Besjoch de boarne foar Oanfal op Pearl Harbor

{{Ynfoboks militêr konflikt
|conflict= Oanfal op Pearl Harbor <br><small>(ûnderdiel fan 'e [[Twadde Wrâldoarloch]])</small>
|image=[[File:Attack on Pearl Harbor Japanese planes view.jpg|300px|]]
|caption=In [[foto]] fan [[Battleship Row]], nommen út in [[Japan]]ske [[fleanmasine]] wei oan it begjin fan it [[bombardemint]]. De eksploazje yn 'e midden fan 'e foto is in Japanske [[torpedo (wapen)|torpedo]] dy't de [[USS West Virginia (BB-48)|USS ''West Virginia'']] rekket.
|date=[[7 desimber]] [[1941]]
|place=[[Marinestasjon Pearl Harbor]] en oare<br> plakken op [[Oähû]] yn it [[Territoarium Hawaï]]
|result=tydlike útskeakeling fan 'e [[Amerikaanske Pasifyske Float|Amerikaanske<br> Pasifyske Float]] en dielname fan 'e [[Feriene Steaten|Feriene<br> Steaten]] oan 'e [[Twadde Wrâldoarloch]]
|casus=
|treaty=
|combatant1= [[File:Flag_of_the_United_States_(1912-1959).svg|border|20px]] [[Feriene Steaten]]
|combatant2=[[File:Flag_of_Japan_(1870–1999).svg|border|20px]] [[Keizerryk Japan]]
|commander1=[[File:Flag_of_the_United_States_Navy_(1864-1959).svg|border|20px]] [[Husband E. Kimmel]] <br>[[File:Flag_of_the_United_States_(1912-1959).svg|border|20px]] [[Walter Short]]<br><br><br>
|commander2= [[File:Naval_ensign_of_the_Empire_of_Japan.svg|border|20px]] [[Isoroku Yamamoto]] <br> [[File:Naval_ensign_of_the_Empire_of_Japan.svg|border|20px]] [[Chūichi Nagumo]] <br> [[File:Naval_ensign_of_the_Empire_of_Japan.svg|border|20px]] [[Mitsuo Fuchida]] <br>[[File:Naval_ensign_of_the_Empire_of_Japan.svg|border|20px]] [[Minoru Genda]]
|strength1=&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;8 [[slachskip]]pen<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;8 [[kruser]]s<br>&nbsp;&nbsp;30 [[torpedoboatjager]]s<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;4 [[dûkboat]]en<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;3 [[patrûljeboat]]en f.d. [[Amerikaanske Kustwacht|Am.<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Kustwacht]]<br>&nbsp;&nbsp;47 oare [[skip]]pen<br>402 [[fleantugen]]
|strength2=&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;6 [[fleandekskip]]pen<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;2 slachskippen<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;2 [[swiere kruser]]s<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;1 [[lichte kruser]]<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;9 torpedoboatjagers<br> &nbsp;&nbsp;23 dûkboaten<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;5 dwerchûnderseeërs<br> 414 fleantugen
|casualties1=2.335 militêre deaden<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;68 boargerdeaden<br> 1.143 militêre ferwûnen <br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;35 ferwûne boargers
----
&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;4 slachskippen sonken<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;4 slachsk. skansearre<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;1 slachskip b.tsj. sonken<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;1 [[sleepboat]] sonken<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;3 krusers skansearre<br> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;3 torpedoboatj. skans.<br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;3 oare skippen skans.<br> 188 fleantugen ferneatige<br>159 fleantugen skansearre
|casualties2= 64 deaden<br> &nbsp;&nbsp;1 kriichsfinzene<br>
----
&nbsp;&nbsp;4 dwerchûnderseeërs <br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;sonken<br>&nbsp;&nbsp;1 dwerchûnderseeër <br>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;strâne<br>29 fleantugen ferneatige<br><br><br><br><br><br><br>
}}
De '''Oanfal op Pearl Harbor''' wie in ferrassingsoanfal troch [[bommesmiter]]s en [[jachtfleantugen]] fan 'e [[Keizerlike Japanske Marine]], dy't yn 'e iere [[moarn (deidiel)|moarn]] fan [[7&nbsp;desimber]] [[1941]] útfierd waard op it [[Marinestasjon Pearl Harbor]] en oare [[Feriene Steaten|Amerikaanske]] [[militêr]]e doelen op it [[eilân]] [[Oähû]], yn it [[Territoarium Hawaï]]. De oanfal, dy't troch de Japanners oantsjut waard as de '''Hawaï-operaasje''', '''Operaasje AI''' en '''Operaasje Z''', wie bedoeld as in [[previntive oarloch|previntive aksje]] om foar te kommen dat de [[Amerikaanske Pasifyske Float]] him bemuoie koe mei de plande Japanske ynvaazje fan 'e oerseeske [[koloanje|gebietsdielen]] fan it [[Feriene Keninkryk]], [[Nederlân]] en de [[Feriene Steaten]] yn [[Súdeast-Aazje]]. 

De oanfal waard útfierd troch 353 Japanske fleantugen fan 6 [[fleandekskip]]pen, dy't fan 7.48&nbsp;[[oere]] [[Hawaïtiid|pleatslike tiid]] ôf yn twa weagen Oähû oer it mad kamen. Fan 'e acht oanwêzige Amerikaanske [[slachskip]]pen waarden fjouwer ta [[sinken]] brocht, wylst de oare fjouwer slimme skea oprûnen. Trije [[kruser]]s, trije [[torpedoboatjager]]s en fiif oare skippen waarden ek ta sinken brocht of slim skansearre. Fan 'e 402 Amerikaanske militêre fleantugen op Oähû waarden 188 ferneatige en rekken 159 skansearre. Der foelen by it [[bombardemint]] oan 'e Amerikaanske kant 2.403 [[dea]]den. De folgjende sân oeren fierden de Japanners koördinearre oanfallen út op Amerikaanske doelen yn 'e [[Filipinen]], [[Gûam]] en [[Wake (eilân)|Wake]] en op Britske doelen yn [[Malakka]], [[Singapoer]] en [[Hongkong]].

It resultaat fan 'e Oanfal op Pearl Harbor wie dat de Amerikaanske Pasifyske Float tydlik fierhinne útskeakele wie, hoewol't de Japanners de trije Amerikaanske fleandekskippen, dy't op it momint fan it bombardemint net yn 'e haven oanwêzich wiene, mist hiene. De oanfal, dy't kaam sûnder dat Japan en de Feriene Steaten yn steat fan [[oarloch]] ferkearden, waard yn 'e Feriene Steaten sjoen as in ferriedlike skanddie. Op [[8&nbsp;desimber]] hold [[presidint]] [[Franklin D. Roosevelt]] foar de [[radio]] syn ferneamde [[Day of Infamy-taspraak|''Day of Infamy''-taspraak]] en furdige it [[Amerikaanske Kongres]] in [[oarlochsferklearring]] tsjin Japan út. Op [[11&nbsp;desimber]] ferklearren de bûnsgenoaten fan Japan, [[nazy-Dútslân]] en [[faksist]]ysk [[Itaalje]], de oarloch oan 'e Feriene Steaten. De Oanfal op Pearl Harbor wie sadwaande ien fan 'e wichtichste kearpunten yn 'e [[skiednis]] fan 'e [[tweintichste iuw]], om't it de dielname fan 'e Feriene Steaten oan 'e [[Twadde Wrâldoarloch]] bewissige. Nei de oarloch soe it bombardemint by de [[Prosessen fan Tokio]] oanmurken wurde foar in [[oarlochsmisdie]].

==Foarskiednis==
In [[oarloch]] tusken [[Japan]] en de [[Feriene Steaten]] wie al sûnt de [[1920-er jierren]] in mooglikheid dêr't beide lannen rekken mei holden en foar de wissichheid plannen foar makken, mar de spannings boazen pas earnstich oan nei de [[Japanske ynfal yn Mantsjoerije]] yn [[1931]]. De dêropfolgjende [[tsien jier]] sette Japan syn [[ymperialisme|terrtoriale ekspânje]] yn it neidiel fan [[Sina]] fuort, wat yn [[1937]] late ta it útbrekken fan 'e [[Twadde Sineesk-Japanske Oarloch]]. Alle fierdere swierrichheden binne winliken werom te fieren op 'e Japanske winsk om 'e ferovering fan Sina te fasilitearjen. It lân spandearre in protte jild en muoite om Sina [[diplomatyk]] te isolearjen en om sels genôch natuerlike helpboarnen (benammen [[ierdoalje]]) te besetten om 'e definitive oerwinning op 'e Sinezen mooglik te meitsjen. De saneamde 'Súdlike Operaasje', yn 'e rjochting fan 'e rike ierdoaljefjilden fan [[Súdeast-Aazje]] kaam dêr streekrjocht út fuort. Mei oare wurden: sûnder de ferovering fan 'e [[Feriene Keninkryk|Britske]] en [[Nederlân]]ske [[koloanje]]s yn Súdeast-Aazje koe Japan de ferovering fan Sina net foltôgje.

Fan [[desimber]] [[1937]] ôf soargen foarfallen as de [[ynsidint mei de USS Panay|Japanske oanfal op 'e USS ''Panay'']], it [[John Moore Allison|Allison-ynsidint]] en it [[Bloedbad fan Nanking]] (in [[genoside|genosidaal]] barren wêrby't Japanske troepen mear as 200.000 Sineeske [[boarger]]s ombrochten) foar in oanboazjende anty-Japanske stimming yn 'e Feriene Steaten en oare [[Westerske lannen]]. Om 'e Japanske ekspânsje yn te daamjen, ferstrieken de Feriene Steaten, it Feriene Keninkryk en [[Frankryk]] [[liening]]s oan Sina om oarlochsfoarrieden yn te keapjen. Doe't [[nazy-Dútslân]], in bûnsgenoat fan Japan, yn it foarjier fan [[1940]] yn 'e [[Slach om Frankryk]] dat lân wist te besetten, mei as gefolch dat it [[Frânske Ryk|Frânske koloniale ryk]] ûnder it bestjoer fan it sloppe, [[kollaboraasje|kollaborearjende]] [[Vichy-Frankryk|Vichy-rezjym]] kaam, fierde Japan in [[ynvaazje fan Frânsk-Yndo-Sina]] út, mei de bedoeling om 'e befoarrieding fan Sina te behinderjen. Dêrop leine de Feriene Steaten de [[eksport]] fan [[fleantugen]], fleantúchûnderdielen, [[kerosine]] en beskate oare produkten nei Japan stil, wat troch Japan as in ûnfreonlike die opfetten waard. De eksport fan Amerikaanske ierdoalje nei Japan gie lykwols noch troch, om't Japan dêr bot fan ôfhinklik wie en de Amerikanen gjin skea oan 'e relaasje tusken de beide lannen tabringe woene dy't net te reparearjen wie.
[[File: Pearl_Harbor_looking_southwest-Oct41.jpg|left|thumb|350px|De [[lagune]] [[Pearl Harbor (lagune)|Pearl Harbor]] op [[30&nbsp;oktober]] [[1941]], rom in [[moanne (tiid)|moanne]] foar it [[bombardemint]]. De [[foto]] sjocht út op it [[súdwesten]]. Boppe-oan de havenmûning, dy't útkomt yn 'e [[Stille Oseaan]]. Yn 'e midden [[Ford Island]] mei syn [[fleanfjild]] foar [[marine]]fleantugen. [[Battleship Row]], dêr't de [[slachskip]]pen ôfmarre leine, is op 'e foto oan 'e lofterside fan Ford Island.]]

Begjin [[1941]] ferhuze de [[Amerikaanske presidint]] [[Franklin D. Roosevelt]] de [[Amerikaanske Pasifyske Float]] fan [[San Diego]], yn [[Kalifornje]], nei it [[Marinestasjon Pearl Harbor]], yn it [[Territoarium Hawaï]]. Teffens joech er befel ta de opbou fan 'e Amerikaanske striidkrêften yn 'e [[Filipinen]] (doedestiden in Amerikaanske koloanje), yn 'e hope om fierdere Japanske agresje yn Súdeast-Aazje ôf te skrikken. It Japanske opperbefel ynterpretearre dat by fersin as it boadskip dat in oanfal op 'e Britske koloanjes yn Súdeast-Aazje in Amerikaanske tsjinoanfal útlokje soe. Yn dy optyk wie it tabringen fan in ferpletterjende nederlaach oan 'e Amerikanen de iennichste manear om yn Súdeast-Aazje de hannen frij te hawwen en úteinlik de kâns te krijen om 'e ferovering fan Sina te foltôgjen. Foar de feilige oanfier fan ierdoalje út it suden waard boppedat de ferovering fan 'e Filipinen needsaaklik achte.

