Springe nei ynhâld

Isabel Sarli

Ut Wikipedy
Isabel Sarli
akteur
persoanlike bysûnderheden
echte namme Hilda Isabel Gorrindo Sarli
nasjonaliteit Argentynsk
berne 9 july 1935
berteplak Concordia, Entre Ríos
stoarn 25 juny 2019 (89 jier)
stjerplak Buenos Aires
jierren aktyf 1954—1980
1996—2009
offisjele webside
Profyl Sarli yn de IMDb
Isabel Sarli mei har dochter (2008)

Hilda Isabel Gorrindo Sarli (Concordia, 9 july 1935 - Buenos Aires, 25 juny 2019), bynamme Coca, is in earder Argentynsk aktrise en glamour model, ferneamd fan har sexploitation films. Sarli makke oeral yn de wrâld in protte yndruk. Se wurdt beskôge as in kultuerikoan en typysk sekssymboal yn har heitelân.

Sarli wûn yn 1955 de Miss Argentina-ferkiezing en moete by dy gelegenheid presidint Juan Domingo Peron. Dêrtroch waard sy by regisseur Armando Bó foar de oandacht brocht en dy makke tal fan – meast seksploitaasjefilms – mei har.
Doe't sy yn 1956 yn Bós syn film El trueno entre las horas neaken te sjen wie (de earste neakensêne yn in Argentynske film) joech dat in protte opskuor en wie se yn ien klap ferneamd yn hiel Latysnk-Amearika. Letter arbeide se ek mei oare regisseuren, mei Leopoldo Torre Nilsson en Dirk DeVilliers yn The Virgin Goddess, har iennichste Ingelske film, troch wa't se op it Ynternasjonale Filmfestival fan Cannes yn 1962 ek by it Jeropeeske publyk bekend waard. Oare oanbiedings om mei topregisseurs te wurkjen wiisde se ôf. Sarli's oeuvre befettet goed 30 film- en telefyzjeproduksjes.

Op 12 oktober 2012 ferklearre de Argentynske presidinte Cristina Fernández de Kirchner Isabel Sarli ta 'kultuerambassatrise fan Argentynje'.[1]

  • 1958 : El trueno entre las hojas.
  • 1959 : Sabaleros.
  • 1960 : India.
  • 1960: ...Y el demonio creó a los hombres.
  • 1961 : Favela.
  • 1962 : La burrerita de Ypacaraí.
  • 1962: Soixante-dix fois sept.
  • 1964 : Lujuria tropical.
  • 1964: La leona.
  • 1964: La diosa impura.
  • 1965 : La mujer del zapatero.
  • 1966 : Días calientes.
  • 1966: La tentación desnuda.
  • 1967 : La señora del intendente.
  • 1968 : La mujer de mi padre.
  • 1968: Carne.
  • 1968: Fuego.
  • 1969 : Desnuda en la arena.
  • 1969 : Embrujada.
  • 1969 : Éxtasis tropical.
  • 1972 : Fiebre.
  • 1973 : Furia infernal.
  • 1974 : Intimidades de una cualquiera.
  • 1974 : El sexo y el amor.
  • 1975 : La diosa virgen.
  • 1977 : Una mariposa en la noche.
  • 1979 : Último amor en Tierra del Fuego.
  • 1979 : Insaciable.
  • 1980 : Una viuda descocada.
  • 1996 : La dama regresa.
  • 2004 : Floricienta.
  • 2007: Carne sobre carne.
  • 2009: Arroz con leche.
  • 2010: Mis días con Gloria.

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  1. siehe Erlass 1876. In: Boletin Oficial de la Republica Argentina vom 5. Oktober 2012.