Fokaal

Ut Wikipedy
  Fryske diakretyske tekens
skerpteken   é     ú  
breedteken â ê   ô û  
trema ä ë ï ö ü  
klamteken à è ì ò ù
gearskriuwing Æ æ        

In Fokaal is in lûd.

It Frysk hat de neikommende fokalen: A, E, I, Y, O, U. De fokalen yn it Frysk wurde oanfold mei diakretyske tekens.

De twa wichtichste ferskillen tusken konsonanten en fokalen:

  1. Fokalen kinne beklamme wurde en dêrtroch in wurdlid foarmje; konsonanten kinne dat net.
  2. By konsonanten wurdt de luchtstream troch de mûle op de iene of oare wize behindere en by fokalen net.

Skaaimerken[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Fokaaltrijehoeke, de omsirkele fokalen binne net-rûn

De fokalen kinne yn trije ûnderskate skiften yndield wurde:

  hichte
heech i ü u
midden-heech I ö/ə o
midden-leech ɛ   ɔ
leech   a  
  foar/efter
foar i I ɛ ü ö/ə
efter u o ɔ a  
  lipperûning
rûn ü u ö o ɔ
net-rûn i I ɛ ə a











Lange fokalen
  • Nêst de [ə] stiet gjin lang lûd.
  • De [e:] is it lange wjergader fan de [I].
  • Alle oare fokalen wurde lang makke troch der in dûbele punt efter te setten. [ü:], [u:], [ö:], [o:], [ɔ:], [i:], [ɛ:], [ə:], [a:].

Sjoch ek[bewurkje seksje | boarne bewurkje]