Marten Sikkema

Ut Wikipedy

Marten Sikkema, pseudonym fan Govert Alettinus Gezelle Meerburg (Utert 10 desimber 1918Feandam, 2 maaie 2005) wie in Fryskstalige dichter, skriuwer en oersetter. Yn de Twadde Wrâldoarloch wie er ûnderdûker ûnder de namme Marten Sikkema.

Libben[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Hy wie fan 1947—1952 en fan 1955—1960 redakteur fan it literêre moanneblêd De Tsjerne en fan 1958—1960 fan it Frysk kultureel moanneblêd De Strikel. Fan dy lêste wie hy ek mei-oprjochter. Yn 1952 waard er fan 't bêd reage troch de Binnenlânske Feilichheidstsjinst BVD yn ferbân mei de rebûlje yn Ljouwert it jier dêrfoar (Kneppelfreed).

Op 13 oktober 1961 krige Sikkema yn Boalsert de Gysbert Japicxpriis foar poëzij foar in boek, yn it Frysk en it Nederlânsk, oer syn freon de keunstskilder Meinte Walta.

Koarte ferhalen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Sikkema publisearre yn ferskillende tydskriften koarte ferhalen, dêr't in oantal fan bondele waard:

  • De slach forlern (1954)
  • De grize oer de grouwe (1958).

Dichtbondels[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Stjerrerein (1946)
  • Swart en Wyt (1946)
  • Skaedbylden (1951)
  • Seinen (1959).

Oersettingen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Poëzij[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Romans[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Út it Sweedsk: de roman Mälarpirater fan Sigfrid Siwerts (Marpiraten, 1955).

Toanielstikken[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Berneboeken[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Grinzersk: in berneboek op rym fan Gré van der Veen mei printen fan Geert Schroeder: Fan Slynmarta en Tisdernet (1987).