Springe nei ynhâld

Airat Ichmouratov

Ut Wikipedy
Airat Ichmouratov
Airat Ichmouratov dirigearret it London Symphony Orchestra by de opnamesesje fan syn pianokonsert op 19 april 2022, yn Londen
Airat Ichmouratov dirigearret it London Symphony Orchestra by de opnamesesje fan syn pianokonsert op 19 april 2022, yn Londen
persoanlike bysûnderheden
echte namme Ajrat Rafailovitsj Ichmoeratov
nasjonaliteit Russysk
berne 28 juny 1973
berteplak Kazan
etnisiteit Tataarsk
wurkpaad
berop/amt komponist, dirigint, klarinettist
jierren aktyf 1994 – no
offisjele webside
www.airatichmouratov.com

Airat Rafailovich Ichmouratov (Russysk: Айрат Рафаилович Ишмуратов, sekuerdere transliteraasje: Ajrat Rafailovitsj Ichmoeratov; Kazan, 28 juny 1973) is in Russysk-Kanadeesk komponist, dirigint en klezmerspyljend klarinettist fan etnysk Wolgatataarsk komôf.

Hy wie dirigint en komponist-in-residence fan it Symfony Orkest fan Longueuil (2018-2021), klarinettist fan de klezmergroep Kleztory[1] út Montreal en op útnûging heechlearaar oan de Laval Universiteit yn Kebek[2].

  • Klezmermuzyk, Kleztory (2002)
  • Barber, Copland, Britten, Bruch, Kazan Chamber Orchestra La Primavera, Ak Bars (2002)
  • Klezmer, Kleztory, Yuli Turovsky & I Musici de Montreal Chamber Orchestra, Chandos Records (2004)
  • Nomade, Kleztory, Opus Award winner 2007, Amerix (2007)
  • Shostakovich, Weinberg, Ichmouratov, I Musici de Montreal Chamber Orchestra, Analekta (2008)
  • Symphonique, Le Vent du Nord et Quebec Symphony Orchestra, CBC (2010)
  • Carte Postale, Alcan Quartet, ATMA Classique (2011)
  • Beethoven, Fioelekonsert (kadens fan Ichmouratov), Symfony nr. 7, Alexandre Da Costa, Taipei Symphony Orchestra, Warner Classics (2013)
  • Arrival, Kleztory, Amerix (2014)
  • Tales from the Dinarides, Michael Bridge, Guillaume Tardif, Kornel Wolak, Wirth Institute (2017)
  • Klezmer Dreams, Andre Moisan, Jean Saulnier en Molinari Quartet, ATMA Classique (2017)
  • Nigun, Kleztory, Amerix (2017)
  • Melodies of Nations, Romic - Moynihan Duo, Hedone Records (2017)
  • Brief fan in ûnbekende frou, Three Romances for Viola, Concerto Grosso No. 1 - Belarusian State Chamber Orchestra, Evgeny Bushkov - Chandos (2019)
  • Youth' Ouverture, Maslenitsa Ouverture, Symphony, Op. 55 'On the Ruins of an Ancient Fort' – Orchestre de la Francophonie, Jean-Philippe Tremblay – Chandos (2020)
  • Momentum, Kleztory - Chandos (2020)
  • Julia MacLaine, Preludes - Analekta (2022)
  • Ichmouratov: Viola Concerto No.1 / Piano Concerto – London Symphony Orchestra, Airat Ichmouratov dirigent – Chandos (2023)[3]

Keppelings om utens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. Kleztory plays to soothe a troubled world (besjoen op 5 septimber 2023)
  2. Airat Ichmouratov - Posysje Titel, Gastlearaar, Dirigint fan de Fakulteit Muzyk Orkest (besjoen op 5 septimber 2023
  3. Airat Ichmouratov: Piano Concerto; Viola Concerto No. 1, sjoen op 5 septimber 2023.