Omgong fan Frankryk 2006

	Omgong fan Frankryk 2006
	93ste edysje
	Rûtekaart fan de Omgong fan Frankryk 2006
Tiidrek	1 - 23 july 2006
Startplak	Straasburch
Finishplak	Parys
Totale ôfstân	3.657,1 km
Gem. faasje	40,782 km/o
Dielnimmers	176
	Klasseminten nei 20e etappe
Giele trui	ESP Óscar Pereiro Sio
Griene trui	AUS Robbie McEwen
Boltsjestrui	DEN Michael Rasmussen
Wite trui	ITA Damiano Cunego
Ploegen	GER T-Mobile
Striidberens	ESP David de la Fuente
foarrige edysje	Omgong fan Frankryk 2005
folgjende edysje	Omgong fan Frankryk 2007
Temaside	Sport

De 93ste edysje fan de Omgong fan Frankryk waard hâlden fan 1 oant en mei 23 july 2006.

Dielnimmende ploegen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

USA Discovery Channel
DEN CSC
GER T-Mobile
FRA AG2R
GER Gerolsteiner
NED Rabobank
BEL Lotto
SUI Phonak
ITA Lampre
ESP Caisse d'Epargne
BEL Quick-Step

FRA Crédit Agricole
ESP Euskaltel
FRA Cofidis
ESP Saunier Duval
FRA FDJ
ITA Liquigas
FRA Bouygues Télécom
ITA Milram
FRA Agritubel

Startplak[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De start wie yn Straasburch, de haadstêd en grutste stêd yn de Elzas en fan de nije gruttere regio Grand Est yn it noardeasten fan Frankryk. It wie de twadde kear dat de omgong fan 'e miet gie yn Straasburch, de earste kear wie yn 1974.

Etappe-oersjoch[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Datum	Etappe	Start – Finish	Ofstân (yn km)	Type	Winner	Klassemintslieder
1 July	P	Straasburch	7.1 km	Prolooch	NOR Thor Hushovd	NOR Thor Hushovd
2 July	1	Straasburch	184.5 km	Flakke etappe	FRA Jimmy Casper
3 July	2	Obernai - Esch-sur-Alzette	228.5 km	Flakke etappe	AUS Robbie McEwen	NOR Thor Hushovd
4 July	3	Esch-sur-Alzette - Falkenburch	216.5 km	Heuveletappe	GER Matthias Kessler	BEL Tom Boonen
5 July	4	Huy - Saint-Quentin	207.0 km	Flakke etappe	AUS Robbie McEwen
6 July	5	Beauvais - Caen	225.0 km	Flakke etappe	ESP Óscar Freire
7 July	6	Lisieux - Vitré	189.0 km	Flakke etappe	AUS Robbie McEwen
8 July	7	Saint Grégoire - Rennes	52.0 km	Yndividuele tiidrit	UKR Serhij Hontsjar	UKR Serhij Hontsjar
9 July	8	Saint-Méen-le-Grand - Lorient	181.0 km	Flakke etappe	FRA Sylvain Calzati	UKR Serhij Hontsjar
10 July	Rêstdei yn Bordeaux
11 July	9	Bordeaux - Dax	169.5 km	Flakke etappe	ESP Óscar Freire	UKR Serhij Hontsjar
12 July	10	Cambo-les-Bains - Pau	190.5 km	Berchetappe	ESP Juan Miguel Mercado	FRA Cyril Dessel
13 July	11	Tarbes - Val d'Aran	206.5 km	Berchetappe	RUS Denis Mensjov
14 July	12	Luchon - Carcassonne	211.5 km	Heuveletappe	UKR Jaroslav Popovytsj
15 July	13	Béziers - Montélimar	230.0 km	Flakke etappe	GER Jens Voigt	ESP Óscar Pereiro Sio
16 July	14	Montélimar - Gap	180.5 km	Heuveletappe	FRA Pierrick Fédrigo	ESP Óscar Pereiro Sio
17 July	Rêstdei yn Gap
18 July	15	Gap - Alpe d'Huez	187.0 km	Berchetappe	LUX Fränk Schleck	ESP Óscar Pereiro Sio
19 July	16	Le Bourg-d'Oisans - La Toussuire	182.0 km	Berchetappe	DEN Michael Rasmussen
20 July	17	Saint-Jean-de-Maurienne - Morzine	200.5 km	Berchetappe	ESP Carlos Sastre
21 July	18	Morzine - Mâcon	197.0 km	Flakke etappe	ITA Matteo Tosatto
22 July	19	Le Creusot - Montceau-les-Mines	57.0 km	Yndividuele tiidrit	UKR Serhij Hontsjar
23 July	20	Parc de Sceaux - Parys (Champs-Élysées)	154.5 km	Flakke etappe	NOR Thor Hushovd
Datum	Etappe	Start – Finish	Ofstân (yn km)	Type	Winner	Klassemintslieder

