Muorregedicht
In muorregedicht is in gedicht dat oanbrocht is op in muorre of gebou as dekoraasje mei in betsjutting.
Yn Nederlân wie Leiden de earste stêd mei muorregedichten. Dêr binne ek de measte teksten te finen, tanksij in projekt neamd "Gedichten op muren". It earste muorregedicht waard yn 1992 pleatst en wie fan de Russyske dichteres Marina Tsvetajeva. It gedicht De Profundis fan Federico García Lorca wie yn 2005 it 101e muorregedicht, wêrnei't yn 2010 wer nije Leidske muorregedichten oanbrocht waarden.
Yn 2004 waard útein set mei in projekt yn Sofia dêr't Europeeske ambassades op in muorre yn de stêd in gedicht út harren lân oanbrochten.
Foarbylden yn ferskate stêden
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]-
Yn Berlyn
(Hendrik Marsman) -
Yn Leien
(Jabra Ibrahim Jabra ) -
Yn Llandwrog
(J.W.) -
Yn Nimwegen
(Victor Vroomkoning) -
Yn Parys
(Arthur Rimbaud) -
Yn Poeke
(Guido Gezelle) -
Yn Rusholme (Manchester)
(Lemn Sissay) -
Yn Utert
(C.C.S. Crone)
Keppeling om utens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje] |
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Muorregedichten fan Wikimedia Commons. |