Doe't yn [[july]] [[1941]] de Japanske militêre besetting fan [[Frânsk-Yndo-Sina]] formalisearre waard troch in [[ferdrach]] mei [[Vichy-Frankryk]], leine de Feriene Steaten it near op fierdere oalje-ekporten nei Japan. Dy beliedsferoaring wie lykwols teminsten foar de helte ynjûn troch nije Amerikaanske beheinings op binnenlânsk oaljeferbrûk. Japan fûn doe dat it gjin oare kar mear hie as de plannen om it oaljerike [[Nederlânsk-Ynje]] te feroverjen yn 'e praktyk te bringen. Doe't Roosevelt Japan op [[17&nbsp;augustus]] warskôge dat de Feriene Steaten ree wiene om militêr yn te gripen as Japan syn buorlannen oanfoel, hie Japan de kar tusken it farre litten fan 'e 'Súdlike Operaasje' mei as gefolch dat it troch oaljegebrek twongen wêze soe ta in weromlûking út Sina en al it gesichtsferlies dat dêrmei mank gie, of it útdielen fan in reuseftige klap oan 'e Amerikanen om dêrnei de plannen troch te setten. 

By [[ûnderhanneling]]s tusken de beide lannen yn 'e rin fan [[1941]] bea it Japanske [[regear]] ferskate [[kompromis]]sen oan, mar de Amerikanen woene inkeld genoegen nimme mei in folsleine weromlûking út Sina, eat dat foar de Japanners ûnbesprekber wie. De nei [[fermoedsoening]] stribjende Japanske [[premier]] [[prins]] [[Fumimaro Konoye]] stelde in topmoeting mei Roosevelt foar, mar Roosevelt woe dêr pas oer prate nei't der in oerienkomst sletten wie. [[Joseph Grew]], de Amerikaanske [[ambassadeur]] yn Japan, trune syn presidint oan om dochs mei de moeting yn te stimmen, om't it oars de ein fan it regear-Konoye betsjutte soe, mar Roosevelt hold foet by stik. Fan gefolgen kaam it regear-Konoye te fallen, wêrnei't yn Japan de oarlochspartij oan 'e macht kaam. 
[[File:Pearl_Harbor_1941_nl.svg|thumb|right|300px|In [[lânkaart]] fan [[Oähû]] mei de [[Japan]]ske oanfleanrûtes.]]

It lêste foarstel fan Japan, datearjend fan [[20&nbsp;novimber]], hold yn dat Japan syn troepen út it súdlike part fan Frânsk-Yndo-Sina weromlûke soe en gjin fierdere ekspânsje yn Súdeast-Aazje ûndernimme soe salang't de Feriene Steaten, it Feriene Keninkryk en Nederlân gjin stipe mear jaan soene oan Sina en harren [[sanksje]]s tsjin Japan opheffe soene. De saneamde [[Notysje fan Hull]], it Amerikaanske tsjinfoarstel fan [[26&nbsp;novimber]] ([[27&nbsp;novimber]] Japanske tiid), hold yn dat Japan al syn troepen sûnder betingsten út Sina weromlûke soe en [[frede|non-agresjepakten]] mei alle lannen yn Súdeast-Aazje en de [[Stille Súdsee]] slute soe. De deis foar't de Notysje fan Hull oan Japan oerdroegen waard, fear de Japanske float út om 'e Oanfal op Pearl Harbor út te fieren.

==Japanske plannen==
De Japanners wiene al hiel ier yn [[1941]] plannen begûn te meitsjen foar in oanfal op Pearl Harbor, om 'e ynvaazje fan it 'Súdlik Helpboarnegebiet' (in oantsjutting foar [[Nederlânsk-Ynje]], [[Britsk-Malakka]] en de Britske koloanjes op [[Borneo]]) mooglik te meitsjen. De planning stie ûnder lieding fan [[admiraal]] [[Isoroku Yamamoto]], dy't doedestiden de [[kommandant]] fan 'e Japanske [[Kombinearre Float]] wie. Hy krige fan 'e [[generale stêf]] fan 'e [[Keizerlike Japanske Marine]] lykwols pas tastimming om ta training foar de oanfal oer te gean nei in protte trelit, wêrby't er sels mei [[ûntslach]] driigje moast. 

Konkretisearring fan 'e plannen waard yn 'e [[maityd]] fan [[1941]] ûndernommen ûnder lieding fan [[skout-by-nacht]] [[Ryūnosuke Kusaka]], mei assistinsje fan [[kaptein-op-see]] [[Minuru Genda]] en de [[stêfsjef]] fan Yamamoto, kaptein-op-see [[Kameto Kuroshima]]. Dyselden ûnderwurpen de [[Slach by Taranto|Britske loftoanfal op 'e Italjaanske float]] yn 'e haven fan [[Taranto]], yn [[1940]], oan yntinse bestudearring. 

De folgjende moannen waarden bestege oan training fan 'e [[piloat]]en, oanpassing fan it materieel en sammeling fan [[ynformaasje]]. [[Keizer]] [[Hirohito]] joech lykwols pas op [[5&nbsp;novimber]] syn goedkarring oan it oanfalsplan. De úteinlike autorisearring waard troch de keizer ôfjûn op [[1&nbsp;desimber]], nei't it regear fan Japan de Amerikaanske [[Notysje fan Hull]] ûntfongen hie. Dêrút konkludearre it Japanske regear nammentlik dat de Feriene Steaten mei neat minder tefredensteld wurde koene as it opjaan fan alle militêre winst dy't Japan yn 'e [[Twadde Sineesk-Japanske Oarloch]] boekt hie, wat de Japanske oerhearsking fan sawol [[Mantsjoerije]] as [[Koreä]] yn gefaar bringe soe.
[[File:PearlHarborCarrierChart.jpg|left|thumb|300px|De rûte dy't folge waard troch de [[Japan]]ske [[fleandekskip]]pen nei [[Hawaï]] en wer werom.]]

==Japanske ferwachtings==
Japan ferwachte dat de ferwoastging fan 'e [[Amerikaanske Pasifyske Float]] de tydlike útskeakeling fan 'e Amerikaanske militêre macht yn 'e [[Stille Oseaan]] feroarsaakje soe. Dat soe foarkomme dat de Amerikanen harren bemuoie koene mei de Japanske ferovering fan 'e Britske en Nederlânske koloanjes yn [[Súdeast-Aazje]], dy't foar Japan fan fitaal belang wiene foar de [[brânstof]]foarsjenning. Dêrnjonken ferwachte men dat de tydlike ferwidering fan 'e Feriene Steaten fan it slachfjild Japan de tiid jaan soe om syn posysje te konsolidearjen en de grutte en krêft fan syn [[marine]] út te wreidzjen foar't de [[skipsbou]] dy't yn 'e Feriene Steaten úteinset wie nei it oannimmen fan 'e [[Vinson-Walsh Act]] fan [[1940]] eltse kâns op it beheljen fan 'e oerwinning útwiskje soe. Boppedat hie men de [[hope]] dat in ferpletterjende nederlaach it Amerikaanske [[moreel]] yn sa'n mjitte ûndermynje soe, dat it Amerikaanske regear troch de [[publike opiny]] yn eigen lân twongen wêze soe om mei Japan te [[ûnderhanneljen]] en dêrby de easken falle te litten dy't stridich wiene mei de Japanske belangen.

Oan in ferrassingsoanfal op 'e Amerikaanske Pasifyske Float wylst dy yn Pearl Harbor foar anker lei, klibben ferskate neidielen dêr't de Japanske generale stêf him wakker bewust fan wie. Yn it foarste plak wie de [[lagune]] [[Pearl Harbor (lagune)|Pearl Harbor]] tige ûndjip, sadat it relatyf maklik wêze soe om [[sinken|sonken]] [[skip]]pen wer boppe wetter te heljen en mooglik te reparearjen. Oard soe in grut diel fan 'e [[bemanning]]s net oan board wêze, mar mei [[ferlof]] op 'e fêste wâl, sadat se by de oanfal net deade wurde koene, wylst bemanningsleden dy't wol oanwêzich wiene mar oerboard sprongen maklik út 'e haven opfiske wurde koene. Trêd wiene de Japanners twongen ta in [[timing]] foar harren oanfal dy't makke dat alle trije [[fleandekskip]]pen fan 'e Amerikaanske Pasifyske Float (de [[USS Enterprise (CV-6)|USS ''Enterprise'']], de [[USS Lexington (CV-2)|USS ''Lexington'']] en de [[USS Saratoga (CV-3)|USS ''Saratoga'']]) oan it [[bombardemint]] ûnkomme soene om't se op dat stuit op oefening of op [[patrûlje]] wiene.

Wat de oerlibjende bemannings oangie, ornearren de Japanners dat de Feriene Steaten neat hie oan bemannings as der gjin skippen wiene. Fierders hie Japan der alle fertrouwen yn dat it mei in koarte, fûleindige [[oarloch]] de oerwinning behelje koe, sadat it mooglike boppe wetter heljen en reparearjen fan 'e ta sinken brochte skippen der net ta die om't tsjin 'e tiid dat soks syn beslach krije koe, de oarloch al foarby wêze soe. Om deselde reden negearren de Japanners by it bombardemint ek oare potinsjele doelen, lykas de [[skipswerf]] fan 'e [[Amerikaanske Marine]], de [[ierdoalje]]foarrieden en de [[dûkboat]]basis. Uteinlik soe lykwols it missen fan 'e fleandekskippen de measte ynfloed hawwe op it lettere ferrin fan 'e oarloch. Yn [[1941]] wiene [[kriichskundige]]n fan oer de hiele wrâld it lykwols noch iens oer de saneamde [[beslissende seeslach]]doktrine fan admiraal [[Alfred Thayer Mahan]], dy't oan [[slachskip]]pen fierwei de wichtichste rol takende yn oarlochfiering op see. Pas fan [[1942]] ôf soe bliken dwaan dat de rol fan slachskippen al folslein efterhelle wie, en dat fleandekskippen de takomst fan oarlochfiering op see wiene. Mar dat wist men yn [[1941]] noch net, dat de Japanners keazen derfoar om harren oanfal te konsintrearjen op 'e Amerikaanske slachskippen.
[[File:A6M2_on_carrier_Akagi_1941.jpeg|right|thumb|250px|In [[Mitsubishi A6M]] "Zero"-[[jachtfleantúch]] op it [[Japan]]ske [[fleandekskip]] de [[Akagi (skip út 1927)|Akagi]].]]

==Amerikaanske ferwachtings==
Tsjin it neijier fan [[1941]] achten in protte Amerikaanske saakkundigen it útbrekken fan oarloch tusken de Feriene Steaten en Japan tige wierskynlik. Amerikaanske [[militêre basis|militere bases]] yn it gebiet fan 'e [[Stille Oseaan]] waarden ferskate kearen yn steat fan paraatheid brocht, mar saakkundigen, regearingsfunksjonarissen en de Amerikaanske generale stêf ferwachten eins gjin oanfal op [[Hawaï]]. It lei neffens harren folle mear yn 'e line fan 'e ferwachtings dat in Japanske oanfal de [[Filipinen]] treffe soe, fanwegen de bedriging dy't [[fleanbasis|fleanbases]] dêre en de [[marine]]haven fan [[Manilla]] foarmen foar de seeferbinings tusken Japan en Súdeast-Aazje. In alternatyf foar in oanfal op 'e Filipinen soe in oanfal op 'e Amerikaanske koloanje [[Gûam]] wêze kinne, dy't fuortby de [[Noardlike Marianen]] lei, doedestiden in [[mandaatgebiet]] fan it [[Folkebûn]] ûnder Japansk bestjoer. 

Yn elts gefal waard Hawaï feilich achte, ek al om't de Amerikanen yn 'e misse oertsjûging ferkearden dat Japan net mear as ien grutte marine-operaasje tagelyk útfiere koe. Fan gefolgen miende men dat op Hawaï, dat in oansjenlike [[ymmigrant]]emienskip fan [[etnysk]]e [[Japanner]]s hie, it wichtichste gefaar bestie út [[sabotaazje]]dieden. Dêrfandinne liet men de [[bommesmiter]]s en [[jachtfleanmasine]]n fan 'e [[Amerikaanske Legerloftstriidkrêften]] (de foarrinner fan 'e [[Amerikaanske Loftmacht]]) deun byinoar parkearje op 'e fleanfjilden, sadat bewekkers in sa lyts mooglik oerflak hiene dat se yn it each hâlde moasten.

