USS Utah (skip út 1911)

	USS Utah
	algemiene ynformaasje
flagge	Feriene Steaten
thúshaven	ferskaat (sjoch tekst)
eigner	Amerikaanske Marine
oare namme(n)	BB-31 / AG-16
	skiednis
werf	New York Shipbuilding Corp.
kyllizzing	9 maart 1909
tewetterlitting	23 desimber 1909
yn de feart	31 augustus 1911
út tsjinst	5 septimber 1944
status	sonken 7 desimber 1941
	bysûnderheden en sifers
type	slachskip
subtype	Florida-klasse
lingte	159 m
breedte	26.90 m
djipgong	8.70 m
deplassemint	21.825 long ton
tonnaazje	22.175 brt
bemanning	1.001 koppen
oandriuwing	4 × steamturbine; 4 × skroef
maks. faasje	21 knopen (39 km/h)
bewapening	10 × 12 inch (305 mm) kanon; 16 × 5 inch (127 mm) kanon; 4 × 2,24 inch (57 mm) kanon; 2 × 1,46 inch (37 mm) kanon; 2 × 21 inch (533 mm)-; torpedobuis

De USS Utah wie in Amerikaansk slachskip fan 'e Florida-klasse, mei de koade BB-31 (letter AG-16). It wie fan 1911 oant 1941 (formeel oant 1944) yn 'e tsjinst by de Amerikaanske Marine. De USS Utah waard ûnder de Oanfal op Pearl Harbor ta sinken brocht en leit noch altyd op 'e boaiem fan 'e lagune Pearl Harbor.

Bou en skaaimerken

De USS Utah wie it twadde skip fan 'e Florida-klasse, nei syn susterskip de USS Florida. De kyl fan 'e USS Utah waard lein op 9 maart 1909 op 'e skipswerf fan 'e New York Shipbuilding Corporation yn Camden yn Nij-Jersey, dêr't it skip op 23 desimber fan datselde jier al te wetter litten waard. As marineskip wie de USS Utah swier bepânsere, en it skip wie bewapene mei tsien 12 inch (305 mm)-kanonnen, en dêropta mei ferskate mindere wapens. It skip hie in lingte fan 159 m, in breedte fan 26.90 m en in djipgong fan 8.70 m. De topsnelheid bedroech 21 knopen, oftewol 39 km/h.

Tsjinst

Iere jierren

De USS Utah waard op 31 augustus 1911 troch de Amerikaanske Marine yn 'e feart nommen. Der folge fuortendaliks in earste trainingsreis nei it Karibysk Gebiet, wêrby't û.m. Galveston yn Teksas, Kingston yn Jamaika en de Marinebasis Guantanamo Bay yn Kuba oandien waarden. Dêrnei waard it skip yn maart 1912 tafoege oan 'e Amerikaanske Atlantyske Float.

Begjin 1914, doe't de Feriene Steaten besleaten ta in yntervinsje yn 'e Meksikaanske Boargeroarloch, waarden de USS Utah en it susterskip de USS Florida nei Meksiko ta stjoerd. Underweis ûntfong de USS Utah it befel om 'e SS Ypiranga te ûnderskeppen, in frachtskip dat ûnder de flagge fan it Keizerryk Dútslân fear en in lading wapens oan board hie dy't bestimd wiene foar de troepen fan 'e Meksikaanske diktator Victoriano Huerta. De oankomst fan 'e SS Ypiranga yn 'e haven fan Veracruz joech oanlieding ta de Amerikaanske besetting fan Veracruz. De USS Utah en de USS Florida setten tûzen mariniers en matroazen oan lân, dy't de folgjende dagen alle Meksikaanske rebellen út 'e stêd ferdreaune. Dêrby foelen oan Amerikaanske kant 94 en oan 'e Meksikaanske kant hûnderten deaden. Nei twa moannen yn Veracruz kearde de USS Utah werom nei de Atlantyske Oseaan, dêr't it slachskip de folgjende pear jier belutsen wie by rûtine-operaasjes en oefenings.

Earste Wrâldoarloch

Nei't de Feriene Steaten yn april 1917 by de Earste Wrâldoarloch belutsen rekke wiene, waarden fanwegen in grut tekoart oan stookoalje yn it Feriene Keninkryk allinne âldere, op stienkoal stokende Amerikaanske slachskippen de Atlantyske Oseaan oerstjoerd om har by de Britske Grutte Float te jaan. De USS Utah waard ynstee yn 'e Chesepeakebaai stasjonearre foar de training fan masinisten en kanonniers foar de fluch útwreidzjende Amerikaanske Marine. Pas yn augustus 1918 reizge ek de USS Utah ôf nei Jeropa, yn it selskip fan twa oare slachskippen, de USS Nevada en de USS Oklahoma. De trije slachskippen operearren de lêste moannen fan 'e oarloch út 'e Bantrybaai yn Ierlân wei troch grutte en weardefolle konfoaien keapfardijskippen te eskortearjen. De USS Utah tsjinne by dy operaasjes as it flaggeskip fan skout-by-nacht Thomas S. Rodgers.

