Master and Commander: The Far Side of the World

Ut Wikipedy
Master and Commander:
The Far Side of the World
film
(Filmposter yn 'e Ingelske Wikipedy)
makkers
regisseur Peter Weir
produsint Samuel Goldwyn jr.
Duncan Henderson
Peter Weir
útfierend
   produsint
Tom Rothman
senario Peter Weir
John Collee
basearre op Aubrey-Maturin-rige
   fan Patrick O'Brian
kamerarezjy Russell Boyd
muzyk Iva Davies
Christopher Gordon
Richard Tognetti
filmstudio 20th Century Fox
Miramax Films
Universal Pictures
Samuel Goldwyn Films
distribúsje 20th Century Fox
spilers
haadrollen Russell Crowe
Paul Bettany
byrollen James D'Arcy
Robert Pugh
Max Pirkis
Max Benitz
Edward Woodall
skaaimerken
lân/lannen Feriene Steaten
premiêre 14 novimber 2003
foarm langspylfilm
sjenre histoaryske oarlochsfilm
taal Ingelsk
spyltiid 138 minuten
budget en resultaten
budget $150 miljoen
opbringst $212,0 miljoen
prizen Oscar
BAFTA
Satellite Award
Young Artist Award

Master and Commander: The Far Side of the World is in Amerikaanske histoaryske oarlochs- en aventoerefilm út 2003 ûnder rezjy fan Peter Weir, mei yn 'e haadrollen Russell Crowe en Paul Bettany. De film is basearre op 'e haadpersoanen en foarfallen út trije dielen fan 'e Aubrey-Maturin-rige fan Patrick O'Brian. De titel betsjut "Skipper en Gesachfierder: De Oare Kant fan 'e Wrâld". It ferhaal folget Jack Aubrey, de kaptein fan 'e HMS Surprise, in skip fan 'e Britske Keninklike Marine, en syn skipsdokter Stephen Maturin. Se bedarje oan 'e oare kant fan 'e wrâld as harren jacht, yn 1805, ûnder de Napoleontyske Oarloggen, op it Frânske oarlochsskip de Acheron harren hielendal nei de Galapagoseilannen yn 'e Stille Oseaan ta fiert. Master and Commander: The Far Side of the World krige positive resinsjes fan 'e filmkritisy. De film waard nominearre foar 10 Oscars (wêrûnder de Oscar foar Bêste Film), dy't op twa nei lykwols allegear nei The Lord of the Rings: The Return of the King giene. Master and Commander: The Far Side of the World wûn fierders wol 4 BAFTA's, 2 Satellite Awards en in Young Artist Award. Yn 'e bioskopen wie de film in beskieden kommersjeel súkses. Yn juny 2021 waard bekendmakke dat der in prequelfilm yn produksje nommen wie.

Plot[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Yn 1805, wylst Jeropa yn 'e gryp is fan 'e Napoleontyske Oarloggen, kriget kaptein-op-see Jack Aubrey fan it oarlochsskip de HMS Surprise fan 'e Britske Keninklike Marine befel om efter it Frânske skip de Acheron oan. Dat is útstjoerd om 'e Britske belangen yn 'e Stille Oseaan oan te fallen, en de Britske Admiraliteit wol foarkomme dat de lukrative opbringsten fan û.m. de Pasifyske walfiskfeart yn gefaar komme. De Acheron is him lykwols bewust fan 'e efterfolging troch de Surprise, nei alle gedachten troch it wurk fan Frânske spionnen yn Ingelân. Yn tichte mist foar de noardeastlike kust fan Brazylje komt de Acheron de Surprise oer it mad en rjochtet mei in kanonnade swiere skea oan, wylst er sels ûnskansearre bliuwt troch it beäntwurdzjende Britske kanonnefjoer. Mei in stikken roer kin de Surprise inkeld oan 'e folsleine ferneatiging ûntkomme trochdat kaptein Aubrey syn skip oan trije roeiboatsjes in mistbank binnen roeie lit, dêr't er de Frânsen neitiid wit te ûntwiken.