==De Japanske oarlochsferklearring==
De oanfal op Pearl Harbor fûn plak foar't [[Japan]] in offisjele [[oarlochsferklearring]] útfurdige hie tsjin 'e [[Feriene Steaten]]. Dêrtroch waard it bombardemint yn 'e Feriene Steaten sjoen as [[ferrie]]dlik en ûnderhânsk, en waard it nei ôfrin fan 'e [[Twadde Wrâldoarloch]] formeel oanmurken as in [[oarlochsmisdie]]. It wie lykwols net de bedoeling fan admiraal Yamamoto dat de oanfal sûnder foarôfgeande oarlochsferklearring plakfine soe. Hy hie ntl. yn 't foar bepaald dat de oanfal pas begjinne koe tritich [[minuten]] nei't Japan de Feriene Steaten ynformearre hie dat se yn steat fan oarloch ferkearden. Dat wie te let foar de Amerikanen om noch wat te dwaan om it bombardemint foar te kommen, dus it ferrassingsaspekt soe dan fierhinne beholden bliuwe.

De ferklearring fan 5.000 [[wurd]]en wêryn't Japan de ûnderhannelings mei de Feriene Steaten ôfbriek, dy't ornaris it '[[Fjirtjindielich Boadskip]]' neamd wurdt, waard yn twa yn 'e Japanske [[diplomatike]] [[geheimtaal]] opstelde blokken út [[Tokio]] ferstjoerd nei de Japanske [[ambassade]] yn [[Washington, D.C.]] De meiwurkers fan 'e ambassade hiene der in poepetoer oan it lange boadskip te dekodearjen, en feitliks hiene de Amerikaanske koadebrekkers, dy't de Japanske diplomatike geheimtaal brutsen hiene, it berjocht al [[oere]]n ûntsifere wylst de ambassademeiwurkers der noch op sieten te switten. Fan gefolgen koe [[Kichisaburō Nomura]], de Japanske ambassadeur, it Fjirtjindielich Boadskip pas in oere nei de oanfal op Pearl Harbor oan it [[Amerikaansk Ministearje fan Bûtenlânske Saken]] oanbiede.

It is trouwens de fraach oft it in protte oan 'e sitewaasje feroare hie as it Fjirtjindielich Boadskip wól op 'e tiid oan it Amerikaanske regear oerdroegen wie. It is troch [[histoarisy]] ornaris mei weromwurkjende krêft omskreaun as in oarlochsferklearring, mar it wie yn sokke dizenige termen opsteld dat it eins foar mearderlei útlis fetber wie. De lêste beide [[alineä|alineä's]], dêr't men einlings en te'n lêsten ta de saak kaam, wiene:
<blockquote>Alsa is de oprjochte hope fan it regear fan Japan, om 'e Japansk-Amerikaanske relaasjes oan te passen en de frede yn it gebiet fan 'e Stille Oseaan te behâlden en fuort te sterkjen troch gearwurking mei it regear fan 'e Feriene Steaten, ta einsluten ferlern gien.

It regear fan Japan betreuret de needsaak om hjirby it regear fan 'e Feriene Steaten yn te ljochtsjen dat it, de hâlding fan it regear fan 'e Feriene Steaten yn acht nommen, net oars kin as it ûnmooglik achtsje dat der noch in oerienkomst berikt wurde sil troch fierdere ûnderhannelings.</blockquote>
In echte (d.w.s. dúdlike) [[oarlochsferklearring fan Japan oan 'e Feriene Steaten en it Britske Ryk]] soe op [[8&nbsp;desimber]] (d.w.s. [[7&nbsp;desimber]] Hawaïaanske tiid) ôfprinte wurde yn 'e [[jûn]]sedysjes fan 'e Japanske [[krante]]n, mar waard pas pas in dei letter (d.w.s. [[8&nbsp;desimber]] pleatslike tiid yn Washington, D.C.) oan it Amerikaanske regear oerlange.
[[File:Pearlmap1.png|right|thumb|250px|'''Boppe''': it eilân [[Oähû]] mei de beide [[Japan]]ske oanfalsweagen, de posysje fan 'e Japanske [[fleandekskip]]pen en it [[squadron]] [[Feriene Steaten|Amerikaanske]] [[bommesmiter]]s (blauwe line) dat ferwachte waard út [[Kalifornje]] wei en dêr't de Japanske earste weach foar oansjoen waard.<br> Doelen fan it [[bombardemint]]: A. [[Ford Island]]; B. [[Hickam Field]]; C. [[Bellows Field]]; D. [[Wheeler Field]]; E. [[Kane‘ohe (fleanfjild)|Kane‘ohe]]; F. [[Loftstasjon Ewa|Ewa]].<br> Oar: R-1. [[Opana Radar Site|Radarstasjon Opana]]; R-2. [[Kawailoa Radar Site|Radarstasjon Kawailoa]]; R-3. [[Kaa‘awa Radar Site|Radarstasjon Kaa‘awa]]; G. [[Haleiwa (Hawaï)|Haleiwa]]; H. [[Kahuku (Hawaï)|Kahuku]]; I. [[Wahiawa (Hawaï)|Wahiawa]]; J. [[Kane‘ohe (Hawaï)|Kane‘ohe]]; K. [[Honolulu]].<br> '''Under''': Amerikaanske besittings yn dit diel fan 'e [[Stille Oseaan]]: A. [[Wake (eilân)|Wake]]; B. [[Midway-eilannen|Midway]]; C. [[Johnston (eilân)|Johnston]]; D. [[Hawaï]]; D-1. [[Oähû]].<br> 1. posysje fan 'e [[USS Lexington (CV-2)|USS ''Lexington'']]; 2. posysje fan 'e [[USS Enterprise (CV-6)|USS ''Enterprise'']]; 3. posysje fan 'e Japanske fleandekskippen.]]
[[File:Pearlmap2.png|right|thumb|250px|In [[plattegrûn]] fan 'e [[lagune]] [[Pearl Harbor (lagune)|Pearl Harbor]]. Blau is wetter (wat dûnkerder, wat djipper); wyt is de stêd [[Honolulu]]; ljochtgriis is it [[Marinestasjon Pearl Harbor]]; grienich griis is de [[Legerbasis Hickam Field]]. <br> 1. [[USS California (BB-44)|USS ''California'']]; 2. [[USS Maryland (BB-46)|USS ''Maryland'']]; 3. [[USS Oklahoma (BB-37)|USS ''Oklahoma'']]; 4. [[USS Tennessee (BB-43)|USS ''Tennessee'']]; 5. [[USS West Virginia (BB-48)|USS ''West Virginia'']]; 6. [[USS Arizona (BB-39)|USS ''Arizona'']]; 7. [[USS Nevada (BB-36)|USS ''Nevada'']]; 8. [[USS Pennsylvania (BB-38)|USS ''Pennsylvania'']]; 9. fleanfjild [[Ford Island]]; 10. fleanfjild [[Hickam Field]]; A. [[brânstof]]depots; B. [[haadkertier]] [[marine]]basis; C. [[dûkboat|dûkboat-basis]]; D. marine[[skipswerf]].]]

[[Desennia]] lang giene histoarisy derfan út dat Japan sûnder oarlochferklearring foarôf oanfallen hie troch in rige fersinnen en tafallen en in algehiel diplomatyk omknoffeljen, dêr't de besoarging fan it Fjirtjindielich Boadskip op needlottige wize fertraging troch oprûn hie. Yn [[1999]] ûntdiek [[Takeo Iguchi]], in [[heechlearaar]] [[rjochten]] en [[diplomasy|ynternasjonale relaasjes]] oan 'e [[Ynternasjonale Kristlike Universiteit]] yn [[Tokio]], yn Japanske [[argiven]] lykwols [[dokumint]]en dêr't út bliek dat der binnen it Japanske regear doedestiden in heechoprinnende diskusje bestie oer hoe't en sels oft de Feriene Steaten wol in oarlochsferklearring tastjoerd wurde moast foarôfgeande oan 'e oanfal op Pearl Harbor. Fral de [[striidkrêften]], dy't doedestiden grutte ynfloed op it regearingsbelied útoefenen, lykje de Amerikanen gjin inkele warskôging jaan wollen te hawwen dat der in oanfal oan kaam. Iguchi konkludearre op basis fan in [[deiboek]] wêryn't sprutsen waard fan "bedraachlike diplomasy" dat it leger en de marine harren sin trochset hawwe moatte, en dat der mei opsetsin gjin foarôfgeande oarlochsferklearring wie.

==De oanfal==
===Tariedings===
De [[Kidō Butai]] (letterlik: "Taakgroep dy't de Slach Tabringt") sette op [[26&nbsp;novimber]] [[1941]] ôf út 'e [[Hittokapubaai]] by Kasatka (no [[Iterûp]]), ien fan 'e [[Koerilen]]. De [[float]] bestie út seis [[fleandekskip]]pen: de ''[[Akagi (skip út 1927)|Akagi]]'', ''[[Kaga (skip út 1928)|Kaga]]'', ''[[Sōryū (skip út 1937)|Sōryū]]'', ''[[Hiryū (skip út 1939)|Hiryū]]'', ''[[Shōkaku (skip út 1941)|Shōkaku]]'' en ''[[Zuikaku (skip út 1941)|Zuikaku]]'', mei byhearrende eskorteskippen. Admiraal [[Isoroku]] [[Yamamoto]], dy't it befel fierde oer de Oanfal op Pearl Harbor, bleau yn Japan efter by de rest fan syn Kombinearre Float, wylst [[fise-admiraal]] [[Chūichi Nagumo]] it direkte befel oer de Kidō Butai krige en dêrmei ek oer de útfiering fan 'e oanfal. De float fear nei in yn 't foar bepaalde posysje op ferskate hûnderten [[seemilen]] [[noardwest]] fan Hawaï. Der wiene 408 [[fleantugen]] oan board, 360 foar de oanfalweagen en 48 om yn 'e neite fan 'e fleandekskippen te bliuwen foar it gefal fan in Amerikaanske tsjinoanfal.

It wie de bedoeling dat de oanfal út teminsten twa weagen bestean soe. De earste weach wie tarist mei de measte [[wapen]]s dy't oanpast wiene om grutte [[marineskip]]pen mei oan te fallen. Dat wiene benammen [[Type 91 torpedo|Type&nbsp;91]]-[[lofttorpedo|lofttorpedo's]], mei in anty-rôlmeganisme en in [[roer]]ekstinsje dy't se geskikt makken foar gebrûk yn ûndjip wetter. De torpedo[[bommesmiter]]s fan 'e earste weach moast de [[slachskip]]pen útskeakelje en dy fan 'e twadde weach de fleandekskippen as dy der wiene en oars de [[kruser]]s en [[torpedoboatjager]]s. Underwilens moasten de [[dûkbommesmiter]]s doelen op 'e fêste wâl oanfalle, wylst de [[jachtfleanmasine]]s mei har [[mitrailleur|boardmitrailleurs]] safolle mooglik Amerikaanske fleantugen op 'e grûn útskeakelje moasten, om te bewissigjen dat de Amerikanen de bommesmiters net delhelje koene as dy weromfleagen nei de fleandekskippen. In mooglike trêde weach soe rjochte wêze tsjin 'e [[dûkboat]]basis en de marinefasiliteiten op lân, lykas de [[skipswerf]] en de [[ierdoalje]]foarrieden. 

Foar't de oanfal úteinsette stigen twa [[ferkenningsfleantúch|ferkenningsfleantugen]] op fan 'e krusers ''[[Chikuma (skip út 1938)|Chikuma]]'' en ''[[Tone (skip út 1937)|Tone]]'', om boppe [[Oähû]] en [[Maui (eilân)|Maui]] op [[militêre ferkenning|ferkenning]] út te gean, hoewol't dat eins net nedich wie. De gearstalling fan 'e Amerikaanske float en de Amerikaanske steat fan paraatheid wiene oan 'e Japanners trochdien troch harren [[spion]] [[Takeo Yoshikawa]], dy't op Hawaï goed om hinne sjoen hie. Nochris fjouwer oare ferkenningsfleantugen patrûljearren yn it gebiet tusken de Kidō Butai en it eilân [[Niïhau]].

