Heinkel He 70
| Heinkel He 70 | ||
| ||
| algemiene ynformaasje | ||
| rol | Postfleantúch, bommesmiter, ferkenner | |
| lân f. oarspr. | Dútslân | |
| makker | Heinkel Flugzeugwerke | |
| gebrûk | ||
| earste flecht | 1 desimber 1932 | |
| yn tsjinst | 1933 | |
| út tsjinst | 1954 Spaanske loftmacht | |
| tal makke | 324 | |
| grutste brûker | Deutsche Luft Hansa, Luftwaffe Keninklike Hongaarske Loftmacht | |
De Heinkel He 70 Blitz ('Wjerljocht') wie in Dútsk postfleantúch en fluch ienpersoans passazjiersfleantúch út de jierren 1930 ûntwurpen troch Heinkel Flugzeugwerke, dat letter brûkt waard as bommesmiter en foar loftferkenning. It hie in koarte kommersjele karriêre foardat it ferfongen waard troch gruttere typen. Mei de He 70 waarden ier 1933 acht wrâldsnelheidsrekôrs fêstige.
Untwerp en ûntjouwing
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]De Heinkel He 70 Blitz waard ûntwurpen yn de iere jierren 1930 as postfleantúch foar Deutsche Lufthansa as antwurd op in fersyk om in fleantúch flugger as de Lockheed Model 9 Orion (brûkt troch Swissair) om koarte rûtes te betsjinjen.
Om oan de hege faasje-easken te foldwaan, waard de loftwjerstân sa lyts as koe, mei fersonken klinkneils foar in glêd oerflak en in folslein ynlûkber haadlâningsgestel makke. It sturtsjel koe net ynlutsen wurde. De He 70 waard oandreaun troch in BMW VI V-12 motor fan 470 kW (630 hk) dy 't kuolle waard mei ethyleenglykol yn stee fan wetter. Sadwaande koe in lytsere radiateur brûkt wurde, dy 't ek ynlutsen wurde koe by hege snelheid om de luchtwjerstân fierder te ferminderjen. De piloat en radiotelegrafist sieten yn efterelkoar, folge troch in kabine foar fjouwer passazjiers yn pearen foarinoar oer.
It earste prototype fleach op 1 desimber 1932 en levere poerbêste prestaasjes en helle in maksimumfaasje fan 377 km/o.
Operasjonele skiednis
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Lufthansa brûkte He 70's tusken 1934 en 1937 foar in flugge fleantsjinst dy 't Berlyn ferbûn mei Frankfurt, Hamburg en Keulen en tusken Keulen en Hamburg.
Tusken 1934 en 1936 waard mei He 70s yn it bûtenlân flein fan Stuttgart nei Sevilla. De rûte wie diel fan de Súd-Amerikaanske posttsjinst fan Lufthansa dy 't fierder gie oer Bathurst, Gambia nei Natal, Brazilië, mei help fan Junkers Ju 52/3 m en Dornier Wal fleanboaten. [ 5 ]
De restearjende fleantugen waarden yn 1937 oerdroegen oan de Luftwaffe.
Militêr gebrûk
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]De Luftwaffe brûkte de He 70s fan 1935 ôf, ynearsten as lichte bommesmiter en ferkenningsfleantúch. Sadree't der spesjaal boude ûntwerpen beskikber kamen, waard it tastel degradearre ta in ferbinings- en koerierstastel.
Achtentweintich fleantugen waarden oan 'e ein fan de jierren 1930 nei Spanje stjoerd mei it troch Dútslân bemanne Legioen Condor, dêr 't se ûnder de Spaanske Boargeroarloch brûkt waarden as flugge ferkenningsfleantugen. Dêr stiene se bekend as de Rayo, Spaansk foar "bliksem ".
- He 170
De He 70K (letter oantsjut as He 170) wie in flugge ferkenningsfleantúch eksportfariant brûkt troch de Hongaarske loftmacht. Hy waard oandreaun troch in Gnome-Rhzone Mistral Major stjermotor, dy't ûnder lisinsje yn Hongarije boud waarden as de WM-K-14, mar de einmontaazje waard yn Dútslân dien. De nije motoaren ferhegen de topfaasje fan it fleantúch fan 360 oant 435 km o. 18 waarden brûkt troch de Keninklike Hongaarske Loftmacht fan 1937 oant 1942.
Swakke punten
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]In wichtige swakte fan de He 70 by militêr gebrûk wie it brângefaar. Parten fan it kasko wiene makke fan in tige brânbere magnesiumlegearing "Elektron", hoewol 't it grutste part fan de romp fan duraluminium wie. Elektron is hiel licht en dochs sterk, mar baarnt gau en sa'n brân is dreech te dôvjen. Boppedat hie elke fleugel in net-selstichtjende brânstoftank fan 210 liter, wat mooglik bydroech oan de reputaasje fan it fleantúch om yn 'e brân te fleanen.
Oare swierrichheden wiene de minne definsive bewapening, it koarte fleanberik en it minne sicht út de kabine wei. Dat allegearre late derta dat de Hongaarske He 170A float betiid mei pensjoen gie en ferfongen waard troch ferâldere Heinkel He 46 iendekkers, oant de Focke-Wulf Fw 189 "Uhu" observaasjefleantugen foar de middelgrutte hichte yntrodusearre wurde koene.
Technyske gegevens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
| Parameter | He 70F | He 70G | He 70G, Export |
|---|---|---|---|
| Gebrûk/rol | militêr multyfunksjoneel fleantúch | hegefaasjefleantúch | |
| Bemanning | 2–5 | 1 | |
| Passazjiers | 5 | ||
| Lingte | 11,7 m | 12 m | 11,55 m |
| Spanwiidte | 14,8 m | ||
| Hichte | 3,1 m | ||
| Fleugeloerflak | 36,5 m² | ||
| Fleugellingte | 6,0 | ||
| Gewicht leech | 2360 kg | 2530 kg | 2300 kg |
| Startgewicht | 3500 kg | 3460 kg | 3360 kg |
| Oandriuwing | ien BMW VI 7,3 Z | ien Rolls Royce Kestrel V | |
| Nominaal fermogen op seenivo | 750 hk by 1700 toeren/min | 470 kW (640 hk) by 2900/min | |
| Startfermogen | 750 hk by 1700/min | 510 kW (695 hk) by 2240/min | |
| Kontinu fermogen | 500 hk by 1600/min | 440 kW (600 hk) by 2500/min | |
| Heechste faasje op seenivo | 360 km/o | 410 km/o | |
| Heechste faasje op 1000 m | 355 km/o | 410 km/o | |
| Heechste faasje op 2000 m | 345 km/o | 400 km/o | |
| Krúsfaasje | 280 km/o | ||
| Krúsfaasje op seenivo | 305 km/o | 380 km/o | |
| Krúsfaasje op 1000 m | 300 km/o | 370 km/o | |
| Krúsfaasje op 2000 m | 295 km/o | 365 km/o | |
| Lâningsfaasje | 105 km/o | 110 km/o | |
| Klimtiid nei 1000 m | 2,5 min | 2,2 min | |
| Klimtiid nei 2000 m | 5,5 min | 4,9 min | |
| Klimtiid nei 4000 m | 15,0 min | 11,8 min | |
| Tsjinstplafond | 6000 m | ||
| Maks. fleanberik | 1250 km | 1000 km | |
| Bewapening | 1 × Masinegewear MG 15 | – | |
Sjoch ek
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Keppelingen om utens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje] |
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Heinkel He 70 Blitz fan Wikimedia Commons. |
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |