956 waard har in Golden Globe takend foar har rol yn The King and I, en hoewol't se nea in Oscar wûn, waard se seis kear nominearre foar in sa'n priis yn 'e kategory bêste aktrise, mear as hokker oare aktrise ek. Uteinlik ûntfong se yn 1994 in eare-Oscar foar har hiele oeuvre.

Libben en karriêre

Jonkheid en oplieding

Kerr waard yn 1921 berne yn in sikehûs yn 'e Skotske stêd Glasgow, as de dochter fan kaptein Arthur Charles Kerr-Trimmer en dy syn frou Kathleen Rose Smale. Har heit wie in feteraan út 'e Earste Wrâldoarloch, dy't yn 'e Slach oan 'e Somme in skonk ferlern hie, en letter yngenieur waard. Se hie in jongere broer dy't Edmund ("Teddy") hiet en sjoernalist waard. Hy kaam yn 2004 om by in gefal fan ferkearsagresje. Kerr brocht de earste trije jier fan har libben troch yn Helenburgh, ûnder de reek fan Glasgow, dêr't har âldelju by har pake en beppe ynwennen.

Kerr yn 'e film Black Narcissus, út 1947.

Kerr genoat har leger ûnderwiis oan 'e ûnôfhinklike Northumberland House School yn it Ingelske Bristol, en oan 'e Rossholme School yn Weston-super-Mare. Oarspronklik learde se foar balletdûnseresse, en yn 1938 makke se datoangeande har debút yn in foarstelling yn it Sadler's Wells Theatre. Har earste aktearleararesse wie har muoike Phyllis Smale, dy't yn Bristol de Hicks-Smale Toanielskoalle runde.

Aktearkarriêre

Toaniel

Kerr stie foar it earst op 'e planken yn 1937, yn Weston-super-Mare, as mymspylster yn it stik Harlequin and Columbine. Nei't se ferskate lytse roltsjes hân hie yn Shakespeare-produksjes yn it iepenloftteäter yn it Londenske Regent's Park, joech se har yn 1940 by it toanielselskip fan it Oxford Playhouse. Yn 1943 makke se mei 21 jier har debút yn it Londenske West End, en hie dêr grut súkses. Neitiid gie se mei har selskip op toernee troch Ingelân en Skotlân, en tsjin 'e ein fan 'e Twadde Wrâldoarloch spile se ek foar Alliëarde troepen yn Nederlân, Belgje en Frankryk. Yn 1953 stie se foar it earst op Broadway, mei de haadrol yn it stik Tea and Sympathy, dêr't se mei nominearre waard foar in Tony Award. Letter yn har karriêre kearde se yn 1972 werom nei it West End, en yn 1973 op Broadway. Hoewol't se nea har plankekoarts ferlear, bleau toaniel altyd har earste leafde.

Deborah Kerr yn Young Bess, út 1953.

Films

Har earste filmrol hie Kerr yn 'e Britske film Contraband, út 1940, mar by de montaazje waard har sêne út 'e úteinlike ferzje knipt. Har optredens yn har twa folgjende Britske films, Major Barbara en Love on the Dole (beide út 1941) waarden lykwols goed ûntfongen. Dêrnei spile se yn Hatter's Castle en, as Noarske fersetsstriidster, yn The Day Will Dawn (beide út 1942). Fral dy lêste film wie in grut súkses, en Kerr waard troch it Britske bioskooppublyk keazen ta populêrste nasjonale filmstjer. Yn 1943 spile se trije ferskillende froulju yn 'e biografyske film The Life and Death of Colonel Blimp. Hoewol't it Britske Leger wegere en wurkje oan dy produksje mei, en ek al miende Winston Churchill dat de film it oarlochsmoreel fan it Britske folk oantaaste soe, dochs waard Colonel Blimp in trochslaand súkses.

Tsjin dy tiid begûn Kerr derop te stean dat har namme útsprutsen wurde moast as [kɑː(ɹ)] (ynstee fan 'e gongberder útspraak [kœː(ɹ)] (lykas cur, dat "strjithûn" of "rotsak" betsjut). De Amerikaanske filmstudio Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) begûn har dêrom letter oan te priizgjen mei de slogan ''Kerr rhymes with Star!" ("Kerr rymt op Stjer!"). Kerr kaam ûnder de oandacht fan MGM troch har rol as in beswierde non yn Black Narcissus, út 1947, dy't ek yn 'e Feriene Steaten súksesfol wie. Fanwegen har Britsk-Ingelske aksint en har nei Amerikaanske mjitstêven deftige hâlden en dragen waard se yn Hollywood yn 'e iene nei de oare rol cast as in ferfine en reservearre Ingelske dame, lykas yn Edward, My Son (1949), dêr't se har earste Oscar-nominaasje mei yn 'e wacht sleepte. Sels hie se net in soad aardichheid oan sokke rollen, en dêrom griep se eltse kâns ta oarsoartige optredens oan. Sadwaande wie se te sjen yn û.m. King Solomon's Mines (1950), in aventoerefilm dy't op lokaasje yn Afrika opnommen waard; yn it religieuze epos Quo Vadis? (1951); en yn 'e remake fan The Prisoner of Zenda (1952). Yn 1952 spile Kerr ek yn twa harkspullen op 'e radio.

Deborah Kerr yn An Affair to Remember (1957).

