Sint-Martinustsjerke (Boazum)

	Martinustsjerke
	De tsjerke yn 2022
	Lokaasje
lân	Nederlân
provinsje	Fryslân
gemeente	Súdwest Fryslân
plak	Boazum
koördinaten	53° 05' N 5° 41' E
	Tsjerklike gegevens
tsjerkegenoatskip	PKN
patroanhillige	Martinus fan Tours
	Arsjitektuer
boujier	12e iuw
boustyl	romaanske arsjitektuer
monumintale status	ryksmonumint
monumintnûmer	8473
	Webside
	PKN Streekgemeente Slachsang
	Kaart
	;

De Sint-Martinustsjerke is in yn de 12e iuw boude tsjerke yn it doarp Boazum. De Martinustsjerke is ien fan de tsjerken fan de PKN-gemeente 'De Slachsang'.

Skiednis

It âldste diel fan de tsjerke is it yn 'e 12e iuw boude koer. Dêrnei waard it skip boud en it koer ferhege. De sealtektoer is letter boud yn de 13e iuw. De bûtenmuorren fan de tsjerke binne fan dowestien. De toer is foar it grutste part fan bakstien, mei inkele dielen fan dowestien. De tsjerke hat romaanske rûnbôgefinsters mar ek letter oanbrochte goatyske spitsbôgefinsters. Nei alle gedachten is de toer troch de dûbele rige galmgatten letter nochris ferhege.

Ynterieur

Yn it eastlike koer binne by de restauraasje fan 1941 ferwulftskilderingen foar it ljocht helle. De skilderingen komme út de 13e iuw. Op it ôfbyld is in jonge troanende Kristus te sjen, in saneamde "Majestas Domini". Hy stiet mids de symboalen fan de fjouwer evangelisten, de minsk of ingel fan Matteüs, de liuw fan Marcus, de bolle fan Lukas en de earn fan Johannes. Oan beide kanten fan Kristus steane fjouwer bylden fan hilligen.

De tsjerke hat in 17e-iuwske preekstoel, in 18e-iuwsk doopstek en twa hearebanken.

Oargel

It oargel komt út de 18e iuw en is makke troch de oargelbouwer Gottlieb Heineman. Heineman wie in oargelbouwer dêr't fierder net in soad oer bekend is. Doe't er op 13 desimber 1783 it kontrakt foar de bou fan it oargel tekene wenne hy yn Ljouwert. Hy ferfear sûnder it oargel ôf te meitsjen nei Amsterdam dêr't net in soad mear fan him heard waard. It wurk waard yn 1785 troch de Eastfryske oargelbouwer Rudolf Knol oernommen, in feint fan Heineman dy't yn 1788 it oargel foar Wiuwert en letter ek oargels op oare plakken bûten Fryslân boude. Knol hat it oargel net allinne foltôge, hy hat it ek neffens eigen konsept feroare. It fykwurk waard makke troch de yn Ljouwert wenjende Italjaan Antonio Solaro. Op 29 july 1791 waard it oargel oplevere.

Bakker & Timmenga restaurearre it oargel yn 2012 en hat de 20e-iuwske feroarings oan it ynstrumint dêrby weromdraaid.^[2]