Latino's foarmje in etnyske en linguïstyske minderheid yn 'e Feriene Steaten en Kanada. Yn 'e regel wurde ûnder dizze oantsjutting alle lju beflapt dy't Spaansktalich (of fan oarsprong Spaansktalich) binne en dy't út Midden- of Súd-Amearika komme (of wa har foarâlden oft dêrwei komme). In útsûndering foarmje dejingen dy't sels of wa har foarâlden oft út Brazylje komme, dat Portegeesktalich is; dy wurde soms wol en soms net ta de Latino's rekkene. Yn it Amerikaansk-Ingelsk is de term Latino frijwol synonym mei de likefolle brûkte oantsjutting Hispanic, mei it ferskil dat ta Hispanics ek lju út Spanje (of wa har foarâlden oft dêrwei komme) rekkene wurde. Foar dit artikel sil de breedste betsjutting fan "Latino's" oanholden wurde, dus ynkl. Brazyljanen en Spanjerts, of it moat wêze dat dat oars oanjûn wurdt.
Neffens in offisjele skatting fan it Amerikaanske Folkstellingsburo wiene der yn 2012 52.961.017 Latino's yn 'e Feriene Steaten (16,9% fan 'e totale befolking), wylst út 'e Kanadeeske folkstelling fan 2011 bliken die dat der yn Kanada 870.130 Latino's wiene (oftewol 2,2% fan 'e befolking). Dat bringt it totale oantal Latino's yn Noard-Amearika op goed 53,8 miljoen minsken.
Hoewol't Latino's yn 'e regel as ien etno-linguïstyske groep oantsjut wurde, hâlde se sels faak fêst oan 'e âlde nasjonale identiteit fan harren lân fan komôf. Yn 'e Feriene Steaten foarmen yn 2010 binnen de Latino-mienskip de Meksikanen (ek wol Chicanos neamd) fierwei de grutste groep, mei 31.798.000 minsken (62,5% fan alle Amerikaanske Latino's), folge troch de Portorikanen, mei 4.624.000 minsken (9,1%) en dan de Kubanen, mei 1.786.000 minsken (3,5%). Sokke groepen hawwe yn 'e Feriene Steaten ek gauris harren eigen delsettingsgebiet. Sa binne de Portorikanen fral sterk fertsjintwurdige yn 'e grutte stêden oan 'e hegere eastkust (New York, Philadelphia, Baltimore, Washington, D.C., ensfh.), wylst de Kubanen benammentlik konsintrearre binne yn súdlik Floarida. Hoewol't de Meksikanen oer it hiele lân ferspraat binne, is harren oantal dochs dúdlik grutter yn 'e Amerikaanske steaten dy't oan Meksiko grinzgje: Kalifornje, Arizona, Nij-Meksiko en Teksas.
Dan binne der noch de Latino's wa har foarâlden oft al yn it Súdwesten wennen ear't dat tusken 1845 en 1850 by de Feriene Steaten kaam te hearren, en by wa't men dus net sprekke kin fan ymmigranten. Sokke lju wurde nei regio opdield yn saneamde Californios yn Kalifornje (300.000 oant 500.000); Nuevomexicanos yn Nij-Meksiko en Kolorado (mear as 340.000); en Tejanos yn Teksas (6.670.000 of 32% fan 'e Teksaanske befolking). In oare lytse groep fan foàr de Amerikaanske kolonisaasje fan Teksas en Louisiana dy't syn eigen identiteit beholden hat, binne de Isleños ("Eilanners"), Spaansktalige bewenners fan 'e Kanaryske Eilannen, dy't yn Teksas bgl. yn 1691 ferantwurdlik wiene foar de stifting fan 'e stêd San Antonio.
Latino-populaasje yn 'e Feriene Steaten neffens lân fan komôf (op grûn fan selsidentifikaasje by de folkstelling fan 2010)
Yn Kanada, dêr't de Latino's oer it algemien konsintrearre binne yn 'e grutte stêden fan it suden, lykas Toronto, Montreal, Ottawa en Vancouver, binne de Spanjerts mei 326.000 minsken (37,4%) fierwei de grutste groep, folge troch de Meksikanen, mei 70.000 minsken (8%) en de Kolombianen (7%) mei 61.000 minsken.
Latino-populaasje yn Kanada neffens lân fan komôf (op grûn fan selsidentifikaasje by de folkstelling fan 2011)
Latino-populaasje yn Kanada per provinsje (op grûn fan gegevens út 2011, mar inkeld fan Latynsk-Amerikanen; fan Spanjerts binne der op dit mêd gjin gegevens beskikber