Rebekka
Dizze side giet oer de aartsmem Rebekka. Foar de foarnamme, sjoch: Rebekka (namme).
Rebekka (Hebriuwsk: Ribqah; Gryksk: Ρεβεκκαis) in persoan út it bibelboek Genesis. Hja kaam út Haran en wie in dochter fan Bêtuel, in omkesizzer fan Abraham, en de suster fan Laban. Hja wie de pakesizzer fan Nachor, de broer fan Abraham, en waard de frou fan de aartsfaar Izaäk en de mem fan Ezau en Jakob.
Rebekka wurdt de frou fan Izaäk
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Abraham stjoerde neffens Genesis syn feint (nei alle gedachten wie dat Eliêzer út Genesis 15:2) der op út om foar syn soan Izaäk in frou te sykjen út it stamgebiet fan Abraham. Dit wie omreden dat Abraham net ha woe dat Izaäk mei in frou út Kanaän omgong krige. Doe't de feint oankaam wêr't hy wêze moast en him ophold by in wetterput, bidde hy ta God en frege oan God him in teken te jaan hokker frou geskikt wie foar Izaäk. It teken soe wêze dat de frou him wetter joech en dêrnei ek syn kamielen. De feint hie syn gebed noch net dien, of der kaam in kreaze frou de stêd út. De frou foldie oan it teken en letter die bliken dat hja út it laach fan Têrach kaam, de heit fan Abraham, dat it koe net moaier. Nei't Rebekka de tastimming fan har heit en broer krige om de frou te wurden fan Izaäk, reizge hja mei de feint nei Izaäk yn Kanaän, dy't de karavaan al yn 't fjild yn 'e mjitte kaam. De feint stelde Izaäk op de hichte oer it hoe en wat en dêrnei naam Izaäk Rebekka mei yn de tinte fan syn mem Sara en bedreau dêr de leafde mei har. Rebekka waard de frou fan Izaäk en hy krige har leaf.
De skientme fan Rebekka
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Tidens in hongersneed holden Izaäk en Rebekka yn it lân fan de Filistinen ta. No wie Rebekka in opfallend kreaze ferskining en om't Izaäk benaud wie dat de mannen yn dat lân him wolris deadzje koene om harren sa oan Rebekka fergripe te kinnen, fertelde Izaäk oan elkenien dat hja syn suster wie. Kening Abimêlek, dy't Izaäk gastfrij ûntfongen hie, betrape lykwols de twa doe't hja oan it frijen wiene. De misledige kening liet Izaäk by him komme en ferwiet him hokker gefolgen syn betinksel wol net hân hawwe koe: it skeelde nammentlik net in soad of ien hie him del jûn by syn saneamde suster en dan hiene de Filistinen dêr troch Izaäk de skuld fan krige. Likegoed bleaune Izaäk en Rebekka de beskerming fan de kening genietsje.
De bern fan Rebekka
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Krekt as har skoanmem krige Rebekka ek lang gjin bern. Earst nei twintich jier rekke hja swier fan in twaling en al tidens it swierwêzen tsierden de bern meiïnoar. Rebekka frege God om help en hja krige te hearren dat har skurte twa naasjes fuortbringe soe en dat de âldste de jongste tsjinje soe. Tidens de befalling kaam Ezau as earste en dêrnei kaam Jakob, dy't Ezau mei syn hantsje oan de hakke fêsthold. De beide jonges wiene folslein ferskillend en it wie Jakob dy't Rebekka it measte nei wie. As Izaäk âld en blyn wurdt en syn seine jaan wol oan syn âldste soan Ezau, dan betinkt Rebekka in plan sa't Jakob de seine kriget. Izaäk twifelet ynearsten oft hy wol de goede soan foar him hat, mar hy lit him troch Jakob oertsjûgje dat hy Ezau is en jout dan syn seine, dy't mar ien kear jûn wurde kin. As Ezau fernimt dat Jakob him de seine fan syn heit ûntnadere hat, wol hy wraak nimme en Jakob deadzje sadree't syn heit net mear libbet. Jakob moat dan flechtsje en Rebekka sil har soan nea wer sjen. Wannear't Rebekka stoar is net bekend, hja waard yn in grot yn it fjild fan Machpela yn it lân Kanaän begroeven, dy't Abraham as famyljegrêf oankocht hie.
Keppeling om utens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
Alde Testamint, Genesis 24-27
|
