Tsjerkeried
De tsjerkerie(d) is it bestjoer fan in pleatslike protestantske tsjerklike gemeente.
In tsjerkeried bestiet yn 't generaal út de âlderlingen en diakenen fan in (wyk)gemeente, de predikant, en somtiids tsjerkfâden (yn de Protestantske Tsjerke yn Nederlân, de PKN, wurde se 'tsjerkerintmasters' neamd).[1]
Yn guon tsjerken is it behear oer de wrâldske goed opdroegen oan in kommisje fan behear; leden dêrfan binne net perfoarst lid fan de tsjerkeried.
De tsjerkeried stiet boppe de predikanten. De tsjerkerieden binne ôflaat fan it Nije Testamint fan de Bibel dêr't de amten yn neamd wurde. Der wiene âldsten mei ferantwurdlikheid foar it suver hâlden fan lear en libben fan de Tsjerke en âldsten dy't boppedat it Wurd betsjinje moasten. Nei herfoarming út de Roomsk-Katolike Tsjerke wei, de Reformaasje, waarden de amten troch Johannes Calvijn ynsteld. Ien fan harren taken wie it kontrolearjen fan de predikant. De predikant moast Skriftuerlik preekje.
It amt fan âlderling en diaken is al troch de apostel Paulus ynsteld.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|