Deagraverssankje
Appearance
Deagraverssankje | ||
algemiene gegevens | ||
auteur | Eeltsje Hiddes Halbertsma | |
taal | Frysk | |
foarm | gedicht | |
1e publikaasje | 1822, Dimter | |
oarspr. útjwr. | fa. J. de Lange | |
bondel | De Lapekoer fan Gabe Skroar (no: Rimen en Teltsjes) |
It Deagraverssankje is in gedicht fan 'e hân fan 'e Fryske skriuwer en dichter Eeltsje Hiddes Halbertsma (1797-1858), dat ynspirearre waard troch in earder fers fan 'e Dútske dichter Ludwig Hölty (1748-1776). It waard foar it earst publisearre yn 1822, as ûnderdiel fan 'e lytse ferhale- en dichtbondel De Lapekoer fan Gabe Skroar, dy't letter, yn 1871, mei it oare wurk fan 'e bruorren Halbertsma útgroeie soe ta de ferneamde samling Rimen en Teltsjes. It Deagraverssankje is monolooch fan in deagraver dy't de fergonklikheid fan it minsklik libben yn him omgean lit.
Tekst
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- Deagraverssankje
|
|
- Lodde, lodde en modder!
- Jou my brea en rêst;
- Jou my, earme bodder,
- 'n Grêf, in grêf foar 't lêst.
- Lodde, lodde en modder!
Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|