Grutte alk
grutte alk | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Opset eksimplaar (Spesimen Nû. 8) yn Kelvingrove Art Gallery and Museum yn Glasgow. | ||||||||||||
taksonomy | ||||||||||||
| ||||||||||||
soarte | ||||||||||||
Pinguinus impennis | ||||||||||||
Linnaeus, 1758 | ||||||||||||
IUCN-status: útstoarn
| ||||||||||||
ferspriedingsgebiet | ||||||||||||
likernôge eardere fersprieding bekende briedplakken |
De grutte alk (Pinguinus impennis) wie mei 75 sm de grutste fûgel út de famylje fan de alkfûgels. Sûnt likernôch 1844 is de soarte lykwols útstoarn.
De grutte alk kaam in grutte oantallen foar op de eilannen oan de eastkant fan Kanada, op Grienlân en yn Yslân, Noarwegen, Ierlân en Grut Brittanje. De grutte alk koe hiel best swimme, mar yn tsjinstelling ta de oare Alkfûgels koe er net fleane. De grutte alk lei mar ien aai yn it jier.
Troch dy stadige fuortplanting, en om't er net fuortfleane koe, wie de soart hiel kwetsber foar de minsken oer. Dy minsken makken lykwols jacht op de fûgels, om it fleis en om it dûns, wat foar matrassen brûkt waard. Op dy wize is de soarte troch de jacht útrûge. It lêste pearke is deamakke op 3 july 1844 op it eilân Eldey foar de kust fan Yslân. Der hat letter noch in melding west fan immen dy't in eksimplaar sjoen hie by Newfoundland yn Kanada.
- Fûgelsoarte
- Wilstereftige
- Alkfûgel
- Utstoarne fûgel
- Bist útstoarn yn 1844
- Lânseigen fauna yn de Feriene Steaten
- Lânseigen fauna yn Kanada
- Lânseigen fauna yn Sint-Pierre en Miquelon
- Lânseigen fauna yn Grienlân
- Lânseigen fauna yn Yslân
- Lânseigen fauna yn de Fêreu-eilannen
- Lânseigen fauna yn Noarwegen
- Lânseigen fauna yn Denemark
- Lânseigen fauna yn Skotlân
- Lânseigen fauna yn Ierlân
- Lânseigen fauna yn Noard-Ierlân
- Lânseigen fauna yn Man
- Lânseigen fauna yn Wales
- Lânseigen fauna yn Ingelân
- Lânseigen fauna yn Jersey
- Lânseigen fauna yn Guernsey
- Lânseigen fauna yn Frankryk
- Lânseigen fauna yn Spanje
- Lânseigen fauna yn Portegal
- Lânseigen fauna yn de Atlantyske Oseaan