First Rider's Call

First Rider's Call
algemiene gegevens
auteur	Kristen Britain
taal	Ingelsk
foarm	roman
sjenre	fantasy
1e publikaasje	2003, New York
oarspr. útjwr.	DAW Books
rige
rige	Green Rider-searje
● foarich diel	Green Rider
● folgjend diel	The High King's Tomb
kodearring
ISBN	0 74 34 08 942

First Rider's Call is in fantasy-roman fan 'e hân fan 'e Amerikaanske skriuwster Kristen Britain. De titel betsjut: "Rop fan 'e Earste Ruter". It boek fertelt it ferhaal fan 'e keapmansdochter Karigan G'ladheon, dy't tsjin wil en tank ien fan 'e saneamde Griene Ruters wurden is, de keninklike koeriers yn it keninkryk Sacoridia. First Rider's Call is it twadde diel fan 'e Green Rider-searje, en folget as sadanich op de roman Green Rider. First Rider's Call waard yn 2003 publisearre troch de New Yorkske útjouwerij DAW Books.

Ynhâld

First Rider's Call spilet twa jier nei de foarfallen út Green Rider, wêryn't de boasaardige Eletiër Shawdell ferslein en deade waard, mar net foar't er in brek makke yn 'e D'yer-muorre. Dat is in muorre dy't tûzen jier lyn, oan 'e ein fan 'e Lange Oarloch, mei gebrûk fan magy boud waard om in skiereilân oan 'e súdkust fan it keninkryk Sacoridia ôf te skoatteljen fan 'e rest fan it lân. Op dat skiereilân lei yn 'e dagen fan alearen it Eletyske keninkryk Argenthyne, oant dat troch de Arkoazyske ynfallers ûnder lieding fan 'e kwea-aardige tsjoender Mornhavon de Swarte ferwuostge waard. No groeit op datseldichste skiereilân in tsjuster wâld dat Swartwale hjit en dêr't Mornhavon syn geast ûnrêstich slommeret en syn kwea finzen holden wurdt. Troch it ferfleanen fan 'e tiid en in oanboazjende ôfkear fan alles dat nei tsjoenderij niget, hawwe de Sacoridianen yn 'e tuskentiid lykwols de kennis ta it ûnderhâld fan 'e D'yer-muorre ferlern, en no't der in brek yn makke is, kinne se de muorre net mear reparearje. Fan gefolgen sipelet der no stadichoan swarte magy út Swartwale wei Sacoridia yn.

It boek set útein as Karigan G'ladheon har nei it noarden fan it lân bejûn hat. Karigan is in keapmansdochter dy't pas nei lang tsjinakseljen gehoar jûn hat oan 'e magyske, ynderlike rop om har by de Griene Ruters, de keninklike koeriers, te jaan. Mei ferkate oare Griene Ruters begeliedt se no in offisjele delegaasje, dy't útstjoerd is troch kening Zachary fan Sacoridia, mei as opdracht om kontakt te meitsjen mei de elfeftige Eletiërs. Dyselden witte nammentlik fanwegen harren ûnstjerlikens noch alles fan magy en tsjoenderij ôf, en om't se yn 'e Lange Oarloch bûnsgenoaten fan 'e Sacoridianen wiene, wol Zachery no besykje dat âlde bûnsgenoatskip nij libben yn te blazen. Yn 'e wyldernis fan noardlik Sacoridia wurdt de delegaasje op in nacht lykwols earst oanfallen troch (oarkeftige) grûnmiten, en dêrnei troch in wêzen dat út in oerâlde stienbulte te foarskyn komt. It grutste part fan 'e delegaasje lit dêrby it libben. Karigan, dy't ien fan 'e oerlibbenen is, ûntdekt neitiid dat de stienbulte gjin grêf wie, sa't de leden fan 'e delegaasje tochten doe't se dêr yn 'e neite harren kamp opsloegen, mar in finzenis, dêr't de geast fan Varadgrim, ien fan Mornhavon syn trewanten, finzen holden waard.

Nei't de oerlibbenen fan 'e delegaasje sûnder wat bedijd te hawwen yn Sacor-Stêd weromkeare, wurdt Karigan twongen om lange tiid oan it Keninklik Hof troch te bringen om 'e logistyk fan 'e koerierstsjinst op har te nimmen. Laren Mapstone, de kaptein fan 'e Griene Ruters, is nammentlik slim siik rekke om't har magyske fermogen om wierheid fan leagen te ûnderskieden, net mear goed funksjonearret en har hiele tinken begjint te oerhearskjen. Har ûnderbefelhawwer, luitenant Connly, is om utens stjoerd en noch net werom, en haadruter Mara Brennyn, dy't ornaris de yndieling en befoarrieding fan 'e koerierstsjinsten foar har rekken nimt, moat no de kaptein ferfange. As keapmansdochter hat Karigan hiel wat ûnderfining mei logistyk (ek al hat se der alhiel gjin aardichheid oan), en dêrom wurdt sy foar dit wurk ynset.

