Oerlis:Freeska Landriucht

Yn 1994 wie der in filologenkongres yn ljouwert. De spesjalisten yn dy dagen hawwe yn har tarissing de oorkondeboeken net neisjoen. Der is nammentlik in skriuwen van Johan Rengers ten Post (!) der't er oan in fryske lândei freget oft se harren âlde Fryske rjuchten ôfskriuwe wolle en opstjûre nei Godscalc Donia yn Keulen. De Grinzers, seit Ten Post, wolle dy oanbiede oan de gesanten fan de Keizer, omdat de Grinzers bij har âlde rjuchten bliuwe wolle. En, ferfolget de skriuwer, it soe goed wêze as jimme tagelyk mei jim rjuchten kamen, om't jim' safolle âldere stikken hawwe as de stêd Grins.

Blykber sa sein en der gehoar oan joun en opstjûrd nei Godscalc (Godskalk).

Ús man yn Keulen hat earst in lading stikken ûntfongen, en doet de gesanten it ôfwitte lieten, hat er it printsje litten.(de reden meie wij nei gisse.) Doe't it stikhinne klear wie, kam der noch in neigesetsje: Sadwaende sit der in heal side wyt tusken de teksten. Dat wyt wie yn dy dagen gjin wenst. Myn konklúzje is, dat it in "ramshackle" printwurk is, mei rigelbreuken, op in brike pers, by tiden min yn-inkte is en nei falt te tinken, bij nacht makke.

Sjoch ek: Jan Post: In Friese inkunabel uit Keulen. Een produkt uit de Fryske nacht drukkerij. Fondsen de Neitiid, Ljouwert (2013).