Lorentzmedalje
De Lorentzmedalje is in wittenskipspriis dy't yn 1926 ynsteld is by gelegenheid fan it fyftichjirrich doktorsjubileum fan it Akademylid en Nobelpriiswinner H.A. Lorentz. De medalje wurdt ienris de fjouwer jier takend oan ûndersikers op it mêd fan de teoretyske natuerkunde. In net-permaninte kommissy fan de Ofdieling Natuerkunde fan de KNAW beoardielt de kandidaten dy't foardroegen binne. De earste medaljee waard yn 1927 takend oan Max Planck.
Takenningen[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
- 2014 Michael Berry, Feriene Keninkryk
- 2010 Edward Witten, Feriene Steaten
- 2006 Leo P. Kadanoff, Feriene Steaten
- 2002 Frank Wilczek, Feriene Steaten
- 1998 Carl E. Wieman en Eric A. Cornell, Feriene Steaten
- 1994 Alexander Polyakov, Feriene Steaten
- 1990 Pierre-Gilles de Gennes, Frankryk
- 1986 Gerard 't Hooft, Nederlân
- 1982 Anatole Abragam, Frankryk
- 1978 Nico Bloembergen, Feriene Steaten
- 1974 John H. van Vleck, Feriene Steaten
- 1970 George E. Uhlenbeck, Feriene Steaten
- 1966 Freeman J. Dyson, Feriene Steaten
- 1962 Rudolf Peierls, Feriene Keninkryk
- 1958 Lars Onsager, Feriene Steaten
- 1953 Fritz London, Feriene Steaten
- 1947 Hendrik Kramers, Nederlân
- 1939 Arnold Sommerfeld, Dútslân
- 1935 Peter Debye, Dútslân
- 1931 Wolfgang Pauli, Switserlân
- 1927 Max Planck, Dútslân