Joseph-Nicolas Robert-Fleury

Joseph Nicolas Robert-Fleury (Keulen, 8 augustus 1797 - Parys, 5 maaie 1890) wie in Dútsk-Frânske keunstskilder.

Tony Robert-Fleury, syn soan, wie ek keunstskilder.

Fleury waard troch syn famylje nei Parys stjoerd. Nei in reis troch Itaalje gie er werom nei Frankryk om foar it earst yn de Paryske salon te eksposearjen yn 1824. Syn namme krige earst trije jier letter klank. Yn 1850 folge er François Granet op as lid fan de Académie des Beaux-Arts. Yn 1885 waard er dosint en fan 1863 ôf direkteur fan de École des Beaux Arts en yn it neikommende jier ferfear er nei Rome.

Hy waard yn 1846 opnaam yn it Legioen fan Eare.

Oeuvre

Wichtige stikken fan Robert-Fleury binne:

Lecture chez M^me de Sévigné (1836)
Henri IV au Louvre après son assassinat (1836)
Entrée triomphale de Clovis I à Tours, 508 (1838), Paleis fan Versailles
Le colloque de Poissy (1840), museum fan Lúksemboarch
Les enfants de Louis XVI au Temple (1840)
Marino Faliero
An Autodafé
Galilée devant le Saint-Office au Vatican, útstald yn 1847
Réception de Christophe Colomb par la cour d’Espagne à Barcelone, Louvre
Les derniers moments de Montaigne (1853)