Zeche Zollverein

	Yndustrykompleks koalemyn Zollverein yn Essen
	UNESCO-wrâlderfgoed
lân	Dútslân
UNESCO folchnûmer	975
kritearia	(ii)(iii)
ynskriuwing	2001 (25e sitting)
koördinaten	51°29' NB, 7°2' EL
	Webside
	www.zollverein.de
	Kaart
	;
	UNESCO-wrâlderfgoedlist

De Zeche Zollverein yn 'e Dútske stêd Essen wie de grutste stienkoalmyn fan 'e wrâld en it cokesfabryk wie wat de grutte oanbelanget unyk foar Europa. Sûnt 2001 is it kompleks op 'e list fan it UNESCO-wrâlderfgoed ynskreaun. Alle jierren bringe likernôch twa miljoen minsken in besite oan 'e Zeche Zollverein.

Skiednis

Mei it boarjen fan 'e earste skacht yn 1847 sette de skiednis fan 'e Zeche Zollverein útein. De myn waard troch de sakeman Franz Haniel (1779–1868) stifte om stienkoal foar de produksje fan staal te winnen. Ut proefboarringen yn it gebiet fan Katernberg (hjoed-de-dei in Stadtteil fan Essen) hie earder al bliken dien dat der rike stienkoalfoarrieden wiene. Al gau groeide de Zeche Zollverein út ta it grutste stienkoalmynkomplek fan Dútslân.

It kompleks waard yn 'e rin fan 'e tiid jimmeroan fierder útwreide. Yn 1932 waard de nije skacht (nû 12) iepene, in yn 'e Bauhaus-styl boude myn dy't as in arsjitektoanysk en technysk masterwurk beskôge wurdt. Tusken 1957 en 1961 waard it cokesfabryk (Kokerei Zollverein) boud om de stienkoal op in effisjintere en miljeufreonliker wize te winnen en te ferwurkjen.

Yn 1986 kaam der in ein oan 'e myn. It cokesfabryk waard yn 1993 sletten. De dielsteat kocht it kompleks oan en makke der in kultureel en edukatyf sintrum fan.

Yn 2010 wie Essen de Kulturele haadstêd fan Europa en it terrein fan 'e myn wie it sintrum fan 'e aktiviteiten.

Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Zeche Zollverein fan Wikimedia Commons.