Chordofoanen

Ut Wikipedy

Chordofoanen of snaarynstruminten binne muzykynstruminten dy't lûd meitsje kinne troch it triljen litten fan snaren. Ornaris wurdt it lûd fan de triljende snaar stipe troch in klankkast of resonator.

Snaarynstruminten of chordofoanen kinne op basis fan konstruksje fierder yndield wurde: en.

  • luiteftigen Klankkast en hals lizze yn it ferlingde fan inoar; de snaren rinne lykop mei de kast, lykas by in gitaar. It bouprinsipe is dat fan in line (twahoek), dêr't de klankkast ûnder montearre is.
  • harpeftigen Klankkast en hals meitsje in hoeke; de snaren rinne fan de hals nei de klankkast lykas in harp en lier. It bouprinsipe is dat fan in trijehoek, dêr't de klankkast yn yntegrearre is.
  • siters Snaarynstruminten sûnder hals, lykas de piano. It bouprinsipe is dat fan in fjouwerhoek (meastal in trapezium, dêr't de klankkast yn yntegrearre is.

De luiteftigen kinne fierder ûnderferdield wurde oan de hân fan de wize wêrop't de snaren ta triljen brocht wurde.

Strutsen luiteftigen (strykynstruminten)[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

De measte strykynstruminten wurde bespile mei in strykstôk.

De meast foarkommende westerske binne:

In tal minder bekende:

Tokkele luiteftigen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Dy wurde bespile mei help fan in plektrum of de fingerneils of 'plôke' mei de hân/fingers

Ek de Kontrabas wurdt yn net-klassike muzyk meast plôke

Siters[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Siters wurde faak mei help fan mallets of hammerkes of oars wat meganisearre bespile mar gauris ek mei de fingers.

Der binne ek strutsen farianten, wêrby't (inkelde) snaren troch in meganyk mei knoppen ynkoarte wurde:

By de draailier wurde de snaren strutsen troch in rûndraaide houten skiif dy't mei hars ynwreaun is, by de nicelharpa mei in strykstôk.