It Sealter Liet (Sealtersk: Seelter Läid) is in liet dat oer Sealterlân giet. It kin sjoen wurde as it folksliet fan Sealterlân. De tekst fan it liet waard skreaun troch Fikoar Schulte, dy't pastoar yn Skäddel wie. De meldije komt fan it liet Brüder lagert euch im Kreise [1], fan Johann Christian Heinrich Rinck.
Sealtersk
|
Fryske oersetting troch Jacob Botke[1]
|
- Ljuude rakt et fuul un Lounde,
- do ap Goddes Waareld stounde.
- Man wät gungt deer wäil uur Seelter,
- un uur't litje Seelterlound?
- Seelter jäilde aal as Bruure,
- oachtje, hälpe een de uure.
- Träf´ se sik uk in de Froamde,
- hat et fluks: "Wie sunt ja früünd".
- Eene Sproake un aan Gloowe
- un dät trjoue Haat, do dwo,
- dät wie uus am ljoosten säike
- Sälskup bie dät oaine Foulk.
- Seelterlound, dät druuch mien Wääse,
- deer wol iek begreeuwen lääse,
- wier uk al min Baab' un Bääsje
- sunt truch't Äidenlieuwend geen.
- Huus, wier spielden wie as Bäid´ne,
- dät Ferstopjen in de Häid´ne,
- Tikken, Räiden, Pingelpangel,
- kuud iek die ferjeete wäil?
- Seelterlound, du laist ousleeten,
- fon de Waareld gans ferjeeten.
- Man din Foan häd uus uk heelden
- fräi fon Fäinde, Kriech un Nood.
- Seelter, wie hääbe t hier goud roaked
- dan uus Lound häd sik ächt moaked.
- Häd et uus daach riekelk lääwerd
- Fjuur un Woater un sääd Brood.
- Wie sunt luuter een Lounds Loundjer,
- Schäddeler, Roomelster un Uutändjer,
- un wie toanke een un t sälge:
- "Seelterlound, dät lieuwje hooch!"
|
- Minsken binne der folle en lânnen
- Dy't op God syn wrâld bisteane
- Mar hwet giet der boppe de Sealters
- En boppe 't lytse Sealterlân?
- Alle Sealters jilde as broerren
- Achtsje, helpe de ien de oare
- Treffe se elkoar ek yn 'e frjemdte
- Hjit it daelk: wy binn' dochs frjeonen.
- Ien sprake en ien leauwen
- En derby it hert sa trou
- Det wy ús it ljeafste sykje
- Frjeonskip by it eigne folk.
- Sealterlân det droech myn widze
- Dêr wol ik bigroeven lizze
- Hwer ek al myn foarfaers
- Nei it ivige libben gongen.
- Hûs dêr't wy as berntsjes boarten
- It forstopjen yn it hok
- Tikken, rieden, berneboartsjen
- Koe ik dy forjitte dochs?
- Sealterlân dû leist ôfsletten
- Fen de wrâld alhiel forgetten
- Mar dyn fean hat ús ek hâlden
- Frij fen fijnen, kriich en need.
- Sealters, wy ha 't hjir goed troffen
- Hwent ús lân hat trou west
- Hat it ús dochs ryklik joun
- Fjûr en wetter en sêd brea.
- Wy binne suver bern fen ien lân
- Skeddeler, Romelster en Utendjer
- En wy tinke ien en 't selde
- Sealterlân, det libje lang!
|
- ↑ J. Botke, Sealterlân: Geakindige skets, Boalsert: A.J. Osinga 1934, s. 27-28.