Snieûle

snieûle
taksonomy
ryk	dieren (Animalia)
stamme	rêchstringdieren (Chordata)
klasse	fûgels (Aves)
skift	ûle-eftigen (Strigiformes)
famylje	ûlefûgels (Strigidae)
skaai	oehoes (Bubo)
soarte
Bubo scandiacus
	Linnaeus, 1758
	IUCN-status: kwetsber
ferspriedingsgebiet
	simmerfûgel ; wintergast

De snieûle (Bubo scandiacus) is in ûle út it skaai fan de Oehoes.

Skaai

De snieûle waard sjoen as it ienichste lid fan it skaai fan de snieûlen (Nyctea), mei de binominale namme Nyctea scandiacus. Yn 1999 waard lykwols fêststeld dat er genetysk nei-besibbe wie oan de Amerikaanske Oehoe en de Magelhaanoehoe en derom yn it skaai fan de Oehoes heart.

Skaaimerken

De snieûle is maklik wer te kennen. Mei syn 55-66 sm heart der ta de grutste ûlen. Folwoeksen snie-ûlen wage tusken de 1600 en 2500 gram. De fûgel is foaral wer te kenne om't er hielendal wyt is. Wyfkes en jonge fûgels hawwe ek noch wol wat swarte plakken op de úteinen fan de fearren. Troch syn kleur en syn dikke fearrenpak is de snie-ûle tige geskikt foar it libben yn it arktysk gebiet.

Fersprieding

De snieûle komt yn hiel it Arktyske gebiet foar, yn de toendragebieten yn Yslân, Grienlân, Noard-Europa, Sibeerje, Alaska en Kanada. Yn syn ferspriedingsgebiet is de snieûle hielendal ôfhinklik fan it tal lemmings wat dêr foarkomt. Yn lange winters mei in protte snie of at it tal lemmings yn in gebiet bot tebekrint swalkje de ûlen fierder en komme se ek yn mear súdlike gebieten telanne. Hiel út en troch is der ek wol ris in ferdwaalde snieûle yn Nederlân te sjen.

Iten

Oars as de measte ûlen jeie de Snieûlen ek oerdeis, meast fanôf in rots of beamstam. Mei in koarte flecht pakt der syn proai. At der syn proai net yn ien kear te pakken hat rint en springt der syn proai efternei. Yn de snie soarget syn dikke fearrepak (ek op de poaten) derfoar dat der net yn de snie weisakket.
Lykas de Oehoe makket it de snieûle net folle út wat foar proai der te pakken krijt. It meast yt de lytse sûchdieren sa as mûzen moar foaral lemmings. Derby mei der ek wol wat gruttere dieren pakke sa as sniehazzen en einen. Oan de kust jeit der ek wol op fisk en sels seefûgels.

Fuortplanting

Yn maaie leit it wyfke 3-11 aaien yn it nêst dat meast op in wat heger lizzende rots makke wurdt. By it brieden wurdt it wyfke troch it mantsje fan iten foarsjoen. It tal aaien hinget bot ôf fan it tal proaidieren dat beskikber is. Om't it wyfke lykas by de measte ûlen lyk begjint te brieden kin der by in grut tal aaien in grut leaftydsferskil tusken de jongen ûntstien. De jongen komme nei ien moanne út it aai. Nei sa'n 6-7 wiken kinne de jongen fleane.

Sjoch ek

List fan fûgels

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Snie-ûle fan Wikimedia Commons.