De ofsieren fan 'e Surprise sizze tsjin Aubrey dat harren skip de gruttere en sterkere Acheron net oer kin en rikkemandearje him oan om mei provisoaryske reparaasjes werom nei hûs, dêr't de Surprise hielendal opkallefatere wurde kin. Aubrey wol dêr lykwols neat fan witte. Hy is wisberet om 'e efterfolging troch te setten. Dêrta fart er de Surprise nei ûndjip wetter, sadat de bemanning it skip eigenhandich alhiel reparearje kin. Dêr fiert skipsdokter Stephen Maturin, in goede freon fan Aubrey, ek ferskate operaasjes út oan bemanningsleden dy't ferwûne rekke binne yn 'e striid. Sa ferfangt er by de âlde matroas Joe Plaice in yndûkt stik plasse troch in muntstik, en set er by de tsienjierrige adelboarst lord Blakeney de rjochterearm ôf nei't in aaklik brutsen bonke ûntstutsen rekke is.

Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan de film beskreaun.
As jo de film sels sjen wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.

Nei inkele wiken fan wurk ferfettet de Surprise de efterfolging. By befoarrieding oan 'e Brazyljaanske kust wurdt men gewaar dat de Acheron ûnderwilens in foarsprong fan trije wiken opboud hat. In stikmannich dagen letter wurdt de Surprise lykwols opwachte troch it Frânske skip, dat de Britten sûnder euvelmoed foarby farre lit. It kin dan de efterfolging ynsette en de spegel (efterkant) fan 'e Surprise yn it fizier krije, it swakke plak fan elts grut sylskip. Aubrey is poer dat de Frânske kaptein him op 'e nij te fiter hat, mar de lytsere, lichtere Suprise wit de Acheron foar te bliuwen oant de nacht wer falt. Dan set Aubrey in flot mei in seil en lampen út, dat de Acheron foar de Surprise oansjocht. Wylst de Frânsen foarbyfarre, lit Aubrey de echte Surprise in rûnte fan 360° meitsje, sadat by moarnsdage bliken docht dat de rollen omdraaid binne en dat it Britske skip no efter it Frânske oan fart.

De Acheron set de sokken deryn en besiket te ûntkommen nei it suden. De Surprise giet derefteroan, mar rekket it Frânske skip kwyt by in stoarmeftige passaazje fan Kaap Hoarn. Aubrey is der lykwols fan oertsjûge dat de Acheron op 'e Galapagoseilannen ta gean sil, dêr't de Britske walfiskfarders tahâlde. Dy bestimming is foar dokter Maturin in moaie ynstruier, mei't er in wittenskipper mei in brede belangstelling is. Hy is sadwaande tige benijd nei de eilannegroep, dêr't alderhanne nuvere bisten libje soene. Aubrey seit ta dat er Maturin de tiid jaan sil om oan lân te gean om eksimplaren foar bestudearring te fangen. As de Surprise yn 'e Galapagoseilannen arrivearret, treffe se dêr in roeiboat oan mei inkele bemanningsleden fan 'e walfiskfarder Albatross, dy't troch de Acheron ta sinken brocht is nei't de rest fan 'e bemanning finzen nommen wie. Aubrey set mei tûzen hasten de efterfolging wer yn, mei as gefolch, ta bittere teloarstelling fan Maturin, dat der neat telâne komt fan it ûnthjit om tiid frij te meitsjen foar in ferkenning fan 'e eilannen.

