Besjoch de boarne foar Hugo Brandt Corstius

{{Ynfoboks skriuwer
| ôfbylding             = Hugo-brandt-corstius.jpg
| ôfbyldingstekst       = Brandt Corstius by “Het Voorwoord” yn De Haach
| ôfbyldingsbreedte     = 
| oar pseudonym         = Piet Grijs,<br>Stoker,<br>Raoul Chapkis,<br>Battus
| echte namme           = Hugo Brandt Corstius
| nasjonaliteit         = {{NEDnasj}}
| berne                 = [[29 augustus]] [[1935]]
| berteplak             = [[Eindhoven]]
| stoarn                = [[28 febrewaris]] [[2014]]
| stjerplak             = [[Amsterdam]]
| etnisiteit            = 
| regionale identiteit  = 
| taal                  = [[Nederlânsk]]
| sjenre                = 
| perioade              =  
| streaming             = 
| tema's                = 
| bekendste wurk(en)    = 
| útjouwer              = 
| prizen                = [[P.C. Hooft-priis]] (1987)
| jierren aktyf         = 
| webside               = 
}}
'''Hugo Brandt Corstius''' ([[Eindhoven]], [[29 augustus]] [[1935]] -  [[Amsterdam]], [[28 febrewaris]] [[2014]]) wie in [[Nederlân]]sk [[skriuwer]] en wittenskipper dy’t sawol yn de [[alfawittenskippen|alfa-]] as yn de [[bètawittenskippen]] wurke hat. Hy wie ûnder oare as [[kollumnist]] bekend wurden ûnder syn skûlnammen '''Piet Grijs''', '''Stoker''', '''Raoul Chapkis''' en '''Battus'''.

==Wurkpaad==
Brandt Corstius studearre [[wiskunde]] yn [[Amsterdam]] dêr’t hy in learling wie fan [[Adriaan van Wijngaarden]], dy’t syn ynteresse foar it nije fakgebiet [[ynformatika]] wekker rôp.<ref>Hugo Brandt Corstius (2003). ''De desillusie van mijn leven of Remember November''. Yn Tanja Gaustad, red. ''Computational Linguistics in the Netherlands 2002: Selected Papers from the Thirteenth CLIN Meeting''. Amsterdam/New York: Rodopi.</ref> Hy promovearre yn [[1970]] op in [[proefskrift]] oer [[kompjûtertaalkunde]] en wurke earst by it [[Matematysk Sintrum]] yn [[Amsterdam]]. By it grutte publyk is hy benammen bekend fanwege syn letterkundige kant, te witten:
* as [[kollumnist]] foar benammen ''[[Vrij Nederland]]'' en ''[[de Volkskrant]]'';
* as taalkundige/literatuerkritikus foar ûnder oare ''Vrij Nederland'', ''de Volkskrant'' en ''[[NRC Handelsblad]]''.

== Pseudonimen en oanfallen ==
[[Ofbyld:Jelle-en-hugo-brandt-corstius.jpg|thumb|Hugo Brandt Corstius mei syn soan Jelle]]
Brandt Corstius skreau ûnder ferskate (>60) [[skûlnamme]]n, [[Allonym|allonimen]] en piknammen, wêrby’t (nei eigen sizzen) elke skûlnamme in diel fan syn aard fertsjintwurdige. Hy begûn syn karriêre as skriuwer lykwols ûnder syn eigen namme yn studinteblêd [[Propria Cures]], dêr’t er redakteur wie fan 1957 oant 1959.

Hy skreau yn ''Vrij Nederland'' alle wiken in [[kollumn]] ûnder de skûlnamme ''Piet Grijs''. Fan [[1979]] - [[1986]] skreau hy ek yn ''de Volkskrant'' ûnder de  skûlnamme ''Stoker''. Ein 2008 ferskynde nei lange jierren de leste kollumn fan Piet Grijs yn Vrij Nederland. Haadredakteur [[Frits van Exter]] en Brandt Corstius sels liet yn’e midden oft er ûntslein wie as wol ûntslach nomd hie.

As Piet Grijs skreau hy in rige oanfallen op de Leienske kriminolooch [[Wouter Buikhuisen]] dy’t middels in harsensûndersyk in ferbân socht tusken kriminaliteit en [[sosjobiology|sosjobiologyske]] faktoaren. Hy fergelike Buikhuisen, dy’t krekt beneamd wie as heechlearaar oan de [[Universiteit Leien]], mei [[Joop Glimmerveen]], de lieder fan de ekstreemrjochtse [[Nederlandse Volks-Unie]]. Brandt Corstius brûkte dêrby it ''[[argumentum ad hominem]]'' troch it brûken fan termen as: "hy is in keale, ympotinte karriêrewittenskipper", in "ferbline fakidioat", in "bedrager", in "aartsopportunist", in "domme sjarlatan".

