It Marke is in gedicht fan 'e hân fan 'e Fryske skriuwer en dichter Eeltsje Hiddes Halbertsma (1797-1858). It waard foar it earst publisearre yn 1829, as ûnderdiel fan 'e twadde printinge fan 'e ferhale- en dichtbondel De Lapekoer fan Gabe Skroar, dy't letter, yn 1871, mei it oare wurk fan 'e bruorren Halbertsma útgroeie soe ta de ferneamde samling Rimen en Teltsjes. Yn It Marke sjocht de ik-persoan werom op in simmerjûn dat er mei syn faam út te boatsjefarren gie op in mar, eat dat ien fan 'e hichtepunten fan syn libben wie.
- It Marke
- It wie op in simmerjûn;
- It sintsje stoe op 'e grûn
- Wol heal yn 'e dauwe wei,
- Krekt as er yn 't wetter lei
- Sêftkes en stil wie de wrâld
- It wetter lei sonder fâld
- En 't goud'ne sinnefjoer
- Sprate syn gleonens deroer
- Men hearde nin flinter of mich
- Sa flodderjen oan 'e ich,
- Of gonzeljen oer 'e poel
- En ek nin bernegejoel.
- Smûk mei de kop yn 'e plom
- Driuwkelen de eintsjes rûnom
- Yn 't lizich-blêdige gnod
- Jit syljende yn 'e dod.
- Djip yn 'e ladene tsjalk
- Song skûtefaar as in alk
- In sang fan d' âlde tiid,
- En wie mei 't wyfke sa bliid.
- En 't wyfke spûn en striek
- En digere troch 'e riik
- Troch it heal opskauw'ne lûk,
- En wie by har hurdsje sa kloek.
- En Hearkeman om watte bút
- Skoot mei de peasjou derút.
- Sakeman fisket op iel,
- En skoot, dat er stint, nei it wiel,
- En keilt der syn dôperkes yn,
- En jout se oan waar en wyn;
- O, rûn der in ielke oan!
- Wat joech it in rike moarn.
|
|
- En ik mei in wiffe sin
- Roeike myn swiet ingelin
- Flink oan 'e oare marswâl.
- En wie mei it fanke sa mâl.
- Wat songen, wat boarten wy!
- Wat wie it ús rom en frij!
- O, wille! O, noflike tiid!
- Wat tins ik oan dy wer bliid.
- Soms driuwke it sa sêftkes wei,
- De riemen sleau efternei;
- Dan fette ik har ljordichjes om,
- En neamde har hunichblom.
- Dan lake hja wyt en blier,
- As it maiblomke op 'e wier,
- Tsjin 't leave rea-sintsje oan,
- Yn de iere foarjiersmoarn.
- O, leaflike stille mar!
- Wat lake en gobbe ik mei har
- En wêrom brochtste safier
- Us lûd gego en getier?
- Ei! Wêrom wieste sa froed?
- Ei! Wêrom tilste ús lûd,
- As pipen we ek as in mûs,
- Sa hearrich oer fjild en hûs?
- O, jûn! O, leaflike dei!
- Wat tins ik dy efternei,
- En wêrom fleachste sa swiid,
- Do goudene griene tiid?
- Do himelske simmerjûn,
- Wat wieste my rêd ferrûn!
- O, kaamste! Ei! Mylde, kom!
- Ei! Kom my faker werom.
|
| Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
- Halbertsma, bruorren, Rimen en Teltsjes, Boalsert/Ljouwert, 1958 (A.J. Osinga Utjouwerij/R. van der Velde), sûnder ISBN, s. 44.
- Halbertsma, bruorren, Rimen en Teltsjes, Drachten, 1993 (A.J. Osinga Utjouwerij), ISBN 9 06 06 64 892, s. 37-38.
|