Neitiid komt de Surprise lykwols wikenlang stil te lizzen yn blakstil en gleonhjit waar. De bemanningsleden wurde rêsteleas en ûndissiplinearre, en it byleauwe dat dochs altyd al ûnder harren hearske, nimt gefaarlike foarmen oan. Matroazen Joe Plaice en Joseph Nagle wize de knoffelige adelboarst Hollom oan as in "Jonas", ien dy't in flok by him draacht en dêrmei it hiele skip yn it ferdjer stoart. Hollom wurdt pleage troch in gebrek oan selsfertrouwen, dat him by alles parten spilet. De sljochtwei bemanning sjocht in patroan yn dingen dy't mislearje as eltse kear Hollom dêrby belutsen is. Stadichoan begjint Hollom sels te leauwen dat de bemanning gelyk hat en dat er yndie ferflokt is. As de spannings oan board oanboazje, rint Nagle yn it foarbygean mei sin tsjin Hollom oan. Hollom lit dat gewurde, mar Aubrey sjocht it barren en lit Nagle tolve swypslaggen tatsjinje foar ynsubordinaasje. Dy nachts docht Hollom selsmoard troch oerboard te springen mei in kanonskûgel yn 'e hannen. De oare deis, wylst Aubrey in útfearttsjinst foar him liedt, stekt der ynienen wyn op en kin de Surprise de efterfolging fan 'e Acheron ferfetsje.

De folgjende deis fljocht der in Galapagosalbatros om it skip hinne. Dokter Maturin wurdt dêr troch lord Blakeney opmerksum op makke, en hy draaft fan 'e iene kant fan it skip nei de oare om it bist better sjen te kinnen. Underwilens is kaptein Howard, de befelfierend ofsier fan it detasjemint mariniers oan board fan 'e Surprise, derop gebeten om 'e mânske fûgel te sjitten. As er de ûnfoarsisbere bewegings fan 'e albatros mei syn gewear folget en fjurret, rekket er by fersin ynstee Maturin yn 'e búk. Hoewol't de kûgel wûnder boppe wûnder de terms en alle organen mist hat, ynformearret skipsdoktersmaat Higgins kaptein Aubrey dat de kûgel in stikje stof fan Maturin syn klean mei yn 'e wûne nommen hat, dat derút komme moat om't de wûne oars perfoarst ûntstekke sil. Hy jout oan dat er sels eins net de kennis hat om 'e operaasje út te fieren, en rikkemandearret sterk oan om it op lân te dwaan, mei't men troch it skommeljen fan it skip by de operaasje wolris de terms lek stekke kin.

Nettsjinsteande it feit dat er dêrtroch de efterfolging fan 'e Acheron wer opjaan moat, lit Aubrey syn ferwûne freon oan lân bringe, dêr't in tinte foar him opset wurdt. Maturin ferrjochtet dêr eigenhandich de operaasje mei help fan in spegel dy't fêstholden wurdt troch syn betsjinde Padeen Colman. Higgins en Aubrey binne derby om te hantlangjen. De operaasje is in súkses, mar Aubrey hat no alle hope opjûn om 'e Acheron noch te efterheljen. Dêrom lit er op dat plak in pear wiken hohâlde om te bekommen en nije foarrieden yn te slaan. Maturin betteret al rillegau op, en as er wer rinne kin, jout Aubrey him it frij om it eilân te ferkennen mei Padeen en de jonge lord Blakeney by him, foar't de Surprise op hûs oan sil. Maturin, dy't yn it foarbyfarren oan 'e oare kant fan it eilân in flechtleaze ielskolfer sjoen hat fan in noch ûnbekende soarte, wol beslist it langwerpige eilân op it smelste part oerstekke om it bist te sykjen. De ielskolfer fynt er net, mar ta syn argewaasje ûntdekt er wol de Acheron, dy't oare kant it eilân foar anker leit.

Maturin-en-dy litte hast alle eksimplaren fan frjemde bisten efter dy't se by harren tocht sammele hiene, sadat Padeen ynstee Maturin drage kin. Sa keare se mei tûzen hasten werom nei de Surprise, om Aubrey it nijs oer te bringen. De kaptein risselwearret om fannijs de striid oan te binen mei it Frânske skip, mar fanwegen de folle tsjûkere rompwand fan 'e Acheron sil de Surprise hiel deunby komme moatte om effekt te sortearjen mei in kanonnade. Aubrey hat noch altyd net betocht hoe't er dat hawwe sil, mar hy komt op in idee as Maturin him ien fan 'e mar in pear eksimplaren fan bisten sjen lit, dy't er witten hat te behâlden. It is in wanneljende tûke, in ynsekt dat himsels kamûflearre hat as in tûkje om fûgels te mislieden en net opfretten te wurden. Dêrop lit Aubrey de Surprise oerskilderje en kamûflearje as in Ingelske walfiskfarder mei de namme Siren. Hy hopet dat de Acheron dan út himsels deun genôch by komme sil mei as doel om 'e walfiskfarder te interjen.