Buikhuisen krige troch dy oanfallen te krijen mei bommeldingen, in fersteurde oraasje en waard bedrige mei de dea. Hy ferlear op’t lêst de steun fan de universiteit. Jierren letter waard soksoarte ûndersyk in algemien akseptearre ûndersykdissipline, mar yn it politike en wittenskiplike klimaat fan de [[1970-1979|jierren santich]] wienen de oardielen<ref>nei te lêzen yn it haadstik: 'Buikhuizen - dom én slecht', van de bundel: ''...honderd, ik kom!'' (1982), siden 34-67</ref> fan Brandt Corstius oanlieding ta it folslein dwersekerjen fan it ûndersyk en it brekken fan Buikhuisen syn karriêre. Brandt Corstius hat him nea distansjearre fan de artikelrige en liet noch yn 2009 witte net fan oardiel feroare te wêzen<ref>[http://mareonline.nl/artikel/0809/19/0101/ ''Wouter Buikhuisen over Brandt Corstius'']</ref>.

Piet Grijs wie ek diels ferantwurdlik foar it him weromlûken fan [[Paul Cliteur]] út it politike debat yn 2004. Cliteur fielde him te bedrige, en fierde as bykommende reden ûnder mear opinystikken fan Grijs, [[Marcel van Dam]] en [[Thijs Wöltgens]] op.<ref>[http://www.mareonline.nl/2004/25/0102.html Cliteur stopt als columnist]. [[Mare (universiteitsblad)|Mare]] 25, 25 maart 2004.</ref><!-- Grijs hie skreaun dat hy gjin trien om litte soe as Cliteur ûnder de tram kaam. (Hat ien de krekte boarne foar de krekte bewurdingen mei boarne?) -->

Oare pseudonimen dy’t er brûkte binne ''Battus'' (ûnder oare yn ''NRC Handelsblad'' en ''Vrij Nederland''), ''Raoul Chapkis'', ''Victor Baarn'', ''Batticus'', ''Hugo Battus'', ''Dolf Cohen'', ''Maaike Helder'', ''Peter Malenkov'' en ''Talisman'', bûten in 60- oant 70-tal oare skûlnammen en/of ûndertekeningen.

Twa fan de boeken dy’t hy skreaun hat ûnder de skûlnamme Battus binne ''[[Opperlandse taal- & letterkunde]]'' en tweintich jier letter de opfolger ''[[Opperlans!]]''. Dat binne letterkundige boeken dy’t de ''foarm'' fan de [[Nederlânsk]]e taal beskriuwe, sûnder acht te slaan op de betsjutting.

== P.C. Hooft-priis ==
Yn [[1985]] wegere it destiidske [[Kabinet-Lubbers I]] de [[P.C. Hooft-priis]] foar syn totale [[essay]]istysk oeuvre oan Hugo Brandt Corstius út te rikken, ek al wie er dêrfoar foardroegen troch de sjuery. Dat wie omdat hy neffens de ferantwurdlike minister [[Elco Brinkman]] 'it kwetsen ta ynstrumint ferheft hie'. It fergelykjen fan de destiidske minister fan Finansjen [[Onno Ruding]] mei de oarlochsmisdiediger [[Adolf Eichmann]] hie dêr grif skuld oan. De sjuery dy’t Brandt Corstius foardroegen hie protestearre fûl en trede of. It waard in wiere media-rel en de P.C. Hooft-priis is twa jier lang net útrikt; dy waard dêrnei fan Steatspriis degradearre ta 'gewoane' priis. Yn [[1987]] wie Brandt Corstius de earste skriuwer dy’t de fernijde P.C. Hooft-priis yn ûntfangst nimme mocht.

== Leonardo-learstoel ==
Oan de [[Universiteit fan Tilburg]] beklaaide hy yn [[1998]] de [[Leonardo-learstoel]]. Yn syn kolleezjes brocht er in filosofy oer it bewustwêzen. Yn syn teory waard it bewustwêzen losknipt fan ferheven notysjes as "de siel" of "de geast". It bewustwêzen (opfetten as ûnwjerlisbere noasje te witten, te fielen, der fan trochkrongen wêze datst bestiest en dat men ek bestean soe as in diel fan de harsens der net mear wêze soenen) wurdt ferklearre as in "loftspegeling" dy’t ûntstiet troch de rekursive wurking fan ús harsens. (Dy teory is besibbe oan wat [[Douglas Hofstadter]] skriuwt yn [[Gödel, Escher, Bach]].) [[Metafoar]] fan ús harsens as in stilsteande fiver, dêr’t in stien yn smiten wurdt. De stien ferspriedt rûnten, dy’t op de rânen botse en dan weromkeatse en ynterferearje mei letter ûntstiene rûnten.

Brandt Corstius is anno 2005 dosint [[neerlandistyk]] oan de [[Universiteit fan Parys|Sorbonne]].

== Famylje Brandt Corstius ==
Hugo Brandt Corstius wie de soan fan de Utertske heechlearaar Nederlânske letterkunde [[Jan Brandt Corstius|J.C. Brandt Corstius]], (1908-1985), broer fan âld-direkteur fan it Arnhimsk Gemeentemuseum, de keunsthistoarika [[Liesbeth Brandt Corstius]], (1940), en de heit fan skriuwster, sjoernaliste en kollumniste [[Aaf Brandt Corstius]] (1975) en fan sjoernalist en programmamakker [[Jelle Brandt Corstius]] (1978).