Tink derom: Yn de tekst hjirûnder wurdt de ôfrin fan it ferhaal beskreaun. As jo it ferhaal sels lêze wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net lêze.

Karigan is der oan wûn rekke dat se de geasten fan 'e ferstoarnen sjen kin, in fermogen dat ferbân hâldt mei har magyske fermogen om har ûnsichtber te meitsjen. (Dat fermogen wurdt nammentlik troch Eletyske saakkundigen ferklearre as soe Karigan har dêrby op 'e drompel fan it deaderyk bejaan.) Yn 'e tiid dy't se yn it kastiel trochbringt, oerkomt it Karigan lykwols ferskate kearen dat se weromskuord wurdt yn 'e tiid nei de perioade fan 'e Lange Oarloch, tûzen jier ferlyn, wêrby't se ûnder oaren Lil Ambriodh, de Earste Ruter (stifteresse fan 'e Griene Ruters) moetet. Werom yn har eigen tiid begjint de geast fan Lil Ambriodh in wichtich oandiel te nimmen yn Karigan har dwaan en litten. Dêrtroch wurdt ûnder mear in gearspanning oan it ljocht brocht fan in tûzen jier âld geheim genoatskip dat himsels "Twadde Ryk" neamd, en bestiet út 'e neikommelingen fan 'e Arkoazyske soldaten fan Mornhavon de Swarte.

Yn in twadde ferhaalline, dy't spilet ûnder de Lange Oarloch, wurde stikken út it deiboek fan Hadriax el Fex werjûn. Hadriax is de boezemfreon fan 'e Arkoazyske kroanprins Alessandros del Mornhavon, dy't mei in leger de oseaan oerstutsen is om 'e Nije Wrâld yn besit te nimmen. De bewenners fan dat gebiet, de Sakoaryske klans, wegerje lykwols om har by de útlânske oerhearsking del te lizzen, wat liedt ta in slepende oarloch. Alessandros, dy't krektlyk as syn hiele famylje in tsjoender is, set syn tsjoenderij yn om 'e oerwinning te beheljen. Geandewei rekket er paadbjuster en jout er him oer oan almar swartere magy. De earste brek tusken Hadriax en Mornhavon ûntstiet nei de ferovering troch de Arkozianen fan it Eletyske keninkryk Argenthyne, wêrby't in protte Eletiërs kriichsfinzen nommen binne. Hadriax beskôget dy elfeftige wêzens as de ingels fan God, wylst Mornhavon se brûkt foar syn grouwélige eksperiminten op it mêd fan tsjoenderij. Hadriax syn ôfwearze fan syn eardere freon boazet almar fierder oan, oant Mornhavon úteinlik in hiel rezjimint fan syn eigen Arkoazyske kartroepen om hals bringt om in magysk wapen op te laden mei harren libbenskrêft. Dêrop siket Hadriax el Fex kontakt mei Lil Ambriodh en rint er oer nei de Sacoridianen en harren bûnsgenoaten. De ynformaasje dy't hy oan dyselden jout, stelt harren by steat om einlings ôf te weevjen mei Mornhavon. Neitiid set Hadriax him nei wenjen op in eilân foar de kust fan Sacoridia, dêr't er fisker wurdt en (by wize fan geuzenamme) de namme Galadheon oannimt, dat yn it Arkoazysk "ferrieder" betsjut.

Tûzen jier letter rekket Hadriax syn fiere neikommelinge Karigan yn 'e besnijing fan 'e ûntwekke geast fan Mornhavon, dy't har op it spoar kommen is fia syn trewant Varadgrim. Hy twingt har en bejou har oare kant de D'yer-muorre, yn Swartwale, mar dêr is se him te fluch ôf. As Mornhavon har lichem besette wol, reizget Karigan mei help fan 'e geast fan Lil Ambriodh nei de takomst, dêr't se him efterlit. Werom yn har eigen tiid weeft Lil Ambriodh ôf mei Varadgrim en warskôget Karigan kening Zachary dat hy it lân ree meitsje moat foar in slimme striid tsjin Mornhavon de Swarte. Karigan hat inkeld en allinne wat tiid wûn, en se wit net hoefier't se Mornhavon nei de takomst ferballe hat. Underwilens jout kening Zachary, dy't ferlet hat fan in sterk en feriene lân, einlings ta oan 'e druk fan syn eallju om te trouwen; hy ferseit himsels oan frouwe Estora, de erfdochter fan 'e provinsje Coutre, mei wa't Karigan befreone rekke is. Pas as Estora har oer it foarnommen houlik fertelt, beseft Karigan dat sysels fereale rekke is op kening Zachary. It jout neat dat de kening oan har bekent dat hy ek smoar op har is, want Karigan, dy't fan sljochtwei komôf is, kin net mei Zachary trouwe, en se ferpoft it om syn mêtresse te wurden.

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Britain, Kristen, First Rider's Call, New York, 2003 (DAW Books), ISBN 0 74 34 08 942.