Sint-Martinustsjerke (Tsjummearum)
Sint-Martinustsjerke | ||
Lokaasje | ||
provinsje | Fryslân | |
gemeente | Waadhoeke | |
plak | Tsjummearum | |
adres | Tsjerkepaed 1 | |
koördinaten | 53° 14' N 5° 32' E | |
Tsjerklike gegevens | ||
tsjerkegenoatskip | PKN | |
aartsbisdom | 53° 14′ 13″ N, 5° 32′ 38″ E | |
patroanhillige | Martinus fan Tours | |
Arsjitektuer | ||
arsjitekt | H.R. Stoett | |
boujier | 16e en 19e iuw | |
boustyl | gotyk, neogotyk | |
monumintale status | ryksmonumint | |
monumintnûmer | 8668 | |
Webside | ||
Side Protestanske gemeente Tsjummearum-Furdgum | ||
Kaart | ||
De Sint-Martinustsjerke is de protestânske tsjerke fan Tsjummearum. De tsjerke stiet ûnder nûmer 8668 op de list fan ryksmonuminten ynskreaun.
Skiednis
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Yn de jierren 1870 waard de âlde midsiuwske tsjerke fan Tsjummearum ôfbrutsen om plak te meitsjen foar de hjoeddeiske tsjerke. Dy âlde tsjerke wie folle lytser en yn de 13e iuw oan de hillige Martinus wijd. It nije tsjerkegebou wie in ûntwerp fan de gemeente-arsjitekt Herman Rudolf Stoett en waard as in krústsjerke mei in dwersskip dat net folle breder is as it skip sels yn neogoatyske styl boud. Eastlik oan de tsjerke waard in legere konsistoarje oanboud. De letgoatyske toer bleau lykwols stean, mar de toer ferlear syn oarspronklike sealtek en krige in nije achtsidige spits. De nije tsjerke waard yn 1877 yn gebrûk nommen.
Yn it ramt fan de lannelike fúzje fan de Nederlânske Herfoarme Tsjerke, de Grifformearde Tsjerken yn Nederlân en de Evangelysk-Luterske Tsjerke yn 2004 waarden in tal gemeentejûnen yn Tsjummearum oarganisearre, om't it dúdlik wie dat net sawol it herfoarme as it grifformearde tsjerkegebou yn Tsjummearum bestean bliuwe koene. De measte leden keazen fanwegen it byldbepalende karakter foar it behâld fan de herfoarme tsjerke. Mei it yn 2010 yn gebrûk nimmen fan de grifformearde tsjerke út de jierren 1920 troch de kristlike muzykferiening De Klang, krige ek de eardere grifformearde tsjerke wer in passende funksje.[1]
Yn 2005 waard úteinset mei in grutte restauraasje, dy't yn 2007 ôfsletten waard. De tsjerke krige doe ek de âlde namme werom, dy't sûnt de reformaasje yn ûnbrûk rekke wie. De totale kosten fan de restauraasje bedroegen EUR 650.000, dy't tank sij de ynset fan in grut tal frijwilligers beheind bleaunen.[2]
Ynrjochting
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Mei de restauraasje waard ek ynrjochting fan de tsjerke feroare. Der kaam in nij liturgysk sintrum mei in moderne jûnsmieltafel en dêr om hinne yn in sirkelfoarmige opstelling stuollen. Hjirfoar moasten de âlde banken út de bouperioade fan de tsjerke wike. Ek it tsjintwurdige doopfont is in modern ûntwerp.
Yn de romte waard in sabeare krúsferwulft oanbrocht. De âlde preekstoel bleau op syn plak.[3]
Oargel
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]It oargel mei in neogoatysk front waard yn 1878 troch de bruorren Van Dam út Ljouwert boud. It oargel stie oarspronklik boppe de preekstoel.[4]
Keppeling om utens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- De tsjerke op de side fan de Protestânske Tsjerke fan Nederlân
- Disposysje oargel
- De tsjerke op de site Oud Tzummarum
Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|