Transfiguraasjekleaster (Jaroslavl)

	Transfiguraasjekleaster Толгский монастырь
	bouwurk
	lokaasje
lân	Ruslân
oblast	Jaroslavl
plak	Jaroslavl
	bysûnderheden
type bouwurk	Kleaster

It Kleaster fan de Transfiguraasje fan de Hear (Спасо-Преображенский мужской монастырь; ek: Spaso-Preobrazjensky Kleaster) is in earder kleaster yn Jaroslavl, Ruslân. It kleaster spile in wichtige rol yn de skiednis fan de stêd en op it grûngebiet fan it kleaster waard yn de 18e iuw it Igorliet ûntdutsen, in hichtepunt fan de midsiuwske Russyske literatuer. It kompleks leit oan de loftse kant fan de Kotorosl, dêr't de rivier útmûnet op de Wolga. Tal fan prinsen, biskoppen, aartsbiskopen, metropoliten en foaroansteande ynwenners fan Jaroslavl fûnen binnen de muorren fan it kleaster in lêste rêstplak.

Skiednis[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

It kleaster spile as geastlik, kultureel en ekonomysk sintrum in wichtige rol yn de skiednis fan Jaroslavl en waard yn de 12e iuw op in strategysk plak by in trochgong oer de Kotorosl stifte, sa't it ûnderdiel útmeitsje koe fan it ferdigeningssysteem fan de stêd. Tusken 1216 en 1218 waard binnen de muorren fan it kleaster de earste tsjerklike skoalle yn it noardeastlike diel fan de Rûs' oprjochte. Tagelyk waard mei de bou fan in earste katedraal foar it kleaster útein set.

Yn it kleaster waarden de foarsten fan it prinsdom Jaroslavl begroeven en al yn de 13e iuw besiet it kleaster in omfangrike bibleteek mei manuskripten. Dielen fan it houten kleaster gyngen mei in grutte brân yn 1501 ferlern. De gebouwen waarden troch stiennen gebouwen ferfongen, dy't foar in part oant hjoeddedei bewarre bleaun binne. Derûnder heart de Transfiguraasjeskatedraal, dy't yn 1516 oplevere waard.

Yn it midden fan de 15e iuw wie it mei it selsstannige prinsdom dien en waard Jaroslavl in part fan it Grutfoarstendom Moskou. Foar Moskouse foarsten en letter ek de leden fan it tsarenhûs wie it kleaster in wichtich pylgerplak. Tsjin it ein fan de 16e iuw wie it kleaster troch jeften sa ryk woarn, dat it û.o. grutte gebieten om Jaroslavl, Kostroma en Moskou besiet.

Troch de nije stiennen ferdigeningsmuorre wist it kleaster yn de Tiid fan Ûnstjoer yn it begjin fan de 17e iuw in belis fan de Poalsk-Litouske troepen te wjerstean. De troch it belis skansearre ferdigeninswurken waarden yn de jierren 1621-1646 op 'e nij konstruearre en krigen foar in grut part it tsjintwurdige oansjen. Tsjin it ein fan de 17e iuw wiene de goed bewapene muorren 820 meter lang, 10.5 meter heech en 2.8 oant 3 meter dik.

It kleaster besiet in soad grûn oan de westlike kant fan de stêd lâns de wei nei Uglitsj en dêr ûntstiene tal fan doarpen dy't by it kleaster hearden. It joech it kleaster in soad macht, dat sa ek jimmeroan mear ynfloed op it sosjale en ekonomyske libben fan Jaroslavl krige. It liede ta mear en mear konkurrinsje fan de stêd mei de delsettings fan it kleaster en somtiden sels ta konflikten.

Yn 1747 waard binen de muorren fan it kleaster in Slvaysk-Latynske Seminary iepene, dat yn 30 jier tiid 300 studinten foarme. Oant 1875 bleau it seminary binnen de muorren fan it kleaster. It ferhuze doe nei it plak dêr't tsjintwurdich de fakulteit fan de geografyske wittenskip stiet.

Mei it ferhûzjen fan de residinsje fan de metropolyt fan Jaroslavl fan Rostov nei it Transfiguraasjekleaster waard it kleastser it ûnderkommen fan de aartsbiskop fan Jaroslavl. Yn de bibleteek fan it kleaster waard yn de jierren 1790 in monumint fan de Russyske literatuer fûn: it 12e iuwske hânskrift fan it Igorliet. Yn de 19e iuw waarden noch inkelde bouwurken tafoege oan it kompleks en fûnen der noch restauraasjes of ferbouwings plak.

Nei de oktoberrevolúsje yn 1917 wie it dien mei de residinsje fan de metropolyt. It kleaster waard in museum en tidens it Sovjet-rezjym waard tusken 1918 en 1923 in restauraasje útfierd om de gefolgen fan de opstân fan Jaroslavl tsjin de bolsjewiken te ferhelpen. Letter fûn der noch in restauraasje yn 1957-1958 plak. It kompleks foarmet sûnt 2005 ûnderdiel út fan it UNESCO-wrâlderfskip fan de binnenstêd fan Jaroslavl.

Tsjerken en gebouwen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Katedraal fan de Transfiguraasje fan de Hear (1505-1516)
Tsjerke fan de Wûnderwurkers Fjodr, David en Konstantyn (1825-1833)
Ferrizenistsjerke (16e iuw)
Hillige Poarte mei de Presintaasjetsjerke (datum bou ûnbekend)
Klokketoer mei de Tsjerke fan de Ikoan fan de Mem Gods fan Pesjersk (16e iuw)
Kapel fan Tryfon, biskop fan Rostov (1830)

Oare gebouwen fan it kompleks binne û.o.: de oan de Ferrizenistsjerke oanslutende refter (17e iuw), sellen fan de muontsen (17e iuw), it seminary (17e-19e iuw), de sakristy (1830) meardere poarten en tuorren út ferskate tiden en de muorren mei weargongen. Yn 2010 waard it monumint fan "De eed fan prins Pozjarsky" ûntbleate.