Omgong fan Frankryk 2002

	Omgong fan Frankryk 2002
	89ste edysje
	Rûtekaart fan de Omgong fan Frankryk 2002
Tiidrek	6 - 28 july 2002
Startplak	Lúksemboarch
Finishplak	Parys
Totale ôfstân	3.278 km
Gem. faasje	39,920 km/o
Dielnimmers	189
	Klasseminten nei 20e etappe
Giele trui
Griene trui	AUS Robbie McEwen
Boltsjestrui	FRA Laurent Jalabert
Wite trui	ITA Ivan Basso
Ploegen	ONCE
Striidberens	FRA Laurent Jalabert
foarrige edysje	Omgong fan Frankryk 2001
folgjende edysje	Omgong fan Frankryk 2003
Temaside	Sport

De 89ste edysje fan de Omgong fan Frankryk waard hâlden fan 6 oant en mei 28 july 2002.

Dielnimmende ploegen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

USA U.S. Postal Service
NED Rabobank
ITA Alessio
ITA Fassa Bortolo
ESP Euskatel
GER Telekom
FRA FDJ
ITA Tacconi Sport
ESP ONCE
FRA AG2R
ESP Kelme

FRA Bonjour
FRA Cofidis
BEL Mapei
ITA Saeco
DEN CSC-Tiscali
ESP iBanesto.com
FRA Crédit Agricole
BEL Lotto
BEL Domo-Farm Frites
ITA Lampre

Startplak[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De start hie plak yn Lúksemboarch, de haadstêd fan it lân mei deselde namme. It wie de twadde kear dat de omgong fan 'e miet gie yn Lúksemboarch, de earste kear wie yn 1989.

Etappe-oersjoch[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Datum	Etappe	Start – Finish	Ofstân (yn km)	Type	Winner	Klassemintslieder
6 july	P	Lúksemboarch	7 km	Prolooch
7 july	1ste	Lúksemboarch	192.5 km	Flakke etappe	SUI Rubens Bertogliati	SUI Rubens Bertogliati
8 july	2e	Lúksemboarch - Saarbrücken	181 km	Flakke etappe	ESP Óscar Freire	SUI Rubens Bertogliati
9 july	3e	Metz - Reims	174,5 km	Flakke etappe	AUS Robbie McEwen	GER Erik Zabel
10 july	4e	Épernay - Château-Thierry	67,5 km	Ploege-tiidrit	ESP ONCE	ESP Igor González
11 july	5e	Soissons - Rouen	195 km	Flakke etappe	EST Jaan Kirsipuu
12 july	6e	Forges-les-Eaux - Alençon	199.5 km	Flakke etappe	GER Erik Zabel
13 july	7e	Bagnoles-de-l'Orne - Avranches	176 km	Flakke etappe	AUS Bradley McGee
14 july	8ste	Saint-Martin-de-Landelles - Plouay	217.5 km	Flakke etappe	NED Karsten Kroon
15 july	9e	Lanester - Lorient	52 km	Yndividuele tiidrit	COL Santiago Botero
16 july	Rêstdei yn Bordeaux
17 july	10e	Bazas - Pau	147 km	Flakke etappe	FRA Patrice Halgand	ESP Igor González
18 july	11e	Pau - La Mongie	158 km	Berchetappe
19 july	12e	Lannemezan - Plateau de Beille	199.5 km	Berchetappe
20 july	13e	Lavelanet - Béziers	171 km	Flakke etappe	GBR David Millar
21 july	14e	Lodève - Mont Ventoux	221 km	Berchetappe	FRA Richard Virenque
22 july	Rêstdei yn Vaucluse
23 july	15e	Vaison-la-Romaine - Les Deux Alpes	226.5 km	Berjocht:Piktoram etappe	COL Santiago Botero
24 july	16e	Les Deux Alpes - La Plagne	179.5 km	Berchetappe	NED Michael Boogerd
25 july	17e	Aime - Cluses	142 km	Berchetappe	ITA Dario Frigo
26 july	18e	Cluses - Bourg-en-Bresse	176.5 km	Berjocht:Piktoram etappe	NOR Thor Hushovd
27 july	19e	Régnié-Durette - Mâcon	50 km	Yndividuele tiidrit
20ste	28 july	Melun - Parys (Champs-Élysées)	144 km	Flakke etappe	AUS Robbie McEwen
Datum	Etappe	Start – Finish	Ofstân (yn km)	Type	Winner	Klassemintslieder

