Berjocht:Side fan de wike 2017/wike 7
Elía (útsprutsen mei de klam op 'e i), faak Elía de Tisbyt neamd (Hebriuwsk: אֱלִיָּהוּ Eliyahu, betsjutting: "Myn God is Jahweh"; Gryksk: Ηλίας, Elías; Syrysk: ܐܸܠܝܼܵܐ, Elyāe; Arabysk: إلياس, Ilyās of إليا, Ilyā) wie in Israelitysk profeet en wûnderdogger yn it tsienstammeryk Israel ûnder it regear fan kening Achab, yn 'e njoggende iuw f.Kr. Hy wurdt ferskate kearen neamd yn 'e bibelboeken 1 en 2 Keningen, en wurdt as ien fan 'e wichtichste profeten fan it joadendom beskôge. Ek yn it kristendom, de islaam en it bahaïsme wurdt er as profeet erkend, en yn 'e Eastersk-otterdokse tsjerken hat er de status fan hillige. Neffens it Alde Testamint fan 'e Bibel kante Elía him fûleindich oan tsjin 'e ferearing fan heidenske goaden troch de Israeliten, en ferrjochte er dêrby mannich in wûnderteken, wêrûnder it opwekjen fan 'e deaden en it ôfroppen fan himelfjoer. Ferwizings nei Elía komme ek foar yn it Nije Testamint, de Talmoed, de Mishnah en de Koraan.