De Frânsen traapje deryn en sette de efterfolging yn op 'e Ingelske 'walfiskfarder' as dy foarby fart. Aubrey en de bemanning fan 'e Surprise beare dat se besykje te ûntkommen, mar de Acheron hellet harren by en risselwearret om te interjen. Dêrop smite de Britske matroazen en mariniers harren momkapen ôf en wurde kanonnelûken iepenskuord. In mei presysje rjochte kanonnade fan 'e Surprise slacht de haadmêst fan 'e Acheron midstwa, sadat it Frânske skip net mear fuortkomme kin, wylst de skerpskutters fan kaptein Howard út 'e mêsten fan 'e Surprise wei it dek fan it fijannige skip ûnder fjoer nimme. Aubrey fiert syn bemanning oan by it interjen fan 'e Acheron, en der ûntstiet in gaoatysk gefjocht mei pistoalen, sabels, bilen en interheakken om it besit fan it Frânske skip. De Frânsen besykje de Suprise mei twa kanonnen ûnder de wetterline lek te sjitten, mar de jonge Blakeney, dy't oan board fan 'e Surprise no it befel fiert, jout opdracht om ien fan 'e Frânske kanonnen stikken te sjitten mei in eigen kanon, wêrnei't er de efterbleaune leden fan 'e bemanning, ûnder wa dokter Maturin, liedt by it interjen fan it kanonnedek fan 'e Acheron troch it gat dat er dêr krekt yn sjitte litten hat. Sa kin foarkommen wurde dat de Frânsen harren oerbleaune kanon ôfsjitte kinne. Uteinlik witte de Britten de striid te winnen, en Aubrey kriget fan 'e Frânske skipsdokter De Vigny de sabel fan syn sneuvele kaptein by wize fan teken fan oerjefte.

Neitiid wurde de Surprise en de Acheron reparearre. Aubrey is fan doel en bliuw mei de Surprise in skoftke by de Galapagoseilannen, sadat Maturin dochs noch de eilannen better ferkenne en mear bisten beskriuwe kin. Underwilens giet syn earste ofsier, kaptein-luitenant-op-see Thomas Pullings, mei in stikmannich Britten oan board fan 'e Acheron om it skip mei syn finzen nommen bemanning nei Valparaíso yn Sily te farren. Dêr wurdt dan de bemanning oan lân set, wêrnei't Pullings mei it bútmakke skip nei Ingelân weromkeare sil. Wylst de Acheron fuortsylt, freget Aubrey oan Maturin oft er ek noch mei de Frânske skipsdokter praat hat. Maturin antwurdet dat soks dreech koe, mei't dy man moannen lyn al stoarn is. Op dat stuit kriget Aubrey foar it ferstân dat er bedragen is, en dat de man dy't sei dat er skipsdokter De Vigny wie, de Frânske kaptein west hawwe moat. Hy jout daliks befel om efter de Acheron oan te silen, mei't de Frânske bemanning oanfierd troch har eigen kaptein grif Pullings-en-dy al oermastere hawwe. Sa rint Maturin syn ferkenning fan 'e Galapagoseilannen alwer op 'e non, mar Aubrey merkt drûchjes op dat de flechtleaze ielskolfer dy't syn freon sa stomme graach fine wol net fleane kin, en dêrom nearne hinne giet.