===Dwerchûnderseeërs===
Behalven fleandekskippen en fleantugen stjoerden de Japanners ek fiif [[dûkboat]]en út, de ''[[I-16 (Japanske dûkboat)|I-16]]'', ''[[I-18 (Japanske dûkboat)|I-18]]'', ''[[I-20 (Japanske dûkboat)|I-20]]'', ''[[I-22 (Japanske dûkboat)|I-22]]'' en ''[[I-24 (Japanske dûkboat)|I-24]]'', dy't op [[25&nbsp;novimber]] út 'e Japanske [[marine]]basis [[Kure]] ôfset wiene. Elts fan 'e dûkboaten hie in [[dwerchûnderseeër]] by him, dy't se op [[7&nbsp;desimber]] om 01.00&nbsp;oere nachts op 19&nbsp;[[km]] fan 'e mûning fan Pearl Harbor ôfsetten. 

Om 03.42&nbsp;oere [[Hawaïtiid]] waard de Amerikaanske [[minefeier]] [[USS Condor (AMc-14)|USS ''Condor'']] de [[periskoop]] fan ien fan 'e dwerchûnderseeërs gewaar, súdwestlik fan 'e [[boei]] dy't de yngong fan 'e lagune Pearl Harbor oanjoech, en sloech alaarm by de [[torpedoboatjager]] [[USS Ward (DD-139)|USS ''Ward'']]. It is ûndúdlik oft de oangeande dwerchûnderseeër Pearl Harbor yngien is ja of nee, mar de ''Ward'' brocht om 06:37&nbsp;oere in (wierskynlik oare) dwerchûnderseeër ta [[sinken]]. Dat wie de earste Amerikaanske oarlochshanneling yn 'e [[Twadde Wrâldoarloch]]. In oare dwerchûnderseeër, mooglik deselde dy't sjoen wie troch de USS ''Condor'', krong troch yn Pearl Harbor en fjurre in [[torpedo (wapen)|torpedo]] ôf op it [[fleantúchmemmeskip]] [[USS Curtiss (AV-4)|USS ''Curtiss'']], mar miste. Nei't in twadde torpedo de torpedoboatjager [[USS Monaghan (DD-354)|USS ''Monaghan'']] mist hie, brocht dy de dwerchûnderseeër ta sinken.

In trêde dwerchûnderseeër, de ''[[HA. 19 (Japanske dwerchûnderseeër)|Ha-19]]'', rekke strâne bûten de mûning fan Pearl Harbor, mar wist wer los te kommen, wêrnei't er oan 'e eastkust fan [[Oähû]] op 'e nij fêstrekke. Dêr waard er troch de Amerikanen op [[8&nbsp;desimber]] oantroffen. Ien fan 'e beide ynsittenden, [[kadet (militêr)|kadet]] [[Kazuo Sakamaki]], swom nei lân, dêr't er [[kriichsfinzen]] nommen waard, troch [[korporaal]] [[David Akui]] fan 'e [[Nasjonale Garde fan Hawaï]]. Hy wie de earste Japanske kriichfinzene fan 'e Amerikanen. In fjirde dwerchûnderseeër rekke slim skansearre troch in [[djiptebom]] fan in Amerikaanske torpedoboatjager, en waard troch syn bemanning ferlitten ear't er syn torpedo's ôffjurje koe.

It lot fan 'e fyfde dwerchûnderseeër bleau mear as fyftich jier lang ûnbekend. De Japanske marine ûntfong om 00.41&nbsp;oere op [[8&nbsp;desimber]] in berjocht fan in dwerchûnderseeër dat der skea tabrocht wie oan ien of mear marineskippen yn Pearl Harbor. Dat moat de fyfde dwerchûnderseeër west hawwe. Yn [[1992]] troffen ûndersikers fan it [[Hawaii Undersea Research Laboratory]] in diel fan it wrak fan 'e missende dwerchûnderseeër oan bûten de mûning fan Pearl Harbor. De oare beide dielen fan it [[boat|fartúch]] waarden yn [[2000]] en [[2001]] weromfûn. Beide torpedo's misten, wat oerienkomt mei rapportearrings dat der op [[7&nbsp;desimber]] om 10.04&nbsp;oere moarns deunby de mûning fan 'e lagune twa torpedo's ôfsketten wiene op 'e [[lichte kruser]] [[USS St. Louis (CL-49)|USS ''St. Louis'']], wylst om 08.21&nbsp;oere mooglik ek in torpedo ôffjurre wie op 'e torpedoboatjager [[USS Helm (DD-388)|USS ''Helm'']].

===Earste weach===
De earste oanfalsweach fan 183 fleantugen fan 'e Kidō Butai stige by [[moarnsdage]] op [[7&nbsp;desimber]] [[1941]] op fan 'e seis fleandekskippen. It befel oer de earste weach wie yn 'e hannen fan [[kaptein-luitenant-op-see]] [[Mitsuo Fuchida]]. Seis fan 'e fleantugen moasten efterbliuwe fanwegen [[technyk|technyske]] swierrichheden. Dat betsjutte dat der úteinlik 177&nbsp;fleantugen dielnamen oan 'e earst weach, dy't opdield waarden yn trije oanfalsgroepen:
*1e Groep – doelen: [[slachskip]]pen
**49 [[Nakajima B5N]] "Kate"-[[bommesmiter]]s (wêrfan't 1 net opstiigje koe), bewapene mei 800&nbsp;[[kg]] oan [[pânsertrochboarjende bom]]men, ûnderferdield yn 4 seksjes 
**40 Nakajima B5N "Kate"-bommesmiters, bewapene mei [[Type 91-torpedo|Type 91]]-[[lofttorpedo|lofttorpedo's]], allyksa ûnderferdield yn 4 seksjes
*2e Groep – doelen: de [[marinelâningsbaan]] op [[Ford Island]] yn 'e midden fan 'e [[lagune]] [[Pearl Harbor (lagune)|Pearl Harbor]] en it [[militêr]] [[fleanfjild]] [[Wheeler Field]] 
**51 [[Aichi D3A]] "Val"-[[dûkbommesmiter]]s (wêrfan't 3 net opstiigje koene), bewapene mei [[bom]]men foar algemiene doelen mei in gewicht fan 249&nbsp;kg 
*3e Groep – doelen: fleantugen fan 'e [[Amerikaanske Marine]] op [[Ford Island]] en de [[Amerikaanske Legerloftstriidkrêften]] op [[Hickam Field]], [[Wheeler Field]], [[Barber's Point]] en [[Bellows Field]] 
**43 [[Mitsubishi A6M]] "Zero"-[[jachtfleanmasine]]n (wêrfan't 2 net opstiigje koene), bewapene mei [[mitrailleur|boardkanonnen]]

===Twadde weach===
De twadde weach bestie út 171 fleantugen ûnder befel fan [[luitenant-op-see earste klasse]] [[Shigekazu Shimazaki]]. Fjouwer fleantugen koene net opstiigje omreden fan technyske problemen. De twadde weach bestie dus úteinlik út 167 fleantugen. Krekt as de earste weach wie ek de twadde weach ferdield yn trije oanfalsgroepen:
*1e Groep – doelen: fleantugen en [[hangaar]]s op [[Bellows Field]], [[Ford Island]] en [[Barbers Point]] (seksje 1) en op [[Hickam Field]] (seksje 2)
**54 [[Nakajima B5N]] "Kate"-bommesmiters, bewapene mei bommen foar algemiene doelen mei gewicht fan 249&nbsp;kg en 60&nbsp;kg
*2e Groep – doelen: [[kruser]]s (en eventueel [[torpedoboatjager]]s)
**81 [[Aichi D3A]] "Val"-[[dûkbommesmiter]]s (wêrfan't 3 net opstiigje koene), bewapene mei [[bom]]men foar algemiene doelen mei in gewicht fan 249&nbsp;kg 
*3e Groep – doelen: fleantugen fan 'e [[Amerikaanske Marine]] op [[Ford Island]] en de [[Amerikaanske Legerloftstriidkrêften]] op [[Hickam Field]], [[Wheeler Field]], [[Barber's Point]] en [[Bellows Field]] 
**36 [[Mitsubishi A6M]] "Zero"-[[jachtfleanmasine]]n (wêrfan't 1 net opstiigje koe), bewapene mei boardkanonnen
Yn totaal diene der 353 Japanske fleantugen mei oan 'e beide weagen.

===It bombardemint===
De earste weach waard op in ôfstân fan 136&nbsp;[[seemyl]], oftewol 252&nbsp;[[km]], út 'e kust fan [[Oähû]] ûntdutsen troch it [[SCR-270-radar]]stasjon fan it [[Amerikaanske Leger]] te [[Opana Radar Site|Opana Point]], by de uterste noardpunt fan it eilân. Dy [[radar]]post wie al ferskate moannen yn training, mar noch altyd net operasjoneel. De betsjinners, [[soldaten]] George Elliot jr. en Joseph Lockard, rapportearren de waarnimming fan in grut tal neieroankommende fleantugen, mar [[luitenant]] [[Kermit A. Tyler]], de krektlyn dêrhinne oerpleatste befelfierend [[ofsier]] fan it te krap bemanne Intercept Center, misidentifisearre de Japanners as in [[squadron]] [[Boeing B-17 Flying Fortress]]-bommesmiters fan 'e Amerikaanske Legerloftstriidkrêften, dat ferwachte waard út [[Kalifornje]]. De rjochting dêr't de Japanske fleantugen wei kamen, ferskilde mar in pear [[kompasgraad|kompasgraden]] fan 'e rjochting dêr't de B17's út ferwachte waarden, en hoewol't de beide radarbetsjinners noch nea sa'n grutte formaasje sjoen hiene as se no op 'e radar hiene, joegen se dy ynformaasje net oan Tyler troch. Tyler, oan 'e oare kant, koe de radarbetsjinners út feilichheidsomtinkens net fertelle dat er tocht dat it om 'e B-17's gie, om't de ynformaasje oer de ferwachte oankomst fan 'e bommesmiters geheim holden wurde moast (ek al wie it rûnom bekend).
[[File:USS_Nevada_passing_seaplane_ramp_prior_to_first_grounding_NARA_80-G-32894.jpg|left|thumb|250px|De [[USS Nevada (BB-36)|USS ''Nevada'']] ûnderweis nei de havenmûning.]]

Doe't de Japanske fleantugen tichter by Oähû kamen, moeten se ferskate Amerikaanske fleantugen, dy't se delskeaten. Teminsten ien fan harren slachtoffers joech oer de [[radio (kommunikaasjemiddel)|radio]] in frijwat ynkoherinte warskôging troch. Oare warskôgings, dy't fan [[skip]]pen kamen dy't bûten de havenmûning leine of fearen en dêrtroch better sicht hiene, wiene noch troch de militêre [[burokrasy]] oan it opklimmen nei de juste persoan doe't de oanfal úteinsette. Nettsjinsteande dat is it alhiel net dúdlik dat lykfol hokker warskôging, sels as dy direkt oan 'e heechste ofsieren persoanlik dien wie, op dat stuit noch wol ferskil makke hawwe koe. De resultaten dy't de Japanners mei harren oanfal op Amerikaanske doelen yn 'e [[Filipinen]] boekten, wiene fierhinne itselde as yn Hawaï, hoewol't [[generaal]] [[Douglas MacArthur]], dy't dêr it befel fierde, hast njoggen oeren earder al it nijs fan 'e oanfal op Pearl Harbor ûntfongen hie.

