Springe nei ynhâld

Eric Clapton

Ut Wikipedy
De ferzje fan 5 jul 2023 om 17.25 troch Drewes (oerlis | bydragen) (Moat by de tiid brocht wurde)
(fersk.) ← Eardere ferzje | Rinnende ferzje (fersk.) | Nijere ferzje→ (fersk.)
Dizze side moat noch by de tiid brocht wurde.
Jo wurde útnûge om dêr in begjin mei te meitsjen



Eric Clapton
sjonger en/of muzikant
Eric Clapton (1978)
Eric Clapton (1978)
persoanlike bysûnderheden
echte namme Eric Patrick Clapton
nasjonaliteit Britsk
berne 30 maart 1945
berteplak Ripley
etnisiteit Ingelsk
wurkpaad
sjenre Rock,
Blues
sjongtaal Ingelsk
grutste hit(s) Wonderful Tonight,
Layla,
Tears in Heaven,
Cocaine
jierren aktyf 1995-no

Eric Clapton, folút Eric Patrick Clapton, berne te Ripley yn Ingelân op 30 maart 1945, is in Ingelske gitarist, mei as bynamme Slowhand. Hy learde al op jonge leeftyd gitaar spyljen en yn syn jonge jierren lústere hy in soad nei bluesartysten wêrfan Robert Johnson him it leafst wie.

Eric Clapton 22 jannewaris 2005 op in konsert yn Cardiff

Clapton makke foar it earst namme as lid fan in troch pop beynfloede rock and rol band mei de namme Yardbirds dat yn 1064 mei "For your Love" in hit skoarde. Hy woe lykwols werom nei de blues. Mei de Yardbirds sette hy de earste stap troch yn 1965 opnames te meitsjen mei Sonny Boy Williams. Yn datselde jier waard hy tegearre mei John Mayall lid fan de Bluesbreakers.

Yn 1966 ferliet hy de band om't Clapton it tradisjonele blueskonsept fan Mayall te benearjend fûn. De band Cream wie syn nije muzikale ûnderkommen. Alhoewol Jack Bruce dêr de measte sjongpartijen foar syn rekken naam, ûntwikkele Clapton him dêr ek as sjonger. Op it lêste album fan Cream, "Goodbye" dat yn 1968 útkaam, stiet it nûmer "Badge" dat Clapton tegearre mei George Harrison fan The Beatles makke hie. De freonskip tusken dy twa makke dat Clapton syn gitaarspul te hearren is yn it nûmer "While my guitar gently weeps" op it "White Album" fan de The Beatles. De freonskip tusken de twa bekuolle doe't Harrison syn frou, Pattie Boyd, him ferliet foar Clapton. Yn de maaitiid fan 2005 kamen de âlde leden fan Cream, Clapton, Bruce en Ginger Baker wer byinoar foar in searje optredens yn de Feriene Steaten.

Nei spile te hawwen yn ûnder oaren Blind Faith en Delaney & Bonnie & Friends, naam Clapton in solo-album op. Mei de studio-artysten fan dat solo album en firtuoas op de slidegitaar Duanne Allman brocht er as "Derek and the Dominos" it album Layla and Other Assorted Love Songs út. It titelnûmer fan it album is noch altyd ien de meast spile rocknûmers. Op it sterk troch blues beynfloede album foel benammen de gouden kombinaasje fan it gitaarspul fan Allman en Clapton op.

Clapton hie al muzikaal sukses, mar syn persoanlike libben wie in gaos. Hy gie heroïne-ferslave troch it libben. It soe oant 1974 duorje foar't Clapton, wer suver frij fan syn ferslaving, in nij album, 461 Ocean Boulevard, útbrocht. De hit "I Shot the Sheriff" makke reggae populêr by in grutter publyk.

Oan it ein fan 70-er jierren hie Clapton muoite om oansluting te finen by de destiidse popmuzyk. Hy rekke oan de drank en moast dêrfoar opnommen wurde. Hy pakt it meitsjen fan albums wer op, wêrby't Clapton muzikaal sjoen geandewei wer tichter by de blues komt.

Yn it begjin fan de 90-er jierren slacht it needlot ta. Op 27 augustus 1990 komt, tusken twa konserten gitarist Stevie Ray Vaughan tegearre mei twa leden fan syn 'crew' om by in helikopter-ûngemak. Op 20 maart 1991 komt Clapton syn 4-jierrich soantsje Conor om troch in fal út in raam. Yn "Tears In Heaven" klinkt it fertriet fan Clapton oer dizze foarfallen troch.

Clapton wûn ferskate kearen in Grammy Award, û.o. mei it album "Unplugged". Yn de lette 90-er jierren wurke Clapton fierder noch mei mannen as Carlos Santana en B.B. King. Yn 2004 brocht Eric Clapton mei it album "Me and Mr. Johnson" in oade oan syn âlde ynspirator Robert Johnson.

Album Utbrocht op Band Single(s)
For Your Love 5 july 1965 The Yardbirds For Your Love,
I Wish You Would (Billy Boy cover)
Having a Rave Up 15 novimber 1965 Shapes of Things,
Evil Hearted You,
Heart Full of Soul,
I'm a Man (Bo Diddley cover)
Fresh Cream 9 desimber 1966 Cream Spoonful,
Sweet Wine
Disraeli Gears 2 novimber 1967 Strange Brew,
Sunshine of Your Love
Wheels of Fire 14 juny 1968 White Room,
Crossroads
Goodbye 5 febrewaris 1969 Badge
Blind Faith 9 augustus 1969 Blind Faith
Eric Clapton 16 augustus 1970 Eric Clapton After Midnight,
Blues Power,
Let It Rain
Layla and Other Assorted Love Songs 9 novimber 1970 Derek and the Dominos Bell Bottom Blues,
Layla
461 Ocean Boulevard 2 july 1974 Eric Clapton I Shot the Sheriff (Bob Marley and the Wailers cover),
Willie and the Hand Jive (Johnny Otis cover)
There's One in Every Crowd maart 1975 Swing Low, Sweet Chariot
No Reason to Cry 27 augustus 1976 Hello Old Friend,
Carnival
Slowhand 25 novimber 1977 Lay Down Sally,
Wonderful Tonight,
Cocaine (J. J. Cale cover)
Backless 25 novimber 1978 Promises
Another Ticket 17 febrewaris 1981 I Can't Stand It,
Another Ticket
Money and Cigarettes 17 febrewaris 1983 I've Got a Rock 'n' Roll Heart,
The Shape You're In
Behind the Sun 11 maart 1985 Forever Man,
See What Love Can Do,
She's Waiting
August 24 novimber 1986 It's in the Way That You Use It,
Behind the Mask (Yellow Magic Orchestra cover),
Tearing Us Apart (mei Tina Turner)
Journeyman 7 novimber 1989 Pretending
From the Cradle 13 septimber 1994
Pilgrim 10 maart 1998 My Father's Eyes,
She's Gone,
Circus,
Born in Time (Bob Dylan cover),
Pilgrim
Reptile 13 maart 2001 I Ain't Gonna Stand for It (Stevie Wonder cover),
Superman Inside,
Believe in Life
Me and Mr. Johnson 23 maart 2004 If I Had Possession Over Judgement Day (Hambone Willie Newbern cover),
Come On in My Kitchen (Robert Johnson cover)
Back Home 29 augustus 2005
Clapton 27 septimber 2010
Old Sock 12 maart 2013
I Still Do 20 maaie 2016
Happy Xmas 12 oktober 2018

Keppelings om utens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes: