Sint-Antoniusbasilyk (Istanbûl)

Ut Wikipedy
Sint-Antoniusbasilyk
bouwurk
lokaasje
lân Turkije
plak Beyoğlu-Istanbûl
adres İstiklal Avenue
bysûnderheden
type bouwurk tsjerke
boujier 1906-1912
arsjitekt Giulio Mongeri
boustyl Neogoatyske arsjitektuer
offisjele webside
Side tsjerke

De Sint-Antoniusbasilyk (Turksk: Sent Antuan Kilisesi) is it grutste roomsk-katolike tsjerkegebou fan de Turkske stêd Istanbûl. De tsjerke stiet oan de İstiklal Caddesi.

Skiednis[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Ynterieur

De oarspronklike oan de Antonius fan Padua wijde tsjerke waard yn 1725 boud foar de lokale Italjaanske mienskip. Dy tsjerke moast fanwegen de oanlis fan in strjitwei ôfbrutsen wurde en net fier dêrfan ôf waard dy tsjerke tusken 1906 en 1912 troch it hjoeddeiske tsjerkegebou ferfongen. De tsjerke is in ûntwerp fan de arsjitekt Giulio Mongeri en boud yn de Feneesjaanske neogotyk, mar de krypte is neoromaansk. Deselde arsjitekt boude mear grutte gebouwen yn Istanbûl en Ankara.

De Antoniustsjerke krige fan paus Pius XI yn 1932 de status fan basilica minor. Yn itselde jier preke Angelo Giuseppe Roncalli, de lettere paus Jehannes XXIII, yn de tsjerke. Yn syn lettere jierren besocht er as apostoalysk legaat foar Turkije de tsjerke en it byld foar de tsjerke betinkt him dêrom. Yn 1967 droech paus Paulus VI yn de basilyk foar it earst yn de skiednis fan de Turkske steat in hillige misse op fan in paus op Turkske boaiem.

De tsjerke wurdt beheard troch Italjaanske preesters en op ferskate tiden wurde missen yn meardere talen opdroegen.

Oargel[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

It oargel yn de basilyk waard yn 1947 troch de Italjaanske oargelboufirma Mascioni (opus 623) boud. It ynstrumint besit 32 registers op trije manualen en pedaal. De spyl- en registertraktueren binne elektrysk.

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes: