Jan Sluijters

Ut Wikipedy
Jan Sluijters (1951)
Jan Sluijters
(troch Willem van Schaik)

Jan Sluijters ('s-Hertogenbosch, 17 desimber 1881 - Amsterdam, 8 maaie 1957) wie in Nederlânsk keunstskilder. Hy ûntwurp ek affysjes en wie boekbânûntwerper.

Hy hâlde in soad ta yn Itaalje, Spanje en Frankryk. Stie ûnder ynfloed fan Cézanne, Gauguin en Van Gogh kaam ta in ferienfâldiging fan de foarm; sinlik en hertstochtlik koloryt, dat him benammen yn syn blommen en neakten oppenearret. Syn portretten tsjûgje fan in skerpe psychologyske observaasje. Fierders skildere er stillibbens, figuerstikken, lânskippen ensfh.
Ek makke er yllustraasjes foar berneboeken.

Museums[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Skilderijen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

  • Rêstend neaken, 1931
  • Two Women Embracing, 1905
  • Spaanse danseres, 1906
  • Boomgaard te Heeze, 1909
  • Villa Vita Nuova, 1910
  • Landschap met korenschoven, 1910
  • Portret van Dorry Kahn, 1920
  • Liesje is jarig, 1929

Keppelings om utens[bewurkje seksje | boarne bewurkje]