See fan Ochotsk
| See fan Ochotsk | ||
| ||
| geografy | ||
| lokaasje | tusken Sibearje, Kamtsjatka, Sachalin, de Koerilen en Hokkaido | |
| koördinaten | 55°N 150°E | |
| ûnderdiel fan | Stille Oseaan | |
| sifers | ||
| oerflak | 1.583.000 km² | |
| djiptegemiddelde | 859 m | |
| djipste punt | 3.372 m | |
De See fan Ochotsk (Russysk: Охотское море) is in rânesee fan de Grutte Oseaan, tusken it Russyske eilân Sachalin en it skiereilân Kamtsjatka en de arsjipel de Koerilen. Yn it súdeasten leit it Japanske eilân Hokkaido.
De see is útsein fan it suden omjûn troch de Russyske Federaasje en wurdt dêrom beskôge as dat it ûnder Russyske hearskippij stiet.
It djipste punt, tichtby de Koerilen, is 3363 m. De see is fan novimber oant juny foar in grut part beferzen. Dat komt troch it protte swiete wetter fan de rivier de Amoer en lit it sâltgehalte fan de see sakje en bringt it friespunt omheech. Ek komt faak tsjokke mist foar.
Magadan en Korsakov, yn it Russyske fiere easten, binne de grutste havens. De see waard neamd nei it plak Ochotsk, de earste Russyske delsetting yn it Fiere Easten.
Eilannen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Guon eilannen oan de súdgrins fan de See fan Ochotsk, sa as Hokkaidō en Sachalin binne tige grut. Fierders lizze hast alle eilannen foar de kust of heare ta de Koerillen. Allinne it eilân Ion leit yn iepen see. Fierwei de measte eilanne binne ûnbewenne en foarmje sa in ideaal bried- en wenplak foar seehûnen en seefûgels.
Oaljereserves[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Op 29 plakken op it kontinintaal plat yn de See fan Ochotsk binne mooglik ierdoalje- en ierdgasreserves fûn. De totale reserves wurde rûsd op 3.5 miljard ton brânstof, dêrfan is 1.2 miljard ton oalje en 1.5 miljard m³ gas.[1]
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|