De loftoanfal begûn om 07.48&nbsp;oere [[Hawaïtiid]] op [[7&nbsp;desimber]] of 03.18&nbsp;oere [[Japanske Standerttiid]] op [[8&nbsp;desimber]], sa't de skippen fan 'e Kidō Butai dy oanholden. De relatyf stadige, kwetsbere torpedobommesmiters giene foarop by de earste weach, om folút te profitearjen fan it ferrassingselemint. Se begûnen fuortendaliks de ôfmarre lizzende slachskippen oan [[Battleship Row]] oan te fallen, wylst de dûkbommesmiters de fleanfjilden oanfoelen, te begjinnen mei [[Hickam Field]], it grutste, en [[Wheeler Field]], dêr't de measte Amerikaanske jachtfleanmasinen oan 'e grûn stiene. Fral doe't de twadde weach arrivearre, waard de oanfal útwreide nei [[Bellows Field]] by [[Kane‘ohe (Hawaï)|Kane‘ohe]], dêr't ek in fleanfjild fan 'e marine lei, oan 'e noardeastkust fan Oähû, en nei [[Ford Island]] yn 'e midden fan Pearl Harbor. In oar doel wie it fleanfjild fan it [[Amerikaanske Marinierskorps]] by [[Loftstasjon Ewa|Ewa]]. De iennichste wjerstân yn 'e loft kaam fan in hantsjefol [[P-36 Hawk]]s en [[P-40 Warhawk]]s dy't op witten hiene te stiigjen. It bekendst binne yn dat ferbân de dieden fan [[twadde luitenant]]en [[George Welch (piloat)|George Welch]] en [[Kenneth M. Taylor]], dy't mei harren P-40's tegearre teminsten seis Japanske fleantugen delskeaten. It Amerikaanske fleandekskip de [[USS Enterprise (CV-6)|USS ''Enterprise'']] wie fier bewesten Hawaï op patrûlje, mar inkele fan syn [[SBD Dauntless]]-dûkbommesmiters wisten Oähû op 'e tiid te berikken om oan it gefjocht diel te nimmen.
[[File:SB2U-3_VMSB-231_Ewa_7Dec1941.jpg|right|thumb|250px|In ferneatige [[SB2U Vindicator]] op [[Loftstasjon Ewa]] fan it [[Amerikaanske Marinierskorps]].]]

Yn 'e earste oanfalsweach rekken likernôch 8 fan 'e 49 pânsertrochboarjende bommen fan 800&nbsp;kg elts it slachskip dêr't se foar bedoeld wiene. Teminsten twa fan dy bommen brieken by it delkommen yn gruzeleminten, in trêdenien gie ôf foar't er troch in ûnpânsere [[dek (skip)|dek]] gean koe, en ien gie hielendal net ôf. Fan 'e torpedo's rekken 13 fan 'e 40 in slachskip, wylst 4 in oar skip rekken. It diel fan 'e bemanning oan board fan 'e Amerikaanske marineskippen dat gjin ferlof hie om oan lân te gean, waard wekker yn in gaos fan ôfgeande alaarmen, ûntploffende bommen en torpedo's, en it gewearfjoer fan it [[loftdoelgeskut]] op it dek, en moast mei de [[sliep]] noch yn 'e eagen dy gaos trotsearje om syn post te berikken. Patrol Wing Two wie it earste floatkommando dat reägearre, troch it ferneamd wurden berjocht út te stjoeren: "Loftoanfal Pearl Harbor. Dit is gjin oefening."

De ferdigeners wiene tige min taret op sa'n sitewaasje. [[Wapenkast]]en en [[munysje]]kisten sieten op 't slot, fleantugen stiene op 'e fleanfjilden mei de wjuktippen tsjininoar oan parkearre en [[batterij (artillery)|skipsbatterijen]] wiene ûnbemanne. Net ien fan 'e grutte skipskanonnen fan 'e marineskippen loste ek mar ien skot, wylst mar in fjirdepart fan 'e swiere [[masinegewear]]en dy't op 'e skippen foar [[loftdoelgeskut]] trochgiene yn aksje kaam, en mar 4 fan 'e 31 loftdoelbatterijen fan it leger. Nettsjinsteande dat reägearre alteast in diel fan 'e Amerikaanske militêren op adekwate wize op 'e ferrassingsoanfal. De betsjinners fan it loftdoelgeskut dat àl yn aksje kaam, wiene ferantwurdlik foar it delsjitten fan 'e measte Japanske fleantugen. 

Under harren wie de [[Afro-Amerikanen|Afro-Amerikaanske]] marine[[kok]] [[Dorie Miller]], dy't oan board fan 'e [[USS West Virginia (BB-48)|USS ''West Virginia'']] in ûnbemanne stik loftdoelgeskut oernaam foar de betsjinning wêrfan't er gjin inkele training hân hie. Foar syn dieden dy moarn waard him letter as earste Afro-Amerikaan it [[Navy Cross]] takend. [[Kaptein-op-see]] [[Mervyn Bennion]] fan 'e USS ''West Virginia'' joech lieding oan 'e ferdigening fan syn skip oant er delmeand waard troch fragminten fan in bom dy't de njonkenlizzende [[USS Tennessee (BB-47)|USS ''Tennessee'']] rekke. [[Kadet (militêr)|Kadet]] Joe Taussig jr. joech oan board fan 'e [[USS Nevada (BB-36)|USS ''Nevada'']] lieding oan it loftdoelgeskut en rekke slimferwûne, mar bleau op syn post. [[Luitenant-op-see earste klasse]] F.J. Thomas naam yn ôfwêzigens fan 'e [[kaptein (skipfeart)|kaptein]] it befel oer de ''Nevada'' oer, fear it skip by de [[kade]] wei, en om foar te kommen dat it sonk, liet er it om 09.10&nbsp;oere yn ûndjip wetter oan 'e grûn rinne. Ien fan 'e torpedoboatjagers, de [[USS Aylvin (DD-355)|USS ''Aylvin'']], fear út mei mar fjouwer ofsieren oan board, dy't ek noch allegear [[kadet (militêr)|kadet]] (ofsier yn oplieding) wiene mei minder as in jier ûnderfining as seefarder. It skip operearre op dy wize 36&nbsp;oeren lang op iepen see foar't de kaptein wer oan board wist te kommen.
[[File:Battleship-row-torpedos.jpg|thumb|left|250px|De [[Feriene Steaten|Amerikaanske]] [[slachskip]]pen foar anker oan [[Battleship Row]]. Yn it wetter fan 'e [[haven]] binne de weagen fan guon [[torpedo (wapen)|torpedo's]] te sjen. Op 'e eftergrûn stiigje [[reek]]wolkens op fan it [[fleanfjild]] [[Hickam Field]].]]

===Net útfierde trêde weach===
Nei de earste en de twadde weach soe neffens it Japanske oanfalsplan in evaluaasje folgje, op basis wêrfan't besletten wurde soe om al of net in trêde oanfalsweach te stjoeren. De doelen fan dy trêde weach soene de [[ierdoalje]]tanks, de marine[[skipswerf]] en de [[dûkboat]]basis mei de [[torpedo (wapen)|torpedo]]-opslach wêze. De beslissing oft sa'n trêde weach nedich en/of winsklik wie, waard oerlitten oan [[fise-admiraal]] [[Chūichi Nagumo]]. Ferskate legere Japanske ofsieren, ûnder wa [[Mitsuo Fuchida]] en [[Minoru Genda]], stiene der by Nagumo op oan om 'e trêde weach út te stjoeren, om safolle fan 'e Amerikaanske militêre ynfrastruktuer op Hawaï te ferneatigjen as mar mooglik wie. Genda, dy't earder om 'e nocht besocht hie syn oerhearrigen te oertsjûgjen fan 'e needsaak fan in militêre ynvaazje en besetting fan Hawaï folgjend op 'e oanfal op Pearl Harbor, wie derfan oertsjûge dat de trêde oanfalweach needsaaklik wie om 'e Amerikanen tydlik as militêre macht yn it gebiet fan 'e Stille Oseaan út te skeakeljen. De [[kaptein (skipfeart)|kapteins]] fan 'e oare fiif Japanske fleandekskippen rapportearren oan Nagumo dat se ree wiene om in trêde oanfalsweach út te stjoeren, dat dêr lei it net oan.

Nagumo besleat lykwols fan in trêde weach ôf te sjen. Hy ornearre dat nei twa oanfalsweagen it ferrassingselemint fuort wie, en dat it Amerikaanske loftdoelgeskut in trêde weach swiere ferliezen tabringe soe. Boppedat wie de Japanske float no binnen it berik kommen fan bommesmiters dy't fan bases op Hawaï opstigen. Nagumo wie ûnwis oft en hoefolle Amerikaanske fleantugen de earste beide weagen yntakt oerlibbe hiene, mar hy woe de fleandekskippen net op it spul sette. De tarieding fan 'e trêde weach en de oanfal sels soe frijwat tiid yn beslach nimme, en fan gefolgen soene de weromkearende Japanske fleantugen de jûns yn it [[tsjuster]] op 'e fleandekskippen lânje moatte. Mei't doedestiden inkeld de Britske [[Keninklike Marine (Feriene Keninkryk)|Keninklike Marine]] in technyk foar nachtlânings op fleandekskippen ûntwikkele hie, hold dat foar de Japanners grut risiko yn. 
[[File:USS Downes (DD-375), USS Cassin (DD-372) and USS Pennsylvania (BB-38) in Dry Dock No. 1 at the Pearl Harbor Naval Shipyard, 7 December 1941 (306533).jpg|right|thumb|180px|De [[USS Pennsylvania (BB-38)|USS ''Pennsylvania'']], efter de wrakken fan 'e [[USS Cassin (DD-372)|USS ''Cassin'']] en de [[USS Downes (DD-375)|USS ''Downes'']].]]

Dêrby sieten de Japanske skippen mei in nuodlike brânstofsitewaasje: se operearren by Hawaï oan 'e uterste grins fan harren [[logistyk|logistike]] kinnen. As se noch folle langer talmen om om te kearen en nei hûs te farren, soene se op 'e weromweis mooglik guon fan 'e begeliedende torpedoboatjagers efterlitte moatte. Mar de wichtichste reden dat Nagumo fan in trêde weach ôfseach, wie dat er miende dat mei de beide foargeande weagen de Japanske militêre doelen berikt wiene: de tydlike útskeakeling fan 'e Amerikaanske Pasifyske Float, dy't langernôch duorje soe dat Japan de oarloch yn Súdeast-Aazje winne koe, sadat de Feriene Steaten twongen wêze soene om wer nei de ûnderhannelingstafel te kommen. Admiraal [[Isoroku Yamamoto]] stipe de beslissing fan Nagumo, hoewol't er dêr letter, doe't er op 'e oanfal weromseach, spyt fan hie en sei dat it in grutte flater west hie om 'e trêde oanfalsweach net út te fieren.

Militêre histoarisy binne derfan oertsjûge dat de ferneatiging fan 'e Amerikaanske militêre fasiliteiten op 'e fêste wâl, dy't it doelwyt west hawwe soene fan 'e trêde weach, it Amerikaanske fermogen om oarloch te fieren yn 'e Stille Oseaan folle slimmer behindere hawwe soene as it ferlies fan 'e slachskippen. Nimmen wist dat doe noch, mar de slachskippen wiene winliken al efter de tiid rekke, en de takomst fan oarlochfiering op see waard foarme troch fleandekskippen, sa't de Japanners mei harren oanfal op Pearl Harbor ek dúdlik sjen litten hiene. Hoewol't de Amerikaanske fleandekskippen net yn Pearl Harbor oanwêzich wiene en dêrmei ûnberikber foar de oanfallende Japanners, hie de ferneatiging fan 'e ierdoaljefoarrieden en de skipswerf it operearjen fan 'e fleandekskippen in swiere slach tabrocht. De Amerikaanske admiraal [[Chester W. Nimitz]], dy't letter [[kommandant]] wie fan 'e Amerikaanske Pasifyske Float, sei dêroer: "It soe de oarloch mei nochris twa jier ferlinge hawwe."

==Balâns==
===Amerikaanske ferliezen===
====Deaden en ferwûnen====
De Oanfal op Pearl Harbor duorre yn totaal njoggentich minuten. Der waarden 2.008 [[matroas (rang)|matroazen]] en [[ofsier]]en fan 'e [[Amerikaanske Marine]] deade, mei dêropta 218 [[soldaten]], ofsieren en piloaten fan it [[Amerikaanske Leger]] en de [[Amerikaanske Legerloftstriidkrêften]] (dy't ûnderdiel fan it Amerikaanske Leger útmakken oant yn [[1947]] de [[Amerikaanske Loftmacht]] as selsstannich [[kriichsmacht]]sûnderdiel oprjochte waard); 109 [[marinier (rang)|mariniers]] en ofsieren fan it [[Amerikaanske Marinierskorps]]; en 68 Amerikaanske [[boarger]]s. Der wiene oan 'e Amerikaanske kant sadwaande 2.335 militêre deaden en 2.403 deaden yn totaal. Fierders rekken der 710 leden fan 'e Amerikaanske Marine [[ferwûne]], 364 leden fan it Amerikaanske Leger en de Amerikaanske Legerloftstriidkrêften, 69 leden fan it Amerikaanske Marinierskorps en 35 boargers. Dat betsjut dat der oan 'e Amerikaanske kant 1.143 militêre ferwûnen wiene en 1.178 ferwûnen yn totaal. Alle [[slachtoffer]]s fan 'e Oanfal op Pearl Harbor wiene ûnder de ynternasjonale regels oangeande oarlochfiering [[non-kombattant]]en, mei't Japan en de Feriene Steaten formeel net yn oarloch wiene.
[[File:USS_West_Virginia2.jpg|left|thumb|250px|De [[USS West Virginia (BB-48)|USS ''West Virginia'']] sinkt nei't er rekke is troch twa [[bom]]men en sân [[torpedo (wapen)|torpedo's]].]]