Klassemintslieders nei eltse etappe[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Etappe	Winner	Giele trui	Griene trui	Bolletsjestrui	Jongerein	Ploegen	Striidberens
P				net útrikt	GBR David Millar	DEN CSC–Tiscali	net útrikt
1	SUI Rubens Bertogliati	SUI Rubens Bertogliati	GER Erik Zabel	FRA Christophe Mengin	SUI Rubens Bertogliati		FRA Stéphane Bergès
2	ESP Óscar Freire	SUI Rubens Bertogliati		FRA Stéphane Bergès			FRA Sylvain Chavanel
3	AUS Robbie McEwen	GER Erik Zabel		FRA Christophe Mengin			FRA Jacky Durand
4	ESP ONCE	ESP Igor González			ESP Isidro Nozal	ESP ONCE	net útrikt
5	EST Jaan Kirsipuu						ITA Stefano Casagranda
6	GER Erik Zabel						SUI Steffen Wesemann
7	AUS Bradley McGee						FRA Franck Rénier
8	NED Karsten Kroon						LAT Raivis Belohvoščiks
9	COL Santiago Botero				GBR David Millar		net útrikt
10	FRA Patrice Halgand		AUS Robbie McEwen		GBR David Millar		BEL Ludo Dierckxsens
11			GER Erik Zabel	FRA Patrice Halgand	ITA Ivan Basso		FRA Laurent Jalabert
12			GER Erik Zabel	FRA Laurent Jalabert			FRA Laurent Jalabert
13	GBR David Millar		AUS Robbie McEwen				ITA Eddy Mazzoleni
14	FRA Richard Virenque						RUS Alexander Bocharov
15	COL Santiago Botero						BEL Mario Aerts
16	NED Michael Boogerd						NED Michael Boogerd
17	ITA Dario Frigo						BEL Mario Aerts
18	NOR Thor Hushovd						NED Léon van Bon
19							net útrikt
20	AUS Robbie McEwen						ITA Cristian Moreni
Einklassemint			AUS Robbie McEwen	FRA Laurent Jalabert	ITA Ivan Basso	ESP ONCE	FRA Laurent Jalabert

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

↑ Tusken 1999 en 2005 wûn de Amerikaan Lance Armstrong de Omgong fan Frankryk sân kear efterinoar. Nei ferskate ûndersiken en ferklearringen fan âld-ploechgenoaten makke foarsitter Pat McQuaid fan de UCI op 22 oktober 2012 bekend dat alle oerwinningen fan Armstrong him ôfnommen waarden yn ferbân mei dopinggebrûk. Ek de sân oerwinningen yn de Omgong fan Frankryk waarden him ûntnaam. Om't ek de nûmers 2 fan de jiergongen '99 oant '05 fertocht fan of feroardiele foar dopinggebrûk wiene, waard besletten de oerwinningen net oan in oare hurdfytser ta te kennen.

Omgong fan Frankryk
Giele trui · Griene trui · Boltsjestrui · Wite trui · Giel rêchnûmer · Read rêchnûmer
Fryske dielnimmers · froulju
Ferneamde bergen · Souvenir Henri Desgrange · Souvenir Jacques Goddet
1903 · 1904 · 1905 · 1906 · 1907 · 1908 · 1909 · 1910 · 1911 · 1912 · 1913 · 1914 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023 · 2024
wizigje

[1] Tusken 1999 en 2005 wûn de Amerikaan Lance Armstrong de Omgong fan Frankryk sân kear efterinoar. Nei ferskate ûndersiken en ferklearringen fan âld-ploechgenoaten makke foarsitter Pat McQuaid fan de UCI op 22 oktober 2012 bekend dat alle oerwinningen fan Armstrong him ôfnommen waarden yn ferbân mei dopinggebrûk. Ek de sân oerwinningen yn de Omgong fan Frankryk waarden him ûntnaam. Om't ek de nûmers 2 fan de jiergongen '99 oant '05 fertocht fan of feroardiele foar dopinggebrûk wiene, waard besletten de oerwinningen net oan in oare hurdfytser ta te kennen.

[1]