Evert Zandstra

Evert Zandstra (Lippenhuzen, 25 desimber 1897 – Wageningen, 2 augustus 1974) wie in Nederlânske skriuwer fan Nederlânsktalige en Frysktalige romans.

Evert Zandstra wie de soan fan Klaas Alberts Zandstra en Doetje Everts Busaan. Evert wie oarspronklik ûnderwizer yn Beets en Terherne. Debutearre mei inkele novellen en toanielstikken yn it Frysk. Letter skreau hy seemansferhalen, streekromans oer Fryslân, jongesboeken, toeristyske geskriften en in trilogy oer de prehistoarje: It snoer en de kralen (1964-1969). Redakteur fan Het Princehof (1947).

Wurken

De Friezen van het Flevo-meer (1930)
Het klotsende meer (1939)
Libbensjoun (novelle, 1934)
Friso (toaniel, 1934)
De ivige masine (novelle, 1935)
It wiif fan Healwei (toaniel, 1935)
De lêste joun (toaniel, 1936)
Het klotsende meer, 1939)
De vlammende heide (1940)
De wijde stilte (1941)
Twaalf mannen van de Vrouwe Jacoba (1942)
Volk van waterland: roman-cyclus (1942)
De roep in de nacht (1945)
De stem van de zee (1946)
De vogelvriend (1946)
Volk zonder uren (1949)
De terugkeer (1950)
Het grote appèl (1951)
Herberg op de oceaan (1952)
Dans op de oever (1955)
Het goddeloze veer (1955)
Het simpele geluk (1957)
De stroom ruist in de avond (1961)
Vrijheid, het leven van Domela Nieuwenhuis (1968)
Lascaux, de dieren en hun mensen (1971)
De liefde van Manda Azinga (1975)

Keppeling om utens

Evert Zandstra yn de DBNL