Rolferdieling[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Russell Crowe yn 2013.
Paul Bettany yn 2014.
haadrollen
personaazje                                            akteur/aktrise
kaptein-op-see Jack Aubrey Russell Crowe
skipsdokter Stephen Maturin Paul Bettany


byrollen
personaazje akteur/aktrise
kaptein-luitenant-op-see Thomas Pullings James D'Arcy
luitenant-op-see 1e klasse John Allen Robert Pugh
adelboarst lord William Blakeney Max Pirkis
luitenant-op-see 3e klasse Peter Myles Calamy Max Benitz
luitenant-op-see 2e klasse William Mowett Edward Woodall
adelboarst Hollom Lee Ingleby
matroas Joe Plaice George Innes
matroas Barrett Bonden Billy Boyd
kapteinsbetsjinde Killick David Threlfall
skipstimmermansmaat Joseph Nagle Bryan Dick
boatsman Hollar Ian Mercer
matroas William Wharley Joseph Morgan
kaptein der mariniers Howard Chris Larkin
skipsdoktersmaat Higgins Richard McCabe
skipstimmerman Lamb Tony Dolan
matroas Davies Patrick Gallagher
skipsdoktersbetsjinde Padeen Colman John DeSantis
earste stjoerman Hogg fan 'e Abatross Mark Lewis Jones

Produksje en distribúsje[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnemateriaal[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Master and Commander: The Far Side of the World waard basearre op 'e Aubrey-Maturin-searje fan Patrick O'Brian. Yn 'e film binne personaazjes en foarfallen gearbrocht út trije dielen fan dy rige. Hoewol't de titel fan 'e film ek ferwiist nei de earste roman út 'e searje, Master and Commander (1969), is dêrút inkeld de sêne oernommen wêryn't Aubry in flot mei seil en lantearnen útset om 'e Frânsen te mislieden en sa te ûntkommen. De efterfolging om Kaap Hoarn hinne komt út it fyfde diel, Desolation Island (1978), hoewol't it Frânske skip de Acheron yn 'e film it Bataafske skip de Waakzaamheid út it boek ferfangt. It meastepart fan 'e plot is eins ûntliend oan it tsiende diel fan 'e romansearje, The Far Side of the World (1984). It grutste ferskil is dat yn it boek de fijân de Amerikaanske Marine is, yn 'e Oarloch fan 1812 mei Grut-Brittanje. De filmmakkers woene lykwols net it Amerikaanske publyk foar de holle stjitte troch harren lân ta fijân te meitsjen, en keazen der dêrom foar om it ferhaal sân jier yn 'e tiid tebek te setten nei 1805, en Napoleontysk Frankryk ta antagonist te meitsjen.

Produksje[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Master and Commander: The Far Side of the World wie fan it begjin ôf oan in persoanlik projekt fan Tom Rothman, in studiobaas by 20th Century Fox, dy't de romans fan Patrick O'Brian al ferfilmje woe sûnt er se foar it earst lêzen hie. Sadwaande hie hy as útfierend produsint it tafersjoch op 'e produksje. De film waard regissearre troch Peter Weir, dy't earder û.m. Witness (1985), Dead Poets Society (1989) en The Truman Show (1998) makke hie. Hy wurke nei in senario fan himsels en John Collee. As produsinten wiene Weir, Samuel Goldwyn jr. en Duncan Henderson by it projekt belutsen foar de filmstudio's 20th Century Fox, Miramax Films, Universal Pictures en Samuel Goldwyn Films. Foar de film wie in budget beskikber fan $150 miljoen. De kamerarezjy wie yn 'e hannen fan Russell Boyd, en de filmmuzyk waard fersoarge troch Iva Davies, Christopher Gordon en Richard Tognetti.

It neiboude skip yn 'e Baja Studios op it Kalifornysk Skiereilân yn Meksiko.

