Dropkick Murphy's
Dropkick Murphy's | ||
band | ||
Dropkick Murphy's yn 2011 | ||
algemiene ynformaasje | ||
nasjonaliteit | Amerikaansk | |
sjongtaal | Ingelsk | |
sjenre | Punk | |
bestean | 1996-no | |
label(s) | Born & Bred, Hellcat, Taang!, Dew Process | |
âld-leden | Jeff Erna (drums) (1996-1997) Mike McColgan (sang) (1996-1998) Rick Barton (gitaar) (1996-1999) Spicy McHagis (doedelsek) (2000–2003) Ryan Foltz (mandoline & fluit) (2000–2003) Marc Orrell (gitaar, akkordeon & banjo) (2000–2008) Joe Delane (doedelsek) (2003) Scruffy Wallace (doedelsek & fluit) (2003–2015) | |
leden | ||
Sang | Al Barr | |
Sang & Bas | Ken Casey | |
Gitaar | James Lynch | |
Gitaar & Akkordeon | Tim Brennan | |
Fluit, Mandoline & Banjo | Jeff DaRosa | |
Drums | Matt Kelly |
Dropkick Murphy's is in Amerikaanske celtic punkband oprjochte yn 1996 yn Quincy, Massachusetts. De muzykstyl fan de band is in kombinaasje fan Ierske folk en swierdere punkmuzyk. De oprjochters fan de band komme út in Iersk-katolike arbeidersbuert. It debútalbum fan de Dropkick Murphy's "Do or Die" kaam yn 1998 út.
Skiednis
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]De earste jierren (1996-1998)
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Dropkick Murphys waard oprjochte yn 1996 yn Quincy, Massachusetts en bestie ynearsten út sjonger Mike McColgan, bassist en sjonger Ken Casey, gitarist Rick Barton en drummer Jeff Erna. Jeff Erna soe it jier dêrop al ferfongen wurde troch Matt Kelly. De namme fan de band ferwiist nei in pleatslik ôfwenningssintrum.
Yn 1997 tekene de band in kontrakt by it platelabel Hellcat. Yn 1998 waard it debút-album útjûn, mei de titel "Do or Die". Datselde jier ferliet sjonger Mike McColgan de band. Syn rol waard oernaam troch Al Barr, earder fan de Bruisers.
1999 oant en mei 2003
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Yn 1999 brocht de band harren twadde studio-album “The Gang's All Here” út, it earste album mei Barr as sjonger. It album befette mear in hardcore-punklûd, en mear Ierske ynfloed as op har debút-album.
Wilens de opnamen fan it tredde studio-album yn 2000 besleat gitarist Rick Barton op te stappen, nei rûzje mei de oare bandleden. Nei it fuortgean fan Barton, waard Dropkick Murphy’s fersterke mei fjouwer nije bandleden, gitarist James Lynch earder fan Ducky Boys, gitarist Marc Orrell, mandoline en fluit spiler Ryan Foltz en doedelsek spiler Spicy McHagis. Mei dy nije line-up, brocht de band de rest fan 2000 troch mei opnames foar it nije album.
Dat album "Sing Loud, Sing Proud!" waard útbrocht yn 2001. De band naam trije shows op yn de Avalon Ballroom yn it St. Patricks Day wykein. It resultaat fan dy opname wie it earste live-album fan de band, "Live on St. Patrick's Day from Boston", dat yn septimber 2002 útbrocht waard.
Nei de toernee foar it album “Sing Loud, Sing Proud!” begjin 2003 besleat doedelsekspiler Spicy McHagis de band te ferlitten en waard ferfongen troch Scruffy Wallace. Mandoline en fluitspiler Ryan Foltz soe koart dêrnei ek fuortgean. Multi-ynstrumintalist Tim Brennan kaam om Foltz te ferfangen.
2004 oant en mei no
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Tusken 2004 en 2007 bringt Dropkick Murphys’s trije studio-albums út. Yn 2008 makket gitarist Marc Orrel bekend dat er de Dropkick Murphy’s nei acht jier ferlit. Tim Brennan ferfong Orrell as fulltime gitarist, wylst multi-ynstrumentalist Jeff DaRosa oankundige waard as nij lid fan de band. Op 10 july 2008 trede de band op yn LeLacheur Park yn Lowell, Massachusetts, dêr't dy show opnommen en útbrocht waard as harren folgjende live-album.