== Prizen ==
* [[1966]] - [[Anne Frank-prijs]] foar ''Ik sta op mijn hoofd''
* [[1978]] - [[Cestoda-priis]]
* [[1978]] - [[Boargemaster fan Grunsven-priis]] foar syn hiele oeuvre
* [[1985]] - [[Busken Huetpriis]] foar ''Rekenen op taal''
* [[1987]] - [[P.C. Hooft-priis]] foar syn hiele oeuvre

== Bibliografy ==
* [[1966]] - ''De reizen van Pater Key'' (ûnder de skûlnamme Raoul Chapkis)
* [[1966]] - ''Zes dagen onbedachtzaamheid kan maken dat men eeuwig schreit'' (as Raoul Chapkis)
* [[1966]] - ''Ik sta op mijn hoofd'' (as Raoul Chapkis)
* [[1970]] - ''Exercises in Computational Linguistics'' (dissertaasje)
* [[1970]] - ''Grijsboek, of de nagelaten bekentenissen van Raoul Chapkis''
* [[1971]] - ''Zinnig tuig'' (as Piet Grijs)
* [[1972]] - ''Blijf met je fikken van de luizepoten af!'' {{ISBN|9021496844}}
* [[1974]] - ''Algebraïsche taalkunde''
* [[1974]] - ''Weer een nieuw vak?''
* [[1975]] - ''A is een letter'' (as Piet Grijs)
* [[1975]] - ''Piet Grijs is gek'' (as Piet Grijs)
* [[1977]] - ''Kritiek op kritiek'' (as Piet Grijs)
* [[1978]] - ''Computer-taalkunde''
* [[1978]] - ''Televisie, psychiaters, computers en andere griezelverhalen'' (as Piet Grijs)
* [[1978]] - ''De encyclopedie'' (as Battus)
* [[1978]] - ''Buikhuisen; dom én slecht'' (as Piet Grijs)
* [[1980]] - ''De Kroon'' (as Victor Baarn)
* [[1981]] - ''[[Opperlandse taal- & letterkunde]]'' (as Battus) {{ISBN|9021451344}}
* [[1981]] - ''Verzameld werk'' (as Raoul Chapkis)
* [[1982]] - ''Verbrande turf'' (as Stoker)
* [[1982]] - ''...honderd, ik kom!'' (as Piet Grijs en oaren)
* [[1984]] - ''De Encyclopedie'' (as Battus)
* [[1985]] - ''Tussen letter en boek'' (as Battus)
* [[1987]] - ''Liegen, loog, gelogen'' (as Dolf Cohen)
* [[1988]] - ''Denk na''
* [[1988]] - ''Een lettertje verschil/Een kettertje verschik'' (als Battus)
* [[1990]] - ''O'dom'' (as Battus)
* [[1990]] - ''Q'' (als Battus)
* [[1991]] - ''Symmys'' (as Battus)
* [[1992]] - ''De man die niet meer in de rij wou staan'' (as Peter Malenkov)
* [[1993]] - ''Letterkunst'' (as Battus)
* [[1993]] - ''Schuld en boete'' (as Piet Grijs)
* [[1993]] - ''Onbewolkt'' (as Maaike Helder)
* [[1993]] - ''Talismania'' (as Talisman)
* [[1995]] - ''De hoofdredacteur''
* [[1995]] - ''Water en vuur''
* [[1999]] - ''Het bewustzijn''
* [[2001]] - ''Dingen leren''
* [[2002]] - ''Opperlans!'' (as Battus)
* [[2003]] - ''Vormen en woorden'' (Vermeerlêzing, as gastskriuwer oan de Technyske Universiteit Delft)
* [[2005]] - ''Klein maar zijn'' (as Batticus)
* [[2006]] - ''Eetgeenvlees''
* [[2007]] - ''Opperlans woordenboek'' (as Battus)
* [[2009]] - ''Mensenarm dierenrijk''

{{Boarnen|boarnefernijing=
* [http://web.archive.org/web/20071202031458/http://delftintegraal.tudelft.nl/info/indexe9cd.html?hoofdstuk=Artikel&ArtID=4975 Brandt Corstius oer taal en technyk], ynterview oer syn gastskriuwerskip (2003) yn it wittenskipstydskrift ''Delft Integraal''. (fia ''WayBack Machine'')
<references />
}}

{{DEFAULTSORT:Brandt Corstius, Hugo}}
[[Kategory:Nederlânsk taalkundige]]
[[Kategory:Nederlânsk letterkundige]]
[[Kategory:Nederlânsk ynformatikus]]
[[Kategory:Nederlânsk ûnderwizer]]
[[Kategory:Nederlânsk kollumnist]]
[[Kategory:Nederlânsk literatuerkritikus]]
[[Kategory:Nederlânsk essayist]]
[[Kategory:Nederlânsk publisist]]
[[Kategory:Nederlânsk tydskriftredakteur]]
[[Kategory:Brabânsk persoan]]
[[Kategory:Persoan berne yn 1935]]
[[Kategory:Persoan stoarn yn 2014]]