Italjaansk neorealisme
It Italjaansk neorealisme is in filmstreaming dy’t begûn yn 1943 mei Ossessione en einige yn 1952 mei Umberto D.
De streaming wurdt skaaimerke troch ferhalen dy’t har ôfspylje ûnder de earme, arbeidzjende klasse, filme yn lange shots, op lokaasje. Faak wurde net-profesjonele akteurs brûkt foar byrollen en inkeld foar haadrollen. Yn de film Ladri di biciclette (1948) spilet bygelyks gjin inkelde profesjonele akteur.
Bekende neorealistyskee films[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
- Ossessione (Luchino Visconti, 1943)
- Roma, città aperta (Roberto Rossellini, 1945)
- Sciuscià (Vittorio De Sica, 1946)
- Paisà (Roberto Rossellini, 1946)
- Germania anno zero (Roberto Rossellini, 1948)
- Ladri di biciclette (Vittorio De Sica, 1948)
- La terra trema (Luchino Visconti, 1948)
- Riso amaro (Giuseppe de Santis, 1949)
- Stromboli (Roberto Rossellini, 1950)
- Umberto D. (Vittorio De Sica, 1952)
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: |
|