Yn april 2009 wiene de Dropkick Murphys op toernee mei Bruce Springsteen & de E Street Band op it poadium, en by de show frege gitarist Tim Brennan syn freondinne Diana om mei him te trouwen.
Yn 2014 gie de band nei Tulsa, Oklahoma. Krekt noardlik fan Austin, Teksas, wie de tourbus fan de band belutsen by in deadlik ûngelok doe 't in fuotgonger ynienen foar de bus de autodyk op fleach, de fuotgonger oerlibbe it net. De bus fan de band wie swier skansearre en harren sjauffeur wie te skokt oer de trageedzje om noch fierder te kinnen, wêrtroch 't de band harren optreden yn Tulsa annulearje moast. De twa acts dy 't pland wiene om te iepenjen foar de band joegen in fergeze show foar de fans op in oar plak yn Tulsa.
Yn 2015 kundige de band oan dat doedelsekspiler Scruffy Wallace, nei tolve jier by de band spile te hawwen, de band ferlitten hie yn begjin 2016. Lee Forshner ferfong Wallace as de touring - en opnamedoedelsekspiler fan de band, hoewol 't er net beskôge wurdt as in offisjeel lid fan de band.
Yn 2018 wie bassist Ken Casey belutsen by in motorûngelok en rûn slimme skea op oan in wringe. Dêrtroch ferlear er it gefoel oan syn fingers en koe er net mear bas spylje by de shows fan de band, oant er folslein better wie. De band wie der net wis fan oft Casey troch de blessuere oan harren simmertoer fan 2018 begjinne koe. Lykwols, Kevin Rheault, de âlde poadiumtechnikus fan de band, en dy 't yn it ferline foar oare bandleden ynfoel, folle de bas yn oant Casey folslein opknapt wie. Yn maart 2019 begûn Casey wer bas te spyljen. Yn 2021 waard it tsiende studio-album, “Turn Up That Dial” útbrocht.
Diskografy
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Studio-albums
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Album | Utbrocht op | Label | Single(s) |
---|---|---|---|
Do or Die | 27 jannewaris 1998 | Hellcat | |
The Gang's All Here | 9 maart 1999 | 10 Years of Service | |
Sing Loud, Sing Proud! | 6 febrewaris 2001 | Good Rats, The Spicy McHaggis Jig, The Gauntlet, The Wild Rover | |
Blackout | 10 juny 2003 | Walk Away, Fields of Athenry | |
The Warrior's Code | 21 juny 2005 | Sunshine Highway, The Warrior's Code, I'm Shipping Up to Boston | |
The Meanest of Times | 18 septimber 2008 | Born & Bred | The State of Massachusetts, Johnny, I Hardly Knew Ya |
Going Out in Style | 1 maart 2011 | Going Out in Style, Memorial Day | |
Signed and Sealed in Blood | 8 jannewaris 2013 | Rose Tattoo, The Season's Upon Us, The Boys Are Back, Out of Our Heads | |
11 Short Stories of Pain & Glory | 6 jannewaris 2017 | Blood, You'll Never Walk Alone (Richard Rodgers cover), Paying My Way, Until the Next Time | |
Turn Up That Dial | 30 april 2021 | Smash Shit Up, Mick Jones Nicked My Pudding, I Wish You Were Here, Middle Finger, Queen of Suffolk County, L-EE-B-O-Y, H.B.D.M.F. |
Live-albums
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Album | Utbrocht op | Label |
---|---|---|
Live on St. Patrick's Day | 10 septimber 2002 | Hellcat |
Live on Lansdowne, Boston MA | 16 maart 2010 | Born & Bred |
Live at Fenway | 2012 |
Kompilaasje-albums
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Album | Utbrocht op |
---|---|
The Early Years | 1998 |
The Singles Collection, Volume 1 | 23 maaie 2000 |
Singles Collection, Volume 2 | 8 maart 2005 |