Francijntje de Boer: ferskil tusken ferzjes

Ut Wikipedy
Content deleted Content added
No edit summary
Muijz (oerlis | bydragen)
keppeling
Rigel 4: Rigel 4:
Francijntje krige yn 1810 in betrekking by de hear Tynhout, siktaris fan [[Baarderadiel]], en folge dy syn húshâlding doe't er yn 1814 Snits as wenplak krige. De omgong mei minsken mei kennis en smaak droech by oan de ûntwikkeling fan har talinten. Al yn [[1815]] joech se har earste dichtbondel út (by A. Loosjes Pzn. te Haarlim). Twa jier letter folge "Gedichtjes voor kinderen", dat wol fiif printingen meimakke en ek yn it Frânsk oersetten waard.
Francijntje krige yn 1810 in betrekking by de hear Tynhout, siktaris fan [[Baarderadiel]], en folge dy syn húshâlding doe't er yn 1814 Snits as wenplak krige. De omgong mei minsken mei kennis en smaak droech by oan de ûntwikkeling fan har talinten. Al yn [[1815]] joech se har earste dichtbondel út (by A. Loosjes Pzn. te Haarlim). Twa jier letter folge "Gedichtjes voor kinderen", dat wol fiif printingen meimakke en ek yn it Frânsk oersetten waard.


Yn [[1828]] waard se húshâldster by de hear Tuymelaar op It Hearrenfean, dy't widner wurden wie. De Hearrenfeanster tiid waard har glorieuze tiid. Ferskate dichtbondels ferskynden fan har hân. Se waard te hôf brocht op it âlde algemiene begraafplak op It Hearrenfean. Har grêf waard dekt troch in lyts moarmeren stientsje wêrop, alhiel yn oerienstimming mei har ienfâld en beskiedenheid allinnich har namme stie : Francijntje de Boer.
Yn [[1828]] waard se húshâldster by de hear Tuymelaar op It Hearrenfean, dy't widner wurden wie. De Hearrenfeanster tiid waard har glorieuze tiid. Ferskate dichtbondels ferskynden fan har hân. Se waard te hôf brocht op it âlde algemiene begraafplak op It Hearrenfean. Har grêf waard dekt troch in lyts moarmeren stientsje wêrop, alhiel yn oerienstimming mei har ienfâld en beskiedenheid allinnich har namme stie: Francijntje de Boer.


D.M. van der Woude wijde yn [[1941]] yn it Doopsgesind Wykblêd (7 en 17 septimber) twa artikels oan har gedichten. Sjoch ek syn artikel yn de Friese Koerier fan [[24 desimber]] [[1963]].
[[D.M. van der Woude]] wijde yn [[1941]] yn it Doopsgesind Wykblêd (7 en 17 septimber) twa artikels oan har gedichten. Sjoch ek syn artikel yn de [[Friese Koerier]] fan 24 desimber 1963.
Yn 1973, by it romjen fan it begraafplak, krige it moarmeren stientsje in plak yn it [[Museum Willem van Haren]].
Yn 1973, by it romjen fan it begraafplak, krige it moarmeren stientsje in plak yn it [[Museum Willem van Haren]].



De ferzje fan 18 nov 2010 om 00.39

Francijntje de Boer (Harns, 18 oktober 1784 - It Hearrenfean, 7 maart 1852) wie in dichteresse.

Francijntje wie dochter fan Marten de Boer, muzykmaster en skriuwer oan "'s lands werf". Se wie it twadde bern út in húshâlding fan 13. Yn 1800 ferliet se it âlderlik hûs. Under it skriuwen fan in soad gedichten (wêrûnder ferskate gelegenheidsgedichten) ûntwikkele se har as dichter. Nei it ferstjerren fan har mem yn 1807 naam Francijntje har plak yn de húshâlding yn. Har heit ferstoar yn 1810 en de húshâlding waard ûntbûn. Francijntje krige yn 1810 in betrekking by de hear Tynhout, siktaris fan Baarderadiel, en folge dy syn húshâlding doe't er yn 1814 Snits as wenplak krige. De omgong mei minsken mei kennis en smaak droech by oan de ûntwikkeling fan har talinten. Al yn 1815 joech se har earste dichtbondel út (by A. Loosjes Pzn. te Haarlim). Twa jier letter folge "Gedichtjes voor kinderen", dat wol fiif printingen meimakke en ek yn it Frânsk oersetten waard.

Yn 1828 waard se húshâldster by de hear Tuymelaar op It Hearrenfean, dy't widner wurden wie. De Hearrenfeanster tiid waard har glorieuze tiid. Ferskate dichtbondels ferskynden fan har hân. Se waard te hôf brocht op it âlde algemiene begraafplak op It Hearrenfean. Har grêf waard dekt troch in lyts moarmeren stientsje wêrop, alhiel yn oerienstimming mei har ienfâld en beskiedenheid allinnich har namme stie: Francijntje de Boer.

D.M. van der Woude wijde yn 1941 yn it Doopsgesind Wykblêd (7 en 17 septimber) twa artikels oan har gedichten. Sjoch ek syn artikel yn de Friese Koerier fan 24 desimber 1963. Yn 1973, by it romjen fan it begraafplak, krige it moarmeren stientsje in plak yn it Museum Willem van Haren.

Keppelings om utens