Johan de Meester (1860-1931)

Johan de Meester (pseudonym fan Eliza Johannes de Meester) (Hurderwyk, 6 febrewaris 1860 - Utert, 16 maaie 1931) wie in Nederlânsk skriuwer en publisist. Hy wie ûnder mear redakteur fan de Nieuwe Rotterdamsche Courant.

Wurkpaad

De Meester wie as jongkeardel in skoft ferbûn oan De Amsterdammer, wol beskôge as de foarrinner fan De Nieuwe Gids. Letter gie er as korrespondint fan Het Handelsblad nei Parys, dêr't er syn earste roman skreau: Een Huwelijk. Dat wurk wie bot beynfloede troch de Frânsk-realistyske skoalle en waard troch Lodewijk van Deyssel yn De Nieuwe Gids priizge. In jier letter waard De Meester beneamd ta redakteur fan de rubryk "Letteren en kunst" fan de Nieuwe Rotterdamse Courant; dy funskje soe er de neifolgjende jierren hâlde. Earst nei de publikaasje fan syn roman Geertje waard er ferneamd; Ids Querido neamde it boek yn Het Handelsblad "een aangrijpend stuk tragiek". Yn in tal romans oppenearre De Meester him fûl tsjin it saneamde 'boargerlik fatsoen' en it farizeïsme. Dy romans wienen benammen De zonde van het deftige dorp en Gedenk te leven.^[1]

De Meester stoar hommels by it útsprekken fan in betinkingsrede by in útstalling fan wurk fan syn âldfreon, de yn 1892 ferstoarne skilder A.G.A. van Rappard. Hy wie it lêst oerbleaune lid fan de Tachtigers.

De Meester waard beïerdige op Eik en Duinen.

De Meester en Louis Couperus

By it fieren fan de 60-jierrige jierdei fan skriuwer Louis Couperus wie De Meester, neist Lodewijk van Deyssel en minister J. Th. de Visser, ien fan de sprekkers. De Meester love de ek oanwêzige boargemaster en Couperus. Hy neamde Van Deyssel de Amsterdamske man fan de jierren tachtich, lyk Couperus de Haachske man fan de jierren tachtich west hie.^[2]

Bibliografy

1882. Kleingoed
1890. Een huwelijk
1892. Parijsche schimmen
1899. Zeven vertellingen
1902. Deemoed
1902. Allerlei menschen
1902. Op weg naar Transvaal. Een verhaal voor meisjes
1903. Louise van Breedevoort
1905. Geertje
1907. Iets over de literatuur dezer dagen
1908. Aristocraten
1909. Lichte lijnen
1912. De zonde in het deftige dorp
1916. Carmen
1917. De kindsheid van Harlekijntje
1917. Gedenk te leven
1917. Geertje
1918. Dwaalpaadjes in den dooltuin der min
1920. Goethe's liefdeleven
1920. Vertellingen van vroeger en later
1920. Walmende lampen
1923. Van haar luister beroofd
1925. Het avontuur van David Zangvogel
1929. Eva
1930. Liefdetrouw
1935. De zonde in het deftige dorp
1950. De wijze van Dordrecht

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

↑ Johan de Meester sr. †, yn Hepkema's Courant, 18 maaie 1931
↑ 'Rede Johan de Meester', yn Het Vaderland, 10 juny 1923

De Meester yn de Feitebank fan de Nederlânske Letteren

[1] Johan de Meester sr. †, yn Hepkema's Courant, 18 maaie 1931

[2] 'Rede Johan de Meester', yn Het Vaderland, 10 juny 1923

[1]

[2]