Slach by Doarestêd
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
De Slach by Doarestêd fûn plak yn 690 tusken de Friezen, ûnder lieding fan kening Redbad, en de Franken, ûnder lieding fan hofmeier Pippyn II. De Friezen waarden troch de Franken ferslein.
Eftergrûn
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Likernôch tusken 650 en 719 waarden de omkriten fan Utert in spylbal tusken de twa machten, dêrby wie it behearskje fan de âlde Romeinske grinsfersterkings faaks de ynset fan de fijannichheden. De Friezen wienen yn de perioade dêroanfoarôfgeand in macht fan betsjutting wurden en ha' besocht har gesach wer nei it suden út te wreidzjen. Healwei de 7e iuw wie it castellum fan Utert in har besit kaam en sit wurden fan de Fryske keningen.
Sa om en de by 690 besochten de Franken fannijs it gebiet werom te winnen en fierde Pippyn II in fjildtocht tsjin de Friezen. By Doarestêd (Wyk by Duerstede) waarden de Friezen ferslein en sa kaam Utert wer yn hannen fan de Franken. Dy Frankyske oerwinning lei de grûnslach foar de neikommende misjewarberens fan Willibrord en dêrnei Bonifatius fan it Utertse castellum út.
Literatuer
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- W.A. van Es en W.A.M. Hessing, Romeinen, Friezen en Franken, in het hart van Nederland, Utrecht-1994, siden 90-91.