Tsjin 'e tiid dat de oarloch op 11 novimber 1918 beëinige waard, hie de USS Utah noch gjin skot lost. Yn desimber eskortearren tsien Amerikaanske slachskippen, wêrûnder de USS Utah, it passazjiersskip de SS George Washington, mei de Amerikaanske presidint Woodrow Wilson oan board, nei de Frânske havenstêd Brest. Dêrwei reizge dy oer lân troch nei de Fredeskonferinsje fan Parys. De folgjende dei, 14 desimber, setten de slachskippen ôf oer de Atlantyske Oseaan, wêrnei't se op 26 desimber feestlik ynhelle waarden yn New York.

Ynterbellum

Yn it Ynterbellum tsjinne de USS Utah fan july 1921 oant oktober 1922 as it flaggeskip fan it Amerikaanske flottylje yn Jeropa. Werom yn Noard-Amearika waard it skip wer it flaggeskip fan BatDiv 6 (Slachskipdifyzje 6), op 'e nij mei de USS Nevada en de USS Oklahoma. Yn 1924 brocht de USS Utah in Amerikaanske diplomatike misje, mei as ien fan 'e leden generaal fan it leger John J. Pershing nei Perû foar de hûndertste betinking fan 'e Slach by Ayacucho. Oanslutend waard in rûnreis by de kust fan Súd-Amearika lâns ôflein, wêrby't û.m. Montevideo yn Oerûguay, Rio de Janeiro yn Brazylje, La Guaira yn Fenezuëla en Havana yn Kuba oandien waarden. Yn 1925 waard de USS Utah yngeand modernisearre. Yn 1928 folge in twadde rûnreis by Súdamerikaanske havens lâns, wêrby't yn Montevideo presidint-elekt Herbert Hoover en syn gefolch oppikt waarden en fia Rio de Janeiro thúsbrocht waarden yn New York.

Neffens de regels fêstlein yn it Marineferdrach fan Londen, fan 1930, dat rjochte wie op 'e beheining fan 'e wapenwedrin, waard de USS Utah, dy't dochs al ferâldere begûn te reitsjen, tusken july 1931 en april 1932 omboud ta in doelskip sûnder direkte militere funksje. Alle primêre en sekundêre wapens waarden ferwidere, en de koade BB-31 (foar it 31e Amerikaanske slachskip) waard feroare yn 'e koade foar in doelskip, AG-16. Fierders waard der in systeem ynstallearre dat taliet dat it skip by oefenings dêr't it as doelwyt foar brûkt waard, radiografysk bestjoerd wurde koe. De USS Utah waard yndield by de Amerikaanske Pasifyske Float yn San Pedro, yn Kalifornje. Oant 1941 tsjinne it skip doe as doelwyt foar bommesmiters fan 'e Amerikaanske fleandekskippen fan 'e Pasifyske Float.

Oanfal op Pearl Harbor

De Wikipedy hat ek in side Oanfal op Pearl Harbor.

Fanwegen oprinnende spannings yn it gebiet fan 'e Stille Oseaan, dy't ferbân holden mei de Twadde Sineesk-Japanske Oarloch en oanboaze waarden troch de oangeande Twadde Wrâldoarloch yn Jeropa, ferhuze de Amerikaanske presidint Franklin D. Roosevelt de Amerikaanske Pasifyske Float yn begjin 1941 fan Kalifornje nei it Marinestasjon Pearl Harbor, yn it Territoarium Hawaï. Op 7 desimber 1941 lei de USS Utah foar anker yn 'e lagune Pearl Harbor, oan 'e súdkant fan Ford Island, doe't de Japanske Oanfal op Pearl Harbor plakfûn, wêrmei't de Feriene Steaten de Twadde Wrâldoarloch ynskuord waarden. It ôftanke slachskip waard ûnder it bombardemint rekke troch twa torpedo's. It skip kapseisde en sonk, wêrby't 58 bemanningsleden de dea fûnen.

Neisleep

Yn 1942 waard besocht de USS Utah te bergjen, mar it skip glied los en sonk wer nei de boaiem fan 'e lagune. Dêrnei liet men it âlde skip fierders gewurde, om't it dochs gjin militêre wearde mear hie. It duorre noch oant 5 septimber 1944 foar't de USS Utah formeel troch de Amerikaanske Marine út 'e feart helle waard. De stoflike omskotten fan 'e bemanningsleden dy't by it ta sinken bringen fan it skip omkamen, waarden ek nea burgen, dat it wrak waard neitiid beskôge as in oarlochsgrêf. Yn 1972 waard der by it plak dêr't it wrak noch leit in monumint oprjochte, dat ûnderdiel útmakket fan it Nasjonaal Tinkteken foar Pearl Harbor. Yn maaie 1989 waarden de wrakken fan 'e USS Utah en de USS Arizona, it iennichste oare sonken skip dat nea boppe wetter helle waard, opnommen yn it Amerikaanske Nasjonaal Register fan Histoaryske Plakken.

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side.

Wikimedia Commons

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory USS Utah (BB-31) fan Wikimedia Commons.