Wytkopboatein
Wytkopboatein | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||||||
taksonomy | ||||||||||||
| ||||||||||||
soarte | ||||||||||||
Tachyeres leucocephalus | ||||||||||||
Humphrey & Thompson, 1981 | ||||||||||||
IUCN-status: kwetsber
| ||||||||||||
ferspriedingsgebiet | ||||||||||||
![]() |
De wytkopboatein (Tachyeres leucocephalus) is in edemyske fûgelsoarte yn Argentynje út de famylje fan 'e einfûgels (Anatidae).
It is de lêst erkende soarte fan it skaai boateinen. De soarte waard foar it earst yn 1981 beskreaun. Dat komt om 't de fûgel yn in relatyf lytse en hast ûnbewenne stripe oan 'e kust fan 'e Golfo San Jorge libbet en om't reuzeboateinen wat fearrekleed oanbelanget in soad op se lykje.
Beskriuwing
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Folwoeksen jerken ha wite koppen mei in ljocht oranjegiele snaffel mei in swarte punt. Yn 'e tiid fan it ferfearjen wurdt de snaffel doffer. De poaten binne gieloranje mei swarte klauwen. De rest fan it fearrekleed is griis mei in wite búk.
Folwoeksen sijkes ha in brunere kop en nekke mei in smelle wite streek efter it each nei de nekke. Harren snaffels binne griengiel.
Juvenilen lykje op 'e sijkes.
Fersprieding
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Oarspronklik waard tocht dat de soarte allinne yn 'e súdlike kustkrite fan 'e Argentynske provinsje Chubut libbe. It is no bekend dat it ferspriedingsgebiet fan 'e ein grutter is en tusken it súdlike diel fan 'e San Matíasgolf oant de Islote Chato leit. De wichtichste populaasjes fan 'e soarte wurde fûn yn Bahía San Gregorio (Argentynje)], Bahía Melo en Caleta Malaspina. Dy trije lokaasjes lizze allegear oan 'e San Jorgegolf.
Gedrach
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Wytkopboateinen ite weakdieren en skaaldieren dy't se sykje troch te dûken of troch syn kop ûnder wetter te hâlden. Se sykje ek op it lân nei iten, mar bliuwe ticht by de kust.
It briedseizoen rint fan oktober oant febrewaris. De soarte makket in nêst fan gers en takjes. In lechsel bestiet út fiif oant seis aaien.
Om't de wytkopboateinen net fleane kinne, ha se oare techniken ûntwikkele om oan rôfdieren te ûntkommen. Se kinne harren wjukken as peddels brûke en sa op it wetter in snelheid fan 24 km yn it oere helje.
Status
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Der wurdt tocht dat de populaasje net grutter is as 5.000 fûgels. De earste systematyske ûndersiken oan 'e kust fan 'e provinsje Chubut fûnen tusken 2006 en 2008 plak. Meiïnoar waard de populaasje op 3.400 oant 3.700 fûgels rûsd. It hat der fan dat de soarte yn lege tichtens foarkomt en der wurdt oannommen dat de oantallen tebekrinne.
De soarte wurdt troch de IUCN as gefoelich op 'e Reade list klassifisearre.
Keppeling om utens
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
Sjoch foar boarnen en/of referinsjes: en:Falkland steamer duck
|