====Slachskippen====
Fan 'e [[slachskip]]pen kaam de [[USS Pennsylvania (BB-38)|USS ''Pennsylvania'']] der it bêste foar wei. Dat wie it [[flaggeskip]] fan admiraal [[Husband E. Kimmel]], de kommandant fan 'e Amerikaanske Pasifyske Float. It skip lei, doe't de oanfal plakfûn, foar [[ûnderhâld]] yn in [[drûchdok]], yn 'e mande mei de [[torpedoboatjager]]s de [[USS Cassin (DD-372)|USS ''Cassin'']] en de [[USS Downes (DD-375)|USS ''Downes'']]. It waard rekke troch ien [[bom]] en troch fragminten fan 'e USS ''Cassin''. Dêrby foelen 9 deaden, mar de USS ''Pennsylvania'' waard gau reparearre en bleau yn 'e tsjinst. Fan 'e sân slachskippen dy't oan 'e súdkant fan [[Ford Island]] oan 'e saneamde [[Battleship Row]] leine, waard de [[USS Maryland (BB-46)|USS ''Maryland'']] rekke troch twa bommen, wêrby't 3 deaden foelen. Ek de piloat fan it byhearrende [[wetterfleantúch]] kaam om doe't er delsketten waard. De USS ''Maryland'' waard yn [[febrewaris]] [[1942]] wer yn 'e tsjinst nommen.

De [[USS Tennessee (BB-43)|USS ''Tennessee'']] waard ek rekke troch twa bommen, wêrby't 5 deaden foelen. Ek dit skip waard yn [[febrewaris]] [[1942]] wer yn 'e tsjinst nommen. De [[USS California (BB-44)|USS ''California'']] waard rekke troch twa bommen en twa [[torpedo (wapen)|torpedo's]], wêrby't 100 deaden foelen. De [[bemanning]] hie it skip boppe wetter hâlde kinnen, mar krige befel om fan board te gean krekt doe't se de [[pomp]]en oan 'e gong krigen hiene. Baarnende [[oalje]] fan 'e USS ''Arizona'' en de USS ''West Virginia'' dreau nei de USS ''California'' ta, sadat de sitewaasje slimmer liek as dat it eins wie. Mar nei't de bemanning it skip ferlitten hie, gie it te sink en moast it letter mei in protte muoite [[berging (skipfeart)|burgen]] wurde. It skip waard reparearre en kaam yn [[jannewaris]] [[1944]] wer yn 'e tsjinst. 
[[File:The_USS_Arizona_(BB-39)_burning_after_the_Japanese_attack_on_Pearl_Harbor_-_NARA_195617_-_Edit.jpg|right|thumb|250px|De [[USS Arizona (BB-39)|USS ''Arizona'']] brânend en kapseizend.]]

Wylst er al rekke wie troch in torpedo en midskips yn 'e [[brân]] stie, smiet de [[USS Nevada (BB-36)|USS ''Nevada'']] de trossen los en besocht út Pearl Harbor út te farren. It skip loek dêrom in protte Japanske oanfallen en waard rekke troch seis bommen. Der kamen 60 bemanningsleden om. De USS ''Nevada'' waard mei opsetsin oan 'e grûn set om foar te kommen dat er yn 'e havenmûning sinke soe, en waard yn [[oktober]] [[1942]] wer yn 'e tsjinst nommen. De [[USS West Virginia (BB-48)|USS ''West Virginia'']] waard rekke troch twa bommen en sân torpedo's, wêrby't 106 deaden foelen, ûnder wa kaptein [[Mervyn Bennion]]. De sânde torpedo skuorde it [[roer]] ôf. It skip sonk, mar waard burgen en waard yn [[septimber]] [[1944]] wer yn 'e tsjinst nommen. De [[USS Oklahoma (BB-37)|USS ''Oklahoma'']] waard rekke troch fiif torpedo's, de lêste beide boppe de bepânsering, wat it skip [[kapseizen|kapseize]] en sinke liet. Fan 'e bemanning kamen 429 man om. It skip waard letter wol burgen, mar hie sokke slimme skea oprûn dat it [[total loss (skea)|total loss]] wie. Nei ferwidering fan 'e wapens waard it wrak foar [[skroat]] ferkocht. 

De [[USS Arizona (BB-39)|USS ''Arizona'']], it flaggeskip fan [[skout-by-nacht]] [[Isaac C. Kidd]] fan Slachskipdifyzje Ien, wie it slimst troffen, mei't it rekke waard troch fjouwer pânsertrochboarjende bommen. Ien dêrfan kaam yn in munysjemagazyn telâne, mei as gefolch dat it skip ûntplofte en sonk, mei 1.177 deaden ûnder de bemanning ta gefolch. In diel fan 'e bemanning kaam ûnder wetter fêst te sitten yn stadichoan folrinnende kompartiminten yn it ûnderstboppest rôle skip, en stoar in ellindige dea. De USS ''Arizona'' wie it iennichste sonken slachskip yn aktive tsjinst dat de Amerikaanske Marine op 'e boaiem fan Pearl Harbor lizze liet om't it beskôge waard as [[oarlochsgrêf]]. Dêr leit it noch altyd, rjocht ûnder it [[Tinkteken foar de USS Arizona|Tinkteken foar de USS ''Arizona'']], dat yn [[1962]] oprjochte waard ta [[oantins]] oan alle slachtoffers fan 'e Oanfal op Pearl Harbor. De struktuer fan it tinkteken stiet oerskrank oer it skipswrak hinne, mar rekket it net oan.

It ôftanke slachskip de [[USS Utah (BB-31)|USS ''Utah'']], ta einbeslút, dat de Amerikaanske Marine yn [[1941]] noch as [[doelskip]] foar oefenings brûkte, waard rekke troch twa torpedo's. It skip kapseisde en sonk, wêrby't 58 bemanningsleden de dea fûnen. De USS ''Utah'' waard net burgen en yn [[1972]] waard der by it plak dêr't it wrak noch leit in [[monumint]] oprjochte. 
[[File:Message_pertaining_to_the_attack_on_Pearl_Harbor._-_NARA_-_296806.jpg|left|thumb|250px|In berjocht ferstjoerd troch de [[lichte kruser]] [[USS St. Louis (CL-49)|USS ''St. Louis'']] (it earste [[skip]] dat nei it begjin fan it [[bombardemint]] út 'e haven wist te kommen), dat de havenmûning net tichtset is troch wrakken of brokstikken.]]

====Oare skippen====
Hoewol't de Japanners it benammen foarsjoen hiene op 'e slachskippen, lieten se de oare oanwêzige [[marineskip]]pen net samar gewurde. De [[lichte kruser]] [[USS Helena (CL-50)|USS ''Helena'']] waard rekke troch in torpedo, mei 20 deaden ûnder syn bemanning ta gefolch. It skip waard neitiid reparearre en yn [[jannewaris]] [[1942]] wer yn aktive tsjinst nommen. De skok fan 'e torpedo-ynslach yn 'e USS ''Helena'' liet de njonkenlizzende [[minelizzer]] [[USS Oglala (CM-4)|USS ''Oglala'']] kapseize en sinke. Nei't er burgen wie, waard dat skip yn [[febrewaris]] [[1944]] wer yn 'e tsjinst nommen, doe as masinereparaasjeskip.

Twa [[torpedoboatjager]]s dy't foar ûnderhâld yn it [[drûchdok]] leine, de [[USS Cassin (DD-372)|USS ''Cassin'']] en de [[USS Downes (DD-375)|USS ''Downes'']], rûnen katastrofale skea op doe't ien bom yn 'e [[brânstof]]bunker fan 'e USS ''Cassin'' trochkrong. De lekkende oalje rekke yn 'e [[brân]] en it ûnder wetter setten fan it dok om it [[fjoer]] te dwêstgjen hie inkeld ta gefolch dat de baarnende oalje op it wetter driuwen bleau en him flugger nei de boppestruktuer fan it skip ferspriede koe. De USS ''Cassin'' glied boppedat fan syn [[kyl (skip)|kylblokken]] ôf en rôle tsjin 'e USS ''Downes'' oan. Beide skippen baarnden út, mar waarden neitiid reparearre. De USS ''Downes'' waard yn [[novimber]] [[1943]] wer yn 'e tsjinst nommen, en de USS ''Cassin'' yn [[febrewaris]] [[1944]].

De [[lichte kruser]] [[USS Raleigh (CL-7)|USS ''Raleigh'']] waard rekke troch ien torpedo, mar nei reparaasje koe it skip yn [[febrewaris]] [[1942]] alwer yn 'e tsjinst nommen wurde. De lichte kruser [[USS Honolulu (CL-48)|USS ''Honolulu'']] rûn lichte averij op troch de ûntploffing fan in torpedo dy't it skip krekt mist hie, mar koe yn 'e aktive tsjinst bliuwe. De [[torpedoboatjager]] [[USS Shaw (DD-373)|USS ''Shaw'']] waard rekke troch trije bommen en rûn swiere skea op doe't twa dêrfan in munysjemagazyn trochboarren. Nei reparaasje waard de USS ''Shaw'' yn [[juny]] [[1942]] wer yn 'e tsjinst nommen. 

It reparaasjeskip [[USS Vestal (AR-4)|USS ''Vestal'']], dat njonken de USS ''Arizona'' foar anker lei, rekke swier skansearre troch twa bommen dy't it slachskip mist hiene. It moast troch de bemanning oan 'e grûn set wurde om sinken foar te kommen. Nei reparaasje waard it yn [[augustus]] [[1942]] wer yn 'e tsjinst nommen. It [[fleantúchmemmeskip]] de [[USS Curtiss (AV-4)|USS ''Curtiss'']] rûn skea op doe't it rekke waard troch ien bom en ien delsketten Japansk fleantúch. Dêrby kamen 19 bemanningsleden om. It skip waard yn [[jannewaris]] [[1942]] wer yn 'e tsjinst nommen. Fierders rûn de [[sleepboat]] [[USS Sotoyomo (YTM-9)|USS ''Sotoyomo'']] slimme skea op troch de eksploazjes en brân op 'e USS ''Shaw''. It skip sonk, mar waard burgen en yn [[augustus]] [[1942]] wer yn 'e tsjinst nommen. Fan 'e [[skip]]pen fan 'e Amerikaanske Marine yn 'e haven fan Pearl Harbor waarden 7 folslein ta [[sinken]] brocht en rekken 13 yn hegere of mindere mjitte skansearre.
[[File:USS Oklahoma on fire.gif|right|thumb|250px|De [[USS Oklahoma (BB-37)|USS ''Oklahoma'']] kapseist ûnder de Oanfal op Pearl Harbor.]]

====Fleantugen====
Fan 'e 402 Amerikaanske militêre fleantugen op [[Oähû]] waarden 188 ferneatige en rûnen 159 slimme skea op, wêrfan 155 op 'e grûn. Frijwol gjin inkeld militêr fleantúch wie by it begjin fan it bombardemint ree om op te stiigjen, mar nettsjinsteande oanhâldende bombardeminten en besjittings troch Japanske fleantugen slagge it acht [[piloat]]en fan 'e Amerikaanske Legerloftstriidkrêften om harren tastel yn 'e loft te krijen. Seis fan dy piloaten hellen teminsten ien Japansk fleantúch del: [[twadde luitenant]] [[Harry W. Brown (piloat)|Harry W. Brown]], twadde luitenant [[Philip M. Rasmussen]], [[earste luitenant]] Lewis M. Sanders, twadde luitenant Gordon H. Sterling jr., twadde luitenant [[Kenneth M. Taylor]] en twadde luitenant [[George Welch (piloat)|George Welch]].

