Wrâldkampioenskip fjildriden foar manlju elite
De kategory manlju elite stiet sûnt 1950 op it programma fan 'e wrâldkampioenskippen fjildriden.
It earste wrâldkampioenskip fjildriden waard ferriden yn 1950 en koe in Frânsk trijetal op it earepoadium. mei goud foar Jean Robic, sulver foar Roger Rondeaux en brûns foar Pierre Jodet. Ek yn 1951 en 1953 wiene de Frânske fjildriders dominant mei trije poadiumplakken. Fan 'e ein fan 'e jierren 60 ôf begûn Belgje de wrâldkampioenskippen te dominearjen. Erik De Vlaeminck waard tusken 1966 en 1973 sân kear wrâldkampioen. Sûnt dy tiid besette België op seis wrâldkampioenskippen it folsleine earepoadium.
Medaljewinners Wrâldkampioenskip fjildriden foar manlju elite
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Medaljes einklassemint
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Medaljeferdieling nei persoan oant en mei 2023 (top-10 klassemint):
| fytser | 
|
|
|
Totaal | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | .svg){kind=small} BEL |
Eric De Vlaeminck | 7 | 0 | 1 | 8 |
| 2 |  SUI |
Albert Zweifel | 5 | 3 | 2 | 10 |
| 3 |  FRA |
André Dufraisse | 5 | 2 | 4 | 11 |
| 4 |  ITA |
Renato Longo | 5 | 2 | 1 | 8 |
| 5 |  NED |
Mathieu van der Poel | 5 | 1 | 1 | 7 |
| 6 | BEL |
Roland Liboton | 4 | 1 | 0 | 5 |
| 7 |  GER |
Rolf Wolfshohl | 3 | 5 | 4 | 12 |
| 8 | BEL |
Erwin Vervecken | 3 | 3 | 2 | 8 |
| 9 | BEL |
Mario De Clercq | 3 | 3 | 1 | 7 |
| 10 | BEL |
Wout van Aert | 3 | 4 | 0 | 6 |
Poadiumplakken nei lân (oant en mei 2023)
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Medaljeferdieling nei lân oant en mei 2023:
| Lân |
|
|
|
Totaal | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Belgje |
30 | 25 | 23 | 78 |
| 2 | Nederlân |
10 | 11 | 9 | 30 |
| 3 | Frankryk |
10 | 8 | 16 | 34 |
| 4 | Switserlân |
7 | 13 | 11 | 31 |
| 5 | Dútslân |
6 | 7 | 6 | 19 |
| 6 | Itaalje |
6 | 4 | 7 | 17 |
| 7 |  Tsjechje |
4 | 4 | 0 | 8 |
| 8 | .svg){kind=small} Grut-Brittanje |
1 | 1 | 0 | 2 |
| 9 |  Feriene Steaten |
0 | 1 | 0 | 1 |
| 10 |  Denemark |
0 | 0 | 1 | 1 |
 Lúksemboarch |
0 | 0 | 1 | 1 |