Opnamen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De opnamen foar Master and Commander: The Far Side of the World fûnen foar in grut part plak yn 'e Baja Studios op it Kalifornysk Skiereilân yn Meksiko, dêr't in replika fan 'e HMS Surprise neiboud en yn in reuseftige wettertank op in swinkende en rotearjende as pleatst waard. Dêropta waard der tsien dagen op see filme by de Galapagoseilannen yn Ekwador. Master and Commander: The Far Side of the World wie de earste film dy't by de eilannen opnommen waard dy't gjin dokumintêre wie. Dêrby waard gebrûk makke fan 'e Rose, in al besteande replika fan it achttjinde-iuwske marineskip de HMS Rose. Dy replika, no yn 'e haven fan San Diego te besjen, waard neitiid ta eare fan 'e film omneamd ta de Surprise, hoewol't it eins dus gjin replika is fan 'e echte HMS Surprise. Yn 'e postproduksje waarden troch Weta Workshop in grut tal special effects oan 'e film tafoege, wêrfoar't û.m. gebrûk makke waard fan in trêde skip yn 'e foarm fan in sekuer neimakke skaalmodel.

Distribúsje[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De distribúsje fan Master and Commander: The Far Side of the World waard fersoarge troch 20th Century Fox. De film gie op 14 novimber 2003 yn 'e Amerikaanske bioskopen yn premiêre.

Historisiteit[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Wat de spesifike foarfallen yn 'e film oanbelanget, is de sêne wêryn't Aubrey it flot mei seil en lantearnen útset om 'e Frânsen in mouwe oan te naaien, histoarysk: dat waard yn it echt dien troch de Britske kaptein Thomas Cochrane, 10e greve fan Dundonald. Krektsa is ek de mûklaach histoarysk, wêrby't Aubrey syn skip kamûflearret as walfiskfarder om 'e fijân ta in oanfal te ferlokjen; dyselde strategy waard op 15 april 1805 mei súkses folge troch kaptein William Woolsey op 'e HMS Papillon, mar dan tsjin 'e Spanjerts ynstee fan 'e Frânsen.

De kardanyske ophinging dêr't it neiboude skip op rêste.

Untfangst[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Fan 'e filmkritisy krige Master and Commander: The Far Side of the World oer it algemien positive resinsjes. Sa joech Roger Ebert fan 'e Chicago Sun-Times de film 4 fan 4 stjerren. Hy fûn dat de film "it epyske berikte sûnder it minsklike út it each te ferliezen." Yn 'e Britske krante The Guardian hie Peter Bradshaw lof foar sawol de film as it aktearjen fan haadrolspiler Russell Crowe, mar yn The New York Times skreau Jason Epstein dat Crowe syn "ien-diminsjonale aksjeheld" net út 'e ferve kaam. Ek hied er krityk op 'e feroarings dy't oanbrocht wiene yn it boarnemateriaal en ûnoannimlike foarfallen yn 'e film.

Mick LaSalle fan 'e San Francisco Chronicle priizge de kapasiteiten fan regisseur Peter Weir by it filmjen fan 'e sênes sûnder dialooch. Hy fûn de sênes dêr't àl yn praten waard lykwols ûnder de mjitte. "Mei't ik net ien fan O'Brian syn romans lêzen haw," skreau er, "kin ik net sizze oft de flater oan Weir syn adaptaasje leit of oan it boarnemateriaal, mar healwei [de film] begjint de freonskip fan 'e kaptein en de dokter skematysk oan te dwaan, krekt as binne alle positive karaktertrekken dy't minsken hawwe kin, lykmjittich tusken harren beiden ferdield, sadat se oan ien stik wei mei-inoar redendiele kinne. De ynteraksje tusken harren kriget dêrtroch in pronksike kwaliteit […]. We krije foar it ferstân dat it spesifike aventoer net folle útmakket, behalven om dizze beide personaazjes foar it fuotljocht te bringen. As dat ienris dúdlik wurdt, is der net folle mear oan it ferhaal mei it Frânske skip en alle gefaar, en begjint de film wetter te meitsjen. Master and Commander bliuwt driuwende oant de ein, mar mear kin der ek net fan sein wurde."

