Julius van de Sande Bakhuyzen
Julius Jacobus van de Sande Bakhuyzen (De Haach, 18 juny 1835 – dêre, 21 oktober 1925) wie in Nederlânsk skilder en etser.[1]
Biografy
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Van de Sande Bakhuyzen, lid fan de famylje Backhuijsen, wie in soan fan Hendrikus van de Sande Bakhuyzen (1795-1860) en Sophie Wilhelmina Kiehl (1804-1881). Julius krige, lykas ek syn suster Gerardine de earste teken- en skilderlessen fan syn heit, dy't keunstskilder wie.
Hy studearre oan de Keunstakademy yn De Haach. Yn 1871 wûn die de grutte keninklik medalje op in útstalling yn Amsterdam, mei it wurk de Vijver in het Haagse bos. Fan 1875 ôf oan siet er de measte simmers yn Drinte, faak tegearre mei Gerardine.[2] Van de Sande Bakhuyzen wurdt ta de Haachske Skoalle rekkene. Syn oeuvre bestiet fral út lânskippen.
Van de Sande Bakhuyzen wie lid fan in tal keunstnersferienings, sa as Arti et Amicitiae yn Amsterdam en Pulchri Studio yn De Haach. Hy wie meioprjochter fan de etsclub fan de Pulchri Studio.
Galery
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]-
Het Zieken yn De Haach -
De Drintske Aa
Bibliografy
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]- Bodt, S. de (1997) De Haagse School in Drenthe. Swol: Waanders Utjouwers.
- Liefde-van Brakel, T. de (1997) Hendrikus, Gerardine en Julius van de Sande Bakhuyzen: Een Haagse schildersfamilie uit de negentiende eeuw. Swol: Waanders Utjouwers.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|