Yn 1953 fertolke Kerr de rol fan Catherine Parr yn it kostúmdrama Young Bess, oer de jonge jierren fan 'e Ingelske keninginne Elizabeth I (spile troch Jean Simmons). Datselde jiers spile se ek de rol fan 'e sensuele Karen Holmes, in ferbittere frou fan in militêr, as tsjinspylster fan Burt Lancaster yn 'e film From Here to Eternity, wêrfoar't se har twadde Oscar-nominaasje krige. Dêrnei hie Kerr de rollen foar it útkiezen, en spile se in ûnderdrukte troude frou yn The End of the Affair (1955), in non yn Heaven Knows, Mr. Allison (1957, as tsjinspylster fan har goede freon Robert Mitchum), in memmepopke yn Separate Tables (1956), in Australyske skieppeboerinne yn The Sundowners, en in gûvernante yn sawol The Innocents (1961) as The Chalk Garden (1964).

Guon fan Kerr har bekendste rollen hie Kerr as de gûvernante Anna Leonowens yn 'e tsjinst fan 'e kening fan Siam yn 'e ferfilming fan 'e musical The King and I (1956), en as tsjinspylster fan Cary Grant yn An Affair to Remember (1957). Hja waard op 'e nij nominearre foar in Oscar foar bêste aktrise foar har rollen yn The King and I, Heaven Knows, Mr. Allison, Separate Tables en The Sundowners. Foar har optreden yn The King and I wûn se de Golden Globe yn 'e kategory bêste aktrise yn in filmmusical of -komeedzje.

Kerr mei Robert Mitchum yn Heaven Knows, Mr. Allison, út 1957.

Yn 1967 hie Kerr in rol yn 'e James Bond-parody Casino Royale, in produksje fan Columbia Pictures dy't net ta de James Bond-kanon fan Eon Productions heart. Kerr hie dêrby de twifelige ear om, mei 46 jier, de âldste Bond-girl ea te wêzen. Yn 1969 stimde se der ûnder druk fan 'e hieltyd jongere konkurrinsje yn ta om in neakensêne te dwaan yn 'e film The Gypsy Moths; dat wie de iennichste neakensêne fan har hiele wurkpaad. Mei't se almar minder ynteressante rollen oanbean krige, en der hieltyd mear fraach nei neakenens yn films wie, besleat Kerr oan 'e ein fan 'e jierren sechstich om op te hâlden mei filmwurk, en har ynstee ta te lizzen op tillefyzje en toaniel. Hoewol't se nea in Oscar wûn, hat se mei seis nominaasjes yn 'e kategory bêste aktrise noch altyd in rekôr op dat mêd. Yn 1994 waard har foar har hiele oeuvre in eare-Oscar takend, nei't se yn 1991 ek al in eare-BAFTA ûntfongen hie.

Tillefyzje

Yn 'e earste helte fan 'e jierren tachtich wûn Kerr nije populariteit mei har tillefyzjewurk, û.m. mei har rol as ferpleechster yn 'e tillefyzjefilm Witness for the Prosecution (1982). Letter wurke se mei har âlde freon Robert Mitchum gear oan Reunion at Fairborough. Fierders spile se yn 1985 de tycoon Emma Harte yn 'e minysearje A Woman of Substance. Foar dat lêste optreden waard se nominearre foar de Emmy Award yn 'e kategory treflike byrol fan in aktrise yn in beheinde searje. Yn 1986, doe't se 65 jier wie, hold Kerr op mei aktearjen.

Deborah Kerr yn The Sundowners, út 1960.

Priveelibben

Kerr hie yn 1943 nei't it skynt in relaasje mei Michael Powell, ien fan 'e produsinten fan 'e film The Life and Death of Colonel Blimp. De boarne foar dat ferhaal is Powell syn autobiografy; Kerr sels hat dêr nea wat ta- of ôfdien. Dizze relaasje soe op 'e klippen rûn wêze doe't Kerr nei Hollywood gie.

Yn elts gefal troude Kerr twaris, de earste kear op 29 novimber 1945 mei Anthony Bartley, in Britske oarlochsheld en ofsier by de Britske loftmacht RAF. Mei him krige Kerr twa dochters: Melanie Jane (1947) en Francesca Ann (1951), dy't letter trouwe soe mei de akteur John Shrapnel. Kerr har earste houlik wie problematysk, mei't Bartley oergeunstich wie op har ferneamdheid en finansjele súkses. Harren houlik einige yn 1959 dan ek yn in skieding. Op 23 july 1960 wertroude Kerr mei de skriuwer Peter Viertel, wêrmei't se ek de styfmem waard fan dy syn dochter Christine.

Kerr har stjer op 'e Hollywood Walk of Fame.

Kerr wenne jierrenlang yn it Switserske Klosters en it Spaanske Marbella, mar nei geraden dat har sûnens minder waard sette se har wer yn Grut-Brittanje nei wenjen, om tichter by har dochters te wêzen. Peter Viertel bleau lykwols yn Marbella.

Ferstjerren

Kerr ferstoar op 16 oktober 2007 yn it doarp Botesdale, yn it Ingelske greefskip Suffolk, oan 'e gefolgen fan 'e sykte fan Parkinson. Hja waard 86 jier. Har man Peter Viertel stoar op 4 novimber fan dat jier, minder as trije wiken letter, oan kanker. Kerr leit begroeven op it tsjerkhôf fan Alfold, yn it greefskip Surrey.

Keppelings om utens

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References en Works cited, op dizze side.