Yn it tydskrift Slate hie Christopher Hitchens in oar beswier tsjin 'e film. Hy hie de romans fan O'Brian wol lêzen en miste yn 'e film in krúsjaal elemint, dêr't de hiele relaasje tusken kaptein Aubrey en dokter Maturin om draait. Maturin is nammentlik eins in Frânske spion; hy moat dat feit ferburgen sjen te hâlden foar Aubrey, waans freon hy is, mar dy't er tagelyk oanhâldend ferriedt. Hitchens skreau: "Eltse filmadaptaasje fan [it wurk fan] O'Brian moat stean of falle mei it súkses fan 'e ôfskildering fan [dokter Maturin]. Op dit punt falt dizze film net iens, lit stean dat er stiet. Hy slacht it hiele projekt oer."

Op 'e webside Rotten Tomatoes, dy't resinsjes sammelet, hat Master and Commander: The Far Side of the World in heech goedkarringspersintaazje fan 85%, basearre op 217 ûnderskate resinsjes. De konsensuskrityk fan 'e webside, gearstald út al dy resinsjes, stelt: "De rûchhouwerige sjarme fan Russell Crowe wurdt mei súkses ynset yn dizze masterlike adaptaasje fan 'e roman fan Patrick O'Brian." Op Metacritic, de wichtichste konkurrint fan Rotten Tomatoes, behellet Master and Commander: The Far Side of the World in goedkarringspersintaazje fan 81%, basearre op 42 resinsjes.

De replika fan 'e echte HMS Surprise yn 'e haven fan San Diego yn 2012.

Resultaat[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Opbringst[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Master and Commander: The Far Side of the World brocht yn 'e bioskopen yn 'e Feriene Steaten en Kanada $93,9 miljoen op, en yn alle oare lannen en territoaria $118,1 miljoen. Wrâldwiid kaam de opbringst dêrmei út op $212,0 miljoen. Ofset tsjin it budget fan $150 miljoen betsjut dat in winst fan $62 miljoen, hoewol't dêr de marketingkosten noch wol ôf moatte.

Prizen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

By de Oscars waard Master and Commander: The Far Side of the World yn 2004 nominearre foar prizen yn 10 kategoryen, wêrûnder bêste film, bêste regisseur, bêste filmmontaazje, bêste lûdsmixing, bêste kostúmûntwerp, bêste fisazjy, bêste fisuele effekten en bêste artdirection. De film wûn 2 Oscars, foar bêste kamerarezjy (Russell Boyd) en bêste lûdsmontaazje (Richard King). Yn alle oare kategoryen giene de prizen nei The Lord of the Rings: The Return of the King.

By de Golden Globes waard Master and Commander: The Far Side of the World nominearre foar 3 prizen: bêste dramafilm, bêste regisseur en bêste akteur yn in dramafilm (Russell Crowe). By de Satellite Awards waard de film nominearre yn 7 kategoryen, wêrûnder bêste dramafilm, bêste kamerarezjy, bêste filmmontaazje, bêste artdirection en produksje-ûntwerp en bêste kostúmûntwerp. De film wûn 2 Satellite Awards, foar bêste lûd en bêste fisuele effekten.

By de BAFTA's, de wichtichste Britske filmprizen, waard Master and Commander: The Far Side of the World nominearre yn 8 kategoryen, wêrûnder bêste film, bêste byrol fan in akteur (Paul Bettany), bêste kamerarezjy en bêste special effects. De film wûn 4 BAFTA's, foar bêste lûd, bêste produksje-ûntwerp en bêste kostúmûntwerp, mei dêropta de David Lean Award foar prestaasjes op it mêd fan rezjy. Fierders waard Master and Commander: The Far Side of the World nominearre foar de Italjaanske David di Donatello foar bêste bûtenlânske film, en teffens foar twa Britske Empire Awards en foar de Young Artist Award foar bêste famyljefilm (drama). Max Pirkis, dy't de jonge lord Blakeney spile, wûn de Young Artist Award foar bêste jonge akteur yn in ynternasjonale film.

Keppelings om utens[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.