Sterling waard troch de Japanske luitenant Fujita delsketten boppe de [[Kane‘ohebaai]] en waard rapportearre as "lichem net weromfûn" (ynstee fan "fermist yn aksje"). [[Luitenant]] John L. Dains waard deade troch [[freonlik fjoer]] doe't er weromkearde fan in oerwinning boppe [[Ka‘a‘awa (Hawaï)|Ka‘a‘awa]]. Ek ferskate oare Amerikaanske fleantugen waarden troch eigen loftdoelgeskut delhelle, wêrûnder 5 [[SBD Dauntless]]-dûkbommesmiters fan in ynkommende flecht fan 'e [[USS Enterprise (CV-6)|USS ''Enterprise'']]. Fan 'e 33 [[Consolidated PBY Catalina]]-[[fleanboat]]en op Hawaï waarden 24 ferneatige en waard oan 6 oaren sokke slimme skea tabrocht dat se total loss wiene. De trije dy't op patrûlje wiene doe't it bombardemint begûn, kearden ûnskansearre werom. 

Doe't de oanfal úteinsette wiene der boppe Oähû njoggen boargerfleantugen yn 'e loft. Dêrfan waarden trije delsketten troch de Japanners, hoewol't it by dy gefallen frijwol wis om misidentifikaasje as militêre fleantugen gie.

===Japanske ferliezen===
De [[Japan]]ske deaden yn 'e Oanfal op Pearl Harbor bleaune beheind ta 55 piloaten en 9 bemanningsleden fan dwerchûnderseeërs. Ien bemanningslid fan in dwerchûnderseeër waard [[kriichsfinzen]] nommen. Alle 5 dwerchûnderseeërs giene ferlern, mei't 4 ta sinken brocht waarden en 1 troch de Amerikanen bútmakke waard. Fan 'e 353 fleantugen dy't oan it bombardemint dielnamen, waarden 29 delsketten (9 yn 'e earste weach en 20 yn 'e twadde weach). Nochris 74 fleantugen rûnen skea op troch loftdoelgeskut, mar koene feilich weromkeare nei de fleandekskippen. 
[[File:Nishikaichi's_Zero_BII-120.jpg|left|thumb|250px|It [[Mitsubishi A6M]] "Zero"-[[jachtfleantúch]] fan [[sersjant]] Shigenori Nishikaichi nei de lâning op [[Niïhau]]. ([[Foto]] fan [[17&nbsp;desimber]] [[1941]].)]]

====It Niïhau-ynsidint====
By de planning fan 'e Oanfal op Pearl Harbor hiene de Japanners betocht dat der in alternatyf bean wurde moast oan Japanske piloaten fan wa't de fleantugen te slim skansearre wiene om weromkeare te kinnen nei de fleandekskippen. It eilân [[Niïhau]], it [[west]]likste en lytste fan 'e sân bewenne [[eilân|eilannen]] fan 'e [[Hawaï-arsjipel]], dat op mar in healoere fleanen fan Pearl Harbor lei, waard dêrom oanwiisd as rêdingspunt dêr't sokke piloaten har fleantugen oan 'e grûn sette moasten. Der wie mar ien Japanske piloat dy't gebrûk makke fan dat diel fan it oanfalsplan.

De [[Mitsubishi A6M]] "Zero"-[[jachtfleanmasine]] fan [[sersjant]] Shigenori Nishikaichi, dy't ôfkomstich wie fan it fleandekskip de ''Hiryū'', rekke by de oanfal op [[Wheeler Field]] swier skansearre, dat hy fleach nei it rêdingspunt op Niïhau. Syn fleantúch rûn noch slimmere skea op by de lâning. Nishikaichi waard út it wrak holpen troch ien fan 'e lânseigen [[Hawaïanen]] dy't de grutste [[befolking]]sgroep op Niïhau foarmje. Om't dyselde him bewust wie fan 'e spannings tusken de Feriene Steaten en Japan naam er de [[lânkaart]]en oare [[dokumint]]en fan 'e piloat yn beslach. Der wiene doedestiden gjin [[tillefoan]]en of [[radio's]] op Niïhau, dat de iennichste op it eilân dy't fan 'e Oanfal op Pearl Harbor wist, wie Nishikaichi sels. Hy beprate trije eilânbewenners fan [[etnysk]] [[Japanners|Japansk]] [[komôf]] om him te helpen by it weromnimmen fan syn kaarten en dokuminten. By it gefjocht dat doe ûntstie, waard Nishikaichi deade en rekke in lânseigen Hawaïaan ferwûne. Ien fan 'e Japanske Hawaïanen dy't de piloat holpen hiene, die [[selsmoard|himsels neitiid tekoart]], wylst syn [[oarehelte|frou]] en in trêde [[kollaborateur]] yn it [[tichthûs (finzenis)|tichthûs]] ferdwûnen.

Dit barren kaam letter bekend te stean as it [[Niïhau-ynsidint]]. It skynbere gemak wêrmei't Hawaïanen fan Japansk komôf har beprate litte hiene om in Japanske militêr te helpen tsjin harren eigen lângenoaten, wie neitiid in boarne fan noed foar de Amerikaanske [[oerheid]]. It stipe lju yn harren miening, dy't fûnen dat Japanske [[ymmigrant]]en en harren [[ôfstammeling]]en net te [[fertrouwen]] wiene. Sadwaande droech it by oan 'e beslissing, dy't yn [[febrewaris]] [[1942]] nommen waard, om alle [[Japansk-Amerikanen|Japanske Amerikanen]] yn [[ynternearring fan de Japanske Amerikanen|konsintraasjekampen te ynternearjen]] yn 'e [[woastyn]] fan [[Utah]] en [[Colorado]].
[[File:NH64486_Wallin_aboard_BB-44.jpg|right|thumb|250px|[[Kaptein-op-see]] [[Homer N. Wallin]] (midden) jout begjin [[1942]] oan board fan 'e [[USS California (BB-44)|USS ''California'']] persoanlik lieding oan 'e [[berging (skipfeart)|bergingsoperaasje]].]]

==Neisleep==
===Berging en útrikking fan ûnderskiedings===
Fuort nei ôfrin fan it bombardemint begûn in systematyske syktocht nei oerlibbenen yn 'e haven fan Pearl Harbor. Doe't dy ôfrûne wie, waard úteinset mei de [[berging (skipfeart)|berging]] fan 'e sonken en strâne skippen, dy't ûnder lieding stie fan [[kaptein-op-see]] [[Homer N. Wallin]]. Binnen in healjier waarden fiif [[slachskip]]pen en twa [[kruser]]s burgen en nei de skipswerven stjoerd. Yntinsive bergingsoperaasjes holden doe noch in jier oan, wêrby't [[rêdingsdûker|dûkers]] sa'n 20.000 manoeren ûnder wetter trochbrochten. De [[USS Oklahoma (BB-37)|USS ''Oklahoma'']] waard wol boppe wetter helle, mar bliek net mear te reparearjen en gie úteinlik yn [[1947]] ferlern doe't er nei it fêstelân sleept waard om foar skroat ferkocht te wurden. De [[USS Arizona (BB-39)|USS ''Arizona'']] en de âlde [[USS Utah (BB-31)|USS ''Utah'']] wiene te swier skansearre rekke om burgen te wurden, en bleaune op 'e boaiem fan 'e lagune lizzen, hoewol't it meastepart fan 'e wapens en in protte oar materieel ferwidere waard om op oare skippen ynstalleare te wurden.

Nei oanlieding fan 'e Oanfal op Pearl Harbor kende de Amerikaanske legerlieding 15 kear de [[Medal of Honor]], 51 kear it [[Navy Cross]], 53 kear de [[Silver Star]], 4 kear de [[Navy and Marine Corps Medal]], 1 kear it [[Distinguished Flying Cross]] en 3 kear de [[Bronze Star Medal]] ta oan leden fan 'e [[Amerikaanske Striidkrêften]] dy't harrensels yn 'e striid ûnderskaat hiene. Folle letter waard in spesjale militêre [[ûnderskieding]], de [[Pearl Harbor Commemorative Medal]], útrikt oan alle [[feteranen]] dy't it bombardemint meimakke hiene.
[[File:Franklin_Roosevelt_signing_declaration_of_war_against_Japan.jpg|left|thumb|180px|De [[Amerikaanske presidint]] [[Franklin D. Roosevelt]] ûndertekenet op [[8&nbsp;desimber]] [[1941]] de [[Feriene Steaten|Amerikaanske]] [[oarlochsferklearring]] oan [[Japan]].]]

===Direkte militêre en diplomatike konsekwinsjes===
Op [[8&nbsp;desimber]] [[1941]], de deis nei de oanfal, joech de [[Amerikaanske presidint]] [[Franklin D. Roosevelt]] syn ferneamde [[Day of Infamy-taspraak|''Day of Infamy''-taspraak]], dy't ek oer de [[radio]] foar it Amerikaanske folk te beharkjen foel, oan in mienskiplike gearkomste fan 'e beide huzen fan it [[Amerikaanske Kongres]]. Dêryn seid er dat [[7&nbsp;desimber]] [[1941]] in dei wie dy't "foar ivich fuortlibje soe as in dei fan skande", en rôp er it Kongres op om in [[oarlochsferklearring]] tsjin Japan út te feardigjen, wat it Kongres minder as in oere letter ek die. Op [[11&nbsp;desimber]] ferklearren yn reäksje dêrop de bûnsgenoaten fan Japan, [[nazy-Dútslân]] en [[faksist]]ysk [[Itaalje]], de oarloch oan 'e Feriene Steaten. Dat wie ien fan 'e grutste flaters fan 'e Twadde Wrâldoarloch, mei't it Tripartite Pakt (better bekend as de [[As (bûnsgenoatskip)|As]]) sa'n oarlochsferklearring net easke. It regear fan Roosevelt siet eins wat mei de hannen yn it hier, om't der gjin oanlieding wie om Dútslân de oarloch te ferklearjen. Doe't [[Hitler]] op eigen manneboet de Feriene Steaten de oarloch ferklearre, hie it Amerikaanske regear de hannen frij om net inkeld tsjin Japan, mar ek tsjin Dútslân út te pakken. It Amerikaanske Kongres feardige noch dyselde deis in oarlochferklearring tsjin Dútslân en Itaalje út.

De Oanfal op Pearl Harbor wie noch mar de earste skok dy't de [[Alliëarden]] yn it gebiet fan 'e Stille Oseaan te ferwurkjen krigen. Net mear as oeren letter fierde Japan koördinearre oanfallen út yn [[Súdeast-Aazje]], besteande út ynfallen yn 'e Amerikaanske [[koloanje]]s de [[Filipinen]] (de [[Filipinenkampanje (1941-1942)|Filipinenkampanje]]) en [[Gûam]] (de [[Slach om Gûam (1941)|Slach om Gûam]]) en yn 'e Britske koloanjes [[Malakka]] (de [[Maleiske Fjildtocht]]), [[Britsk-Borneo]] (de [[Slach om Borneo (1941-1942)|Slach om Borneo]]) en [[Hongkong]] (de [[Slach om Hongkong]]). It [[Feriene Keninkryk]] ferklearre Japan feitliks njoggen oeren earder de oarloch as de Feriene Steaten, in nijsgjirrich feit dat foar in part feroarsake waard troch de oanfallen op 'e Britske gebietsdielen yn it [[Fiere Easten]], mar ek foar in diel ynjûn aard troch it ûnthjit fan 'e Britske [[premier]] [[Winston Churchill]] om "binnen it oere" fan in Japanske oanfal op 'e Feriene Steaten oer te gean ta in oarlochsferklearring.
[[File:A6M3_Zero_N712Z.jpg|right|thumb|250px|In [[Mitsubishi A6M]] "Zero"-[[jachtfleantúch]]. Sokke [[fleantugen]] wiene belutsen by de Oanfal op Pearl Harbor.]]

Trije dagen nei de Oanfal op Pearl Harbor waarden foar de kust fan 'e [[Malakka]] de Britske slachskippen de [[ta sinken bringen fan de Prince of Wales en de Repulse|''Prince of Wales'' en de ''Repulse'' ta sinken brocht]] op in wize dy't sterk op 'e foarfallen yn Pearl Harbor liek. Dat betsjutte dat, sa't Churchill letter skriuwe soe: "Der gjin inkeld grut Britsk of Amerikaansk marineskip mear oer wie yn 'e [[Yndyske Oseaan]] of de [[Stille Oseaan]], útsein de Amerikaanske oerlibbenen fan Pearl Harbor, dy't har weromhastigen nei [[Kalifornje]]. Oer dy ûnbidige útstrutsenheid fan wetter sloech Japan foar master op en wy wiene oeral swak en neaken." 

