Lytse pappegaaido
| Lytse pappegaaido | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||
| taksonomy | ||||||||||||
| ||||||||||||
| soarte | ||||||||||||
| Treron olax | ||||||||||||
| Temminck, 1823 | ||||||||||||
| IUCN-status: net-bedrige | ||||||||||||
De lytse pappegaaido (Treron olax) is in fûgel fan it skaai pappegaaidowen (Treron) út de famylje dofûgels (Columbidae).
Beskriuwing[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
De lytse pappegaaido wurdt 21 oant 22 sm lang. It is in kompakt doke mei in grutte geslachtsdimorfy. It mantsje hat in grize kop en it boppediel fan 'e kop, de hals en de nekke binne donkergriis. It krop is donkeroranje en de búk gielbrún. De iris fan 'e fûgel is krêmkleurich mei dêrom hinne ljochtbrún. Om it each hat de fûgel in ljochtblauwe eachring.
Wyfkes ûnderskiede har fan mantsjes troch in donkere, oliifkleurige boppekant en in gielgrien ûnderbealchje.
Fersprieding[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Lytse pappegaaidowen komme op it Maleizyske skiereilân (Tailân en Maleizje) oant Sumatra foar, ynklusyf de Riau-eilannen en de eilannen Bangka en Belitung. It ferspriedingsgebiet giet oant nei Kalimantan op Borneo en it westen fan it eilân Java.
De fûgel komt dêr algemien foar en wit him oan te passen oan bewenne gebieten mei genôch grien. Se libje meast op leechlân en lykas alle pappegaaidowen is it in dowesoarte, dy't yn beammen libbet.
Status[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
De dokes ha in grut ferspriedingsgebiet en alhoewol't it oantal tebekrint, wurdt de soarte as net-bedrige op 'e Reade list fan IUCN klassifisearre.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