Klassemintslieders nei eltse etappe[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Etappe	Winner	Giele trui	Griene trui	Bolletsjestrui	Jongerein	Ploegen	Striidberens
P	NOR Thor Hushovd	NOR Thor Hushovd	NOR Thor Hushovd	net útrikt	NED Joost Posthuma	USA Discovery Channel	net útrikt
1	FRA Jimmy Casper		FRA Jimmy Casper	GER Fabian Wegmann	FRA Benoît Vaugrenard		FRA Walter Bénéteau
2	AUS Robbie McEwen	NOR Thor Hushovd	AUS Robbie McEwen	ESP David de la Fuente	FRA Benoît Vaugrenard		ESP David de la Fuente
3	GER Matthias Kessler	BEL Tom Boonen	BEL Tom Boonen	FRA Jérôme Pineau	GER Markus Fothen		ESP José Luis Arrieta
4	AUS Robbie McEwen		AUS Robbie McEwen				ESP Egoi Martínez
5	ESP Óscar Freire						FRA Samuel Dumoulin
6	AUS Robbie McEwen				FRA Benoît Vaugrenard		FRA Anthony Geslin
7	UKR Serhij Hontsjar	UKR Serhij Hontsjar			GER Markus Fothen	GER T-Mobile	net útrikt
8	FRA Sylvain Calzati						FRA Sylvain Calzati
9	ESP Óscar Freire						GER Christian Knees
10	ESP Christian Knees	FRA Cyril Dessel		FRA Cyril Dessel		FRA Ag2r	ESP Christian Knees
11	RUS Denis Mensjov	FRA Cyril Dessel		ESP David de la Fuente		GER T-Mobile	ESP David de la Fuente
12	UKR Jaroslav Popovytsj	FRA Cyril Dessel				GER T-Mobile	ITA Daniele Bennati
13	GER Jens Voigt	ESP Óscar Pereiro Sio				DEN CSC	GER Jens Voigt
14	FRA Pierrick Fédrigo						ITA Salvatore Commesso
15	LUX Fränk Schleck						ITA Stefano Garzelli
16	DEN Michael Rasmussen			DEN Michael Rasmussen			DEN Michael Rasmussen
17	ESP Carlos Sastre				ITA Damiano Cunego	GER T-Mobile
18	ITA Matteo Tosatto
19	UKR Serhij Hontsjar						net útrikt
20	NOR Thor Hushovd						ESP Aitor Hernández
Einklassemint		ESP Óscar Pereiro Sio	AUS Robbie McEwen	DEN Michael Rasmussen	ITA Damiano Cunego	GER T-Mobile	ESP David de la Fuente

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

↑ De oarspronklike winner, de Amerikaanske hurdfytser Floyd Landis, waard posityf befûn op it brûken fan testosteron nei de santjinde etappe. Landis ûntkende lykwols it dopinggebrûk en focht de útkomst fan de test oan. Op 11 maaie 2007 kundige de Omgongdireksje lykwols oan dat Landis offisjeel skrast waard as einwinner. Op 20 septimber 2007 befêstige it Amerikaanske anty-dopingburo USADA it brûken fan ferbeane prestaasjebefoarderjende middels en waard Óscar Pereiro Sio offisjeel ta winner útroppen. Op 15 oktober 2007 waard Óscar Pereiro Sio yn Madrid offisjeel huldige as Omgongwinner fan 2006, troch Omgongbaas Christian Prudhomme.

Omgong fan Frankryk
Giele trui · Griene trui · Boltsjestrui · Wite trui · Giel rêchnûmer · Read rêchnûmer
Fryske dielnimmers · froulju
Ferneamde bergen · Souvenir Henri Desgrange · Souvenir Jacques Goddet
1903 · 1904 · 1905 · 1906 · 1907 · 1908 · 1909 · 1910 · 1911 · 1912 · 1913 · 1914 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023 · 2024
wizigje

[1] De oarspronklike winner, de Amerikaanske hurdfytser Floyd Landis, waard posityf befûn op it brûken fan testosteron nei de santjinde etappe. Landis ûntkende lykwols it dopinggebrûk en focht de útkomst fan de test oan. Op 11 maaie 2007 kundige de Omgongdireksje lykwols oan dat Landis offisjeel skrast waard as einwinner. Op 20 septimber 2007 befêstige it Amerikaanske anty-dopingburo USADA it brûken fan ferbeane prestaasjebefoarderjende middels en waard Óscar Pereiro Sio offisjeel ta winner útroppen. Op 15 oktober 2007 waard Óscar Pereiro Sio yn Madrid offisjeel huldige as Omgongwinner fan 2006, troch Omgongbaas Christian Prudhomme.

[1]