Bosk (eilân)
Plak wo ehedem die I. Bosch lag
Bosk (Bosch) is in earder eilân yn de Waadsee; it lei tusken Skiermûntseach en Rottumereach. Neffens âlde kaarten waard it oan de westkant fan Skiermûnteach skieden troch de slinke De Lauwers en oan de eastkant fan Rottummereach troch De Schille.
Skiednis
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Oant 1530 wie it eilân fan it kleaster fan Aduard, dêr wie ek in foarwurk op it eilân. Bosk ferdwûn by de Alderheljenfloed fan 1570 foar it meastepart yn see, sadat it net mear bewenne wurde koe. Tsientallen jierren letter waakste it eilân wer wat oan, mar yn 1717 waard Bosk ûnder de Krystfloed fan 1717 foar altyd ferswolge. Neffens guon boarnen soe it eilân in doarp hân hawwe, Korresân; oare boarnen wolle hawwe dat Cornsand ea in apart eilân west hat dat op in stuit oan Bosk fêstrekke wie.
Skiermûntseach lei yn 1570 noch goed tsien kilometer bewesten Bosk, mar omdat Skiermûntseach stadichoan nei it easten opskode, leit it eastlik part fan it hjoeddeiske Skiermûnteach op it plak dêr't ea it westlik diel fan Bosk lei.
Undersyk
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Yn 2006 waard der foar it earst wittenskiplik ûndersyk dien nei oerbliuwsels fan Bosk, mar der waard neat fûn. Yn novimber 2007 organisearre it Grinzer Museum in "ynbringjûn' op Skiermûntseach foar archeologyske fynsten dy't op it eilân dien wiene. Hoewol't der wol bysûndere fynsten ynbrocht waarden, smiet de jûn gjin nije eachpunten op it ferline fan Bosk op.
Maart 2008 fûnen ûndersikers 16e iuwske oerbliuwsels fan bewenning op Bosk ûnder de dunen fan East-Skiermûntseach.[1] It telefyzjeprogramma Nova hie in dei letter noch omtinken foar de fynst.[2]
Grûnradarbylden lieten ûnder de eastpunt fan Skiermûnteach, op in djipte fan 3 à 4 meter, fersteurings yn de boaiemopbou sjen dy't wize op in eilân op dat plak.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|
| Fryske eilannen |
|---|
  Westfryske eilannen: |
 ·  · 
|