===Ynternearring fan Japanners===
De Oanfal op Pearl Harbor en fral it [[Niïhau-ynsidint]] wiene foar de [[oerheid]] fan 'e [[Feriene Steaten]] bewiis dat Japanners net te [[fertrouwen]] wiene. Dy oertsjûging joech oanlieding foar de [[ynternearring]] fan [[etnysk]]e [[Japanner]]s. Binnen inkele oeren nei de oanfal waarden hûnderten foaroanlju fan 'e Japanske [[mienskip (maatskippij)|mienskip]] op Hawaï oppakt en ûnder hege [[befeiliging]] [[finzen]]set yn kampen lykas dat op [[Sand Island (Hawaï)|Sand Island]], yn 'e mûning fan 'e [[haven]] fan [[Honolulu]], en yn it [[Militêr Kamp Kilauea]] op it [[eilân Hawaï]]. Yn 'e [[legere 48 steaten]] waarden fan [[20&nbsp;febrewaris]] [[1942]] ôf mear as 110.000 Japanske [[ymmigrant]]en en [[ôfstammeling]]en fan Japanske ymmigranten [[ynternearring fan de Japanske Amerikanen|ynternearre yn kampen]] yn 'e [[woastyn]] fan [[Utah]] en [[Colorado]], der't se min behannele waarden. Dat wiene frijwol alle etnyske Japanners dy't oan of deunby de Amerikaanske westkust wennen. Op Hawaï, dêr't mear as 150.000 minsken fan etnysk Japansk komôf wiene (oftewol mear as in trêdepart fan 'e [[befolking]]), wie soks net praktysk en waarden 'mar' 1.200 oant 1.800 minsken ynternearre.

Yn [[Kanada]] bestie yn 'e [[Kanadeeske provinsje|provinsje]] [[Britsk-Kolumbia]] in grutte etnysk Japanske mienskip. Foaroarlochske spannings waarden dêre oanboaze troch de Oanfal op Pearl Harbor, mei as gefloch dat it regear fan Kanada yngriep. Op [[24&nbsp;febrewaris]] [[1942]] waard ûnder de oarlochswetjouwing it beslút oannommen dat alle Kanadezen fan Japansk komôf [[deportearre]] wurde moasten út Britsk-Kolumbia, en dat se nea weromkeare mochten nei dy provinsje. Oerienkomstich dêrmei waarden 12.000 etnyske Japanners ôffierd nei [[ynternearring fan de Japanske Kanadezen|ynternearringskampen yn it binnenlân]], wylst 2.000 by wize fan [[twangarbeid]] oan it wurk set waarden om [[wegen]] oan te lizzen en nochris 2.000 twongen waarden om op 'e [[Kanadeeske Prêrjes]] yn 'e [[sûkerbyt]]bou te wurkjen.
[[File:Remember_december_7th.jpg|left|thumb|200px|"Ferjit 7 Desimber Net!" In Amerikaanske [[propaganda]]poster foar de [[oarloch]]synset dy't publisearre waard yn [[1942]].]]

===Strategyske gefolgen===
Hoewol't de Japanske Oanfal op Pearl Harbor syn doelen behelle, wie it eins fierhinne ûnnedich. Want wat de Japanners net wisten, wie dat de [[Amerikaanske Marine]] al yn [[1935]], mei de oanname fan it saneamde [[Oarlochsplan Oranje]], besletten hie dat der gjin oarlochsfloat nei de oare kant fan 'e [[Stille Oseaan]] stjoerd wurde soe yn it gefal fan in Japanske ynvaazje fan 'e [[Filipinen]]. Yn [[1940]] waard dêr noch fierder fan ôfstapt troch de oanname fan it saneamde [[Oarlochsplan Hûn]], dat stelde dat it yn gefal fan oarloch mei de [[As (bûnsgenoatskip)|As-lannen]] de taak fan 'e [[Amerikaanske Pasifyske Float]] wêze soe om 'e [[Keizerlike Japanske Marine]] út 'e eastlike Stille Oseaan te warjen en de [[skipfeart]]rûtes nei [[Austraalje (lân)|Austraalje]] iepen te hâlden, wylst de Feriene Steaten har taleine op it ferslaan fan [[nazy-Dútslân]]. Mei oare wurden: Japan hie rêstich syn gong gean kinnen yn [[Súdeast-Aazje]] sûnder dat de Feriene Steaten har dêr mei bemuoid hiene.

In wichtich [[strategy]]sk gefolch fan it ferlies fan 'e Amerikaanske [[slachskip]]pen by de Oanfal op Pearl Harbor wie dat de Amerikanen doe foar it fieren fan oarloch yn 'e Stille Oseaan ôfhinklik wiene fan harren [[fleandekskip]]pen en [[dûkboat]]en. En dat wiene no krekt de wapens dêr't de Amerikaanske Marine Japan mei op 'e knibbels krije soe. Hoewol't seis fan 'e acht skansearre of ta sinken brochte slachskippen reparearre en meitiid wer yn 'e tsjinst nommen waarden, beheinde harren relatyf lege [[faasje|topsnelheid]] en harren hege brânstofferbrûk har ynset. Dêrom waarden se benammen brûkt foar it útfieren fan kustbombardeminten. Harren iennichste wichtige aksje yn in [[seeslach]] fûn plak yn 'e [[Slach yn de Strjitte fan Surigao|Slach yn 'e Strjitte fan Surigao]] yn [[oktober]] [[1944]], dat mei-iens de lêste seeslach tusken slachskippen yn 'e [[skiednis]] fan 'e wrâld wie. In grutte tinkflater fan 'e Japanske strategen wie de oanname dat de úteinlike slach om 'e Stille Oseaan (nei de doktrine fan [[Alfred Thayer Mahan]]) útfochten wurde soe troch slachskippen. Fan gefolgen holden Yamamoto en syn opfolgers oanhâldend in hiele groep slachskippen efterút foar sa'n beslissende slach dy't nea kaam.

It mispleatste fertrouwen dat de Japanners hiene yn harren fermogen om yn in koarte oarloch mei gauwens de oerwinning te beheljen, betsjutte dat se de [[skipswerf]], [[ierdoalje]]foarrieden, [[dûkboat]]basis en ek it [[haadkertier]] fan it [[Marinestasjon Pearl Harbor]] negearren. Al dy doelen blieken letter lykwols folle wichtiger te wêzen as de slachskippen dêr't de Japanners sa'n soad bommen en torpedo's op loslitten hiene. It frijwol ûnskeinde fuortbestean fan 'e werf en de brânstofdepots makke dat Pearl Harbor nei de oanfal gewoan trochgean koe mei it [[logistyk]] ûnderstypjen fan operaasjes fan 'e Amerikaanske Marine yn 'e Stille Oseaan, lykas de [[Slach yn de Koraalsee|Slach yn 'e Koraalsee]] en de krúsjale [[Slach by Midway]]. It wiene de Amerikaanske dûkboaten dy't de [[ekonomy]] fan Japan en de swiere skippen fan 'e Keizerlike Japanske Marine tsjin 'e ein fan [[1942]] frijwol ta stilstân brochten troch de ymport fan [[metaal|metalen]] en ierdoalje út Súdeast-Aazje ôf te snijen. En yn 'e [[kelder]] fan it haadkertier fan Pearl Harbor wie de [[Station HYPO|krypto-analytyske ienheid]] fêstige dy't troch it ûntsiferjen fan Japanske koades yn hege mjitte bydroech ta de oerwinning by [[Midway-eilannen|Midway]] en súksessen fan 'e dûkboaten.
[[File:USS Arizona Memorial (aerial view).jpg|right|thumb|250px|In [[foto|loftfoto]] fan it [[Tinkteken foar de USS Arizona|Tinkteken foar de USS ''Arizona'']] mei ûnder wetter sichtber it wrak fan 'e [[USS Arizona (BB-39)|USS ''Arizona'']], dêr't hast tachtich jier nei dato noch altyd [[ierdoalje|oalje]] út lekt.]]

De Japanske ferwachting dat de ferpletterjende nederlaach by Pearl Harbor it moreel fan it Amerikaanske folk ûndermynje soe, sadat it Amerikaanske regear ûnder druk fan 'e [[publike opiny]] twongen wurde soe om nije [[ûnderhanneling]]s mei Japan te begjinnen, kaam ek net út. Krektoarsom, de Amerikanen, dy't foartiid yn mearderheid tsjin 'e ynminging fan harren lân yn in bûtenlânske oarloch west hiene, waarden troch de Oanfal op Pearl Harbor, dy't se seagen as in [[ferrie]]dlike [[oarlochsmisdie]], fan 'e iene op 'e oare dei yn oergrutte mearderheid foarstanners fan oarlochsdielname. Ynstee dat it moreel troch de nederlaach ûndergroeven rekke, waard it dertroch fuortsterke. Der koe yn it tinken fan 'e grutte mearderheid fan 'e Amerikanen gjin sprake fan ûnderhannelings mei Japan wêze foar't de Japanners op it slachfjild in leske leard wie. De Japanske admiraal [[Hara Tadaichi]] somde letter it Japanske resultaat fan 'e Oanfal op Pearl Harbor op mei de wurden: "Wy behellen in grutte taktyske oerwinning […] en ferlearen dêrtroch de oarloch."

De Oanfal op Pearl Harbor bliek in kearpunt yn 'e [[Twadde Wrâldoarloch]] en yn 'e [[tweintichste iuw]] te wêzen: net inkeld bewissige it bombardemint de dielname fan 'e Feriene Steaten oan 'e oarloch, mar it skuorde it lân ek út syn [[isolasjonisme|selsopleine isolemint]] en wie dêrmei ferantwurdlik foar de [[Kâlde Oarloch]] en alles wat dêrop folge.

==Ferfilmings==
De Oanfal op Pearl Harbor wie twaris it haadûnderwerp fan in film: yn [[1970]] fan ''[[Tora! Tora! Tora! (film)|Tora! Tora! Tora!]]'' (it trijeris werhelle koadewurd dat de Japanners brûkten om it sein te jaan dat de ferrassingsoanfal berikt wie), en yn [[2001]] fan ''[[Pearl Harbor (film)|Pearl Harbor]]''. Hoewol't ''Tora! Tora! Tora!'' ferskate flaters befettet, waarden dy der net bewust yn opnommen. It wie in Japansk-Amerikaanske ko-produksje, wêrby't war dien waard om 'e oanfal [[histoarysk]] sa korrekt mooglik wer te jaan. ''Pearl Harbor'', oan 'e oare kant, is in film dy't eins in [[romantyk (leafde)|romantysk]] [[leafde]]sferhaal behannelet tsjin 'e eftergrûn fan 'e Oanfal op Pearl Harbor en de [[Doolittle Raid]] fan [[april]] [[1942]]. De makkers fan 'e film hiene nea it doel om 'e Oanfal op Pearl Harbor sa akkuraat mooglik wer te jaan, en brochten mei opsetsin ferskate ûnhistoaryske feroarings yn it ferhaal oan njonken de flaters dy't der ek diskear wer yn slûpten. Yn [[2019]] waard de Oanfal op Pearl Harbor ek yn byld brocht yn 'e film ''[[Midway (film út 2019)|Midway]]'', mar inkeld as oanrin nei de [[Slach by Midway]], dy't it haadûnderwerp fan dy film wie.

{{boarnen|boarnefernijing=
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch ûnder: [http://en.wikipedia.org/wiki/Attack_on_Pearl_Harbor ''References'', op dizze side].
----
{{commonscat|Attack on Pearl Harbor}}
}}

[[Kategory:Oanfal op Pearl Harbor| ]]
[[Kategory:Skiednis fan de Feriene Steaten]]
[[Kategory:Skiednis fan Japan]]
[[Kategory:Skiednis fan Hawaï]]
[[Kategory:Militêr treffen yn de Twadde Wrâldkriich]]
[[Kategory:Militêr treffen yn 1941]]
[[Kategory:Militêr treffen fan de Feriene Steaten]]
[[Kategory:Militêr treffen fan Japan]]
[[Kategory:Oarlochsmisdie]]
[[Kategory:Feriene Steaten yn de Twadde Wrâldkriich]]
[[Kategory:Japan yn de Twadde Wrâldkriich]]