Suzanne (bibelsk persoan)

Ut Wikipedy
De twa âldsten komme Suzanne benei (Francisco Maura y Montaner, Museo del Prado)

Suzanne (Hebriuwsk foar "leelje") is de haadpersoan út in apokryf diel fan it bibelboek Daniël, spesifyk it ferhaal Suzanne.

Ferhaal[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Suzanne libbe yn de tiid fan de Babyloanyske Ballingskip yn de tiid fan de profeet Daniël en wie troud mei Jojakim, in ryk en foaroansteand man. Hja hiene in grut hûs, dêr't ek rjochtsprutsen waard, dat yn in grut park lei, dêr't de joaden graach by inoar komme mochten. Doe't op in dei Suzanne graach baaie woe en har tsjinstfammen frege de poarte fan it park te sluten en oalje en balsem op te heljen, bleaune der twa âldere manlju efter yn it park om har te bestrunen. Dêr bleau it net by en hja hiene it plan makke om har te sjantearjen. Wylst hja dêr mei harren trijën wiene easken hja seks mei Suzanne en as Suzanne net reewillich meiwurkje woe, dan soene de twa âldsten oaren it ferhaal fertelle dat hja har lizzend mei in jongfeint oer it mad kommen wiene.

Tajaan oan de sjantaazje betsjutte troubrek oan har man en as hja wegere soe dat de deastraf bestjutte. Suzanne wie lykwols in fromme frou, hja wie net benaud wie foar de dea. Dan joech hja har leaver ûnskuldich oer dan te sûndigjen foar God. De âldsten begûnen nei har wegering fuort it ferhaal oer de streek te bringen dat hja Suzanne ûnder in beam betrape hiene mei in jongkeardel wylst hja mienskip hiene. De jongkeardel hie harren lykwols te mânsk west en koe útpike, mar it wurd fan de twa âldsten wie by de rjochtsaak foldwaande om Suzanne te feroardieljen ta de straf dy't op troubrek stie: de deastraf troch stienniging.

Har feroardieling wie al in feit, doe't Daniël frege om it proses op 'e nij te iepenjen om 't er noch wat fragen hie foar de oanklagers. En sa waarden de twa âldsten apart fan inoar ûnderfrege troch Daniël. Op Daniël's fraach ûnder wat foar beam hja Suzanne betrape hiene, fantasearre de iene dat it de mastykbeam west hie en de oar liigde dat it in ikebeam wie. Om't de ferskillende antwurden fan de âldsten dúdlik wiisden op in falske beskuldiging, waard Suzanne frijsprutsen fan de oanklachten.

It ôflizzen fan in falske tsjûgenis kaam de âldsten djoer te stean en neffens de Wet fan Moazes krigen hja deselde straf dy't hja Suzanne oanwriuwe woene: beide waarden om it libben brocht troch stienniging.

Feestdei[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Suzanne fan Babylon (ek "Suzanne de Keine"; net te betiizgjen mei Suzanne fan Rome) wurdt as in hillige fereare en har feestdei is op 19 desimber.

Suzanne yn de keunst[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

It ferhaal wie in populêr tema yn de byldzjende keunst. Grutte skilders lykas Van Dijck, Tintoretto en Rembrandt lieten harren troch it ferhaal ynspirearje foar it meitsjen fan in skilderij.

Boarnen, noaten en referinsjes[boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en/as referinsjes: