Victor Golla
| Victor Golla | ||
| persoanlike bysûnderheden | ||
| echte namme | Victor Golla | |
| nasjonaliteit |  Amerikaansk
| |
| berne | 1939 | |
| berteplak | Mount Shasta (Kalifornje) | |
| etnisiteit | Angelsaksysk Amerikaansk
| |
| wurkpaad | ||
| berop/amt | antropolooch, taalkundige | |
| jierren aktyf | 1960 – no | |
| reden bekendheid |
autoriteit op it mêd fan Yndiaanske talen út Kalifornje | |
Victor Golla (Mount Shasta (Kalifornje), 1939) is in Amerikaansk antropolooch, taalkundige en publisist dy't rûnom as autoriteit op it mêd fan 'e Yndiaanske talen yn Kalifornje en Oregon erkend wurdt. Dêrby hat er him benammen spesjalisearre yn 'e Penûtiaanske talen en de Pasifysk-Atapaskyske kloft fan 'e Atapaskyske taalfamylje. Hy is no emearitus-perfester yn 'e antropology oan 'e Humboldt Steatsuniversiteit en wennet yn Trinidad (Kalifornje).
Libben en karriêre
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Jonkheid en oplieding
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Golla waard yn 1839 berne yn Mount Shasta, in lyts plakje yn it uterste noarden fan 'e Amerikaanske steat Kalifornje. Hy groeide dêr ek op, mei't syn heit der begraffenisûndernimmer en plakferfangend lykskôger fan Siskiyou County wie. Yn 1952 ferfear it gesin nei de grutte stêd Oakland, dêr't Golla de middelbere skoalle trochrûn. Yn 1960 behelle er in doktoraat yn 'e antropology oan 'e Universiteit fan Kalifornje-Berkeley en yn 1970 foege er dêr oan itselde ynstitút noch in doktoraat yn 'e taalkunde oan ta.
Karriêre
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Nei't er syn stúdzje ôfrûne hie, wie Golla fan 1966 oant 1967 dosint taalkunde oan 'e Universiteit fan Alberta yn Calgary, en fan 1967 oant 1968 dosint antropology oan 'e Columbia Universiteit yn New York. Dêrnei wenne er fan 1968 oant 1988 yn 'e Amerikaanske haadstêd Washington, D.C., dêr't er wiidweidich wittenskiplik ûndersyk die oangeande de talen fan Yndiaanske folken fan Kalifornje en súdwestlik Oregon yn 'e argiven fan it Smithsonian Ynstitút. Yn dy tiid spesjalisearre er him yn 'e Penûtiaanske talen en de Pasifysk-Atapaskyske kloft fan 'e Atapaskyske taalfamylje.
Yn 1988 waard Golla útnûge om perfester fan Yndiaanske stúdzjes te wurden oan 'e Humboldt Steatsuniversiteit yn Arcata (Kalifornje). Njonken syn heechlearaarskip beklaaide er dêr ek de funksje fan direkteur fan it Sintrum foar Yndiaanske Mienskipsûntwikkeling. Fierders hat Golla fan 1996 oant 2006 ferskate gastheechlearaarskippen ferfolle oan 'e Universiteit fan Kalifornje-Davis. Teffens wie Golla yn 1981 ien fan 'e oprjochters fan it Genoatskip foar de Stúdzje fan de Lânseigen Talen fan de Amearika's (SSILA). Neitiid siet er oant 2006 yn it bestjoer fan dy organisaasje mei de funksje fan siktaris-skathâlder, wylst er fan 1982 oant 2007 ek redakteur wie fan 'e SSILA Newsletter, in fearnsjierblêd dat it orgaan fan it SSILA is.
As taalkundich adviseur fan 'e Hoopa Valley Stamme hat Golla him ek ynset foar it behâld fan 'e Hûpa-taal fan Noardlik Kalifornje. Sa wied er ferantwurdlik foar it ta stân kommen fan in nije stavering fan it Hûpa (it Hupa Practical Alphabet) en skreau er in stikmannich pedagogyske boekjes en neislachwurken, wêrûnder yn 1996 in nije edysje fan it Hupa Language Dictionary, it wurdboek fan it Hûpa.
Golla is fierders de auteur fan ferskate wittenskiplike útjeften en in grut tal artikels yn wittenskiplike tydskriften. Dêrûnder wiene trije grammatika's fan it Hûpa (1970, 1986 en 1996) en in 1.000 siden tellende samling fan al it taalkundige wurk oangeande it Hûpa oant 1927 fan 'e ferneamde taalkundige Edward Sapir. Mei syn lêste grutte wurk, California Indian Languages, út 2011, wûn Golla yn 2013 de Leonard Bloomfield Book Award fan it Taalkundich Genoatskip fan Amearika. It SSILA hat omtrint 2010 ta syn eare de Golla Prize foar taalkundigen ynsteld.
Wurk (in kar)
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- 1970 – Hupa Grammar (proefskrift)
- 1976 – Tututni (Oregon Athapaskan) (yn it International Journal of American Linguistics 42, s. 217-227)
- 1978 – Northern California Texts (û.red.f. Golla en Shirley Silver)
- 1981 – Athabaskan Languages of the Subarctic (mei Michael E. Krauss; yn it Handbook of North American Indians, volume 6: Subarctic s. 67–85)
- 1984 – The Sapir-Kroeber Correspondence: Letters Between Edward Sapir and A. L. Kroeber, 1905-1925 (yn 'e Survey of California and Other Indian Languages, Report 6)
- 1986 – A Short Practical Grammar of Hupa
- 1986 – Proto-Yokuts Reconsidered (mei Kenneth W. Whistler; yn it International Journal of American Linguistics 52, s. 317-358)
- 1987 – Sapir, Kroeber, and North American Linguistic Classification (yn New Perspectives on Edward Sapir in Language, Culture and Personality, s. 17-38)
- 1994 – John P. Harrington and His Legacy (yn Anthropological Linguistics, vol. 33.4, maart 1994)
- 1996 – Hupa Language Dictionary, Second Edition
- 1996 – Sketch of Hupa, an Athapaskan Language (yn it Handbook of North American Indians, vol. 17, Languages)
- 1997 – Penutian: Retrospect and Prospect (mei Scott DeLancey; yn it International Journal of American Linguistics 63, s. 171-201)
- 2001 – Hupa Texts, with Notes and Lexicon (mei Edward Sapir; The Collected Works of Edward Sapir, vol. 14, Northwest California Linguistics)
- 2003 – Ishi's Language (yn Ishi in Three Centuries, s. 208-255)
- 2005 – A New Mission Indian Manuscript from the San Francisco Bay Area (mei Juliette Blevins; yn Boletíin, California Mission Studies Association 22, s. 33-61)
- 2007 – North America (yn Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, s. 1-96)
- 2007 – Linguistic Prehistory (yn California Prehistory. Colonization, Culture and Complexity, s. 71-82)
- 2008 – North America (mei Lyle Campbell, Ives Goddard en Marianne Mithun; Atlas of the World’s Languages, second revised edition)
- 2011 – California Indian Languages
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: References, op dizze side. |