Johannes Brugman
Johannes Brugman (Kempen (Dútslân), ± 1400 – Nymwegen, 1473) wie in Fransiskaner pater en reedner. Hoewol't syn berteplak net hielendal fêststiet, is er yn alle gefallen berne wêze yn it aartsbisdom Keulen.
Brugman studearde yn Parys godgeleardens. Nei de oplieding gie hy nei it kleaster fan de Fransiskanen-Observanten yn St. Omaars wêr't hy lektor yn de teology waard.
Brugman is benammen bekend fan syn reizen, wêr't hy in soad minsken besocht te oertsjûgjen yn preken om in ienfâldich kristlik libben te lieden. Brugman stie bekend as in redenryk preker. De útdrukking "prate as Brugman" is oan him ûntliend.
Hy begûn syn reizen yn Rynlân en Westfalen, mar syn echte faam begûn doe't er begûn te reizgjen yn de Iselfallei om 1452 hinne. Yn 1455 krige Boalsert in stêdsboek dat mei help fan him opsteld waard.
Brugman wie ek in dichter, hy skreau inkele geastlike lieten wêrûnder "Ic heb ghejaecht mijn leven lanc" en hy skreaun ek in hilligenlibben oer Liduina fan Skiedaam dy't yn 1433 ferstoar. Der kamen trije dielen út, diel 1 ferskynde yn 1433, diel 2 yn 1448 en diel 3 yn 1456.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|
- Dútsk evangelist
- Dútsk teolooch
- Dútsk ûnderwizer
- Dútsk diplomaat
- Dútsk mûnts
- Dútsk orator
- Fransiskaan
- Roomsk-katolyk preester
- Nederlânsk evangelist
- Nederlânsk teolooch
- Nederlânsk ûnderwizer
- Nederlânsk diplomaat
- Nederlânsk mûnts
- Nederlânsk orator
- Nederlânsk persoan fan Dútsk komôf
- Persoan berne yn 1400
- Persoan stoarn yn 1473